Ο Αργύρης Σφουντούρης εμφανιζεται σε σατυρικό σκετς του γερμανικού καναλιού ZDF αναδεικνύει τη σφαγή στο Δίστομο στη γερμανική κατοχή
Όταν το είδα το βίντεο βούρκωσα. Έψαχνα λέξεις να περιγράψω αυτό το είδα… Μία γερμανική σατυρική εκπομπή σε γερμανικό κανάλι με πολύ υψηλή τηλεθέαση σε ζωντανή εκπομπή βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Και δείχνει από τη …γερμανική σκοπιά πως διαμορφώθηκε η κατάσταση στην Ελλάδα. Με τα βασικά στοιχεία μίας βαθύτατα προτεσταντικής κοινωνίας που στηρίζεται στο «οι κανόνες είναι κανόνες» διαλύουν κράτη που τόλμησαν να ζήσουν έξω από τους …κανόνες. Η ταβέρνα που μετατρέπεται σε μπαρ καθότι έκανε το λάθος να ζήσει με βάση τον ήλιο και τον τουρισμό αλλά και με λάθη που έγιναν στο παρελθόν. Η άτεγκτη τρόικα με τη νοοτροπία του Θεού που θέλει να έχει κυρίαρχο ρόλο και κυρίως με τον μοναδικό τρόπο όπου η κοινωνία ζει για να αποπληρώνει τα χρέη της.
Αλλά η στιγμή που όλοι βούρκωσαν ήταν ο τρόπος με τον οποίο οι ίδιοι οι γερμανοί απομυθοποίησαν το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων. Για τα τρικ που χρησιμοποίησαν ώστε να μην πληρώσουν μία… Και βέβαια η στιγμή που οι «υπάλληλοι» του γερμανικού κράτος δέχονται το κέρασμα από το θύμα τους, τον έλληνα διασωθέντα της σφαγής του Διστόμου ή μίας συνηθισμένης πολεμικής πράξης νομίζω ότι ακουμπά το τέλειο. Ο Αργύρης Σφουντούρης την 10η Ιουνίου του 1944 σε ηλικία 4 ετών έχασε τους γονείς, τους συγγενείς του. 32 από τους 218 που εκτελέστηκαν έφεραν το επίθετο «Σφουντούρης». Η συνηθισμένη πολεμική πράξη όπως την ονόμασαν οι γερμανοί κατόπιν εορτής και μπροστά στα δικαστήρια δεν ήταν τίποτα περισσότερο από την πλέον φρικιαστική σφαγή πολιτών υπό κατοχή..
Ο μικρός τότε Αργύρης, έφθασε στην Αθήνα, όπου περιπλανήθηκε σε διάφορα ορφανοτροφεία επί τρία χρόνια, μαζί με χιλιάδες άλλα ορφανά παιδιά, αθώα θύματα της ιδίας γερμανικής κατοχής. Το 1949, ήταν ένας από τα 10 παιδιά που ταξίδεψαν στην Ελβετία στο ίδρυμα Πεσταλότσι, που σκοπός του είναι να στεγάζει παιδιά χωρίς οικογένεια. Γρήγορα ξεχώρισε για την ευστροφία του μυαλού του. Φοίτησε στο γυμνάσιο και στην συνέχεια στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης Μαθηματικά, Πυρηνική Φυσική και Αστροφυσική. Παράλληλα έγραφε ποιήματα και δοκίμια. Μετέφρασε στην γερμανική γλώσσα, διάφορους Έλληνες ποιητές όπως Κ. Καβάφη, Γ. Σεφέρη, Ι. Ρίτσο, Ο. Ελύτη κ.α. Την περίοδο της δικτατορίας στην Ελλάδα, εκδίδει στην Ελβετία ένα πολιτιστικό περιοδικό στην ελληνική και γερμανική γλώσσα. Διδάσκει σε διάφορα γυμνάσια της περιοχής της Ζυρίχης. Μετά από 40 χρόνια αποφασίζει μια ριζική αλλαγή στην ζωή του. Πηγαίνει στο Νεπάλ, στην Σομαλία και στην Ινδονησία όπου για 10 περίπου χρόνια βοηθάει ενεργά στην αναδιοργάνωση τους.
Επιστρέφοντας στην Ευρώπη βρίσκει τη Γερμανία ενωμένη, καθώς εν τω μεταξύ οι κάτοικοι του Βερολίνου είδαν το τείχος που τους χώριζε από τον δυτικό κόσμο να πέφτει, δημιουργώντας μία καινούργια κατάσταση στην χώρα. Με την επανένωση της Γερμανίας αρχίζει μία περίοδος με δυνατότητες απολογισμού και καταμέτρησης των θυμάτων πολέμου. Ο Αργύρης Σφουντούρης οργανώνει το 1994 στους Δελφούς, μία «Σύνοδο για την ειρήνη», στην οποία κάλεσε και Γερμανούς πολιτικούς, εκ των οποίων όμως δεν παρευρέθη κανείς. Μετά από πολλές ανεπιτυχείς απόπειρες για συζήτηση με τις Γερμανικές Αρχές, το 1995 μαζί με τις τρεις επιζώσες αδερφές του, ζητούν δικαίωση με νόμιμη διαδικασία. Η καταγγελία και οι ακόλουθες εφέσεις δεν έφεραν κανένα θετικό αποτέλεσμα και οι υποθέσεις ακόμα εκκρεμούν στο δικαστήριο της πόλεως Καρλσρούε της Γερμανίας.
Χαραμίστε 15 λεπτά από το χρόνο σας. Αξίζει να δείτε τους γερμανούς να χειροκροτούν βουρκωμένοι. Βλέπετε η γερμανική κοινωνία δεν κάνει πολιτική. Μακάρι να δούμε αυτό το επεισόδιο σε κάποιο ελληνικό κανάλι…
