Σε ηλικία 53 ετών ο Κώστας “Κούκου” Σορώκος έφυγε από τη ζωή….
Η είδηση έπεσε σαν βόμβα… Ο Κώστας Σορώκος, γνωστός σε όλους τους ανθρώπους της χερσαίας ζώνης στη Νάξο, ως “Κούκου” δεν είναι πια ανάμεσά μας… Το ταξιδι προς την αιωνιότητα ξεκίνησε…
Σε ηλικία 53 ετών έφυγε… Δεν άντεξε η καρδιά του… Την περασμένη Παρασκευή είχε βρεθεί στην θάλασσα μετά από πτώση στην περιοχή της μαρίνας, στο χώρο της χερσαίας ζώνης…
Αν και η επέμβαση των λιμενικών και ανθρώπων που τον εντόπισαν ήταν άμεσα, εντοπίστηκε πρόβλημα στους πνεύμονος και χρειάστηκε αεροδιακομιδή …
Διασωληνωνένος στο Τζάνειο με τις τελευταίες πληροφορίες χθες το μεσημέρι να αναφέρουν ότι υπήρχε περίπτωση να βγει νικητής…
Αποδείχτηκαν οι όποιες ελπίδες φρούδες… Και το πρωί της Τετάρτης 15 Ιουνίου ο Κώστας έφυγε…
Η αλήθεια είναι ότι αρκετά έχουν ειπωθεί για την παρουσία του και τον τρόπο ζωής του στο νησί μας…
Ομως θα πω αυτό που είχα γράψει πριν από δύο χρόνια με αφορμή την φωτογαφία που συνοδεύει το κείμενο. Σκληρή φωτογραφία από τον Δημήτρη Δεουδέ και με τον “Κούκου” αρχικά να γκρινιάζει αλλα στη συνέχει να παραδέχεται ότι ήταν “καλή” … Αποτύπωμα των επιλογών μας…
Τότε είχα γράψει ” Οι περισσότεροι έχουμε μάθει να κρίνουμε με βάση την εικόνα, το περιτύλιγμα… Όμως, μέσα από τις ταινίες της Marvel (σ.σ. μου αρέσουν πολύ και δεν το κρύβω) που είναι βγαλμένες από τη …ζωή που λέει και ο φίλος μου ο Μανώλης, και στο κυνήγι του «πετραδιού της ψυχής», η «Μαύρη Χήρα» λίγο πριν θυσιαστεί λέει «έμαθα να κρίνω τον άνθρωπο από τις καλές του πράξεις και όχι από τις άσχημες»….
Τι θέλω να πω; Κοιτάζοντας τον Κώστα, οι περισσότεροι σήμερα βλέπουμε έναν άνθρωπο κουρασμένο, ρακένδυτο, αφημένο στη μοίρα του και κυρίως στα πάθη του…
Όμως, αυτό που ξεχνάμε είναι ότι ο Κώστας ή «Κούκου» όπως τον ξέρουμε όλοι είναι πνεύμα ανήσυχο και ανυπότακτο που για τους λόγους που ο ίδιος ξέρει (σ.σ. ενδεχομένως και οι άνθρωποι του κοντινού του περιβάλλοντος) ακολουθούσε ή και δημιούργησε ένα ιδιαίτερο μονοπάτι… Καθημερινά σηκώνει το σταυρό του με το χαμόγελο και μη στα χείλη… Επιλογή του.
Πόσοι όμως ξέρουν, ότι το βιογραφικό του είναι βαρύ, ως “περιζήτητος ναύτης” στα νιάτα του. Γνωρίζει τα πάντα για τη θάλασσα, αλλά και το λιμάνι και όχι μόνο της Νάξου. Πολλές φορές από τη σκιά της προβλήτας βάζει τα γυαλιά σε έμπειρους ναυτικούς και αστειευόμενος με τους λιμενικούς δίνει κατεύθυνση για κατάπλου πλοίων”.
Οσο για το προσωνύμιό του; Οπως αναφέρει φίλος της σελίδας βγήκε σε παιχνίδι δηλωτής οπου ο Κώστας είχε χαρακτηρίσει έναν ρήγα ως “κούκου” και ο πρωταγωνιστής στην ιστορία απέδωσε το προσωνύμιο στον Κώστα κι από τότε του έμεινε…
Καλό σου ταξίδι και εκεί που “ταξιδεύεις” να κρατάς γερά το τιμόνι…
Συλλυπητήρια στους ανθρώπους που στάθηκαν στο πλευρό του και στην οικογένειά του…
