Οι φετινές βροχοπτώσεις έχουν ενεργοποιήσει τον υδροφόρο ορίζοντα και όπως βλέπουμε μετά από χρόνια η πηγή στην Κάμινο (Καλαντός) έχει και πάλι νερό – τα σχόλια για την προστασία του ξεχωριστού αυτού μνημείου για την αγροκτηνοτροφική ιστορία του Φιλωτίου
Ο χειμώνας προσφέρει την δυνατότητα για συζητήσεις… Κουβεντούλα γύρω από το τζάκι με τους μεγαλύτερους σε ηλικία να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Βέβαια, τα χρόνια αλλάζουν. Κάποιες συνήθειες δεν αλλάζουν όμως, απλά διαφοροποιούνται. Και το διαδίκτυο έχει το ρόλο που έπαιζε παλιά το τζάκι, όπου γύρω του μαζεύονται ουκ ολίγοι και λένε ιστορίες… Μία τέτοια εντοπίσαμε στην προσωπική ιστοσελίδα του Ψαρροστέφανου από το Φιλώτι, ενός ανθρώπου με μεγάλη γνώση γύρω από θέματα λαογραφίας και ιστορίας της ορεινής Νάξου.. Και αφορά την πηγή στην Κάμινο, η οποία ελέω βροχοπτώσεων έχει και πάλι ενεργοποιηθεί. Η ανάρτησή του βέβαια έθιξε και ζητήματα που έχουν να κάνουν με την προστασία του μνημείου και είχαμε την παρέμβαση του πρώην Δημάρχου Δρυμαλίας, Νικόλα Βασιλάκη, ο οποίος κατέθεσε την άποψή του..
Το παράπονο για τον πλάτανο
Ας δούμε όμως τι αναφέρει ο Ψαρροστέφανος σχετικά με την εν λόγω πη(γ)ή αλλά και το παράπονο που εκφράζει «Με τα πολλά νερά του ευλογημένου φετινού χειμώνα, άνοιξε εκτός των άλλων και η πηγή στην Κάμινο, είκοσι χιλιόμετρα, νότια του Φιλωτίου, λίγο πριν από τον Καλαντό. Τα τελευταία δε χρόνια είχε φυράξει – ξεραθεί- λόγω της ανομβίας. Μία πανέμορφη εικόνα, εκτός των άλλων συνθέτει το τρεχούμενο νερό με το όλο σκηνικό της παλιάς πηγής. Να σημειωθεί επίσης, ότι μέχρι πριν λίγα χρόνια, υπήρχε δίπλα στην πηγή και ένας μεγάλος πλάτανος. Όμως, η μεγάλη του ηλικία, η ανομβρία, αλλά κυρίως, όπως πιστεύω εγώ, το γεγονός ότι πέρασε από κάτω ακριβώς ο αυτοκινητόδρομος συν η εκσκαφή (απαράδεκτη παρέμβαση δίπλα σε ένα ακόμη μνημείο) για να γίνει δεξαμενή αποθήκευσης νερού, έγιναν αιτία να ξεραθεί, αφού και κλονάρια αφαίρεσαν και η δροσιά που κρατούσε η μονοκόμματη γης, χάθηκε. Πάνω από τη πηγή, λίγα μέτρα πιο μακριά υπάρχει πέτρινο θολωτό υδραγωγείο, όπου βρίσκεται η φλέβα του νερού που τροφοδοτεί την πηγή. Άλλο ένα πανέμορφο ιστορικό μνημείο του τόπου μας, που χρειάζεται άμεσα την προσοχή και μέριμνά μας (να ενταχθεί ίσως σε κάποιο πρόγραμμα προστασίας και αποκατάστασης μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς και όχι μόνο)..»
Η απάντηση του Βασιλάκη
Ανάρτηση που όπως αναφέραμε προκάλεσε αρκετά σχόλια. Από επικριτικά (με αιχμές) όπως του εκπαιδευτικού Αντώνη Τζιώτη που ανέφερε «Στέφανε, από τις πιο ευχάριστες ειδήσεις των φετινών βροχοπτώσεων είναι και αυτή για την Κάμινο! Το υπέροχο αυτό μνημείο της υδρευτικής ιστορίας του χωριού μας, πρέπει να τύχει της άμεσης προστασίας και προβολής γιατί, δυστυχώς, ολονέν και οδηγείται σε -απαράδεκτη για τον τοπικό πολιτισμό μας- ερείπωση. Καλό είναι να φυτευθεί και πάλιν δίπλα του ένας νέος πλάτανος», αλλά και σχόλια που είχαν να κάνουν με την εν γένει τοποθέτηση…
Ο Νικόλας Βασιλάκης, ως υπεύθυνος του Δήμου Δρυμαλίας, ξεκαθάρισε τα πράγματα λέγοντας « Σκόπιμα κάναμε Στέφανε τη δεξαμενή σε απόσταση από την πηγή, όπως δείχνει και η σχετική φωτογραφία, για να μην επηρεάζει οπτικά τη πηγή και όχι για τον πλάτανο, αφού ήταν από τότε «αποθαμένος». Σχεδιάζαμε να επενδυθεί με πέτρα, προσαρμοσμένη στη λιθοδομή της περιοχής, όπως και με τη δεξαμενή στη Βρύση των Αριών, για αποθήκευση του νερού, κυρίως για ανεφοδιασμό των πυροσβεστικών στη περίπτωση πυρκαγιών και εξοικονόμηση νερού για τους ξωτάρηδες και τα ζουοπρόβατα τους, εκείνα τα δύσκολα χρόνια που διψούσαμε ακόμη και στο χωριό. Θα θυμάσαι, το ίδιο κάναμε τότε ακριβώς από κάτω στο Μερσίνη και αλλού, ακόμη και με λιμνόλακους σε πασπαρότοπους , φυτεύοντας πλατάνους δίπλα που έχουν μεγαλώσει, για να ανακουφιστούν σε μεγάλο βαθμό από τη λειψυδρία τα απέραντα βοσκοτόπια μας. Τελείωσε το δικό μας πέρασμα από τα κοινά εδώ και είκοσι χρόνια περίπου και ήρθαν άλλοι για να συνεχίσουν τα σωστά που αφήσαμε και στο τομέα εξοικονόμησης νερού π.χ. Λιμνοδεξαμενή Αριοβέσας κλπ ή να διορθώσουν τα λάθη που κάναμε και ο καθένας μπορεί να κρίνει τι σωστό συνεχίστηκε και τι λάθος διορθώθηκε».
Και η αντίδραση του Ψαρροστέφανου; Εξέφρασε την άποψή του και κατέληξε λέγοντας «αλλά ας μην τα σκαλίζουμε περισσότερο. Νιώθω την ανάγκη να ξανατονίσω πάλι ότι ο τόπος αυτός που θα έπρεπε να μεσουρανεί και να δοξάζετε, με τα τόσα και τόσα που διαθέτει, μαραζώνει και χάνετε γιατί δεν υπήρξε η πρέπουσα συνεννόηση και συνεργασία μεταξύ μας…»
