Ευτυχώς αυτή τη φορά ο άνεμος είχε κατεύθυνση από τα Βορειοδυτικά…. Ο Απόλλωνας δοκιμάζεται για ένα ακόμη 48ωρο και η εικόνα που έχουμε είναι στα όρια της διάλυσης όσον φορά τον κυματοθραύστη – Και πάλι τα νερά έφτασαν έως τα κλειστά μαγαζιά του οικισμού στα βόρεια της Νάξου
Κάθε φορά που έρχεται απαγορευτικό απόπλου πλοίων λόγω ισχυρών ανέμων η καρδιά των κατοίκων στην ορεινή Νάξο (και όχι μόνο) πιάνεται.. Ο λόγος; Ο Απόλλωνας Νάξου. Ένα από τα ωραιότερα χωριά του νησιού που είχε την …ατυχία να βρίσκεται σχεδόν στο μάτι του βοριά. Ευλογία και κατάρα μαζί… Μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες αποτελούσε ένα από τα βασικά λιμάνια των Κυκλάδων σε διαδρομές πλοίων από τον Πειραιά προς Δωδεκάνησα ενώ οι κάτοικοι της Ορεινής Νάξου και δη της Κωμιακής αλλά και της Κορώνου απολάμβαναν τα Σαββατοκύριακα μίας όμορφης επίσκεψης για να απολαύσουν θαλασσινά..
Όμως, τα χρόνια πέρασαν. Ο Απόλλωνας δέχτηκε τις συνέπειες όχι μόνο του χρόνου αλλά και της αλλαγές στην οικονομική κατάσταση των κατοίκων της Ορεινής Νάξου και σιγά σιγά μετατράπηκε σε έναν τουριστικό προορισμό. Παράλληλα βρέθηκε στο … μάτι των καιρικών συνθηκών.
Οι Βοριάδες λες και ήθελαν να τον διαλύσουν… Και σε ετήσια βάση επιτέθηκαν με μανία… Το 2015 τα νερά της θάλασσας λόγω των ανέμων που αγγίζουν τα 110 χιλιόμετρα φτάνουν έως το βάθος των καταστημάτων και μάλιστα οι επιχειρηματίες βγάζουν την άμμο με τα σακιά από τις επιχειρήσεις τους…
Έναν χρόνο αργότερα και με τον κυματοθραύστη να διαλύεται σιγά σιγά και πάλι η … επίθεση του βοριά είναι εντυπωσιακά. Τεράστια κύματα και φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε βράχια στην πλατεία του χωριού ενώ και ο χώρος που λειτουργεί ως πάρκινγκ αυτοκινήτων ….ξεκουφώνεται με τον κίνδυνο ατυχήματος να είναι μεγάλος…
Οι διαμαρτυρίες των κατοίκων προς την Δημοτική Αρχή δεν βρήκαν ολοκληρωτική απάντηση. Χτυπήματα στη πλάτη, λύσεις ala cart και με δικαστικές διαμάχες λόγω νομικής φύσεως προβλημάτων να μην επιτρέπουν μία ολοκληρωμένη λύση.
Και οι κάτοικοι; Ζουν κάθε χειμώνα με το φόβο της επόμενης επίθεσης των ακραίων καιρικών φαινομένων.
Όπως είχαμε το τελευταίο 48ωρο… Με τους ανέμους στα περίπου 100 χιλιόμετρα αλλά με κατεύθυνση από τα Βορειοδυτικά και πάλι η θάλασσα έδειξε τα …δόντια της. Ξεχύθηκε ορμητικά στη πλατεία. Με τον κυματοθραύστη πλέον να είναι ανύπαρκτος, η επίσκεψη που κάναμε σήμερα το πρωί μας …φόβισε. Παραλία και πλατεία πλέον είναι ένα… Η θάλασσα με το παραμικρό έρχεται έως τις πόρτες των επιχειρήσεων και οι μόνιμοι κάτοικοι κοιτάζουν με απόγνωση. Προς τα πού; Σίγουρα όχι προς το Δήμο ή το Λιμενικό Ταμείο καθότι έως τώρα δεν έλαβαν επαρκείς λύσεις….
Και το χειρότερο; Είμαστε ακόμη στην αρχή του Χειμώνα. Και ο φόβος για τα χειρότερα πάντα υπάρχει… Και περιμένουν… Και ελπίζουν ότι και φέτος θα την γλυτώσουν. Άλλωστε όπως ο κυματοθραύστης όπως και η ψυχολογία τους από μία κλωστή κρέμεται … Απλά μην γυρίσει φορά ο άνεμος…
