Παραμονή 25ης Μαρτίου και στην Απείρανθο λίγο μετά τις 6.30 το απόγευμα οι λαμπαδηφόροι μεταφέρουν το μήνυμα της εθνικής Επετείου, της Επανάστασης – Ποιος το διοργανώνει
Όπως το εικοσιένα
η Ελλάδα θέλει ένα
αγώνα νέο, πάλη για ιδανικά,
για να μάθουν οι μεγάλοι
οι εδώ μα και οι άλλοι
σαν εμάς να σκέπτονται Ελληνικά!!
Βράδυ του 2003 στην Απείρανθο. Στο Πολιτιστικό Κέντρο του χωριού της Ορεινής Νάξου… Και λαμπαδηφόροι τραγουδούν εξάστιχα… Ο σκοπός ίδιος με εκείνον της απεραθίτικης φορεσιάς.
Από τότε, γίνεται θεσμός… Συνεπείς στο ραντεβού τους… Παραμονή της 25ης Μαρτίου… Ξεχύνονται στα σοκάκια και μεταφέρουν το μήνυμα της Επανάστασης, τιμούν τους Ηρωες… Θυμούνται αυτούς που έχυσαν το αίμα τους για μία Ελεύθερη Ελλάδα…
Το ίδιο κι απόψε… Με την πανδημία να δίνει το δικαίωμα για μία τέτοια κίνηση αν και ο καιρός έχει την δική του λογική φέτος… Προσεκτικά και με διάθεση να κρατήσουν αποστάσεις, τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου “Τα Φανάρια” μας περιμένουν στην Παναγία στις 6:30 το απόγευμα,ν’ ανάψουμε τις δάδες μας και να πραγματοποιήσουμε τις λαμπαδοφορίες τιμώντας τους ήρωες του 1821
Ας δούμε την σχετική πρόσκληση μέσα από τους στίχους του Φλώριου Κρητικού και την αναφορά στη σελίδα της Γαλήνης Μπαρδάνη (ευχαριστούμε αμφότερους γα τη βοήθεια)
Τα εξάστιχα που τραγουδούν οι λαμπαδηφόροι στην Απείρανθο ειπώθηκαν ένα βράδυ του 2003 στο Πολιτιστικό Κέντρο του χωριού! Ο σκοπός ίδιος με εκείνον της απεραθίτικης φορεσιάς. Παρόντες ο αείμνηστος πρόεδρος τότε του ΑΠΑΣ τα ΦΑΝΑΡΙΑ ο Νικόλας ο Γιακουμής ,στο μπουζούκι ο Δημήτρης ο Κρητικός, στο μπαγλαμαδάκι ο Μιχάλης ο Κατεινάς στο βιολί ο Καλυμνιός .Παρών και ο Φλώριος ο Κρητικός ( της Σωζομαριάς). Τραγουδοποιοί ο Φλώριος ο Κρητικός κατά κύριο λόγο και ο Δημήτρης ο Κρητικός! Αξέχαστη η πρώτη λαμπαδηφορία στο χιονισμένο χωριό και η συγκίνηση στο πρώτο άκουσμα των εξάστιχων!
Τα αναφέρω:
Η Ελλάδα σκλαβωμένη,
δούλη κι αλυσοδεμένη
με του Τούρκου έναν άλυτο ζυγό,
τα παιδιά της για να σώσει,
έπρεπε να τα ενώσει
κι όρισε γι αυτό την πίστη οδηγό!
Είχανε προμετωπίδα
την αγάπη στην Πατρίδα
πόθο άσβηστο για την ελευτεριά,
της σκλαβιάς τους την μαυρίλα
στον αγύριστο εστείλαν
και μαζί τα ασιατικά θεριά!
Φέρνουνε τα χρόνια κείνα
μνήμες απ’ την Σαλαμίνα
κι από τα Θερμοπυλιώτικα Στενά
κι η Ελλάδα καμαρώνει,
γιατί όπως κι οι Προγόνοι
πολεμούν και τα παιδιά της τα στερνά!
Μπαίνανε τα παλληκάρια
μες στην μάχη σαν λιοντάρια
με αυτοθυσία και λεβεδιά,
πέφτανε για την Πατρίδα
και γινότανε ασπίδα
για ιδανικά ,μανάδες και παιδιά!(Δ.Κ)
Το εικοσιένα πάλι
πρέπει για μικροί, μεγάλοι
νάρθει στην Πατρίδα μας την τωρινή
Των πολιτικών τα μίση
ο καθένας ν’ αγνοήσει
Έλληνες να γίνουμε αληθινοί!
Φιλική η Εταιρία,
αλλά ήφηκε στα κρύα
του λουτρού τον άνομο κατακτητή,
λόγο έπαιξε σπουδαίο
στον αγώνα τον ωραίο
για την λευτεριά μας ασυζητητί!
Δεν εθέλανε στο Σούλι
οι Σουλιώτες να ναι δούλοι
του Αλή πασά απλοί προσκυνητές
κι οι γυναίκες στου Ζαλόγγου
τα γκρεμνά σκιές του λόγγου
με τον θάνατο γίναν ανίκητες!
Ψήθηκε στην Αλαμάνα
δίχως δάκρυ ή αμαν α-
μάν ένα κοπέλι όμορφο γλυκό
κι ενώ μπόριε να γλυτώσει
δεν ήθελε να προδώσει
ό,τ’ επίστευγε και ό,τ’ ελληνικό!
Κι ο Ανδρούτσος μάνι-μάνι
στης Γραβιάς το παλιό χάνι
κλείστηκε με δέκα- είκοσι παιδιά
τους βαρβάρους του Βρυώνη
για τον φίλο του σκοτώνει
ήρωας κι εκείνος για την Λευτεριά!
Στων πολιτικών τα πάθη
άπρεπα γίνανε λάθη,
κυνηγήθηκαν πολλοί αγωνιστές,
κλείστηκαν χωρίς αιτία
στην μουντή Ακροναυπλία
σαν κοινοί προδότες , κλέφτες ή ληστές!
Είδαν έναν κοντοστούπη
μα εστήθησαν αούπι
απ’ την φλογερή εκείνου την θωριά
Τούρκος για Κολοκοτρώνη
ήκουε κι ήτρεμε χρόνοι
γιατ΄ εδούλειασε τον Γέρο του Μωριά!
Ήπεσε το Μεσσολόγγι
κι αντιβόησαν οι λόγγοι
απ’ την Έξοδο εκείνη την τρανή
και φωνάξασι (ν) οι ξένοι
ώ Ελλάδα πονεμένη
για την λευτεριά σου είσαι ικανή!
Οι Τριακόσιοι στο Μανιάκι
στήθηκαν αμπρός στσοι ντράκοι
ώσπου πέσαν όλοι τους μες στην φωθιά
κι ο Μπραϊμης λαχταρούσε
ο στρατός του να μπορούσε
των Ελλήνων ναχει την αποκοθιά! (Δ.Κ).
Οι Τριακόσιοι στο Μανιάκι
πάλεψαν με μύριοι δράκοι,
ώσπου πέσαν όλοι τους μέχρις ενός,
για την λευτεριά πεσόντες
στον Παράδεισο παρόντες
παραδείγματα είναι του καθενός!
Δεν επήρασι χαμπάρι
το μπουρλότο του Κανάρη
και στην κόλαση τσοι στέλνει μια βραδιά,
πως εκάψανε την Χίο,
είπανε στον κόσμο αντίο
τα Τουρκάκια με μια Ψαριανή δαδιά!
Έχει σαν τα χρόνια κείνα
κι άλλες σαν την Μπουμπουλίνα
αλλά και την Μαυρογένους την Μαντώ
και πιασμένο μ΄έχει τρέλλα
γιατί σαν αυτές κοπέλα
στην νεότερη Ελλάδα συναντώ!
Έπεσε στο Καρπενήσι
και στην γη που ΄χε αγαπήσει
άφησεν ο Μάρκος την στερνή πνοή,
για να γίνει η Ελλάδα
των λαών πυρσός και δάδα
και οι Έλληνες μ΄ ελεύθερη ζωή!
Τρέμουλο έχει το χώμα
τ΄αττικό γιατί ακόμα
απ΄το αίμ’ αχνίζει του ατρόμητου
σαν προδοτική βολίδα
στέρησε απ΄την πατρίδα
τα φτερά του Ρουμελιώτη Αητού!
Όπως το εικοσιένα
η Ελλάδα θέλει ένα
αγώνα νέο, πάλη για ιδανικά,
για να μάθουν οι μεγάλοι
οι εδώ μα και οι άλλοι
σαν εμάς να σκέπτονται Ελληνικά!!
(Η αναφορά και τα εξάστιχα είναι από ανάρτηση του Φλώριου Κρητικού).
