Το 11χρονο προσφυγόπουλο που νοσηλεύεται ακόμη στο Νοσοκομείο Θήρας δέχτηκε ένα δώρο αγάπης από μικρά παιδιά του νησιού – Η ανάρτηση του Βασίλη Αλαφούζου, πρόεδρου του ΔΑΠΠΟΣ
Το ναυάγιο της 22ης Δεκεμβρίου στηθαλάσσια περιοχή νότια της Φολεγάνδρου, δύσκολα θα ξεχαστεί…
Οχι μόνο για τους τρεις νεκρούς, αλλά κυρίως για τον άγνωστο αριθμό αγνοούμενων (από 17 έως 37 πρόσφυγες) με το σκάφος όπως αναφέρουν οι πηγές από το Λιμενικό Σώμα να χάνεται στα βάθη του Αιγαίου σε λιγότερο από 20 λεπτά (!!!)
Οι δεκατρείς διασωθέντες (δώδεκα άνδρες και μια γυναίκα έγκυος που προέρχονται από Ιράκ, Συρία και Αίγυπτο, μεταφέρθηκαν στη Σαντορίνη και νοσηλεύτηκαν στο Γενικό Νοσοκομείο του νησιού πριν πάρουν (οι περισσότεροι) το δρόμο για την ηπειρωτική Ελλάδα και δομή φιλοξενείας…
Ανάμεσα στους διασωθέντες μία έγκυος και ένα παιδί ηλικίας 11 ετών. Μάλιστα το παιδί παραμένει στο Νοσοκομείο και τις προηγούμενες ημέρες δέχτηκε επίσκεψη (με όλα τα προβλεπόμενα υγειονομικά μέτρα ασφαλείας) από συνομίληκους του, μαθητές των σχολείων της Σαντορίνης. Του πρόσφεραν ένα μικρό δώρο, δείγμα αγάπης και σεβασμού στη προσπάθεια που έκανε μαζί με την οικογένειά του προφανώς για ένα καλύτερο μέλλον. Μία νέα πατρίδα, μακριά από τους ήχους του πολέμου και της αδικίας..
Η ιδιαίτερη αυτή είδηση έγινε γνωστή μέσω ανάρτησης στη σελίδα του Βασίλη Αλαφούζου, του προέδρου του ΔΑΠΠΟΣ της Σαντορίνης , ο οποίος ήταν και μάρτυρας αυτής της κίνησης και μετέφερε εικόνες και συναισθήματα με αγάπη και σεβασμό… Εχουμε την αίσθηση ότι ήταν ο δικός του τρόπος για να πει “Χρόνια Πολλά” και να ευχηθεί με την ευκαιρία της Γέννησης του Κυρίου…
Τι αναφέρει; “Υπάρχουν πολλών ειδών ευχές. Ευλαβικές, λυρικές, φιλοσοφικές, επίσημες, παραδοσιακές. Όλες έχουν αξία και νόημα.
Αυτή τη φορά επιλέγω τις πιο άμεσες και απλές, τις παιδικές.
Σαν αυτή που έστειλαν τα παιδιά από το Χριστουγεννιάτικο Χωριό στο μικρό προσφυγόπουλο που φιλοξενείται στο Γ.Ν Θήρας.
Μπορεί η είδηση να μην έμεινε πολύ στην επικαιρότητα αλλά πριν μερικές ημέρες στα νερά μας συντελέστηκε μια ασύλληπτη ανθρώπινη τραγωδία.
Μέσα στις δυσκολίες που μας έχει φέρει η πανδημία και κάνουν τις γιορτές μας διαφορετικές οφείλουμε να στρέφουμε το βλέμμα μας και εκεί που τίποτα δεν είναι δεδομένο και εύκολο. Εκεί που η ελπίδα χάνεται σε ένα λεπτό.
Όχι γιατί μπορεί να αλλάξει κάτι μαγικά ή για να χαλάσει η διάθεση μας αλλά γιατί τέτοιες ειδήσεις οφείλουν να μας υπενθυμίζουν ποια είναι τα σημαντικά πράγματα στη ζωή και πόσο πρέπει να εκτιμούμε την κάθε μέρα ξεχωριστά.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να δούμε τη ζωή απλά, άμεσα, όπως τα παιδιά και μέσα από τα μάτια των παιδιών.
Χρόνια πολλά και καλά με υγεία.
