Ο γιατρός Ορθοπεδικός του Νοσοκομείου – Κέντρου Υγείας Νάξου, Γιώργος Ευτύχιος Πρωτοπαπαδάκης, αναλύει την λέξη «ιός», την εξέλιξη από την «ίωση» έως την «πανδημία», αναφέρεται στον «Κορωνοϊό» και βέβαια πάνω απ όλα σημειώνει ότι «το βάρος της αγωγής ανακύπτει στην ιπποκράτειο συλλογιστική της θεωρίας της πρόληψης. Πότε άλλοτε στα παγκόσμια ιατρικά χρονικά δεν ήταν τόσο επιτακτική η ανάγκη της πρόληψης».
«… το βάρος της αγωγής ανακύπτει στην ιπποκράτειο συλλογιστική της θεωρίας της πρόληψης. Πότε άλλοτε στα παγκόσμια ιατρικά χρονικά δεν ήταν τόσο επιτακτική η ανάγκη της πρόληψης…. Η ενημέρωση όλων είναι βασική μέριμνα του κάθε οργανωμένου κράτους. Αυτός είναι ο ατομικός αγώνας του κάθε πολίτη ξεχωριστά. Γνώση και Συμμόρφωση. Το κεφάλαιο είναι η ίδια η ζωή. Αυτή που οφείλει να προασπίζει κάθε ευνομούμενη πολιτεία… . Ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες της προσωπικής υγιεινής, αποφεύγουμε το συγχρωτισμό, παραμένουμε ψύχραιμοι, ακούμε προσεκτικά τα νεότερα, ενημερωνόμαστε από έγκριτες πηγές, παραμένουμε ψύχραιμοι, ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ, ακόμα και με απαγόρευση της κυκλοφορίας…» Αυτό αναφέρει σε άρθρο του ο γιατρός Ορθοπεδικός του Νοσοκομείου – Κέντρου Υγείας Νάξου Γιώργος Ευτύχιος Πρωτοπαπαδάκης, ο οποίος αναλύει την λέξη «ιός», την εξέλιξη από την «ίωση» έως την «πανδημία» και βέβαια αναφέρεται στον «Κορωνοϊό»… Μιλάει για δύο σενάρια σχετικά με την διάδοσή του και καταλήγει «Το κόστος της επιδημίας θα μπορούσε άνετα να αφαιρέσει τουλάχιστον 1 τρις. δολάρια από την παγκόσμια οικονομία ( Oxford Economics), μία οικονομική πανδημία. Αυτές είναι οι προβλέψεις των οικονομολόγων αναλυτών. Τα αντίμετρα της Πανδημίας , υγειονομικά και άλλα λοιπά μέτρα πρόληψης, απομόνωσης και αντιμετώπισης, φλερτάρουν με την ύφεση παγκοσμίως. Παραπάνω από το 50% των 12 μεγαλύτερων οικονομιών του πλανήτη, που αντιπροσωπεύουν το 30% περίπου του Α.Ε.Π. της παγκόσμιας οικονομίας πλήττονται με ανυπολόγιστες ακόμα μακροχρόνιες συνέπειες».
Αναλυτικά το άρθρο με τίτλο “Ιωση ίαση (ΙΩ – ΙΑ) του Ορθοπεδικού γιατρού στο Νοσοκομείο – Κέντρο Υγείας Νάξου, Γιώργου Ευτύχιου Πρωτοπαπαδάκη …
1. ΙΟΣ : ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ?
Ο ιός είναι παθογενετικός παράγοντας που δρα μολύνοντας τα κύτταρα ενός οργανισμού, ενσωματώνοντας το γενετικό του υλικό στο γονιδίωμα αυτών και χρησιμοποιώντας για τον πολλαπλασιασμό του, τους μηχανισμούς αντιγραφής, μεταγραφής και μετάφρασης του κυττάρου, όπως και τα περισσότερα ένζυμα που χρειάζεται για την επιβίωση του. Οι ιοί χαρακτηρίζονται, κατά συνέπεια, ως υποχρεωτικά ενδοκυτταρικά παράσιτα των οποίων το μέγεθος κυμαίνεται από 0,025 μm μέχρι 0,25 μm. Η ύπαρξή τους διαπιστώθηκε για πρώτη φορά τον 19o αιώνα και παρατηρήθηκαν στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο κατά τον 20ό αιώνα, όταν έγινε δυνατή η κρυστάλλωσή τους. Ο ιός είναι ένας διηθητικός βιολογικός παράγοντας που αναπαράγεται στο εσωτερικό των κυττάρων ξενιστών. Όταν ένα κύτταρο-ξενιστής μολυνθεί από έναν ιό, αναγκάζεται να παράγει πολλές χιλιάδες πανομοιότυπα αντίγραφα του αρχικού ιού, με εξαιρετικά μεγάλη ταχύτητα. Σε αντίθεση με τα περισσότερα έμβια όντα, οι ιοί δεν έχουν κύτταρα που διαιρούνται και νέοι ιοί συναρμολογούνται μέσα στο μολυσμένο κύτταρο. Πάνω από 5000 είδη ιών έχουν ανακαλυφθεί. Οι ιοί συνυπάρχουν με ζωντανούς οργανισμούς όπου κι αν βρίσκονται. Πιθανότατα υπάρχουν από τα αρχικά στάδια εξέλιξης των ζωντανών κυττάρων. Η προέλευση των ιών παραμένει άγνωστη, επειδή δεν σχηματίζουν απολιθώματα, κι έτσι οι μοριακές τεχνικές αποτελούν τα πιο χρήσιμα μέσα για να υποθέσουμε πώς προήλθαν. Ωστόσο αυτές οι τεχνικές βασίζονται στη διαθεσιμότητα αρχαίου ιϊκού DNA ή RNA αλλά οι περισσότεροι ιοί που διατηρούνται και αποθηκεύονται σε εργαστήρια είναι λιγότερο από 90 χρόνων. Οι μοριακές τεχνικές είναι χρήσιμες μόνο για τον εντοπισμό της καταγωγής των ιών που εξελίσσονται τον 20ο αιώνα. Τρεις κύριες θεωρίες υποθέτουν την προέλευση των ιών.
Ι) Οπισθοδρομική θεωρία,
ΙΙ) Θεωρία κυτταρικής προέλευσης,
ΙΙΙ) Θεωρία συνεξέλιξης.
Οι ιοί μεταλλάσσονται και εξελίσσονται, αν και δεν υπάρχει γενική συμφωνία για το αν μπορούν να θεωρηθούν έμβια συστήματα. Η μελέτη του γενετικού υλικού διαφόρων ιών έδειξε περισσότερες ομοιότητες με το γενετικό υλικό των ξενιστών τους παρά με το γενετικό υλικό άλλων ιών. Ακόμη το γεγονός ότι τα γονιδιώματα των ιών έχουν σημαντικές ομοιότητες με ορισμένα κυτταρικά γενετικά στοιχεία, όπως τα πλασμίδια και τα μεταθετά στοιχεία, υποδεικνύει ότι οι ιοί προέρχονται από τμήματα κυτταρικού νουκλεϊκού οξέος με εξειδικευμένη δομή. Ως προς τη δομή τους οι ιοί είναι σωματίδια που αποτελούνται από ένα πρωτεϊνικό περίβλημα, μέσα στο οποίο υπάρχει το γενετικό τους υλικό. Αυτό είναι συνήθως ένα μόριο νουκλεϊκού οξέος, (DNA, ή RNA) που μπορεί να είναι με μονό ή διπλό κλώνο, κυκλικό (αλυσίδα), γραμμικό ή και σε χωριστά τμήματα. To πρωτεϊνικό περίβλημα ονομάζεται καψίδιο, είναι ποικίλου σχήματος (ελικοειδές, ραβδοειδές, πολυεδρικό ή συνδυασμός) και αποτελείται από πολλές υπομονάδες ενός είδους πρωτεΐνης, ενώ η διάμετρός του ποικίλλει μεταξύ 10 και 300 νανομέτρων. Μερικοί ιοί που προσβάλλουν ζωϊκά κύτταρα έχουν εξωτερικά του καψιδίου ένα μεμβρανώδη φάκελο, περίβλημα, που αποτελείται τόσο από υλικό του ιού όσο και του ξενιστή, δηλαδή από λιπίδια, πρωτεΐνες και υδατάνθρακες, όπου σε μερικά συνυπάρχουν και προεξοχές που μοιάζουν με αγκάθια. Μερικοί από τους ιούς που προσβάλλουν κύτταρα βακτηρίων (βακτηριοφάγοι ή απλά (φάγοι) έχουν πιο περίπλοκα καψίδια, που αποτελούνται από πολύπλοκες κεφαλές και ουρές, με τις οποίες προσκολλώνται στα βακτήρια. Η ζωή των ιών εξαρτάται σε απόλυτο βαθμό από τα κύτταρα που προσβάλλουν. Οι έρευνες του κύκλου ζωής των ιών έδειξαν ότι το κύτταρο που προσβάλλεται από έναν ιό (ξενιστής) περνά υπό τον έλεγχο των γενετικών πληροφοριών του ιού. Γίνεται κατά κάποιον τρόπο κατάληψη του κυττάρου, έτσι ώστε να παράγει τα απαιτούμενα υλικά για την αναπαραγωγή και την σύνθεση πρωτεϊνών των ιών. Τα νέα τμήματα των ιών που παράγονται απελευθερώνονται τελικά από το κύτταρο, ενώ το ίδιο αποσυντίθεται. Εξαιτίας του γεγονότος ότι οι ιοί δεν αυτοδιπλασιάζονται, χαρακτηρίζονται ως ενδοκυτταρικά παράσιτα, το γενετικό υλικό των οποίων κατευθύνει τα ένζυμα και τα ριβοσώματα, χρησιμοποιώντας τα δομικά συστατικά του κυττάρου-ξενιστή για να συνθέσει πολλαπλά αντίγραφα του γονιδιώματος του ιού και του καψιδίου του. Αυτά τα δομικά υλικά αυτοσυγκροτούνται σε εκατοντάδες ή χιλιάδες αντίγραφα του αρχικού ιού, που ελευθερώνονται από το κύτταρο-ξενιστή, έτοιμα να μολύνουν ένα νέο ξενιστή.
2. ΙΩΣΗ – ΕΝΔΗΜΙΑ – ΠΑΝΔΗΜΙΑ
Κατά τη διαδικασία της μόλυνσης ορισμένοι ιοί μπορεί να θανατώσουν τα κύτταρα, απελευθερώνοντας πιθανώς υδρολυτικά ένζυμα από τα λυσοσώματα. Τα μολυσμένα κύτταρα μπορεί, με τη σειρά τους, να παράγουν τοξίνες. Οι βλάβες που μπορεί να προκαλέσει δυνητικά ο ιός εξαρτώνται μερικώς από την αναγεννητική ικανότητα του μολυσμένου ιστού μέσω της κυτταρικής διαίρεσης. Αν για παράδειγμα ασθενήσουμε από κρυολόγημα, η θεραπεία είναι πλήρης, καθώς οι ιοί μολύνουν τον επιθηλιακό ιστό της αναπνευστικής οδού, που μπορεί να αναπλαστεί αποτελεσματικά. Σε άλλες περιπτώσεις προσβάλλονται μη αναπλάσιμα κύτταρα – π.χ. τα νευρικά κύτταρα από την πολιομυελίτιδα – και, συνεπώς, προκαλείται μόνιμη βλάβη. Στις κοινές ασθένειες του ανθρώπου που προκαλούνται από τους ιούς περιλαμβάνονται το κοινό κρυολόγημα, η γρίπη, η ανεμοβλογιά και ο έρπης. Σοβαρές ασθένειες όπως ο ιός Έμπολα και το AIDS προκαλούνται επίσης από ιούς. Πολλοί ιοί προκαλούν ήπια ή καθόλου ασθένεια και λέγονται “καλοήθεις “. Οι περισσότερο επιβλαβείς ιοί περιγράφονται ως παθογόνοι. Οι ιοί προκαλούν διάφορες ασθένειες ανάλογα με τον τύπο των κυττάρων που μολύνουν. Ορισμένοι ιοί μπορούν να προκαλέσουν δια βίου ή χρόνιες λοιμώξεις στις οποίες οι ιοί συνεχίζουν να αναπαράγονται στο σώμα παρά τους μηχανισμούς άμυνας του ξενιστή. Αυτό είναι κοινό στη λοίμωξη από ιό της ηπατίτιδας B και ιό της ηπατίτιδας C. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους οι ιοί εξαπλώνονται από ξενιστή σε ξενιστή αλλά κάθε είδος του ιού χρησιμοποιεί μόνο έναν ή δύο μηχανισμούς. Πολλοί ιοί που μολύνουν τα φυτά μεταφέρονται μέσω οργανισμών, οι εν λόγω οργανισμοί ονομάζονται φορείς. Ορισμένοι ιοί που μολύνουν τα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, επίσης μεταδίδονται από φορείς, συνήθως από έντομα που απομυζούν αίμα. Ωστόσο, η άμεση μετάδοση είναι πιο συχνή. Ορισμένες λοιμώξεις από ιούς, μεταδίδονται από μολυσμένα τρόφιμα και νερό, τα χέρια και τα κοινόχρηστα αντικείμενα και από την άμεση επαφή με ένα άλλο μολυσμένο άτομο ενώ, άλλοι ιοί είναι αερομεταφερόμενοι (όπως ο ιός της γρίπης). Οι ιοί, όπως ο HIV, της ηπατίτιδας Β και της ηπατίτιδας C, συχνά μεταδίδονται από σεξουαλική επαφή χωρίς προφύλαξη ή από μολυσμένες υποδερμικές βελόνες . Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς λειτουργεί κάθε διαφορετικό είδος ιού για να αποτρέψουμε τη μετάδοση λοιμώξεων και επιδημιών. Οι άνθρωποι που φέρουν χρόνια έναν ιό είναι γνωστοί ως φορείς. Χρησιμεύουν ως σημαντικές πηγές μετάδοσης του ιού. Αν υπάρχει υψηλή αναλογία των φορέων σε ένα δεδομένο πληθυσμό, τότε μια ασθένεια λέγεται ότι είναι ενδημική.
Πανδημία (από τις ελληνικές λέξεις παν (όλος) και δήμος (πληθυσμός)) είναι μια επιδημία λοιμωδών ασθενειών που εξαπλώνεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς σε μια μεγάλη περιοχή και απειλεί το σύνολο του πληθυσμού. Μια επιδημική ασθένεια που παραμένει σταθερή όσον αφορά τον αριθμό ανθρώπων που αρρωσταίνουν δεν θεωρείται πανδημία. Επιπλέον, οι πανδημίες γρίπης γενικά δεν αποτελούν την επανεμφανιζόμενη εποχική γρίπη. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας έχουν παρατηρηθεί πολλές πανδημίες, όπως ευλογιάς, φυματίωσης και πανώλης. Πιο πρόσφατες πανδημίες αποτελούν η πανδημία του HIV, οι πανδημίες γρίπης του 1918 και του 2009 και η πανδημία του κορονοϊού της Ουχάν 2019-20. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έχει δημιουργήσει μια εξαβάθμια κατάταξη που περιγράφει τη διαδικασία με την οποία ένας νέος ιός γρίπης κινείται από τις πρώτες λοιμώξεις στον άνθρωπο σε μια πανδημία. Η πανδημία ξεκινά με την μόλυνση ζώων από τον ιό, με λίγες περιπτώσεις στις οποίες τα ζώα μολύνουν ανθρώπους και στη συνέχεια φτάνει σε ένα στάδιο στο οποίο ο ιός αρχίζει να εξαπλώνεται από άνθρωπο σε άνθρωπο και τελειώνει με μια πανδημία, όταν λοιμώξεις από τον νέο ιό έχουν εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο.
Ιστορικές πανδημίες περιλαμβάνουν:
Λοιμός των Αθηνών (430 π.Χ.) όταν τυφοειδής πυρετός σκότωσε τα 2/3 του πληθυσμού της Αθήνας σε τέσσερα χρόνια.
Μαύρη πανώλη (14ος αιώνας μ.Χ.). Υπολογίζεται ότι οι νεκροί έφτασαν τα 75 εκατομμύρια. Η ασθένεια προήλθε από την Ασία και μέσω της Μεσογείου διαδόθηκε στην Ευρώπη.
Πανδημίες χολέρας κατά τον 19ο αιώνα προκάλεσαν το θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων.
Πανδημίες γρίπης, όπως η Ισπανική γρίπη (1918-1920), η οποία προκάλεσε 50 εκατομμύρια νεκρούς τους πρώτους έξι μήνες.
Γρίπη Α (Η1Ν1) όπου στις 11 Ιουνίου 2009 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) το ανακοίνωσε ως πανδημία. Υπολογίζονται 18.500 θάνατοι σε 214 χώρες.
Πρόσφατα, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, πανδημία θεωρήθηκε και η ασθένεια του κορονοϊού 2019, η οποία οφείλεται στον κορονοϊό SARS-CoV-2.
Η αντιμετώπιση των ιώσεων γίνεται κυρίως με ειδικά εμβόλια, που διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα κατά της μόλυνσης. Υπάρχουν αποτελεσματικά εμβόλια εναντίον της πολιομυελίτιδας, της ερυθράς, της παρωτίτιδας και της ιλαράς κ.α. Σχετικά πρόσφατη εξέλιξη στην φαρμακευτική τεχνολογία είναι η χρήση διάφορων αντι-ιϊκών φαρμακευτικών σκευασμάτων, χημικών κυρίως αναλόγων νουκλεοτιδίων πουρινών, που παρεμβαίνουν στη σύνθεση του νουκλεϊκού οξέος του ιού.
3. ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ – ΚΟΡΟΝΑΙΟΣ – ΚΟΡΟΝΑ ΙΟΣ – COVID 19
Οι κορονοϊοί είναι μια μεγάλη οικογένεια ιών που μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες που κυμαίνονται από ήπιες έως πολύ σοβαρές. Η πρώτη γνωστή σοβαρή ασθένεια που προκλήθηκε από κορονοϊό προέκυψε από την επιδημία του Σοβαρού Οξέος Αναπνευστικού Συνδρόμου (SARS) του 2003 στην Κίνα. Ένα δεύτερο ξέσπασμα σοβαρών ασθενειών από κορονοϊό άρχισε το 2012 στη Σαουδική Αραβία και ονομάστηκε Αναπνευστικό Σύνδρομο Μέσης Ανατολής (MERS). Στις 31 Δεκεμβρίου του περασμένου έτους οι κινεζικές αρχές ειδοποίησαν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) για την εμφάνιση ενός νέου στελέχους κορονοϊού που προκαλεί σοβαρή ασθένεια, το οποίο στη συνέχεια ονομάστηκε SARS-CoV-2. Από τις 20 Φεβρουαρίου του 2020, έχουν τεκμηριωθεί τουλάχιστον 167.500 κρούσματα της νόσου COVID-19, που έχει σκοτώσει πάνω από 6.600 άτομα παγκοσμίως.
Λίγο μετά την έναρξη της επιδημίας, οι Κινέζοι επιστήμονες ανέλυσαν το γονιδίωμα του SARS-CoV-2 και κατέστησαν τα δεδομένα διαθέσιμα σε ερευνητές παγκοσμίως. Τα εξαγόμενα δεδομένα της γονιδιωματικής αλληλουχίας έδειξαν ότι οι κινεζικές αρχές ανίχνευσαν άμεσα την επιδημία και ότι ο αριθμός των κρουσμάτων COVID-19 αυξάνεται λόγω της -δυστυχώς- αποτελεσματικής του μετάδοσης από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ερευνητικά ιδρύματα χρησιμοποίησαν αυτά τα δεδομένα αλληλουχίας, για να διερευνήσουν την προέλευση και την εξέλιξη του SARS-CoV-2, εστιάζοντας σε πολλά γνωστά χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ιού. Ανέλυσαν το γενετικό πρότυπο για τις δύο προεξέχουσες πρωτεΐνες στο εξωτερικό του ιού, τις οποίες χρησιμοποιεί για να συνδεθεί και να διεισδύσει στα ανθρώπινα και ζωικά κύτταρα. Ειδικότερα, επικεντρώθηκαν σε δύο σημαντικά χαρακτηριστικά αυτών των πρωτεϊνών: τον υποδοχέα (RBD), ένα είδος «γάντζου» που συνδέεται με το κύτταρο-ξενιστή και το «μοριακό ανοιχτήρι», που επιτρέπει στον ιό να διασπάσει και να εισχωρήσει στο κύτταρο-ξενιστή. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το τμήμα RBD των πρωτεϊνών στην επιφάνεια του SARS-CoV-2 είχε εξελιχθεί ώστε να στοχεύει αποτελεσματικά ένα μοριακό χαρακτηριστικό στο εξωτερικό των ανθρώπινων κυττάρων, που ονομάζεται ACE2. Είναι ένας υποδοχέας που εμπλέκεται στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Αυτή η προεξέχουσα πρωτεΐνη στην επιφάνεια του SARS-CoV-2 είναι τόσο αποτελεσματική στο να συνδέεται στα ανθρώπινα κύτταρα, ώστε οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι είναι αποτέλεσμα φυσικής επιλογής και όχι προϊόν γενετικής μηχανικής. Αυτά τα στοιχεία για την φυσική εξέλιξη του κορονοϊού υποστηρίχθηκαν από δεδομένα σχετικά με τη συνολική μοριακή δομή του. Εάν κάποιος προσπαθούσε να κατασκευάσει έναν νέο κορονοϊό, ως παθογόνο, θα τον είχε κατασκευάσει ξεκινώντας από την μοριακή του δομή, που είναι γνωστό ότι προκαλεί την ασθένεια. Αλλά οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι αυτή η μοριακή δομή του SARS-CoV-2 διέφερε σημαντικά από εκείνες των ήδη γνωστών κορονοϊών και μοιάζει περισσότερο με συναφείς ιούς που βρίσκονται σε νυχτερίδες και παγκολίνους. Συνεπώς τα ευρήματα της εν λόγω έρευνας είναι πολύ σημαντικά για να μπει με αποδείξεις, τέλος στις φήμες που κυκλοφορούν σχετικά με την προέλευση του ιού SARS-CoV-2, ο οποίος προκαλεί τη νόσο COVID-19. Οι επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο νέος κορονοϊός είναι προϊόν φυσικής εξέλιξης, διαλύοντας οποιαδήποτε εικασία σχετικά με κάποια σκόπιμη γενετικά μηχανική του κατασκευή.
Κορονοϊός: Οι πιθανές καταβολές του SARS-CoV-2
Με βάση την ανάλυση της γονιδιωματικής αλληλουχίας του, οι πιθανότερες καταβολές του SARS-CoV-2 εμπίπτουν σε ένα από τα ακόλουθα δύο πιθανά σενάρια:
Σενάριο 1
Ο νέος κορονοϊός εξελίχθηκε στην σημερινή του παθογόνο κατάσταση μέσω φυσικής επιλογής σε μη ανθρώπινο ξενιστή και στη συνέχεια μεταπήδησε στους ανθρώπους. Έτσι προέκυψαν και προηγούμενα κρούσματα κορονοϊού, με τους ανθρώπους να προσβάλλονται από τον ιό μέσω άμεσης έκθεσης στο θηλαστικό μοσχογαλή (SARS) και σε καμήλες (MERS). Οι ερευνητές προτείνουν τις νυχτερίδες ως την πιο πιθανή δεξαμενή για τον SARS-CoV-2, καθώς είναι πολύ παρόμοιος με έναν γνωστό κορονοϊό νυχτερίδας. Ωστόσο, δεν υπάρχουν τεκμηριωμένες περιπτώσεις άμεσης μετάδοσης κορονοϊού από νυχτερίδα σε άνθρωπο, κάτι που σημαίνει ότι ένας ενδιάμεσος ξενιστής πιθανότατα εμπλέκεται μεταξύ νυχτερίδων και ανθρώπων. Σε αυτό το σενάριο, και τα δύο χαρακτηριστικά γνωρίσματα της προεξέχουσας πρωτεΐνης στην επιφάνεια του SARS-CoV-2 θα είχαν εξελιχθεί στην παρούσα μορφή τους πριν καν εισέλθουν στον άνθρωπο. Σε αυτή την περίπτωση, η σημερινή πανδημία θα εμφανιζόταν ταχέως αμέσως μόλις μολύνονταν οι άνθρωποι, καθώς ο κορονοϊός θα είχε ήδη αναπτύξει τα χαρακτηριστικά που τον καθιστούν παθογόνο και ικανό να εξαπλωθεί μεταξύ των ανθρώπων.
Σενάριο 2
Μια μη παθογόνος εκδοχή του ιού μεταπήδησε από έναν ζωικό ξενιστή στον άνθρωπο και στη συνέχεια εξελίχθηκε στην σημερινή του παθογόνο μορφή στον ανθρώπινο πληθυσμό. Για παράδειγμα, μερικοί κορονοϊοί από παγκολίνους (θηλαστικά που βρίσκονται στην Ασία και την Αφρική) έχουν μια δομή RBD πολύ παρόμοια με εκείνη του SARS-CoV-2. Ένας κορονοϊός από παγκολίνο θα μπορούσε ενδεχομένως να μεταδοθεί σε έναν άνθρωπο, είτε απευθείας είτε μέσω ενός ενδιάμεσου ξενιστή (όπως οι μοσχογαλές ή οι νυφίτσες).
Στη συνέχεια, η δεύτερη προεξέχουσα πρωτεΐνη στην επιφάνεια του SARS-CoV-2, θα μπορούσε να εξελιχθεί μέσα στον ανθρώπινο ξενιστή, πιθανώς μέσω μη ανίχνευσης στον ανθρώπινο πληθυσμό, προτού ξεκινήσει η επιδημία. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτή η δεύτερη πρωτεΐνη στην επιφάνεια του SARS-CoV-2 φαίνεται παρόμοια με κάποια στελέχη ιών της γρίπης των πτηνών, που έχει αποδειχθεί ότι μεταδίδεται εύκολα μεταξύ των ανθρώπων. Ο κορονοϊός SARS-CoV-2 θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει μια τόσο μολυσματική πρωτεΐνη για τα ανθρώπινα κύτταρα και σύντομα να ξεκίνησε την τρέχουσα πανδημία, καθώς θα μπορούσε να έχει γίνει πολύ πιο ικανός στο να εξαπλωθεί μεταξύ των ανθρώπων.
4. ΠΑΝΔΗΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ. ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΗ ΚΡΙΣΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ.
Η ιογενής λοίμωξη του SARS-CoV-2 έγινε πανδημία. Γνωστοί και ποικίλοι οι λόγοι της ραγδαίας εξάπλωσης. Μια συνδεδεμένη οικονομία ασύλληπτων διαστάσεων , μέσα μαζικής μεταφοράς που εκμηδενίζουν τις αποστάσεις , διηπειρωτικές προσμίξεις πληθυσμών και προπάντων η εξαιρετικά ισχυρή λοιμογόνος δυνατότητα της συγκεκριμένης ίωσης σε μία παγκοσμιοποιημένη κοινότητα αποτελούν τους κύριους ακρογωνιαίους λίθους της .
Crash Tests που περνάει ο πλανήτης. Υγειονομικά, δημοσιονομικά, κοινωνικά, υπαρξιακά, περιβαλλοντικά, εν κατακλείδι δομικά.
Οι κυματοθραύστες είναι τα ανά την υφήλιο εθνικά συστήματα υγείας. Αυτά καλούνται να διαχειριστούν την κρίση σε υπέρμετρο βαθμό καθότι οι συνθήκες είναι πρωτόγνωρες, η απειλή ασύμμετρη, τα εργαλεία αντιμετώπισης λιγοστά και δυσανάλογα του πρωτογενούς αιτίου, το ανθρώπινο ιατρικό και νοσηλευτικό δυναμικό συνήθως υστερεί και ταυτόχρονα δύναται να νοσήσει ανεβάζοντας τις στατιστικές και μειώνοντας συνάμα τις άμυνες καθαυτού του συστήματος μέσω της άμεσης αποδυνάμωσης του. Δοκιμασία και άθλος. Αντοχή και επιβίωση. Το δημοσιονομικό υγειονομικό δίλημμα συστημάτων κρατικής διαχείρισης τύπου Μπέβεριτζ ή κοινωνικής ασφάλισης τύπου Μπίσμαρκ είναι επιτακτικό να αναθεωρηθεί. Η συζήτηση άπτεται επί του διακυβεύματος της συλλογής και της κατανομής των υγειονομικών πόρων των εθνικών συστημάτων υγείας, αλλά και της πρόληψης και διαχείρισης υγειονομικών κρίσεων. Στον αντίποδα , το ιατροτεχνολογικό σύμπλεγμα και το μονοπώλιο της υγείας πιθανώς κερδοφορεί στην παρούσα φάση, οι παραγγελίες ιατρικού, φαρμακευτικού και νοσοκομειακού εξοπλισμού ενδεχομένως έχουν αυξηθεί , καταδεικνύεται με μία πρόχειρη πρώτη επισκόπηση, ότι το κρατικό σύστημα υγείας ενώ είναι αυτό που δίνει τη σημαντικότερη μάχη, είναι αυτό που οφείλει να αναθεωρηθεί συνεπικουρούμενο από τις όποιες δυνατότητες πόρων της ιδιωτικής πρωτοβουλίας προς μία σύζευξη οικονομικής διαχείρισης με κρατικό όμως χαρακτήρα και επίβλεψη. Η διαπίστωση αυτή ποσώς δεν αποτελεί κομματική θέση αλλά μία πιθανή πολιτική χάραξη. Και η Πανδημική κρίση δεν διακατέχεται από κομματικές ανησυχίες. Είναι ξεκάθαρα κρατικό ζήτημα ύψιστης και ζωτικής σημασίας. Η υγεία με όλες τις εκφάνσεις που έχει, είναι ο σημαντικότερος δείκτης ποιότητας μιας κοινωνίας. Πάνω σε αυτήν χτίζεται το υπόλοιπο κοινωνικό κατασκεύασμα με εταίρο φυσικά πυλώνα την παιδεία. Η οικονομική διαχείριση οφείλει να τις υπηρετεί. Όχι το αντίθετο. Η ατυχής αυτή συγκυρία, η υγειονομική κρίση, προφανώς θα επιτρέψει να εξαχθούν αντικειμενικά ευρήματα και αποδείξεις ως προς αυτή την κατεύθυνση, εξαλείφοντας τις όποιες στρεβλώσεις και ανισότητες στην πρόσβαση των παρεχόμενών υπηρεσιών υγείας πολιτών και κρατών. Η χάραξη μίας διαφορετικής χρηματοδοτικής πολιτικής υγείας είναι πλέον επιτακτική, ανταποκρινόμενη στις νέες υγειονομικές προκλήσεις της ανθρώπινης κοινωνίας ελαχιστοποιώντας τις πιθανές δυσγονικές τάσεις της βιολογικής και φυσικής εξέλιξης.
Το κόστος της επιδημίας θα μπορούσε άνετα να αφαιρέσει τουλάχιστον 1 τρις. δολάρια από την παγκόσμια οικονομία ( Oxford Economics), μία οικονομική πανδημία. Αυτές είναι οι προβλέψεις των οικονομολόγων αναλυτών. Τα αντίμετρα της Πανδημίας , υγειονομικά και άλλα λοιπά μέτρα πρόληψης, απομόνωσης και αντιμετώπισης, φλερτάρουν με την ύφεση παγκοσμίως. Παραπάνω από το 50% των 12 μεγαλύτερων οικονομιών του πλανήτη, που αντιπροσωπεύουν το 30% περίπου του Α.Ε.Π. της παγκόσμιας οικονομίας πλήττονται με ανυπολόγιστες ακόμα μακροχρόνιες συνέπειες.
Ασφαλώς και εγείρονται φιλοσοφικά και υπαρξιακά ερωτήματα σε περιόδους ανθρωπιστικών κρίσεων που πολλάκις έχουν δυσανάλογα αφηγήματα. Είναι αναπόφευκτο, σχεδόν παραπλήσιο της έντασης της εκθετικής καμπύλης του πρωτογενούς αιτίου. Το σημείο σύγκλισης που έχουν μολαταύτα είναι η εξωτερίκευση της διεργασίας τόσο της ατομικής ενδοσκόπησης όσο και της συλλογικής ενσυναίσθησης. Οι εμπειρίες των κρίσεων είναι καθοριστικές και διαδραματίζουν το μελλοντικό πλαίσιο κίνησης των κοινωνιών. Η κατεύθυνση αφορά αποκλειστικά στις μετά κρίσεων επιλογές των ατόμων και στις επιταγές των κοινωνιών.
Η πρωτογενής πηγή των συγκεκριμένων πανδημιών είναι το βιολογικό περιβάλλον και οι αλληλεπιδράσεις των ανθρώπων με αυτό. Φιλοξενούμενοι ως είδος βρισκόμαστε στο έρμαιο της τυχαιότητας των φυσικών διεργασιών. Η νομοτελειακή ανάγκη της φύσης δεν εξαντλείται και δεν καθορίζεται από το μέγεθος της ανθρώπινης απώλειας. Την ξεπερνά στιγμιαία χωρίς ίχνος οίκτου ή δεύτερης σκέψης. . Η ιατρική και οι συναφείς επιστήμες αντιμάχονται το αξίωμα αυτό έχοντας στο πλευρό τους την επιστημονική πρόοδο. Ήδη προκύπτουν δεδομένα από την δραματική μείωση της ανθρώπινης δραστηριότητας στον πλανήτη μας που αφορούν στη ρύθμιση του φυσικού περιβάλλοντος σε σχέση με το δομικό περιβάλλον. Μειώσεις ρύπων, κάθαρση υδάτων , βελτιούμενα μικροκλίματα, γενικώς μία διαφαινόμενη ανανεωτική κάθαρση σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αλληγορική ειρωνική διάθεση του φυσικού επιστητού ή επαναφορά των αρχικών αυτορρυθμίσεων του πλανήτη μας; Εγείρεται αυτόνομα η ανάγκη για άμεση αναπροσαρμογή των τεχνολογικών εξελίξεων προς μία πραγματική αειφόρο ανάπτυξη , μία μεταβολή της σχέσεως ατόμου – κοινωνίας προς όφελος της δεύτερης, μια προσεκτικότερη ανάγνωση των αναγκών και ίσως μια καθολική αποδοχή της συνοχής του ανθρώπινου είδους ως ένα σύνολο κυττάρων ενός ζώντος οργανισμού. Μια δομική ανασυγκρότηση σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.
5. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΟΥ. ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΟΥ. ΙΑΣΗ.
Οι προασπιστές της υγείας πασχίζουν καθημερινά , μαχόμενοι με την υλική υπόσταση της ατομικής ανυπαρξίας: τον θάνατο. Σε όλους τους υγειονομικούς χώρους , σε κάθε γωνιά της Γης, η προσφορά ξεπερνά την ζήτηση, συνάνθρωποί μας ιδιαιτέρως οι ευπαθείς ομάδες, χάνουν την άνιση μάχη με τον SARS-CoV-2. Τα νοσοκομεία στις ‘’κόκκινες ζώνες’’ του παγκόσμιου χάρτη ασφυκτιούν και δεν δύνανται να ανταποκριθούν στις πρωτόγνωρα αυξημένες ανάγκες. Οι εικόνες που μας μεταφέρονται είναι δραματικές. Οι κλίνες των Μ.Ε.Θ. δεν καλύπτουν τον όγκο των περιστατικών. Υγειονομικοί νοσούν. Υγειονομικοί πεθαίνουν. Οι πόροι των περισσοτέρων αντίστοιχων Ε.Σ.Υ. ανά τον κόσμο δεν φτάνουν να καλύψουν τις επιτακτικές ανάγκες του νοσούντος πληθυσμού. Εικόνες γκροτέσκο και πολλές φορές αποκαλυπτικές.
Δοκιμάζονται διάφορα θεραπευτικά σχήματα υπαρχόντων αντι-ιϊκών σε συνδυασμό με αντιβιοτικά, αλλά φαρμακευτικά σκευάσματα σε off-label χρήση με κάποια ελπιδοφόρα αποτελέσματα. Πρόκειται για έναν αγώνα , πραγματικά, ζωής και θανάτου. Το αναμενόμενο εμβόλιο στη καλύτερη περίπτωση θα είναι έτοιμο σε περίπου 12 με 18 μήνες.
Έτσι το βάρος της αγωγής ανακύπτει στην ιπποκράτειο συλλογιστική της θεωρίας της πρόληψης. Πότε άλλοτε στα παγκόσμια ιατρικά χρονικά δεν ήταν τόσο επιτακτική η ανάγκη της πρόληψης. Η διαδραστική της δυναμική όντας αμφίδρομη , ατομική και συνάμα ομαδική, έχει ελάχιστο βιολογικό και οικονομικό κόστος , εμφανίζεται ως ακροτελεύτια λύση στα συστήματα υγείας που προβλέπονται να ξεπεραστούν από τη δυναμική της πανδημίας τάχιστα, εξασφαλίζει στα πρώιμα στάδια αναγνώρισης, καλύτερη οργάνωση της υγειονομικής άμυνας του οργανωμένου συστήματος υγείας.
Η ενημέρωση όλων είναι βασική μέριμνα του κάθε οργανωμένου κράτους. Αυτός είναι ο ατομικός αγώνας του κάθε πολίτη ξεχωριστά. Γνώση και Συμμόρφωση. Το κεφάλαιο είναι η ίδια η ζωή. Αυτή που οφείλει να προασπίζει κάθε ευνομούμενη πολιτεία.
Ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες της προσωπικής υγιεινής, αποφεύγουμε το συγχρωτισμό, παραμένουμε ψύχραιμοι, ακούμε προσεκτικά τα νεότερα, ενημερωνόμαστε από έγκριτες πηγές, παραμένουμε ψύχραιμοι, ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ, ακόμα και με απαγόρευση της κυκλοφορίας.
Η κεντρική φωτογραφία είναι του Γιώργου Ευτύχιου Πρωτοπαπαδάκη με τη μεγάλη του αγάπη, την μηχανή, οι άλλες δύο από το Νοσοκομείο – Κέντρο Υγείας Νάξου
