Ενας άντρας που στέκεται… Στη χερσαία ζώνη της Νάξου. Με το αυτοκίνητό του (όπως και δεκάδες άλλοι) εγκλωβισμένο ώστε να υποδεχτεί η Νάξος το ένα μετά το άλλο τα πλοία που έρχονται …. Αλήθεια τι σκέφτεται;
A penny for your thoughts…. Μία δεκάρα για τις σκέψεις σου…. Μϊα έκφραση από τις πολλές που μας άφησε ο Ιρλανδός δοκιμογράφος και σχολιαστής Τζόναθαν Σούιφτ, ο οποίος έζησε τον 18ο αιώνα…. Συνήθως την απευθύναμε σε κάποιον που ήταν σκεφτικός, χαμένος σε έγνοιες και φάνταζε να βρισκόταν σε έναν κόσμο δικό του. Ήταν τόσο δύσκολο να μαντέψουμε τι είχε στο μυαλό του εκείνη την ώρα, που τον προκαλούσαμε με αυτόν τον τρόπο με ένα είδος πληρωμής ή δωροδοκία για να μάθουμε τι τον απασχολούσε…
Η σκέψη αυτή μας δημιουργήθηκε σήμερα το μεσημέρι κι ενώ απολαμβάναμε το καφέ μας στην παραλία της Νάξου. Με τα αυτοκίνητα να είναι ακινητοποιημένα στην χερσαία ζώνη και με τα πλοία να έρχονται το ένα μετά το άλλο αποβιβάζοντας δεκάδες αυτοκίνητα και εκατοντάδες επισκέπτες, λογικό είναι να αναρωτιέσαι τι μπορεί ένας από τους … εγκλωβισμένους να σκέφτεται εκείνη τη στιγμή. Ειδικά, εάν είναι ξένος.
Μάλιστα, ένας εξ αυτών μας έκανε τη χάρη. Και μας χάρισε τη φωτογραφία της ημέρας. Είχε βγει έξω από το πολυτελέστατο αυτοκίνητό του και σκεπτικός παρακολουθούσε… Αλήθεια τι;
Και τι μπορεί να σκέφτονταν; Γιατί ήρθε στη Νάξο; Γιατί εγκλωβίστηκε στη χερσαία ζώνη; Γιατί δεν υπάρχει δυνατότητα παράλληλης κίνησης ώστε να μην κάθεται τόσο ώρα χωρίς λόγο σε ένα σημείο; Μήπως οι Ναξιώτες είναι όπως οι Γαλάτες που πιστεύουν ότι μπορεί να εξυπηρετηθεί το νησί από το λιμάνι και την μοναδική έξοδο διαφυγής που έχει;
Ο Νίτσε μας άφησε ως κληρονομιά την έκφραση (ανάμεσα τις πολλές) «Οι σκέψεις είναι οι σκιές των συναισθημάτων μας -πάντοτε σκοτεινότερες, κενότερες και απλούστερες». Και ο εικονιζόμενος δίνει την αίσθηση ότι με την ώρα της αναμονής βυθίζεται όλο και περισσότερο στις σκέψεις του. Και ελπίζουμε ότι αυτές δεν θα είναι σκοτεινές…
Αλλά θα είναι η πρόβα για δράση, όπως είχε πει ο Φρόιντ… Και ελπίζουμε ότι θα είναι για καλό…
Γιατί έχουμε ανάγκη από καλές κινήσεις και δράσεις. Και βέβαια από ανθρώπους που σκέφτονται το παρών και το μέλλον του νησιού. Και δεν κοιτούν απλά τα πλοία που αδειάζουν ανθρώπινες ψυχές και φεύγουν…
