Νικόλαος Εμμανουήλ Κριμιτζάς… Ο βαφτισιμιός του Πρωτοπαπαδάκη… Ο 7ος νεκρός στην εκτέλεση των έξι στο Γουδί την 15η Νοεμβρίου 1922… Μια απίστευτη ιστορία που παραμένει ακόμη άγνωστη στην πλήρη εξέλιξή της… Τι είχε αποκαλύψει πριν από δύο χρόνια, ο πρώην πρόεδρος της Απειράνθου, Γιώργος Μπάκαλος
“Οι ιστορικοί οφείλουν να γράψουν ότι τα θύματα στο Γουδί το 1922 ήταν 7 και όχι 6! Και μάλιστα οι δυό Απεραθίτες.!!! Ναι Απεραθίτες . Σύμφωνα με την έρευνά μου… όταν οδήγησαν λοιπόν τον Π. Πρωτοπαπαδάκη για εκτέλεση, είχαν ορίσει έξι αποσπάσματα, ένα δηλαδή για τον κάθε μελλοθάνατο, που αποτελούνταν από έξι στρατιώτες – εκτελεστές το κάθε ένα . Στο απόσπασμα που προοριζόταν για τον Πρωτοπαπαδάκη, συμμετείχε και ένας στρατιώτης από το χωριό (την Απείρανθο), τον οποίο είχε βαφτίσει ο Πρωτοπαπαδάκης. Αυτό το γνώρισε στον επικεφαλής Λοχαγό του εκτελεστικού αποσπάσματος, βεβαίως με την άρνησή του ΝΑ ΝΤΟΥΦΕΚΙΣΕΙ ΤΟ ΝΟΝΟ ΤΟΥ”.
ποιος το λέει αυτό; Μα ο πρώην πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Απειράνθου, Γιώργος Μπάκαλος ο οποίος στις 2 Δεκεμβρίου 2017 και με την ευκαιρία των 100 χρόνων από τα .. Απεραθίτικα (η δολοφονία των 32 κατοίκων του χωριού) είχε αναφέρει ότι εκτός των έξι, εκείνο το πρωινό του Νοεμβρίου έχασε τη ζωή του ένας ακόμη και δη στρατιώτης. Μέλος του εκτελεστικού αποσπάσματος. Κι αυτό γιατί αρνήθηκε να εκτελέσει τον …νονό του, τον Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη. Και είχε συνεχίσει αποκαλύπτοντας αυτή την συγκλονιστική ιστορία… Τότε ο Λογαγός θυμωμένος, του έριξε μια δυνατή στο στέρνο με τον υποκόπανο του όπλου του, κι εκείνος αμέσως έφτυσε αίμα και πέθανε . Όταν τον μετέφεραν στο νοσοκομείο απλά διαπιστώθηκε από τους γιατρούς ο θάνατός του από καρδιακή προσβολή. Και αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης ότι έχει άλλη διάσταση αυτό το αληθινό επεισόδιο. Ο δε άτυχος Απεραθίτης το 7ο θύμα στο Γουδή , ονομαζόταν Νικόλαος Εμμανουήλ Κριμιτζάς και το παρατσούκλι του στους ντόπιους Μακριδονικόλας ή ο Νικόλας του Μακρή. Επίσης άλλο πληροφοριακό στοιχείο που αξίζει να γνωρίζει ο κόσμος είναι ότι ο άμοιρος στρατιώτης από την Απείρανθο, είχε και έναν αδελφό τον Δημήτρη που σκοτώθηκε στους Βαλκανικούς πολέμους το 1912».
Εκπληκτική ιστορία δεν είναι; Και έρχεται ως κερασάκι στην τούρτα… Στην υπόθεση της εκτέλεσης των “έξι” το πρωινό της 15ης Νοεμβρίου του 1922. Οταν 36 πυροβολισμοί αντήχησαν από τους άνδρες του εκτελεστικού αποσπάσματος. Εξι άνδρες έπεσαν νεκροί. Η “Δίκη των 6” είχε πρακτικά λάβει τέλος. Δίκη εξπρές με οκτώ κατηγορούμενους ως υπαίτιους για τη Μικρασιατική Καταστροφή (για τη περίοδο ουσιαστικά 1920 – 22) και με τους έξι να κρίνονται ένοχοι για εσχάτη προδοσία και μάλιστα εκτελούνται άμεσα σε λιγότερο από τέσσερις ώρες (μαζί με τον ενταφιασμό) όλα είχαν τελειώσει. Οι οκτώ κατηγορούμενοι ήταν οι: Δημήτριος Γούναρης, 59 ετών, πρώην πρωθυπουργός, Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, 68 ετών, πρώην πρωθυπουργός, Νικόλαος Στράτος, 50 ετών, πρώην πρωθυπουργός, Νικόλαος Θεοτόκης, 44 ετών, υπουργός Στρατιωτικών στην Κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη, Γεώργιος Μπαλτατζής, 56 ετών, υπουργός Εξωτερικών στις κυβερνήσεις Γούναρη, Πρωτοπαπαδάκη, Ξενοφών Στρατηγός, υποστράτηγος, ε.α., 53 ετών, υπουργός Συγκοινωνιών στην κυβέρνηση Γούναρη, Μιχαήλ Γούδας, υποναύαρχος ε.α., 54 ετών, υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Γούναρη, Γεώργιος Χατζηανέστης, αντιστράτηγος, 59 ετών, Αρχιστράτηγος Μικράς Ασίας και Θράκης.
Η άμεση εκτέλεση
Εξ αυτών οδηγήθηκαν τρεις ώρες μετά την ανακοίνωση της απόφασης στο εκτελεστικό απόσπασμα. Και ήταν οι Γεώργιος Χατζηανέστης, Δημήτριος Γούναρης, Νικόλαος Στράτος, Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, Γεώργιος Μπαλτατζής και Νικόλαος Θεοτόκης. Ο λόγος της άμεσης απόδοσης …δικαιοσύνης, η ικανοποίηση του λαϊκού αισθήματος, αλλά και του φόβου της πίεσης προς την Κυβέρνηση από την Αγγλία καθότι καθοδόν ήταν ο πλοίαρχος Τάλμποτ που φέρεται ότι μετέφερε την δυσαρέσκεια της “Αυτοκρατορίας” για τις διαδικασίες εξπρες… Ομως, ο στρατηγός Θεόδωρος είχε άλλη άποψη και μερικά χρόνια αργότερα θα δηλώσει: «Δεν παραδέχομαι ότι διέπραξαν συνειδητήν προδοσίαν… αλλά υπήρξαν μοιραία και αναγκαία θύματα εις τον βωμόν της Πατρίδος». Πολλά χρόνια αργότερα, στις 20 Ιανουαρίου 2008 ο Μιχαήλ Πρωτοπαπαδάκης, εγγονός του Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη, προσέφυγε στον Άρειο Πάγο και ζήτησε με αίτησή του την ακύρωση της απόφασης του Εκτάκτου Επαναστατικού Στρατοδικείου Αθηνών της 15ης Νοεμβρίου 1922 και την επανάληψη της διαδικασίας (δίκης), με το αιτιολογικό της ύπαρξης νέων στοιχείων, σύμφωνα με το άρθρο 525 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Τα νέα στοιχεία που επικαλέστηκε ο αιτών ήταν μία επιστολή του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Παναγή Τσαλδάρη (Ιανουάριος 1929) και ένα απόσπασμα από την ομιλία του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Βουλή στις 31 Μαρτίου 1932.
Η ανατροπή
Και δικαιώθηκε .. Στις 19 Νοεμβρίου 2009 το Ζ’ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου συνελθών σε συμβούλιο δέχθηκε τους ισχυρισμούς του αιτούντος με ψήφους 3 έναντι 2 και παρέπεμψε το θέμα στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου για την οριστική απόφαση (1533/2009). Στις 20 Δεκεμβρίου 2009 η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου συνεδρίασε κεκλεισμένων των θυρών και με εισήγηση του αντεισαγγελέα του δικαστηρίου Αθανασίου Κονταξή έκρινε ότι εσφαλμένα παραπέμφθηκε ενώπιόν της από το Ποινικό Τμήμα το ζήτημα της επανάληψης της «δίκης των έξι» και ότι κατά συνέπεια αναβιώνει η απόφαση 1533/2009 του Ζ’ Ποινικού Τμήματος. Και παρά την παρέμβαση με δήλωση πολιτικής αγωγής από την Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος, – υποστήριξε ότι θα πρέπει να απορριφθεί η αίτηση επανάληψης της διαδικασίας, επειδή οι έξι καταδικασθέντες από το Στρατοδικείο με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους προκάλεσαν τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό του Ελληνισμού από τις πατρογονικές ρίζες του, μετά 3.000 χρόνια παρουσίας στη Μικρά Ασία – η απόφαση της 20ης Οκτωβρίου 2010 έκρινε αθώους τους έξι καταδικασθέντες σε θάνατο. Με την απόφαση 1675/2010 το Ζ’ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου ακυρώνει την απόφαση του Εκτάκτου Επαναστατικού Στρατοδικείου Αθηνών ως προς όλους τους καταδικασμένους για εσχάτη προδοσία και παύει οριστικά την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής.
