Η Ιωάννα Συνοδινού, μητέρα, επιχειρηματίας, μένει σπίτι και μας λέει πως είναι να περνάει την ημέρα της με τα παιδιά της αυτές τις ημέρες στην καραντίνα… Συνοδινού «Όλα όμως θα πάνε καλά γιατί η ζωή δεν είναι άσπρο και μαύρο. Η ζωή έχει χρώμα άσπρο και μπλε. Αυτό των νησιών μας. Αυτό της Ελλάδας!!!» (δείτε φωτό)
Ημέρα καραντίνας.. δεν θυμάμαι. Όχι ότι έχει και μεγάλη σημασία δηλαδή!!!
Δεν έχει σημασία, γιατί στην Αμοργό μας από τον Νοέμβρη μέχρι τον Μάρτη πάντα έτσι είμαστε. Σαν σε καραντίνα! Δεν κυκλοφορεί ψυχή!!
Πάντως είναι 7 του μηνός και… ώρα 18¨00 – κάντε λίγο ησυχία βρε παιδιά μιλάνε οι ειδικοί. Και άλλα επιβεβαιωμένα κρούσματα, ακόμα περισσότεροι νεκροί … και μέχρι τις 27 Απριλίου κρατάνε τα μέτρα…- ε και? Μια χαρά δεν περνάμε βρε μαμά? (ο μεγάλος) ..- ναι ,μια χαρά δεν περνάμε βρε μαμά? (το παπαγαλάκι ο μικρός)
Μια χαρά ναι ! Προς το παρόν… όσο έχουμε υγεία !
Τα παιδιά μου δε θυμάμαι από τότε που γεννήθηκαν να με έχουν χορτάσει τόσο !
Τη μάνα μου και τον πατέρα μου έχω να τους ανταμώσω 20 μέρες ωστόσο!
Τη γιαγιά ? Τα αδέρφια μου? Πρέπει να προσέχουμε. Όλοι!
Ευτυχώς έχουμε και την τεχνολογία και κάνουμε τις βιντεοκλήσεις μας καμιά δεκαριά φορές τη μέρα! Γιατί κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ούτε στην καραντίνα…
Να μη δει η μάνα μου αν μαγείρεψα ή αν είναι καλά τα εγγόνια της?
Να μην επιβεβαιώσει και η γιαγιά ότι φάγαμε αυτό που μαγείρεψα και έχω βάλει κ πλυντήριο?
Να μην επιβεβαιώσει η μαμά ότι έπλυνα τα πιάτα και ότι άπλωσα τα ρούχα που ήταν στο πλυντήριο?
Ακούγεται αστείο. Μπορεί και να είναι, αλλά ισχύουν δυο αλήθειες σε αυτήν την κατάσταση: όχι ότι δεν μου έχουν εμπιστοσύνη αλλά όταν εκείνες απέκτησαν παιδιά ήταν τόσο νέες που δεν κατάλαβαν ποτέ πως τα μεγάλωσαν και τώρα μεγαλώνουν εγγόνια και δισέγγονα κάνοντας παρατηρήσεις ολημερίς… Αυτό είναι το πρώτο που ισχύει…
Το δεύτερο είναι ότι γίνομαι ακριβώς ίδια σας εκείνες όσο μεγαλώνω!!!!
Και έτσι περνάνε οι μέρες στην Αμοργό τον χειμώνα…εεε στην καραντίνα ήθελα να πω!! Σοβαρά τώρα, αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι δεν πάμε σχολείο και οι δασκάλες μέχρι τώρα μας έστελναν ασκήσεις-αποστολές καθημερινά. Σε λίγες μέρες θα αρχίσουμε και κανονικά διαδικτυακό μάθημα! Με ενοχλεί λιγάκι που ο μεγάλος είναι τόσες ώρες στον υπολογιστή και στο κινητό (εκτός από τις ασκήσεις παίζουμε και κάτι παιχνίδια, κάναμε και τικ τοκ)… αλλά και οι δικές μου ώρες στον υπολογιστή έχουν αυξηθεί κατά πολύ… δεν προλαβαίνω να σβήνω κρατήσεις από το πλάνο, να απαντάω σε μηνύματα και να παροτρύνω να αλλάξουν οι τουρίστες ημερομηνία άφιξης… don’t cancel..modify . Αυτό κυριαρχεί μέσα στη μέρα μου! Όλα άλλαξαν… άλλαξε και συ ημερομηνία !!!Μέχρι τέλος του μήνα είμαστε κλειστά και οι τρεις επιχειρήσεις… έχουν έρθει τα πάνω κάτω … Αλλά θα νικήσουμε!
Πρέπει να νικήσουμε …πρέπει να το πιστέψω για να με βλέπουν τα παιδιά μου χαμογελαστή, αν με πάρει από κάτω την βάψαμε! Ξυπνάμε αργά, κοιμόμαστε πιο αργά. Έχει χαλάσει όλο το πρόγραμμά μας… Τους κάνω τα χατίρια γιατί φοβάμαι μη ζητήσουν το απαγορευμένο. Να πάμε στη γιαγιά ! όχι να βγούμε έξω.. Δεν τους λείπει το έξω, οι γιαγιάδες τους λείπουν που κάνουν τα χατίρια!
Εμένα πάντως το ηλιοβασίλεμα μου ‘χει λείψει, το ομολογώ!
Έχουμε φτιάξει όλα τα παζλ και έχουμε παίξει ότι επιτραπέζιο έχουμε σπίτι! Ο μικρός έχει μάθει και ξερή … Με κερδίζουν συνέχεια!
Είμαστε πολλές μέρες χωρίς σχολείο, πλατεία, φιλαράκια, γιαγιάδες, ξαδέρφια… Τα απογεύματα έχουμε ξεσπάσματα και τσακωμούς ! Οχι σπουδαία πράγματα, αλλά τα δικά τους νευράκια τα δικαιολογημένα (άντε απαγόρευσε εσύ σε ένα παιδί να βγει έξω) με κάνουν και μένα να αναρωτιέμαι!!! Εμείς ακούσαμε και σεβαστήκαμε τους ειδικούς!!! Κάποιοι εδώ γύρω γύρω, γιατί είναι στην κοσμάρα τους? Πάντα λέγαμε ότι δεν προλαβαίνουμε να πάρουμε ανάσα από τις δουλειές μας και τώρα τι?
Μας δίνεται η ευκαιρία να πάρουμε την πιο βαθιά ανάσα και να χαλαρώσουμε! Μια παύση βρε αδερφέ! Να πάρουμε δύναμη γιατί η επόμενη μέρα θα είναι δύσκολη! Όλα όμως θα πάνε καλά γιατί η ζωή δεν είναι άσπρο και μαύρο. Η ζωή έχει χρώμα άσπρο και μπλε. Αυτό των νησιών μας. Αυτό της Ελλάδας!!!
Ημέρα καραντίνας… Δεν θυμάμαι ! Δεν με νοιάζει… μένω Αμοργό!!!
