Με δημοσίευμα της η εφημερίδα “Αυγή” αναφέρεται σε όσα έχουν γίνει αυτές τις ημέρες στη Νάξο, με επίκεντρο την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων για το θέμα “πρόσθήκη ονόματος Μανώλης Γλέζος στο ΓΕΛ Νάξου”
Κάποτε ο Οδυσσέας Ελύτης, αναφερόμενος στον λαϊκό ζωγράφο Θεόφιλο, είχε πει πως «ο Θεόφιλος για μας, όσο κι αν είναι βασικά ο ποιητής-ζωγράφος με τις συγκεκριμένες αρετές που θα εξετάσουμε όταν έρθει η ώρα, είναι και κάτι παραπάνω: είναι ο άνθρωπος-σύνδεσμος, η ζωντανή παύλα που μας ενώνει με την πιο αυθεντική πλευρά του αγνοημένου εαυτού μας. Είναι ένα είδος ‘κόμβου’ όπου γίνονται οι αισθηματικές διασταυρώσεις ενός συνόλου που έμεινε επί αιώνες άφωνο».
Του Πέτρου Κατσάκου – Εφημερίδα “Αυγή”
Παραφράζοντας τον ποιητή θα τολμούσαμε να πούμε πως ο λαϊκός αγωνιστής Μανώλης Γλέζος ήταν και παραμένει ένας ακόμη κόμβος, που συμβόλιζε και συμβολίζει τις αισθηματικές και ιστορικές διασταυρώσεις των αγώνων και των διεκδικήσεων ενός λαού σημαδεμένου από τα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ώς σήμερα.
Ως ένας ενεργός κόμβος του χθες με το σήμερα λειτούργησε ο Μανώλης Γλέζος για τουλάχιστον τρεις γενιές ανθρώπων που συναντήθηκαν, διασταυρώθηκαν, συμπορεύθηκαν ή και απομακρύνθηκαν από την πορεία του «πρώτου παρτιζάνου της Ευρώπης». Μα όποιος και όποτε και αν διασταυρώθηκε έστω και νοητά με τον Μανώλη Γλέζο ένιωσε έστω και λίγο αυτήν την «παύλα» του ποιητή με την αυθεντική πλευρά του εαυτού του.
Επίτιμος δημότης σε 38 δήμους της χώρας, τιμημένος με τις μέγιστες διακρίσεις από την Προεδρία της Δημοκρατίας, τη Βουλή των Ελλήνων, την Ακαδημία Αθηνών, την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδας, με τη μορφή του να έχει απεικονιστεί σε γραμματόσημο, να έχει αναγορευτεί σε επίτιμο διδάκτορα από όλα σχεδόν τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας ο Μανώλης Γλέζος.
Και όμως, παρ’ όλα όσα του ανταπέδωσε αυτός ο τόπος, ήρθε η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Νάξου με φθηνές και απίστευτες δικαιολογίες για να υποστηρίξει ότι δεν μπορεί να πάρει το σχολείο του νησιού το όνομά του. Ένα από τα «επιχειρήματα» που επικαλέστηκε η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου στη Νάξο ήταν ότι «με την προσωνυμία αυτή θα χρωματιστεί το σχολείο…». Σχολιάζοντας αυτό το επιχείρημα ο διευθυντής του Γενικού Λυκείου Νάξου Ματθαίος Χατζηπέτρος απαντά:
«Ναι, θα χρωματιστεί λοιπόν, με το γαλάζιο και το λευκό της σημαίας μας, που για χάρη της κατέβασε τη μισητή σβάστικα, το σύμβολο του κατακτητή από την Ακρόπολη, και έγινε ‘ο πρώτος παρτιζάνος της Ευρώπης’, αψηφώντας την ίδια του τη ζωή…
Ναι, θα χρωματιστεί με το γαλάζιο και το λευκό, τα χρώματα της Ελλάδας, του Αιγαίου, των Κυκλάδων και της Νάξου του, που τα λάτρεψε, τα υπηρέτησε με πάθος, τα τίμησε και τα δόξασε όσο ελάχιστοι, τα περπάτησε σπιθαμή προς σπιθαμή, τα τραγούδησε με τα υπέροχα ποιήματά του…» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Χατζηπέτρος, προσθέτοντας πως «όλοι αυτοί που καταψήφισαν την απόφαση του σχολικού συμβουλίου παρασύρθηκαν, δυστυχώς, από τις σειρήνες του μίσους, από εκείνους που ζουν ακόμη σε άλλες εποχές. Που φορούν παρωπίδες και αισθάνονται να κυνηγιούνται από μάγισσες και φαντάσματα του παρελθόντος, που δεν μπορούν να ατενίσουν το μέλλον με ένα άλλο όραμα, που θα συνάδει με τις νέες γενιές και τον αιώνα που διανύουμε».
Ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό
Ο διευθυντής του σχολείου απηύθυνε ανοιχτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό, με την οποία χαρακτηρίζει «ανέλπιστη, απαράδεκτη, μικρόψυχη, ανιστόρητη και ντροπιαστική» την απόφαση της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων να μην συναινέσει στην εισήγηση του σχολικού συμβουλίου για την προσθήκη της προσωνυμίας «Μανώλης Γλέζος» στο Γενικό Λύκειο Νάξου.
Ο Ματθαίος Χατζηπέτρος, στην επιστολή του προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, επισημαίνει πως στην εισηγητική του έκθεση προς το δημοτικό συμβούλιο της Νάξου είχε χρησιμοποιήσει τα λόγια με τα οποία ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε αποχαιρετήσει τον Μανόλη Γλέζο λέγοντας στο μήνυμά του ότι «το παράδειγμά του μένει φωτεινός οδηγός για όλους τους Έλληνες».
Και όμως, η «γαλάζια» πλειοψηφία του Δήμου Νάξου με τους θλιβερούς συμμάχους της, με επιχειρήματα όπως «δεν θα πρέπει να εγκλωβίσουμε το ΓΕΛ με πολιτικό πρόσωπο», «θέλει χρόνο για να ωριμάσει μια προσωνυμία για ένα σχολείο», «το συγκεκριμένο όνομα διχάζει την τοπική κοινωνία», «σήμερα δεν είναι η μέρα των κομμουνιστών» και «με την προσωνυμία αυτή θα χρωματιστεί το σχολείο…», κατάφερε να προσβάλει όχι τον Μανώλη Γλέζο αλλά όλα όσα ο Μανώλης Γλέζος συμβολίζει.
ΛΕΟΝΑΡΔΟΣ ΧΑΤΖΗΑΝΔΡΕΟΥ – επικεφαλής δημοτικής παράταξης «Μαζί Αλλάζουμε»:
«Προσβλητική για τους Ναξιώτες»
Κουβαλώντας παλαιοκομματικές αντιλήψεις περασμένων δεκαετιών, η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου, απέρριψε το αίτημα για την προσθήκη του ονόματος του Μανώλη Γλέζου στο Γενικό Λύκειο Νάξου. Η εξέλιξη αυτή ήταν δυσάρεστη και προσβλητική για την γενέτειρα του Γλέζου αλλά και για την ιστορική αυτή μορφή του νησιού και της πατρίδας μας. Πεποίθηση της παράταξής μας ήταν και παραμένει πως ομοφώνως και χωρίς τη διαδικασία της ψηφοφορίας θα έπρεπε το όνομα του Μανώλη Γλέζου να δοθεί στο ΓΕΛ Νάξου.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΡΟΥΤΣΗΣ – επικεφαλής δημοτικής παράταξης «Δύναμη Δημιουργίας»:
“Ο Γλέζος πρέπει να διδάσκει τις νεότερες γενιές”
Η παράταξή μας στήριξε την πρόταση του σχολικού συμβουλίου του Γενικού Λυκείου Νάξου να ονομαστεί το σχολείο «Μανώλης Γλέζος», ώστε από το σχολειό αυτό της γενέθλιας γης του, τον ναό της γνώσης, του πνεύματος, της μόρφωσης, ο Μανώλης Γλέζος, όρθιος, όπως σε όλη του τη ζωή, να συνεχίζει να διδάσκει τις νεότερες γενιές, ως πρότυπο ανθρώπου, πολίτη, αγωνιστή, πολιτικού, γιατί στη δημοκρατία άρχουν οι πολίτες και οι πολιτικοί και ο Μανώλης Γλέζος ως πολιτικός δίδαξε ήθος, μεγαλοσύνη, σεβασμό στις αρχές, τις αξίες, τα ιδανικά της δημοκρατίας, την ελευθερία, την ειρήνη, την ισότητα, τη δικαιοσύνη.
Υπήρξε δάσκαλος και στην πολιτική και γι΄ αυτό απολάμβανε σε όλη του τη ζωή τον σεβασμό και την αγάπη ολόκληρου του πολιτικού κόσμου στο ελληνικό μα και το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αν και η τοποθέτησή μας μηδενίζει κάθε υπεκφυγή, που χρησιμοποιήθηκε από την παράταξη του δημάρχου ως επιχειρηματολογία, εν τούτοις η πρόταση καταψηφίστηκε, αποδεικνύοντας με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο ότι ο Δήμος μας διοικείται από ανθρώπους που ζουν σε άλλες εποχές.
ΝΙΚΟΣ ΛΕΒΟΓΙΑΝΝΗΣ, φιλόλογος – πρώην βουλευτής Κυκλάδων:
“Παραπομπή στα πέτρινα χρόνια του εμφυλίου”
Μόνο έκπληξη, θυμό και οργή προκαλεί στους όπου γης Ναξιώτες η απόφαση της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου Νάξου να μη δοθεί το όνομα του Μανώλη Γλέζου στο ΓΕΛ Νάξου. Πρόκειται για πράξη όχι μόνο μικρόψυχη, αλλά κατά κύριο λόγο μικροκομματική και με επιχειρηματολογία που παραπέμπει στα πέτρινα χρόνια του εμφυλίου, ενός πολέμου που ποτέ δεν έφτασε στη Νάξο. Διχασμένοι οι ίδιοι από τον στείρο φανατισμό τους, προσπάθησαν να διχάσουν την τοπική κοινωνία, έναν λαό, τους Ναξιώτες, που σύσσωμοι στάθηκαν στο πλευρό του την περίοδο των άγριων διωγμών του, χωρίς να φοβηθούν τις διώξεις, το φακέλωμα, τις απειλές.
Η υψηλού συμβολισμού ομόφωνη σχεδόν απόφαση του μόνου αρμόδιου οργάνου, του σχολικού συμβουλίου του Λυκείου (34 ναι – 4 όχι), δημιουργεί για τους μαθητές το ιδανικό πρότυπο ζωής, τον θρύλο της Ιστορίας του νεότερου ελληνισμού, που έχει διαμορφώσει πρότυπο απαράμιλλου πολίτη, αγωνιστή και Έλληνα, που αγωνίστηκε με αυταπάρνηση για τις αξίες και τα ιδανικά που συνιστούν την ουσία του πολιτισμού μας. Ο Μανόλης Γλέζος ανήκει στα όσια και τα ιερά της πατρίδας, είναι σημαία και λάβαρο. Για τον γενέθλιο τόπο του, τη Νάξο, «το καταφύγι της ψυχής μου» όπως έγραψε, ο Γλέζος είναι και θα παραμείνει ψηλά στην καρδιά και την ψυχή του λαού της. Είναι ο «γιος» της Νάξου, όπως τον φώναζαν οι γερόντισσες και οι γέροντες. Οι τοπικοί άρχοντες, ενώ όφειλαν και οφείλουν με δέος και σεβασμό να τον «ακουμπούν», αντιθέτως διέπραξαν ιστορικό και πολιτικό ατόπημα. Σώρευσαν πάνω στη Νάξο βαρύ άγος, ως μη όφειλαν.
Η τοπική κοινωνία δεν είναι διχασμένη και ομόθυμα αποδέχεται τη συμβολική αυτή απόφαση του σχολικού συμβουλίου. Οι νέοι της Νάξου έδωσαν ήδη το όνομα του Γλέζου στο σχολείο τους με το πανό που ανάρτησαν.
Σύμβολα εθνικά όπως ο Γλέζος μια φορά γεννιούνται και παραμένουν αιώνια, δεν… ωριμάζουν, δεν αλλάζουν και πάνω από όλα δεν διχάζουν, αλλά ενώνουν, εμπνέουν, φωτίζουν το μέλλον του τόπου και παραμένουν αδιαπραγμάτευτα. Μια επιλογή έχει ο δήμαρχος Νάξου, ή να προσφύγει στον λαό και εκείνος να αποφασίσει ή να πάρει αμέσως πίσω την κατάπτυστη και προσβλητική για τη Νάξο και το λαό της απόφαση, για την οποία δεν έχει λάβει εξουσιοδότηση στις εκλογές.
Η σχέση του Μανώλη Γλέζου με την εκπαίδευση
Λιγότερο γνωστές αλλά ιδιαίτερα σημαντικές ήταν οι παρεμβάσεις του Μανώλη Γλέζου στον τομέα της Παιδείας, γεγονός που εκθέτει ακόμα περισσότερο την πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου της Νάξου:
– Ίδρυση Γυμνασίων και Λυκείων (1982-1985) σε όλα τα μικρά νησιά των Κυκλάδων και του Αιγαίου (Κουφονήσι, Δονούσα, Σχοινούσα, Ηρακλειά, Σίκινος, Φολέγανδρος, Θηρασία, Ανάφη, Κίμωλος, Αντίπαρος κ.ά.).
– Ίδρυση 44 βιβλιοθηκών σε όλα σχεδόν τα μικρά νησιά του Αιγαίου (Ανάφη, Φολέγανδρος, Αντίπαρος, Θηρασιά, Δονούσα, Κουφονήσι, Σχοινούσα, Ηρακλειά, Κύθνος κ.α.).
– Από τη δεκαετία του 1980 και με αφετηρία τη Νάξο, ο Μανώλης Γλέζος ξεκίνησε μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη εξόρμηση, παραδίδοντας μαθήματα ζωής και αγώνα στους νέους όλων των ηλικιών, στα δημοτικά, τα γυμνάσια, τα λύκεια, τα πανεπιστήμια, τις στρατιωτικές σχολές, σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Μέχρι το τέλος της ζωής του παρέδωσε εκατοντάδες μαθήματα, που πλησιάζουν τα χίλια, σε σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Ελλάδα και την Κύπρο, σε πανεπιστήμια και στρατιωτικές σχολές, ακόμη και σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία.
– Στη γενέτειρά του, την Απείρανθο, ίδρυσε τη μεγαλύτερη σήμερα βιβλιοθήκη της Νάξου και των Κυκλάδων, τη βιβλιοθήκη του Νίκου Γλέζου (1964), μια βιβλιοθήκη δημιούργημα της πενιχρής αποζημίωσης (18.000 δραχμές) που έδωσε η Δυτική Γερμανία στους εκτελεσμένους από τους Ναζί Έλληνες πατριώτες. Η βιβλιοθήκη αυτή λεηλατήθηκε επί χούντας από τη χωροφυλακή και χάθηκαν τότε 2.000 τόμοι βιβλίων. Επαναλειτούργησε με την πτώση της δικτατορίας (1974) και σήμερα αριθμεί 30.000 τόμους βιβλίων.
Ο Μανώλης Γλέζος στα χρόνια της δικτατορίας ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο και το βιβλιοπωλείο «Βέγας» στην Ιπποκράτους. Το τεράστιο συγγραφικό του έργο αποτελεί την κορύφωση του πνευματικού, παιδαγωγικού, εκπαιδευτικού του έργου, που θα μείνει σπουδαία παρακαταθήκη στις νεότερες γενιές:
* «Η ιστορία του βιβλίου», 1974
* «Από τη δικτατορία στη δημοκρατία», 1974
* «Το φαινόμενο της αλλοτρίωσης στη γλώσσα», 1977
* «Βίγλα Μνήμης», 1981
* «Η συνείδηση της πετραίας γης», 1997
* «Μαύρη Βίβλος της Κατοχής», 1999
* «Ύδωρ, Αύρα, Νερό», 2001
* Ο άνθρωπος και η φύση 2002
* Το 2006 εκδόθηκε και κυκλοφόρησε το δίτομο έργο του “Εθνική Αντίσταση 1940-1945”, στην παρουσίαση του οποίου παρευρέθηκαν τόσο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όσο και ο πρωθυπουργός της χώρας (2006)
* “Και ένα μάρκο να ήταν… Οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα”, Νοέμβριος 2012
* “Νέκυιαι Ωδαί”, Ιούνιος 2013
* “Έξοδος”, Δεκέμβριος 2013
Διαβάστε εδώ όλες τις τελευταίες ειδήσεις μέσα από τις σελίδες του naxospress.gr
Δείτε εδώ όλες τις ειδήσεις μέσα από την πλατφόρμα του google news…
