Ο Γιώργος Βερύκοκκος μπήκε ως 11ος στη Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ – Αφησε στην άκρη το ποδόσφαιρο γιατί είχε ως στόχο το Πανεπιστήμιο – Βερύκοκκος «Απλά δεν ξαναπήγα στο γήπεδο. Μου έλλειψε το ποδόσφαιρο, αλλά έβγαλα την ενέργεια στο σχολείο»
Κάθε ομάδα έχει την δική του στοιχειωμένη ιστορία. Έτσι είναι και ο ΠΑΣ Νάξου. Δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τον κανόνα. Αν και έχει βραχύβια ιστορία σε σχέση με άλλες ομάδες του νησιού, έχει δημιουργήσει πολύ γρήγορα ένα όνομα ιδιαίτερα σεβαστό και αναγνωρίσιμο σε όλη σχεδόν την Ελλάδα. Ο λόγος; Οι πολύ καλές υποδομές και η δουλειά που γίνεται μέσα απ’ αυτές όπου πάνω απ όλα μετράει ο άνθρωπος. Ο αθλητής έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Κι αυτό αρέσει στους γονείς. Αλλά και στα ίδια τα παιδιά από τη στιγμή που γνωρίζουν ότι το αποτέλεσμα δεν είναι αυτοσκοπός… Και αυτό φαίνεται χρόνο με το χρόνο και ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια, ο Πέτρος Μαράκης – η ψυχή του ΠΑΣ Νάξου – έβγαλε εισιτήρια για πέντε «παιδιά» του που πήραν το δρόμο για ομάδες της Αθήνας πριν καν βγάλουν …χνούδι στο πρόσωπο. Όμως, την ίδια χαρά ένιωθαν και οι παράγοντες της ομάδας όταν κατά τη διάρκεια των Πανελλαδικών εξετάσεων έβλεπαν αθλητές τους να εισάγονται στα τμήματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Και πιστέψετε μας δεν ήταν λίγα τα παιδιά που τα πήγαιναν καλά και στους δύο τομείς.
Οι 98αρηδες του ΠΑΣ
Όμως, είπαμε… Κάθε ομάδα έχει τις δικές της μαύρες …σκιές. Και ο ΠΑΣ Νάξου έχει τη δικιά του και είναι η γενιά του 98. Και πριν προλάβει κάποιος να σκεφτεί ότι έχουμε κάτι με τα παιδιά, προλαβαίνουμε λέγοντας ότι είναι ένα απλό λογοπαίγνιο και τίποτα περισσότερο. Γιατί είναι μαύρη …σκιά; Μα όπως έχει πει και στο παρελθόν ο Πέτρος Μαράκης είναι μία φουρνιά παικτών με πολύ ταλέντο, διακρίσεις στο σχολείο αφού οι περισσότεροι είναι πρώτοι μαθητές αλλά όταν έφτασαν στη πηγή της κατάκτησης τροπαίου απέτυχαν. Είτε χάνοντας στα πέναλτι είτε με γκολ στις καθυστερήσεις. Δύο εμφανίσεις σε τελικούς και ισάριθμες ήττες. Αλλά ουδόλως ενόχλησε κανέναν. Μόνο εμάς που μας αρέσει η δημιουργία ιστοριών και ο Πέτρος Μαράκης ψιλοενοχλείται γιατί ως άνθρωπος του ποδοσφαίρου έχει και αυτός τα …γούριά του, απόλυτα σεβαστά…
Ο «Γερμανός» Βερύκοκκος
Γιατί όμως ασχολούμαστε με τον ΠΑΣ Νάξου; Δεν ασχολούμαστε. Απλά έχουμε σε πρώτο πλάνο τον 17χρονο Γιώργο Βερύκοκκο. Τον …γερμανό του ΠΑΣ Νάξου. Ένα παιδί με απίστευτη ωριμότητα και προγραμματισμό. Έναν ποδοσφαιριστή που μπορούσε κάλλιστα να καλύψει όλη την δεξιά πτέρυγα… Έναν μαθητή που από το Δημοτικό είχε βάλει ως στόχο να μπει στη Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Και τα κατάφερε διά …περιπάτου. 11ος μπήκε στη σχολή με 19.296 μόρια. Δεύτερος στη Νάξο. Και αυτό που εντυπωσιάζει είναι η δύναμη της θέλησής του. Να αφήσει το ποδόσφαιρο στην άκρη και να αφοσιωθεί στο σχολείο και τον μεγάλο στόχο. Λες και ήταν προγραμματισμένος.
Οι συμπαίκτες του και ο προπονητής του στον ΠΑΣ Νάξου μιλάνε για ένα πολύ καλό και συνεσταλμένο παιδί. Και βέβαια για έναν πολύ καλό αθλητή. Και αποτελούσε πρότυπο για όλους από τη στιγμή που δεν έχανε με τίποτα προπονήσεις. Πρώτος στη σημαία και πρώτος στη προπόνηση. Ιδιαίτερα πειθαρχημένος εντός κι εκτός γηπέδου, «παιδί του προπονητή» θα λέγαμε, ποτέ δεν παραπονέθηκε και πάντα εκτελούσε. Με μαθηματική ακρίβεια. Εξού και το «Γερμανός» που τον ακολούθησε αν και μπορεί να μην το ξέρει ως προσωνύμιο και ο ίδιος… Δεν ξέρουμε εάν θα έκανε καριέρα ακολουθώντας το ποδόσφαιρο, όμως όταν ανακοίνωσε στον κο Μαράκη ότι σταματάει τις προπονήσεις γιατί θέλει να είναι απόλυτα αφοσιωμένος στη προσπάθειά του για να μπει στο Πανεπιστήμιο, ο κος Μαράκης δεν αντέδρασε. Αν και θα το ήθελε. Προτεραιότητα των παιδιών το σχολείο. Και έτσι άφησε ένα από τα καλύτερα παιδιά του να φύγουν…
Ποδόσφαιρο; Ούτε απ’ έξω
Και το πιο παράξενο όλων; Διά στόματος Γιώργου Βερύκοκκου «δεν ξαναπήγα στο γήπεδο. Ούτε απ΄ έξω». Ο 17χρονος απόφοιτος του Γενικού Λυκείου Νάξου τελείωσε το σχολείο συγκεντρώνοντας 19.296 μόρια. Στο χαλαρό: 18.9 Εκθεση, 18,9 Μαθηματικά, 19.7 Φυσική και 19.8 Χημεία. Ούτε καν 20… Ντροπή του ε; και όπως σημειώνει «από μικρός ήξερα τι ήθελα. Μου άρεσαν τα αυτοκίνητα, οι μηχανές και όλη η μαγεία που έχει η δημιουργία τους. Και γνώριζα το μονοπάτι που θα ακολουθήσω. Ε, βοήθησαν και λίγο κάτι ξαδέλφια που έχουν μπει στην σχολή και …μπήκα». Και όπως τονίζει «θυσίασα τις ώρες της τηλεόρασης, τις βόλτες με τους φίλους και διάβασμα εντατικά από τα μέσα της Β’ Λυκείου στα τέσσερα μαθήματα των Πανελλαδικών εξετάσεων και το πολύ έως 12 το βράδυ διάβασμα»… Και το ποδόσφαιρο; «το καλοκαίρι που μας πέρασε αποφάσισε να σταματήσω. Το είπα σε όλους: προπονητή, γονείς και δεν μου είπαν τίποτα. Σεβάστηκαν απόλυτα την επιθυμία μου. Και δεν ξανακοίταξα πίσω. Από 9 ετών ήμουν στον ΠΑΣ έπαιξα με την βασική ομάδα σε δύο τελικούς αλλά δεν τα καταφέραμε. Να πω την πικρή αλήθεια μου έλλειψε να παίζω μπροστά σε κόσμο. Στους φίλους, συγγενείς, γνωστούς. Όμως, δεν υπήρξε δεύτερη σκέψη. Και όλη η ενέργεια που είχα την έβγαλα στο σχολείο».
Γονείς – άγχος
Δεν είναι από τα παιδιά που διαβάζουν και δεν κάνουν άλλα πράγματα. Διάβαζε από μικρός και είχε στόχο. Κι αυτό του έδινε δύναμη. Στο σχολείο τον βοήθησαν οι καθηγητές του και όπως τονίζει «είχα πολύ καλούς καθηγητές και τους ευχαριστώ πολύ». Στο Φροντιστήριο η διαφορά; «η συμβολή των φροντιστών καταλυτική. Μέσα σε μία τάξη με λιγότερα παιδιά, όλοι έχουμε τον ίδιο στόχο: τη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το μάθημα γίνεται καλύτερο, πιο συγκροτημένο». Όσο για το θέμα των Πανελλαδικών; «Χάρη στους γονείς μου είχα ησυχία και με βοήθησαν ώστε να ξεπεράσω το άγχος. Και στη διάρκεια των εξετάσεων είναι λογικό να υπάρχει άγχος πριν από το πρώτο μάθημα αλλά μετά λύνεσαι» Και η επόμενη ημέρα; Ενδεχομένως να έχει και λίγο ποδόσφαιρο. Αλλά σίγουρα θα έχει φοιτητική ζωή, διάβασμα και όμορφες στιγμές που θα κρατήσει στο μυαλό του… Ο «γερμανός» του ΠΑΣ Νάξου άλλωστε όταν βάζει ένα στόχο τον πετυχαίνει. Και τώρα ετοιμάζεται για την επόμενη πρόκληση: Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών…
