Σκέψεις του Λευτέρη Ελευθερίου με αφορμή την πρόσφατη βράβευσή του από την ΕΑΣ Νάξου στο 9ο Φεστιβάλ Πατάτας Νάξου για την προσφορά του στο νησί της Νάξου….
Ενα από τα κεντρικά πρόσωπα στη διάρκεια του 9ου Φεστιβάλ Πατάτας Νάξου που διοργανώθηκε το περασμένο Σάββατο στη Νάξο από την ΕΑΣ Νάξου ήταν ο Λευτέρης Ελευθερίου. Ο Ναξιώτης ηθοποιός που αρέσκεται να προσφέρει τον …εαυτό του για χάρη της Νάξου. Αρκεί να του πει κάποιος “Νάξος” και ο Λευτέρης γίνεται χίλια κομμάτια. Φέτος τον Δεκέμβριο θα τον δούμε σε πρωταγωνιστικό ρολο σε ελληνική ταινία που έχει γυριστεί στη Νάξο και ανάμεσα στις άλλες δουλειές που κάνει για να επιβιώσει είναι και αυτή του γεωργού. Μία εργασία που έχει συνδεθεί με την παραγωγή πατάτας… Εξού και η φωτογραφία που βλέπετε..
Με αφορμή λοιπόν την πρόσφατη βράβευσή του, ο Λευτέρης Ελευθερίου στην προσωπική του ιστοσελίδα στα social media στέλνει ένα ευχαριστήριο μήνυμα από καρδιάς… Τι αναφέρει; ” Στο φεστιβάλ που διοργάνωσε η ΕΑΣ για 9η συνεχόμενη χρονιά προσκλήθηκα να παραλάβω ένα βραβείο για την προσφορά μου στην ανάδειξη του τόπου. Είναι μεγάλη η τιμή που μου έγινε, ωστόσο έχω τι δικές μου μικρές παραξενιές σαν άνθρωπος και θέλω επί τη ευκαιρία να απευθύνω τις δικές μου ευχαριστίες επειδή θεωρώ οτι βραβεύτηκα για κάτι που θα έκανα ούτως ή άλλως και θα συνεχίσω να το κάνω ανεξάρτητα αν υπάρχει κάποιο αντίτιμο η κάποιο βραβείο. Θα αφιερώσω με την σειρά μου το βραβείο σε αυτούς που με έχουν κανει να αγαπήσω αυτό το νησί.
Αφιερώνω το βραβείο στον Πατέρα μου και στην Μάνα μου που με φέραν σε αυτήν την ευλογημένη γη με βοήθησαν να την γνωρίσω, να την αγαπήσω και να την πονέσω τώρα που βλέπω ότι ψυχορραγεί χωρίς νερό. Αφιερώνω το βραβείο στην οικογένειά μου που ακούει κάθε χρόνο τον πόθο μου να επισκεπτόμαστε το νησί όσο περισσότερο καιρό μπορούμε, αφιερώνω το βραβείο σε αυτούς που κάθε μέρα αναζητούν και σέβονται τα φυσικά κάλλη της Νάξου που την καθιστούν μοναδική. Το βραβείο αυτό το αφιερώνω σε όλους τους κατοίκους που ξυπνάνε και κοιμούνται, υδροκοπούν καθημερινά με την αγωνία να ζήσω στο νησί όσο καλύτερα μπορώ εγώ, τα παιδιά μου, οι συγγενείς, οι φίλοι μου, οι φιλοξενούμενοι μου και οι ξένοι επισκέπτες της Νάξου.
Το βραβείο αυτό το αφιερώνω σε αγρότες, εργάτες, βοσκούς, στους ανθρώπους που εργάζονται σε τομείς που αφορούν την υγεία στο νησί, τον αθλητισμό, πολιτικούς, δασκάλους, ανθρώπους που μας παρέχουν κάθε είδους υπηρεσία, ανθρώπους τουριστικών επιχειρήσεων, σε αυτούς που αγαπούν και πονούν την ιδιαίτερη οικολογία του και μας βοηθούν μάθουμε πότε την πληγώνουμε και επειδή πάλι κάποιον θα ξεχάσω σε όποιον δίνει τον δικό του αγώνα για το καλό του τόπου.
Αφιερώνω το βραβείο αυτό σε αυτούς που αγαπούν και αναδεικνύουν την ιστορία τα μνημεία και τα μουσεία της Νάξου για να γνωρίζουμε τι έχει περάσει αυτός ο τόπος και που πάμε. Χωρίς την γνώση του παρελθόντος είναι αβέβαιο το μέλλον. Αφιερώνω το βραβείο στους ανθρώπους που ζουν τους δύσκολους χειμώνες της απομόνωσης στο νησί με τον φόβο αν ο καιρός θα επιτρέψει μία υγιή παραγωγική σοδειά στα χωράφια τους ή αν θα υπάρξει έλευση τουρισμού.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ενδεχομένως εργάζονται τόσο σκληρά που δεν έχουν προλάβει να κάνουν μία βουτιά στα υπέροχα νερά μας τους θερινούς μήνες. Αφιερώνω το βραβείο σε όσους με τον εθελοντισμό και το υστέρημά τους βοήθησαν στα γυρίσματα της ταινίας που έγιναν τον περασμένο Μάϊο στο νησί μας. Αφιερώνω το βραβείο σε αυτούς που κάθε μέρα γνωρίζουν ότι έχουν βάλει ένα λιθαράκι στο χαμόγελο και την κουβέντα στα χείλη ενός ξένου ” Πρέπει να πας Νάξο θα μαγευτείς με την φυσική ομορφιά και την αυτάρκειά της, τα προϊόντα και την ταυτότητα της”.
Αυτός ο άνθρωπος, αυτό το λιθαράκι είναι δίπλα σε αυτόν τον ξένο στην αφάνεια χωρίς βραβείο αλλά ξέρει ότι έχει κάνει και αυτό την προσπάθειά του για την ανάδειξη του τόπου. Αν δεν υπήρχαν όλοι αυτοί οι αφανείς ήρωες όσο και να διαφημιζα εγώ τον τόπο δεν θα είχε κανένα αντίκρυσμα. Η συνέχεια επί της οθόνης το χειμώνα, με μία ταινία που θα κυκλοφορήσει σε όλες τις αίθουσες της Ελλάδας και επιλεγμένες του εξωτερικού αφιερωμένη στην ομορφιά του νησιού μας. Να είστε όλοι καλά και να απολαμβάνετε την γη και την θάλασσα της Νάξου. Ευχαριστώ και πάλι.”
