Ο γνωστός ταξιδιωτικός πράκτορας, Βασίλης Βαλληνδράς με την ευκαιρία της σημερινής επετείου των 48 ετών από την εξέγερση του Πολυτεχνείου μεταφέρει εικόνες και συναισθήματα καθότι εκείνες τις ημέρες του 1973 υπηρετούσε στο Χαϊδάρι (ΚΕΒΟΠ)
“…. 48 χρόνια κρατώ αυτές τις αναμνήσεις εκείνου του διημέρου, μέσα μου με ένα σωρό συναισθήματα που με σφράγισαν και είναι αδύνατο να τα περιγράψω. Ελπίζω να μετέδωσα μια «μυρωδιά» όλων αυτών που έγιναν εκείνο το διήμερο του Νοέμβρη 1973…”
Βασίλης Βαλληνδράς. Ενας από τους πιο γνωστούς Ναξιώτες επιχειρηματίες. Μπορεί οι περισσότεροι να τον γνωρίζουμε λόγω του ταξιδιωτικού πρακτορείου (Naxos Tours) όμως οι πλέον μυημένοι γνωρίζουν ότι κάπου στο γραφείο του, σε ένα από τα .. πίσω συρτάρια έχει δημοσιογραφική ταυτότητα. Και δη αθλητικής εφημερίδας. Επίσης, οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι είναι λάτρης της ΑΕΚ και έχει το προνόμιο να έχει δει από … κοντά τον περίφημο τελικό του 1968 στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο ανάμεσα στην ΑΕΚ και τη Σλάβια Πράγας…
Είναι από τα πρόσωπα εκείνα που όταν μιλάει η άποψή του είναι σεβαστή και σχεδόν όλοι την ακούμε με προσοχή.. Και η αλήθεια είναι ότι όταν σήμερα το πρωί έκανε την ανάρτηση που θα διαβάσετε αμέσως τώρα, ξαφνιαστήκαμε… Πόσοι γνώριζαν ότι ήταν από τους “πρωταγωνιστές” στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Και λέμε “πρωταγωνιστές” γιατί ως γραφέας υπηρεσίας στο περίφημο ΚΕΒΟΠ στο Χαϊδαρι το βράδυ της 16ης Νοεμβρίου είχε πλήρη εικόνα και ενημέρωση από πρώτο χέρι για όσα έμελλε να συμβούν μερικές ώρες αργότερα..
Και σήμερα πήρε την απόφαση να καταθέσει ένα μέρος από όσα έγιναν εκείνο το βράδυ. Μας έκανε μύστες μέσω της δημόσιας ανάρτησής του, των δικών του μικρών ή μεγάλων μυστικών που κράτησε για 48 χρόνια στη ψυχή του.. Και τον ευχαριστούμε γι αυτή την “εξομολόγηση”…
” 16/11/2021 Ημέρα Πολυτεχνείου 48 χρόνια μετά
16/11/1973 Ημέρα Πολυτεχνείου- τα γεγονότα
Αναμνήσεις από τη βραδιά που καταχωρήθηκε στην ιστορία της Ελλάδας μας.
• Στρατόπεδο ΚΕΒΟΠ (Χαϊδάρι)
• Αξιωματικός υπηρεσίας για τη νύχτα της 16ης προς 17ης Νοεμβρίου 1973: Λοχαγός Ξιφαράς Ηλίας
• Γραφέας υπηρεσίας γι’ αυτή τη νύχτα: Στρατιώτης Βαλληνδράς Βασίλης
• Από ένα μικρό τρανζίστορ παρακολουθούσαμε με το λοχαγό τι γινόταν έξω ώσπου άρχισαν να έρχονται επείγοντα σήματα για το τι πρέπει να γίνει στο στρατόπεδο. Τα σήματα είχαν αρχίσει ήδη από το σούρουπο.
• Τα ΡΕΟ (στρατιωτικά οχήματα) έτοιμα για έξοδο από το στρατόπεδο για μεταφορά στρατιωτών στο Πολυτεχνείο, με τους στρατιώτες να ανεβοκατεβαίνουν σε αυτά ανάλογα με τις αντιφατικές διαταγές που έρχονταν από το αρχηγείο.
• Ξημερώνει λοιπόν 17 Νοεμβρίου 1973 μετά από μια ανάστατη νύχτα με τους φαντάρους σε επιφυλακή χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς γίνεται. Μια μέρα ηλιόλουστη μεν αλλά μαύρη για την Ελλάδα.
• Η πρώτη διαταγή εκείνης της ημέρας προς τους στρατιώτες του ΚΕΒΟΠ ήταν η εκκένωση ορισμένων από τους θαλάμους του στρατοπέδου χωρίς να διευκρινίζεται ο λόγος που γίνεται αυτό. Παράλληλα στήθηκαν σκηνές στο χώρο του στρατοπέδου στις οποίες μετακομίσαμε χωρίς να ξέρουμε γιατί.
• Η απορία λύθηκε αργότερα όταν άρχισαν να φτάνουν λεωφορεία της αστυνομίας και άλλα λεωφορεία με τους συλληφθέντες της νύχτας της 16ης Νοεμβρίου 1973- νεαρά κορίτσια και αγόρια.
• Τοποθετήθηκαν στους θαλάμους πάντα με φύλαξη από οπλισμένους στρατιώτες.
• Τα αγόρια διασκέδαζαν λίγο παίζοντας ποδόσφαιρο ή μπάσκετ στα γήπεδα του στρατοπέδου με την αυστηρή επιτήρηση των στρατιωτών. (άλλωστε και στην τουαλέτα πήγαιναν με τη «συνοδεία» στρατιωτών)
• Τα κορίτσια όμως – ίσως από φόβο για το τι θα αντιμετωπίσουν – δεν έβγαιναν από τους θαλάμους τους . Όταν αυτό έγινε αντιληπτό από αξιωματικό του ΚΕΒΟΠ
ο οποίος συνοδευόταν από 4 οπλισμένους στρατιώτες, έκανε βόλτες έξω από το θάλαμο των κοριτσιών φωνάζοντάς τους :
«Ρε σεις, βγείτε έξω! Μη φοβάστε! Οι φαντάροι δεν γ@@@νε κουμουνίστριες…»
Αυτά εν ολίγοις έγιναν τη νύχτα εκείνη της 16ης προς 17ης Νοεμβρίου 1973 στο στρατόπεδο του ΚΕΒΟΠ. Τελευταίο επεισόδιο ήταν η περίφημη συνέντευξη που είχε πάρει ο δημοσιογράφος Νίκος Μαστοράκης στο ΚΨΜ του ΚΕΒΟΠ από τους κρατούμενους εκεί νεολαίους.
48 χρόνια κρατώ αυτές τις αναμνήσεις εκείνου του διημέρου, μέσα μου με ένα σωρό συναισθήματα που με σφράγισαν και είναι αδύνατο να τα περιγράψω.
Ελπίζω να μετέδωσα μια «μυρωδιά» όλων αυτών που έγιναν εκείνο το διήμερο του Νοέμβρη 1973…”
