Ο 18χρονος Βασίλης Μουράτος έκανε υπερήφανη τη Νάξο με την κατάκτηση του χρυσού στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα U 18
Γνωρίσαμε τον Βασίλη Μουράτο τον Σεπτέμβριο του 2013. Τον είχαμε συναντήσει στη Μονή, το χωριό της μητέρας του (προέρχεται από την οικογένεια Κοντοπίδη) με το χάλκινο μετάλλιο στο στήθος, προϊόν συμμετοχής του στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Παίδων. Είχε τελειώσει με άριστα την Α’ Λυκείου και είχε ως όνειρο τη μεταγραφή σε μία μεγάλη ομάδα (σ.σ. σε μία εκ των δύο «αιωνίων» αν και οι φήμες τον ήθελαν τότε κοντά στην ΑΕΚ) ως πρώτο βιολί της ομάδας των Αγίων Αναργύρων. Επίσης ήθελε να περάσει στο Πανεπιστήμιο και δη στο Χημικό, γιατί αυτό του άρεσε από μικρός. Δύο χρόνια αργότερα, τον συναντήσαμε και πάλι στη Μονή. Αυτή τη φορά πιο ώριμο από ποτέ έχοντας στο στήθος του το χρυσό μετάλλιο Εφήβων που είχε κατακτήσει μία εβδομάδα νωρίτερα στο Βόλο. Παράλληλα, είναι παίκτης του Ολυμπιακού, αφού ένα χρόνο νωρίτερα είχε βάλει την υπογραφή του σε πενταετές συμβόλαιο που του είχαν δώσει οι «ερυθρόλευκοι». Μάλιστα, η μετακίνησή του είχε σπάσει και ένα στοιχειωμένο ρεκόρ δεκατεσσάρων ετών για τον Ολυμπιακό. Ήταν ο πρώτος παίκτης που είχε μεταπηδήσει από ομάδα τοπικού πρωταθλήματος στον Ολυμπιακό ή και τον Παναθηναϊκό. Το προηγούμενο ρεκόρ ανήκε στον Γιώργο Πρίντεζη, ο οποίος σε ηλικία 15 ετών είχε αφήσει τον Αστέρα Αγίου Δημητρίου (ομάδα Δ’ ΕΣΚΑΝΑ) έναντι 30 εκατομμυρίων δραχμών για τον Ολυμπιακό. Βέβαια, ο Πρίντεζης αγωνίστηκε στο εφηβικό για δύο χρόνια πριν περάσει στο ανδρικό, γεγονός που για κάποιους γυρίζει το χρόνο ακόμη πιο πίσω, στο 1998 όταν ο 18χρονος τότε Περικλής Δορκοφίκης έπιασε λιμάνι αφού προηγουμένως είχε οδηγήσει τον ΑΝΟΓ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της Α’ ΕΣΚΑΝΑ. Αξιοσημείωτο; Ο τελευταίος που είχε πάει στον Παναθηναϊκό από ομάδα τοπικού πρωταθλήματος ήταν ο Φραγκίσκος Αλβέρτης το 1990 όταν είχε αφήσει τον ΑΝΟΓ για τον «Τάφο του Ινδού» και τον Παναθηναϊκό…
Άγχος
Αυτά όμως είναι …αρχαία ιστορία. Τώρα έχουμε μπροστά μας έναν πρωταθλητή Ευρώπης με τους Παίδες και έναν πρωταθλητή Ελλάδας σε συλλογικό επίπεδο, τον 18χρονο πλέον Βασίλη Μουράτο. Ο οποίος εκτός από καταπληκτικός μπασκετμπολίστας είναι και πολύ καλός μαθητής. «είχα μία αρκετά δύσκολη χρονιά με δυνατές προπονήσεις, διάβασμα και το άγχος των Πανελληνίων. Παρά το γεγονός ότι είμαι μέλος της Εθνικής ομάδας ήθελα να έχω εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσα από τις εξετάσεις. Και η πίεση μπορώ να πω ότι ήταν μεγάλη. Τα θέματα ήταν δύσκολα, δεν είχα τον απαραίτητο χρόνο για την προετοιμασία αλλά νομίζω ότι τα πήγα καλά. Συγκέντρωσα περίπου 14.000 μόρια και μου εξασφαλίζουν μία θέση στο Μαθηματικό της Αθήνας. Βέβαια, τώρα με το χρυσό μετάλλιο που μου δίνει επιπλέον μπόνους, μπορώ να διαλέξω ανάμεσα στο Χημικό και τη Φαρμακευτική, με τη πρώτη σχολή να είναι αυτή που με καλύπτει περισσότερο». Οπότε συνδυασμός ιδανικός για ένα πρόσωπο που παρά το νεαρό της ηλικίας του και το γεγονός ότι αρέσκεται σε υψηλού επιπέδου πειράγματα (σ.σ. μας τα είχε πει για πρώτη φορά το 2013, επιβεβαιωθήκαμε και πάλι μετά από δύο χρόνια) είναι σε θέση να κρατήσει στην ίδια μασχάλη δύο …καρπούζια, πρωταθλητισμό και σπουδές.
Μπουγέλο
Η άποψή του για τη Νάξο πάντως δεν αλλάζει. Το γεγονός ότι είναι κάθε καλοκαίρι έστω και για μία εβδομάδα δείχνει ότι είναι …κολλημένος με τον τόπο των γονιών του. Είχε την ευκαιρία να ξεκουραστεί αρκετά, να γεμίζει τις μπαταρίες του απολαμβάνοντας τις παραλίες του νησιού αν και ορεινός, επέλεξε φέτος να μείνει στα πεδινά και να έχει τα πόδια του στη θάλασσα. Εμείς πάντως τον συναντήσαμε στη Μονή, στο χωριό της οικογένειάς του. Εκεί μας μίλησε για τον Ολυμπιακό, την φανέλα της οποίας φοράει από πέρυσι. Και μάλιστα είχε τη τύχη με το καλημέρα του πρωταθλήματος, κόντρα στον Απόλλωνα Πάτρας, δύο περίπου λεπτά πριν από τη λήξη να σημειώσει και το παρθενικό του καλάθι στην Α1 κατηγορία. Όχι, μπουγέλο δεν δέχτηκε και όπως λέει « όχι το μπουγέλο το είδα δεχτεί στο πρώτο φιλικό… Ήταν πρωτόγνωρο μπορώ να πω το συναίσθημα να αγωνίζομαι με τον Ολυμπιακό στην Α1 κατηγορία και μάλιστα στο πρώτο παιχνίδι της χρονιάς. Ο Μίλαν Τόμιτς (σ.σ. είχε αναλάβει αντί του Γιώργου Μπαρζώκα, ο οποίος έφυγε μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό στο κύπελλο) είναι άριστος στην ψυχολογία με πίστεψε και με βοήθησε πάρα πολύ. Από εκεί και πέρα, είχα παρουσία με ΠΑΟΚ και Πανελλήνιο ενώ ήμουν και στην 12αδα του αγώνα με τον Κόροιβο».
Σπανούλης
Μοιραία έρχεται η ερώτηση «πως είναι να συμμετέχεις ως 17χρονος στην προετοιμασία του Ολυμπιακού» με τον Μουράτο να απαντάει «δεν ήταν εύκολο. Μιλούσα στον πληθυντικό και αισθανόμουν σεβασμό απέναντι σε όλους αυτούς τους μεγάλους παίκτες. Όμως, κι αυτοί με συμπεριέλαβαν στην ομάδα χωρίς να προσπαθούν να με κάνουν να αισθανθώ διαφορετικός. Σαν τον μικρό δηλαδή της παρέας. Ο Σπανούλης πάντως ήταν από τους πρώτους που με πήρε από κοντά και προσπάθησε να με βοηθήσει, να με συμβουλεύσει πώς να συμπεριφέρομαι στο γήπεδο. Ο Σπανούλης είναι απίστευτος χαρακτήρας και θα ήθελα να του μοιάσω. Είναι κορυφαίος των κορυφαίων γιατί ότι κάνει στον αγώνα, το κάνει με την ίδια ένταση και στη προπόνηση. Σπάνια μπορείς να καταλάβεις τι αισθάνεται, πως νιώθει έναν αγώνα. Η ψυχραιμία του είναι παροιμιώδης. Αντίθετα με εμένα που είμαι πιο εκδηλωτικός, παρορμητικός και θέλω να απολαύσω τη στιγμή. Όσο για τον αθλητή που είμαι πιο κοντά και κάνουμε παρέα, αυτός δεν είναι άλλος από τον Βαγγέλη τον Μάντζαρη»
Πονούσα
Όσο για το μέλλον του; «Μου είπαν ότι και φέτος θα είμαι με την ανδρική ομάδα και θα προσπαθήσω για το καλύτερο. Του χρόνου θα δούμε τι θα γίνει. Όμως, φέτος έχω μία μεγάλη ευκαιρία να κάνω το βήμα παραπάνω. Να πάρω όσο γίνεται περισσότερα λεπτά συμμετοχής. Άλλωστε μόνο με δουλειά, υπομονή και επιμονή μπορεί κανείς να τα καταφέρει. Και η ανταμοιβή μου θα είναι να αγωνίζομαι με τους καλύτερους. Καθημερινά μέσα από τις προπονήσεις προκύπτουν θετικά στοιχεία αλλά σίγουρα οι πρώτες ημέρες στον Ολυμπιακό δεν ήταν εύκολες. Δεν το κρύβω ότι μετά από τρεις εβδομάδες προετοιμασίας δεν ένιωθα το κορμί μου. Πονούσα και δεν μπορούσα καν να ακολουθήσω το ρυθμό. Όλα ήταν διαφορετικά τότε. Τώρα όλα θα είναι πιο εύκολα θεωρώ μετά από έναν χρόνο … προπαρασκευής για την ομάδα του Ολυμπιακού».
Κρήτη
Και από τον Ολυμπιακό περνάμε στο καυτό φετινό καλοκαίρι που ξεκίνησε από τον …Μάιο ελέω προετοιμασίας για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (U19) στο Ηράκλειο και στη συνέχεια στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (U18) στο Βόλο. Στη Κρήτη, ο Βασίλης έφυγε στεναχωρημένος με την Εθνική να καταλαμβάνει την 4η θέση και όπως τόνισε « δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική μας θέση. Πληρώσαμε τα λάθη που κάναμε στον αγώνα με τους Αμερικανούς ενώ στον μικρό τελικό απέναντι στην Τουρκία ουσιαστικά δεν παίξαμε καθόλου καλά. Η καλύτερη στιγμή στο τουρνουά νομίζω ότι ήταν όταν επικρατήσαμε των Σέρβων. Μετά από δύο σερί ήττες σε ισάριθμα τουρνουά, κερδίσαμε τους κακούς μας δαίμονες, σπάσαμε αυτή τη μίνι κατάρα και πήραμε την 1η θέση στον όμιλο. Κακή στιγμή; Νομίζω η ήττα με την Τουρκία στον μικρό τελικό. Κι αυτό γιατί ενώ με τους Αμερικανούς στα ημιτελικά δώσαμε το 100%, στον μικρό τελικό ουσιαστικά ποτέ δεν μπήκαμε στον αγώνα. Το επίπεδο του τουρνουά ήταν υψηλό και με εξαίρεση την Αμερική νομίζω ότι όλες οι ομάδες θα μπορούσαν να κάνουν τη ζημιά, η μία στην άλλη. Είμαστε στις τέσσερις νομίζω καλύτερες ομάδες, κοιτάξαμε κάθε αντίπαλο στα μάτια παίζοντας κόντρα σε εθνικές που είχαν παίκτες σε ανδρικές ομάδες και με παρουσία σε δυνατά πρωταθλήματα και Euroleague»
Βόλος
Και από την Κρήτη στο …Βόλο. Και στον θρίαμβο. Που όμως πέρασε κι αυτός μέσα από …χίλια κύματα. «Στο Βόλο απλά βρεθήκαμε μαζί η παρέα που ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια και έτσι δεν είχαμε πρόβλημα προσαρμογής λόγω της αλλαγής εθνικής ομάδας σε σύντομο χρονικό διάστημα. Οι δύο ήττες που κάναμε στη πρώτη φάση μας πώρωσαν. Μας ενόχλησε πάρα πολύ η κριτική γιατί τη μία ημέρα μας αποθέωσαν και την επόμενη μας συμπεριφέρθηκαν λες και δεν είχαμε κάνει τίποτα. Όμως, αυτή η αντίδραση λειτούργησε και θετικά. Κάναμε το 3χ3 στην επόμενη φάση και φτάσαμε έως τον τελικό. Εκεί βρεθήκαμε στο – 12 στο ημίχρονο και η αλήθεια είναι ότι φοβήθηκα. Ότι θα χάναμε το χρυσό μετάλλιο. Όμως, η ομιλία του προπονητή μας στο ημίχρονο που μας είπε να διασκεδάσουμε παίζοντας μπάσκετ και η καλή μας άμυνα έφερε την αλλαγή και στο τέλος το τρόπαιο. Είναι μία στιγμή που σίγουρα δεν θα ξεχάσω με τίποτα. Το επίπεδο πάντως του τουρνουά δεν ήταν και τόσο υψηλό. Απλά τα παιχνίδια ήταν συναρπαστικά γιατί δεν υπήρχε η ομάδα φόβητρο και όλοι μπορούσαν να κάνουν την έκπληξη».
Στόχος
Στη συνέχεια ήρθε η επίσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο, τα συγχαρητήρια από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον κ. Παυλόπουλο με τον 18χρονο Ναξιώτη να δηλώνει «υπερηφάνεια. Τι άλλο μπορεί να νιώσει κάποιος όταν περνάει το προεδρικό μέγαρο. Συναρπαστικές στιγμές που μένουν ανεξίτηλες στο μυαλό μου». Όσο για την επόμενη ημέρα; «ο στόχος δεν αλλάζει. Να είμαι υγιής, να είμαι κοντά στα αγαπημένα μου πρόσωπα και να βελτιωθώ ατομικά καλύπτοντας τις αδυναμίες μου ώστε να κερδίσω μία θέση στο ροτέισον του Ολυμπιακού για τη νέα αγωνιστική περίοδο»
Πηγή: Κυκλαδική (10/08/2015)
