Ο Κώστας Μανωλάς σε μία εξομολόγηση έκπληξη… Μιλάει για τα πάντα… Από τους Μανωλάδες έως την Ρώμη – Το μέλλον του ως παίκτης της Ρόμα και την επόμενη ημέρα που τον θέλει στην Νάξο όπου θεωρεί ότι τα παιδιά του μπορούν να μεγαλώσουν χαλαρά και με ασφάλεια – Τι λέει για τον Σπανούλη, τον Μέσι και τον θείο του Στέλιο Μανωλά
πό την πρώτη στιγμή που φτάσαμε στη Νάξο με τον Αντρέα Παλομπαρίνι, καταλάβαμε ότι το νησί λατρεύει τον Κώστα Μανωλά. Από την οδηγό ταξί που μας μετέφερε στο ξενοδοχείο -“ήρθατε για τον Κωστάκη μας”- μέχρι στους δρόμους και στα μαγαζιά στα οποία γνώριζε την αποθέωση. Και όχι σαν ένας σταρ του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, αλλά ως ένας άνθρωπος που βγήκε από τα σπλάχνα αυτού του τόπου. Ένας άνθρωπος που εκπέμπει ποδοσφαιρική λάμψη και παράλληλα την αγνότητα ενός νησιώτη.
Αν συναναστραφείς μαζί του, αμέσως θα καταρρίψεις την ταμπέλα του “ιδιόρρυθμου” χαρακτήρα. Απλός, χαμογελαστός, άμεσος, φιλικός και έτοιμος να βοηθήσει όλους όσοι έχουν ανάγκη. Η συνέντευξη ήταν έντονη, όπως είναι και ο χαρακτήρας του Κώστα Μανωλά. Γι’ αυτό μίλησε με ονόματα και καταστάσεις. Υπερασπίστηκε τα πιστεύω του όπως ακριβώς του τα έμαθαν οι γονείς του. Οι απαιτητικοί αλλά δίκαιοι, Νικηφόρος και Φλώρα Μανωλά. Από κοντά και ο αδερφός του, Νίκος Μανωλάς, όλοι μαζί αποτελούν μια “σφιχτή γροθιά” και αντικατοπτρίζουν σε μέγιστο βαθμό την έννοια της ελληνικής παραδοσιακής οικογένειας.
Ο Μανωλάς είπε πράγματα που θα ενοχλήσουν. Για τον θείο του Στέλιο Μανωλά, τον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ, την Εθνική, και τους Έλληνες δημοσιογράφους. Εξιστορεί με πάθος το γκολ της καριέρας του κόντρα στη Μπαρτσελόνα και μιλά για όλους τους “μεγάλους” που έχει αντιμετωπίσει. Μέσι, Κριστιάνο, Ζλάταν, Σαλάχ, Μπουφόν. Ο άσος της Ρόμα, είναι αυθεντικός είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς με τις τοποθετήσεις του. Δεν κάνει με τίποτα πίσω και η αυτοπεποίθησή του αγγίζει τα “κόκκινα”. “Δεν μπορώ να βάλω κάποιον πάνω από εμένα. Κι ας είναι καλύτερος από εμένα”, ήταν η ατάκα που προσδίδει πλήρως τη φιλοσοφία του.
Συνέντευξη στους Παντελή Βλαχόπουλο και Αντρέα Παλομπαρίνι (sport24.gr)
φωτογραφία: Γιώργος Σφυρόερας – ABOVE Productions
– Όλοι εδώ στη Νάξο σε λατρεύουν, λένε ο Κώστας, ο Κωστάκης, το αγόρι μας, το καμάρι μας…
Όταν έχεις μεγαλώσει εδώ από παιδάκι και ξέρουν τι άνθρωπος είσαι και τι χαρακτήρας είσαι, είναι λογικό να συμβαίνει αυτό. Υπάρχει σεβασμός και εκτίμηση και αυτό με χαροποιεί ιδιαιτέρως.
– Πώς το διαχειρίζεσαι όμως. Η ζωή σου άλλαξε.
Ισχύει, η ζωή μου άλλαξε. Υπάρχει αναγνωρισιμότητα κι είναι ωραίο αυτό, γιατί από τη Νάξο έχουν βγει δύο από τους μεγαλύτερους αμυντικούς στην ποδοσφαιρική ιστορία της Ελλάδας (Στέλιος και Κώστας Μανωλάς). Να ξέρετε κάτι, εγώ είμαι ο ίδιος άνθρωπος, η ζωή μου άλλαξε, αλλά εγώ δεν έχω αλλάξει. Τα λεφτά, η φήμη, δεν με αλλάζουν εμένα, θα παραμείνω ίδιος, ταπεινός, αυτός ο τρελός χαρακτήρας που έχω πάντα. Δεν άλλαξα και δεν θα αλλάξω.
– Τι σημαίνει για εσένα ο Στέλιος Μανωλάς…
Ο θείος μου θα μπορούσε να κάνει ακόμη περισσότερα πράγματα, σύμφωνα με τα προσόντα του. Θα είναι και θα παραμείνει ένας από τους μεγαλύτερους αμυντικούς που πέρασαν από το ελληνικό ποδόσφαιρο και είναι κρίμα που δεν έζησε στις δικές μας εποχές για να πάει στο εξωτερικό και να κάνει μεγαλύτερη καριέρα. Τον θαύμαζα από μικρός, είχα πάει μικρός στις προπονήσεις του στη Νέα Φιλαδέλφεια και έτσι νομίζω πήρα αυτή την αύρα. Τότε κατάλαβα ότι το είχα μέσα μου και ότι μπορώ να τα καταφέρω.
– Βλέπουμε αρκετά κοινά στοιχεία με τον θείο σου…
Πάρα πολλά. Είναι γονίδια, μπορεί να μην έμοιασα στον πατέρα μου και να έμοιασα ποδοσφαιρικά στον θείο μου. Αν και φυσιογνωμικά μοιάζω στη μητέρα μου. Το στυλ, το μυαλό, η δύναμη και το πάθος είναι που έχουμε όλοι στην οικογένεια και είναι ένας συνδυασμός που με κάνει να αγωνίζομαι σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
– Που βρίσκεις αυτή τη δύναμη για να κάνεις την υπέρβαση;
Το βασικότερο για ένα ποδοσφαιριστή είναι να έχει προσωπικότητα. Υπήρχαν πολλά ταλέντα στην Ελλάδα και εδώ στη Νάξο, αλλά πρέπει να κάνεις πολλές θυσίες και να αντέξεις. Προσωπικά είμαι τώρα στις διακοπές μου που με βρήκατε εδώ στο νησί μου και δεν έχω ξενυχτήσει ούτε μία φορά. Αλλά είναι η συνήθεια μου, έχω κάνει οικογένεια, έχω παιδιά. Είναι λίγος ο χρόνος που θα παίζω ποδόσφαιρο, θέλω να παίξω 15 χρόνια και να δώσω τα πάντα. Γιατί αύριο, μεθαύριο να λέω στα παιδιά μου ότι κάτι έκανα. Το ίδιο γίνεται και με τον θείο μου.
– Πότε άρχισες να το πιστεύεις ότι θα κάνεις μεγάλη καριέρα;
Το πίστευα από μικρός. Αλλά επειδή οι γονείς μου ήταν απαιτητικοί, δεν άφησα ποτέ το διάβασμα. Ο ποδοσφαιριστής πρέπει να έχει και επίπεδο, γιατί αλλιώς δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Μπορεί να πήγαινα στα μαθήματα και να σκεφτόμουν το ποδόσφαιρο, αλλά δεν ήθελα να τα αφήσω πίσω. Κι όταν πήγαινα στο ποδόσφαιρο τα άφηνα όλα πίσω. Πόνους, σκέψεις, προβλήματα. Γιατί το ποδόσφαιρο είναι ένας τρόπος ζωής. Είναι η αγάπη μου.
– Καλός μαθητής;
Πέρασα στο Πανεπιστήμιο, στα Τρίκαλα. Ήμουν άριστος μαθητής μέχρι τη Γ’ Γυμνασίου όταν πήγαινα εδώ σχολείο. Έχω τελειώσει και δύο γλώσσες, Αγγλικά και Γερμανικά, μιλάω βεβαίως τώρα και τα Ιταλικά.
-Αυτή την πτυχή του χαρακτήρα σου δεν την ξέρει κανείς. Και επειδή δεν μιλάς στους Έλληνες δημοσιογράφους…
Δυστυχώς η σχέση μου με τους δημοσιογράφους δεν είναι πολύ καλή. Γιατί συνήθως οι δημοσιογράφοι κοιτούν αυτόν που είναι πετυχημένος, περισσότερο να τον ρίξουν, παρά να τον ανεβάσουν. Είναι λίγοι αυτοί που προσπαθούν να δώσουν σε ένα παιδί την ώθηση και όχι να τον βάζουν σε ένα πρωτοσέλιδο και να λένε ο παικταράς, ο Μέσι ο ένας ο άλλος, γιατί δεν θα παίξουν ποτέ ποδόσφαιρο. Μπορώ να πω ότι διαβάζω τα site, τα ελληνικά δεν τα διαβάζω πλέον. Διαβάζω τα ιταλικά ΜΜΕ. Μου αρέσει να γίνει η σωστή κριτική. Όχι η κριτική από έναν άνθρωπο που δεν ξέρει καθόλου ποδόσφαιρο.
Και θα σας πω και όνομα και να το γράψετε. Ο κύριος Γεωργίου και ο κύριος Αλέφαντος, δεν μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να κρίνουν τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο, τον Κώστα Μανωλά, τον Δημήτρη Σιόβα, τον Βασίλη Τοροσίδη και πολλούς άλλους. Δεν μπορεί τώρα ένας Γεωργίου και ένας Αλέφαντος να βγαίνουν και να λένε αυτές τις ασυναρτησίες για Έλληνες επιτυχημένους ποδοσφαιριστές. Δεν μπορώ να πιστέψω στον Έλληνα δημοσιογράφο και σίγουρα υπάρχουν και εξαιρέσεις, όπως είστε εσείς, αλλιώς δεν θα έδινα συνέντευξη ποτέ. Και γενικά δεν μιλάω με δημοσιογράφους. Να δώσω εγώ πράγματα που σε καλεί ο δημοσιογράφος για να δώσει πράγματα; Δεν το έχω κάνει ποτέ.
Δεν μπορώ να καταλάβω αυτή την έχθρα που υπάρχει εναντίον των Μανωλάδων από τους δημοσιογράφους
– Αυτά δεν τα έβλεπες όταν ήσουν στην Ελλάδα;
Ναι, τα έβλεπα. Και δεν είναι σωστό. Στην Ιταλία δεν με έχει πάρει κανένας. Ποτέ. Είναι σωστό δηλαδή αυτό; Ένας δημοσιογράφος να λέει σε έναν ποδοσφαιριστή “εγώ θα σε κάνω”. Ποιος είσαι; Δεν κατάλαβα, τι είναι ο δημοσιογράφος; Ο καθρέφτης μου είναι το γήπεδο. Κανένας δημοσιογράφος. Και κανένας μάνατζερ και κανένας άλλος. Το γήπεδο, η οικογένειά σου και ο εγωισμός σου. Τίποτα άλλο. Ο δημοσιογράφος να μου γράψει ότι έκανα ένα καλό παιχνίδι και τι έγινε; Με ανέβασε; Μία είσαι στον Θεό και μία είσαι στο πάτωμα στο ποδόσφαιρο. Δεν υπάρχουν αυτά. Εγώ είμαι 50-50 για να κάνω σωστά τη δουλειά μου και ας είμαι επαγγελματίας. Γιατί υπάρχει η κακή στιγμή, υπάρχει ο καλύτερος αντίπαλος. Δεν παίζεις μόνος σου στο ποδόσφαιρο, δεν είναι τένις. Είναι ένα συλλογικό άθλημα που το κάνει το πιο ωραίο στον κόσμο.
φωτογραφία: Γιώργος Σφυρόερας – ABOVE Productions
Και δεν τα καταλαβαίνω αυτά που λέγονται. Και ειδικά για τους Μανωλάδες. Για τον γιο του Στέλιου Μανωλά, για τον ανιψιό του, για τον ίδιο τον Στέλιο. Δεν μπορώ να καταλάβω αυτή την έχθρα που υπάρχει εναντίον των Μανωλάδων. Για ποιο λόγο; Είναι επιτυχημένοι σε όλα τα αθλήματα, στα πάντα. Ο πατέρας μου είναι προϊστάμενος εφορίας, οι θείοι μου τους βλέπετε έχουν φτιάξει εκπληκτικά ξενοδοχεία, ο παππούς μου δήμαρχος Νάξου 10 χρόνια. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υπάρχει αυτή η κόντρα μεταξύ δημοσιογράφων και Μανωλάδων. Περιμένουν την κακή στιγμή μου για να γράψουν κάτι.
– Αυτό που λες ότι όλοι γράφουν για τις κακές στιγμές, μου το είχε πει κάποτε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς
Μάγκας και αρχ…..ς
– Αυτό ακριβώς μου είχε πει…
Όλοι στην Ελλάδα κοιτάζουν να βγάλουν το μάτι του άλλου. Ξέρεις πόσες συμμετοχές έχω; Έχω παίξει Μουντιάλ, πήγαμε ημιτελικό Τσάμπιονς Λιγκ, έχω βάλει αποφασιστικά γκολ με τη Ρόμα και τον Ολυμπιακό σε αυτή τη διοργάνωση. Δεν μπορώ να καταλάβω τι άλλο πρέπει να κάνω για να είμαι επιτυχημένος στην Ελλάδα. Γιατί αν δείτε τους Ιταλούς που έρχονται στη Νάξο, θα δείτε τι λένε και θα καταλάβετε. Ελάτε στη Ρώμη όταν είμαι έξω και εκεί θα καταλάβετε την αγάπη και τον σεβασμό του κόσμου.
– Θα μας άρεσε να σας δούμε δίδυμο στην άμυνα με τον Παπασταθόπουλο σε μια μεγάλη ομάδα.
Ποτέ δεν ξέρεις!
– Ναι, πριν πάμε εκεί. Όταν είχες ξεκινήσει την καριέρα σου, πολλοί έλεγαν ότι ο Κωστάκης που έχει θείο τον Μανωλά.
Πάντα το έλεγαν. Αλλά δεν υπάρχουν αυτά. Κάθε ημέρα αποδεικνύεις ποιος είσαι. Και ο γιος του Μαραντόνα να είσαι και ο γιος του Μέσι να είσαι, πρέπει να αποδείξεις. Τώρα εμείς πήραμε στη Ρόμα τον γιο του Κλάιφερτ. Για να δούμε τι θα κάνει. Πρέπει να αποδείξει ότι είναι ο γιος του Κλάιφερτ. Ο γιος του Ζιντάν, παίζει ποδόσφαιρο πρέπει και αυτός να αποδείξει.
– Μα αυτό είναι το θέμα, κάθε εβδομάδα δοκιμάζεσαι.
Και έχεις και τον μάξιμουμ ανταγωνισμό. ΟΚ, αν παίζεις στον Λεβαδειακό δεν χρειάζεται, αλλά εγώ ξεκινάω από το μηδέν. Ναι μεν είμαι ο Μανωλάς και είμαι 3-4 χρόνια όνομα, αλλά πάμε πάλι από την αρχή.
Που θα πάω; Στη Ρόμα. Όταν υπέγραψα, ήρθε και ο Τότι και μου έδωσε και μια κλωτσιά στον κώλο
– Κάνεις κάθε ημέρα προπόνηση τώρα το καλοκαίρι;
Κάθε ημέρα, μας δίνει η ομάδα πρόγραμμα. Δεν θέλω να κάνω του κεφαλιού μου. Παλιά είχα γυμναστή. Τώρα πλέον παίρνω το πρόγραμμα της ομάδας.
– Θεωρώ τη Ρόμα μεγάλη ομάδα, είναι μία ομάδα…
Με αρχ….ια
– Αλλά που θα πάει ο Μανωλάς;
Στη Ρόμα. Είμαι πολύ ευχαριστημένος. Έκανα μια πολύ καλή χρονιά αλλά προσωπικά δεν ασχολούμαι καν με τα μεταγραφικά. Έχω υπογράψει ένα πάρα πολύ καλό συμβόλαιο, είμαι πάρα πολύ χαρούμενος στη Ρώμη και η γυναίκα μου και τα παιδιά μου, με αγαπάει ο κόσμος. Και είναι πολύ σημαντικό να με αγαπάει ο κόσμος.
– Έχεις σκεφτεί να γίνεις ο capitano της Ρόμα;
Δεν το έχω σκεφτεί, γιατί υπάρχουν πολλοί μπροστά μου, αλλά μπορώ να κάνω τον αρχηγό, αλλά δεν έχω σκεφτεί να βάλω περιβραχιόνιο ποτέ. Και στην Εθνική θα μπορούσα να κάνω τον αρχηγό. Είναι μπροστά ο Τοροσίδης και ο Παπασταθόπουλος που έχουν δώσει πάρα πολλά σε αυτή την ομάδα. Και μετά είμαι και γω. Δεν το έχω επιδιώξει και δεν θα θα το επιδιώξω ποτέ. Δεν με ενδιαφέρει ο ρόλος του αρχηγού. Με ενδιαφέρει να είμαι αρχηγός μέσα στο γήπεδο. Αυτό κατακτάται μέσα στο γήπεδο. Όταν τελειώσει ένα ματς να έρθει ο συμπαίκτης σου να σου δώσει συγχαρητήρια. Πιστεύεις ότι ο Τότι φορούσε το περιβραχιόνιο και τον ένοιαζε; Δεν τον ένοιαζε καθόλου, στο λέω εγώ.
φωτογραφία: Γιώργος Σφυρόερας – ABOVE Productions
– Πότε ένιωσες ότι είσαι σημαντικός για τη Ρόμα;
Όταν ήταν να ανανεώσω το συμβόλαιό μου. Το κατάλαβα από μια συζήτηση που έκανα με τον Τότι και τον Μόντσι. Ήθελε ο Μόντσι να μιλήσω με τον Τότι γιατί είχαμε καλές σχέσεις. Μιλήσαμε και κατάλαβα ότι με θέλει πάρα πολύ αυτή η ομάδα. Δεν ξέρω αν ήθελαν να με πουλήσουν. Γιατί για το μέλλον μου αποφασίζω εγώ. Μου έδειξαν από την αρχή ότι θέλουν να μείνω. Με εμπιστεύτηκαν. Μετά όταν υπέγραψα το συμβόλαιο, ήρθε και ο Τότι και μου έδωσε και μια κλωτσιά στον κώλο.
– Η Ρόμα γιατί είναι τόσο ξεχωριστή ομάδα;
Οι οπαδοί της. Δεν έχω ξαναδεί τέτοιους οπαδούς. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια αγάπη προς την ομάδα. Όταν βέβαια η ομάδα δεν πηγαίνει καλά, το πράγμα γυρίζει μπούμερανγκ. Εκεί που είσαι Θεός μπορείς να γίνεις… Και έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό σας είπα ότι ο καθρέφτης είναι το γήπεδο. Εντάξει ο μόνος που δεν θα πειράξουν ποτέ είναι ο Τότι.
– Μας κάνει εντύπωση αυτό που λες.
Σαν αγάπη προς την ομάδα οι Ιταλοί είναι ασύγκριτοι. Αλλά σαν ατμόσφαιρα δεν συγκρίνεται το Καραϊσκάκης. Δεν υπάρχει αυτό που γίνεται στο γήπεδο. Μπαίνεις μέσα στο Καραϊσκάκης και ανατριχιάζεις. Όταν ακούς τον κόσμο ξεχνάς τα πάντα. Θέλεις να στο πω ξεκάθαρα; Νιώθω μια κα…λα. Σαν να κάνεις έρωτα. Εγώ έτσι νιώθω. Όταν με χειροκροτούν σε κάθε ενέργεια και σε κάθε τάκλιν, εγώ έτσι αισθάνομαι. Μου δίνει 50% πάνω. Ο κόσμος δεν με αγχώνει ποτέ. Ίσα ίσα. Μου διώχνει το άγχος.
Είπα στον Φάτσιο “εσύ ή εγώ το γκολ”. Το ένιωθα
– Και έρχεται η βραδιά με τη κεφαλιά-πρόκριση επί της Μπαρτσελόνα
Μία ευλογία είναι. Όταν βάζεις το τρίτο γκολ κόντρα στη Μπαρτσελόνα και περνάς στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, σ ένα παιχνίδι που μπήκες μέσα χαμένος. Λες έχω χάσει 4-1 και βλέπεις μέσα τον Μέσι και τον Σουάρες. Τι να πεις. Κι όμως.
– Το πίστεψες;
Μόλις μπήκαμε μέσα και τους είδαμε και ειδικά τα πρώτα δέκα λεπτά του αγώνα, το πίστεψα πάρα πολύ. Είδα την Μπαρτσελόνα πάρα πολύ χαλαρή και εμάς σε πολύ καλή κατάσταση. Όλους από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο.
– Ο Λιονέλ Μέσι πώς ήταν;
O Μέσι εκείνη την εποχή ήταν σε κακή κατάσταση. Αλλά είμαστε εμείς πολύ καλοί.
– Θέλουμε να μας το περιγράψεις από την αρχή, από τα αποδυτήρια, τι λέτε;
Στα αποδυτήρια όταν ήμασταν, ήταν κάποιοι που το πίστευαν, εγώ να σας πω την αλήθεια δεν το πίστευα πριν το παιχνίδι. Ποτέ δεν το πίστεψα. Ότι θα κερδίσεις 3-0 τη Μπαρτσελόνα; Πρέπει να είσαι τρελός. Γιατί υπάρχει διαφορά. Βλέπεις ξεκινά το ματς, γκολ νωρίς, πηγαίναμε πάνω κάτω σαν λιοντάρια. Ήμουν σίγουρος όταν βάλαμε το 2-0 ότι θα προκριθούμε. Και θα σας αποκαλύψω κάτι. Όταν μπήκε και το δεύτερο γκολ, ήμασταν στο κέντρο του γηπέδου περίπου στο 79′ και γυρίζω στον συμπαίκτη μου τον Φάτσιο και του λέω “εσύ ή εγώ το γκολ”. Και αν δεν το πιστεύετε μπορείτε να τον ρωτήσετε. Και τελικά το έβαλα εγώ. Όλα αυτά έγιναν στο κέντρο του γηπέδου. Του το είπα. Το ένιωθα.
φωτογραφία: Γιώργος Σφυρόερας – ABOVE Productions
Εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να σκεφτώ ότι δεν θα γίνει. Και όταν ο Ουντέρ πήγε να εκτελέσει το κόρνερ, θυμόμουν ότι τα πρώτα κόρνερ δεν τα χτυπάει ποτέ πάνω από το πρώτο δοκάρι, ήξερα ότι θα πάει χαμηλά. Και γι αυτό κινήθηκα έτσι. Ήξερα ότι θα πάει κοφτά στο πρώτο δοκάρι. Εγώ συνήθως δεν πάω στο πρώτο δοκάρι. Έκανα την κεφαλιά και μπήκε μέσα.
– Και τι γίνεται μετά;
Τίποτα, εκείνη τη στιγμή πανηγύρισα αλλά ήταν το ματς στο 82′ έπρεπε να κρατήσουμε. Ένιωσα ότι τώρα είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία της ζωής μου. Και γι αυτό συγκεντρώθηκα, να κρατήσουμε στην άμυνα και να περάσουμε στην επόμενη φάση με δικό μου γκολ. Σκέψου να γινόταν το 3-1 με ένα δικό μου λάθος τι θα γινόταν;
– Μετά τον αγώνα έκλαιγες σαν μικρό παιδί…
Ναι, από την ένταση. Τέτοιο πράγμα να βλέπεις 80.000 οπαδούς της Ρόμα να αγκαλιάζονται, να πανηγυρίζουν, να δίνουν φιλιά σε όλους, να κλαίνε, μου βγήκε η ένταση του παιχνιδιού.
– Έλεγα πριν σε συναντήσουμε να βάλω τίτλο στη συνέντευξη: Αυτοκράτορας για μία ημέρα στη Ρώμη”
Όπως το λες είναι, για μία ημέρα. Ο πατέρας μου, μου έχει μάθει να μην είμαι ούτε του ύψους ούτε του βάθους. Γιατί στο είπα. Τις επόμενες ημέρες με ποιον παίξαμε; Με την Φιορεντίνα. 0-2! Ποιος ήταν κακός; Εγώ! Οπότε ξεχάστηκε η Μπαρτσελόνα. Πάει. Πήγαμε στη Λίβερπουλ, στο πρώτο ματς. Φάγαμε πέντε.
– Γιατί κάνατε αυτή την εμφάνιση;
Δεν βρεθήκαμε σε καθόλου καλή ημέρα. Παρότι το τρίτο γκολ ήταν οφσάιντ, δεν μας έδωσαν δύο πέναλτι μέσα στο γήπεδο μας. Πιστεύω ότι θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Αλλά εμείς οι παίκτες φταίμε που χάσαμε 5-2. Αλλά και εκεί εγώ ήμουν σίγουρος ότι μπορούμε να περάσουμε. Δεν ήταν καλύτερη ομάδα από εμάς η Λίβερπουλ. Και το είδατε. Μπορεί να ήταν και απειρία. Αλλά δεν περάσαμε.
Είναι πολύ δύσκολο το ποδόσφαιρο και γι αυτό πληρώνεται. Δεν μπορεί να το κάνει ο κάθε άνθρωπος
– Καταλαβαίνεις όταν τελειώσει ένα ματς ότι δεν είσαι καλός; Και τι κάνεις;
Εννοείται, το ξέρεις και κατά τη διάρκεια. Αλλά να σας πω κάτι. Δεν υπάρχει στιγμή που να μπεις στο γήπεδο και να μην πονάς. Δεν υπάρχει μέρα να σηκώνομαι από το κρεβάτι μου και να μην πονάω. Ακόμη και τώρα στις διακοπές μου. Όταν κάνεις έξι χιλιόμετρα την ημέρα. Είναι πολύ δύσκολο το ποδόσφαιρο και γι’ αυτό πληρώνεται. Δεν μπορεί να το κάνει ο κάθε άνθρωπος. Ο πατέρας μου εμένα ήταν ταλέντο, αλλά δεν μπορούσε να το κάνει. Ο αδερφός μου ταλέντο, αλλά δεν μπορούσε να το κάνει. Ο κάθε άνθρωπος γεννιέται για να κάνει κάποια πράγματα. Άστους να λένε. Βρε τον άσχετο! Αυτός έπαιξε. Εδώ στη Νάξο λέγανε, ο πατέρας μου ήταν καλύτερος από τον θείο μου και ο αδερφός μου καλύτερος από εμένα. Ποιος έπαιξε είναι το θέμα. Ποιος άντεξε.
– Το ένιωθες από μικρός;
Ναι, το ένιωθα γιατί είμαι εγωιστής. Και δεν μπορώ να βάλω κάποιον πάνω από εμένα. Και ας είναι καλύτερος από εμένα. Γιατί πάντα θα υπάρχουν καλύτεροι από σένα. Ποιος παίζει για να χάσει; Κανένας.
– Δεν υπάρχει ένας παίκτης που να είπες ότι αυτόν δεν μπορώ να τον μαρκάρω;
Όχι.
– Ούτε ο Μέσι ούτε ο Κριστιάνο;
Ούτε. Δεν θα φοβηθώ ποτέ κανέναν. Και το έχω αποδείξει. Και με τον Ρονάλντο και με τον Μέσι.
Δεν μπορεί να κρίνει κανένας τον Μέσι. Μόνο ο Θεός
– Ποιος σε δυσκόλεψε περισσότερο;
Εμένα με έχει δυσκολέψει περισσότερο ο Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς. Γιατί είναι βουνό. Γιατί είναι πιο δυνατός από εμένα.
– Ποιον θεωρείς καλύτερο. Μέσι ή Ρονάλντο;
Είναι ξεχωριστοί παίκτες. Τεχνικά ο Μέσι. Ο άλλος είναι ψηλός και δυνατός. Δεν μπορώ να τους συγκρίνω. Είναι ισάξιοι. Και ακολουθεί ο Νεϊμάρ. Κι αυτός ασταμάτητος.
– Ο Σαλάχ;
Καταπληκτικό παιδί και φίλος μου. Αλλά δεν έχει την ποιότητα που έχουν οι Κριστιάνο, Μέσι και Νεϊμάρ. Θέλει διάρκεια. Είναι φοβερό παιδί και του εύχομαι τα καλύτερα.
– Ο Αντρέα Πίρλο είπε για να συγκριθεί ο Μέσι με τους καλύτερους πρέπει να πάρει Μουντιάλ.
Δεν το δέχομαι αυτό. Δεν μπορεί να κρίνει κανένας τον Μέσι. Κανένας. Μόνο ο Θεός. Δεν μπορεί ο Πίρλο να κρίνει τον Μέσι, γιατί ο Πίρλο δεν ήταν ποτέ Μέσι. Ήταν ένας ποδοσφαιριστής παγκόσμιας κλάσης, αλλά δεν ήταν ποτέ Μέσι. Ο Μέσι είναι ο Μέσι.
– Μπορεί να μην υπάρξει άλλος Μέσι.
Πιστεύω ότι θα υπάρξει.
– Ποιοι προπονητές σου έχουν κάνει εντύπωση;
Ο Φερνάντο Σάντος στην Εθνική. Είναι ένας προπονητής που θέλει να έχεις σεβασμό στον συμπαίκτη σου. Πάντα υπάρχει πειθαρχία και ξέρει να διαβάζει τον αντίπαλο. Δεν με νοιάζει αν κερδίζει 1-0. Κερδίζει. Είναι ένας προπονητής επιτυχημένος. Πήγε στην Πορτογαλία και πήρε Ευρωπαϊκό. Αν δεν έκανες το δικό του, τέλος. Έξω αν δεν έκανες αυτό που έλεγε. Δεν χαμπαριάζει. Έχω μεγάλο σεβασμό απέναντί του. Και οι τρεις προπονητές που είχα στη Ρόμα ήταν πάρα πολύ καλοί.
– Ο Μπάγεβιτς;
Ήταν παλιάς εποχής. Ήταν ένας προπονητής που ήθελε και αυτός να επιβληθεί. Αλλά όταν πήγα εγώ στην ΑΕΚ, δεν υπήρχε διοίκηση, δεν υπήρχε τίποτα. Αν δεν υπάρχει διοίκηση, δεν μπορεί να σου επιβληθεί κανένας. Ήταν ένας προπονητής όμως που είχε προσωπικότητα, είχε καλό team, είχε τον Δημήτρη Μπουρουτζίκα ο οποίος με είχε βοηθήσει πάρα πολύ. Με πήραν 17 ετών στην ΑΕΚ, θες είχα ταλέντο, θες είχα θείο τον Στέλιο Μανωλά, κάτι είδαν όμως. Αλλά δεν έπαιζα στην αρχή. Αλλά τραυματίστηκαν παίκτες και με έβαλαν. Από τη στιγμή που μπήκα δεν ξαναβγήκα ποτέ.
– Άσχημες οι καταστάσεις εκείνης της εποχής για την ΑΕΚ.
Ναι, οι παίκτες δεν πληρώνονταν. Να σας πω την αλήθεια, εγώ είχα μικρό συμβόλαιο, αλλά με βοηθούσαν οι γονείς μου. Αλλά όλοι οι παίκτες ήταν επαγγελματίες.
Αν γυρίσω, θα γυρίσω μόνο στον Ολυμπιακό
– Και μετά στον Ολυμπιακό;
Άλλο επίπεδο. Τώρα βέβαια η ΑΕΚ είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση, αλλά ο Ολυμπιακός έχει προπονητικό κέντρο, έχει τρομερές συνθήκες για να κάνεις προπόνηση. Έχει και έναν πρόεδρο που αν δεν έχεις πειθαρχία σου λέει αύριο το πρωί “γεια σας”. Αν δεν είσαι καλός και δεν μπορείς να αντεπεξέλθεις, σου λέει “έφυγες”. Και έτσι πρέπει να είναι. Δεν μπορεί ένας παίκτης να κοροϊδεύει έναν σύλλογο. Γιατί υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που είναι από πίσω απ’ αυτόν τον σύλλογο. Δεν θα το δεχόμουν ως συμπαίκτης και παραπάνω ως πρόεδρος. Οι παίκτες πρέπει να σέβονται τους οπαδούς και εκείνοι εμάς. Γιατί υπάρχουν και δύσκολες στιγμές.
– Πώς το βλέπεις το ελληνικό ποδόσφαιρο;
Εγώ το έχω πει. Αν γυρίσω στην Ελλάδα, θα γυρίσω μόνο στον Ολυμπιακό. Δεν πάω κάπου αλλού. Γιατί δεν θέλω να πάω στην ΑΕΚ με όλα αυτά που έχουν γίνει. Ο θείος μου, ο Στέλιος κέρδισε το Κύπελλο και την άλλη μέρα τον διώξανε από την ΑΕΚ γιατί υπήρχαν συνομιλίες. Τι συνομιλίες υπήρξαν δηλαδή; Δεν κατάλαβα. Ο θείος μου δεν μπορούσε να μιλήσει με τον Βρέντζο ας πούμε, που δεν ήταν ποτέ μπροστά στη συζήτηση αλλά επειδή ο Βρέντζος δεν ήξερε τον πατέρα μου και δεν είχε τηλέφωνα δικά μας, πήρε τον Στέλιο Μανωλά. Ποιον θα πάρει; Όλοι έχουν το τηλέφωνο του Στέλιου Μανωλά. Και η πρώτη κουβέντα έγινε και μίλησε ο θείος μου. Δεν ήταν όμως ποτέ, μετά ο θείος μου είχε πάει στη Ρόδο. Του έβγαλαν αρχ….ς, μαύρα λεφτά, που είναι τα μαύρα λεφτά; Ποιος πήρε μαύρα λεφτά; Επειδή λεγόντουσαν στα τηλέφωνα; Λέγανε ότι ο θείος μου πήρε 500.000 ευρώ. Δεν πήρε ποτέ ούτε ένα ευρώ. Αυτό σας το ορκίζομαι και σας το λέω εγώ. Ούτε ένα ευρώ δεν έχει πάρει από τον Ολυμπιακό ο θείος μου. Ούτε ένα, ούτε μισό.
O Μανωλάς είναι η ΑΕΚ, 21 χρόνια την είχε πάνω του. Ποιος είναι ο άλλος; Δεν είμαι πια ΑΕΚτζης, τέλος
– Σε πείραξε αυτό ε;
Ναι, με πείραξε. Με πείραξε πολύ. Και με τον γιο του αυτό που έκαναν. Δηλαδή δεν μπορούσε να πάρει μία ευκαιρία; Τόσο καλύτεροι ήταν οι άλλοι; Ποιον ρε τον γιο του Μανωλά; Ποιος είναι η ΑΕΚ; Δεν κατάλαβα. Ποιος; O Μανωλάς είναι η ΑΕΚ. Αυτός που 21 χρόνια την είχε πάνω του. Ποιος είναι ο άλλος; Για πείτε μου έναν; Έναν. Παρόμοιο με τον Μανωλά. Τι θες να πούμε για τα λεφτά που χάρισε ως τεχνικός διευθυντής; Για τα έξοδα που έκανε στα ταξίδια και να τα πληρώνει από μόνος του; Τι θες να πούμε; Αυτά τα θεωρείτε λογικά; Αυτή είναι η εκτίμηση προς τον Στέλιο Μανωλά από την ΑΕΚ; Και θα γυρίσω εγώ στην ΑΕΚ; Για ποιο λόγο να γυρίσω στην ΑΕΚ; Να δώσω τι; Παρόλο που από μικρός ήμουν ΑΕΚτζης. Δεν είμαι πια ΑΕΚτζης, τέλος. Έγινα ΑΕΚτζης λόγω του θείου μου και της οικογένειας μου. Τώρα πλέον δεν είμαι.
φωτογραφία: Γιώργος Σφυρόερας – ABOVE Productions
Θέλετε να δείτε τη συμπεριφορά του σωματείου και των φιλάθλων προς τον Τότι; Ποια είναι η συμπεριφορά προς τον Στέλιο Μανωλά; Για πείτε μου. Τι του έχουν δώσει; Απλά ο Κώστας Μανωλάς είναι το κωλόπαιδο, πήγε από την ΑΕΚ στον Ολυμπιακό. Βεβαίως και θα πάω στον Ολυμπιακό. Όταν εγώ δεν είχα να φάω και έπαιρνα από τον πατέρα μου δανεικά, δεν πληρωνόμουν από την ΑΕΚ, δεν θα πάω στον Ολυμπιακό; Εννοείται και θα πάω στον Ολυμπιακό. Γιατί ήξερες ότι στον Ολυμπιακό, ήταν ένα σωματείο πιο οργανωμένο. Ήξερες ότι ήταν το μεγαλύτερο σωματείο στην Ελλάδα. Πώς θα το κάνουμε δηλαδή; Δεν ήμουν έτοιμος να πάω στο εξωτερικό. Με ήθελε η Σαραγόσα, ο Μανόλο Χιμένεθ. Να πάω να κάνω τι. Κι αν δεν παίξω; Καταστράφηκα. Γυρίζω στη Λιβαδειά; Πήγα στον Ολυμπιακό που ήξερα ότι θα παίξω. Το πίστευα ότι θα παίξω.
– Με τον Βαγγέλη Μαρινάκη μιλάς;
Μιλάω, με παίρνει τηλέφωνο και τον παίρνω και ‘γω. Τρέφει εκτίμηση για εμένα και ‘γω για εκείνον. Και τον βοήθησα και με βοήθησε.
– Τι άνθρωπος είναι;
Πολύ απλός, μιλάς άνετα μαζί του. Όπως μιλάω μαζί σας μιλάω και με τον πρόεδρο. Σε μένα έχει φερθεί με τον καλύτερο τρόπο. Είμαι ένα παιδί που πήγε με μηδέν ευρώ και πωλήθηκε με 15 εκατομμύρια ευρώ. Γιατί πίστεψε εκείνος σε μένα. Πολλοί του έλεγαν να μην με πάρει.
– Ποιους εννοείς;
Έτσι μου είχε πει. Δεν μου έχει πει ονόματα. Του λέγανε ότι είμαι το κωλόπαιδο. Είχε βγει ότι ήμουν το κωλόπαιδο. Κι όμως υπήρχαν πολλοί που είπαν καλά λόγια. Ο Τζιμπούρ, ο Μοντέστο και άλλοι πολλοί.
– Οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού για πολλά χρόνια έλεγαν ότι είχε την εύνοια της διαιτησίας.
Όλες οι μεγάλες ομάδες την έχουν. Κάθε μεγάλη ομάδα θα έχει το σεβασμό από τον διαιτητή. Και είναι λογικό για εμένα όταν ένας διαιτητής έρχεται μέσα στο Καραϊσκάκης να έχει και τον φόβο της ομάδας. Θες να μου πεις δηλαδή ότι την Ρεάλ ή τη Μπαρτσελόνα ή τη Γιουβέντους ή τη Ρόμα τους σφυρίζουν το ίδιο; Δεν νομίζω ότι μπορεί να σφυρίξει τη Γιουβέντους το ίδιο με κάποια ομάδα του υποβιβασμού. Λογικό είναι για εμένα να έχεις κάποια βοήθεια από τη διαιτησία. Μα είναι και καλύτερο. Να στο πω έτσι. Εγώ το θεωρώ δίκαιο. Κάτσε ο άλλος χαλάει τόσα εκατομμύρια. Η άλλη ομάδα χαλάει… Εντάξει εγώ το θεωρώ λογικό. Οι διαιτητές είχαν πιο πολύ σεβασμό. Αλήθεια ήταν. Αλλά μέχρι εκεί. Δεν είχα νιώσει ποτέ στη ζωή μου, να ξέρω κάτι μ’ αυτά που είχαν βγει. Ποτέ στη ζωή μου. Σας μιλάω ειλικρινά. Και σε κοιτάζω στα μάτια.
Ποιον να βάλεις δίπλα σε έναν Καραγκούνη; Όχι μόνο παικτικά. Από προσωπικότητα από πολλά
– Αυτό το Μουντιάλ πόσο σου λείπει;
Μου λείπει πάρα πολύ. Και δυστυχώς η Εθνική ομάδα έχει πέσει πάρα πολύ. Να είμαστε ικανοποιημένοι τον τελευταίο χρόνο επειδή κάναμε καλύτερη πορεία; Εγώ δεν είμαι χαρούμενος. Δεν μπορώ να βλέπω αυτές τις ομάδες. Δεν είναι καλύτερες ομάδες από εμάς. Αλλά θα το πω και ας με κατηγορήσουν. Δεν υπάρχει το ίδιο ταλέντο που υπήρχε παλιά στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει παίκτης Καραγκούνης, δεν υπάρχει παίκτης Κατσουράνης, Μπασινάς, δεν υπάρχουν.
– Είστε όμως εσείς στην άμυνα.
Υπάρχουν αμυντικοί. Αμυντικοί υπήρχαν πάντα. Υπάρχει ένας Μήτρογλου. Ναι, συμφωνώ. Υπάρχουν αμυντικοί και ένας Μήτρογλου. Πες μου, ποιον και που; Ποιον να βάλεις δίπλα σε έναν Καραγκούνη; Όχι μόνο παικτικά. Από προσωπικότητα, από πολλά. Η Εθνική αυτή τη στιγμή είναι νέα. Υπάρχουν ταλέντα. Αλλά το ταλέντο μπορεί να μην είναι αρκετό. Δεν είναι η Εθνική, αυτή που ένιωσα εγώ όταν πήγα με τον Φερνάντο Σάντος, με την Εθνική που είναι τώρα. Μεγάλη διαφορά.
Εγώ δεν θα χαϊδέψω σε κανέναν τα αυτιά. Όπως δεν το έκανε κανείς σε μένα. Γιατί εγώ έχω έναν πατέρα που όταν δεν πήγαινα καλά, ας πούμε όταν ήμουν πιτσιρικάς και έβγαινα από το σπίτι μου πέρα από τις 11 το βράδυ, μου έλεγε “δεν ξεσπιτώθηκα εγώ από τη Νάξο για να έρθω στην Αθήνα, για να έχω εσένα να γυρίζεις”. Και όταν δεν έπαιζα καλά, μου έλεγε τα πράγματα όπως έχουν. Η μητέρα μου άφησε τη δουλειά της για να έρθει στην Αθήνα και ο πατέρας μου πήρε απόσπαση από την εφορία. Δεν είναι εύκολα πράγματα. Και τους ευχαριστώ γι αυτό, γιατί η οικογένεια παίζει σημαντικό ρόλο για έναν ποδοσφαιριστή.
Ο Σπανούλης έχει αρχ….α. Όταν “καίει” η μπάλα την παίρνει αυτός. Δεν το έχω δει σε άλλον, ούτε σε Μέσι-Ρονάλντο
– Έκανες και συ οικογένεια μικρός…
Είμαι 27 ετών. Η γυναίκα μου είναι πολύ κοντά στα παιδιά. Προσπαθώ να μην βγάζω την ένταση του ποδοσφαίρου σ’ αυτούς. Νομίζω ότι στη συνέχεια θα γίνω καλύτερος μπαμπάς, όταν θα μου φύγει το άγχος του ποδοσφαίρου. Δυστυχώς το ποδόσφαιρο σε κάνει να είσαι αλλού.
– Τι άλλαξαν τα παιδιά στη ζωή σου;
Να σου πω την αλήθεια λίγα πράγματα. Ήμουν πάντα άνθρωπος του σπιτιού. Ποτέ στη ζωή μου δεν μου άρεσε το ξενύχτι, με τη γυναίκα μου είμαστε χρόνια μαζί, είμαστε πάντα σπίτι και προσέχει τα παιδιά μας με τον καλύτερο τρόπο.
– Τι σκέφτεσαι να κάνεις όταν τελειώσει αυτή η μεγάλη καριέρα;
Θα έρθω στη Νάξο. Έχω επενδύσει, έχω κάνει και δικό μου ξενοδοχείο. Και θα χτίσω και το σπίτι μου αργά-αργά. Θα έρθω εδώ γιατί είναι πιο ποιοτικός ο τρόπος ζωής. Τα παιδιά μου θα μπορούν να παίζουν χωρίς φόβο όπως έπαιζα και γω, θα είμαι πιο χαλαρός. Μου αρέσει το ψάρεμα, το ψαροντούφεκο.
– Όταν παίζεις με τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο, νιώθω την απόλυτη αμυντική ασφάλεια…
Έτσι νιώθουμε και εμείς. Είμαστε από τους καλύτερους που έχουν βγει στην Ελλάδα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και ο Δημήτρης Σιόβας πάει πάρα πολύ καλά. Είναι πάρα πολύ καλός αμυντικός και τον έχουν ρίξει. Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο οποίος αν δεν είχε τους τραυματισμούς θα μπορούσε να πάει ακόμη πιο ψηλά. Είναι ο Ρέτσος πολύ καλός και καλό παιδί. Πρέπει να δουλέψει αρκετά.
– Τι πρέπει να έχει ο σύγχρονος αμυντικός;
Πρέπει να είναι αλτικός, γρήγορος, δυνατός και κυρίως έξυπνος. Γιατί αν δεν αντιλαμβάνεσαι το παιχνίδι, δεν μπορείς να παίξεις σε υψηλό επίπεδο. Και πρέπει να ξέρεις και μπάλα. Και για εμένα λένε ότι δεν ξέρω μεγάλη μπάλα. Αλλά, ας δουν τα στατιστικά μου. Ναι, δεν είμαι ο Πικέ και ο Ράμος, αλλά στο επίπεδό μου στέκομαι επάξια.
– Ο Δημήτρης Ιτούδης είπε από τη Μόσχα ότι πλέον στο ποδόσφαιρο υπάρχουν μπασκετικά σκριν. Ισχύει;
Βεβαίως και ισχύει. Αλλά είναι φάουλ. Τα χρησιμοποιούν στις στημένες φάσεις, όχι ακριβώς μπασκετικό σκριν, γιατί πλέον υπάρχει το VAR και δεν μπορείς να το κάνεις. Αν το δει ο διαιτητής θα το σφυρίξει φάουλ, δεν μπορείς να κάνεις σκριν. Παλιά το έκαναν έξυπνα.
– Ο Γκουαρδιόλα είχε πει ότι το ποδόσφαιρο έχει πάρει πολλά πράγματα από το μπάσκετ.
Είναι σίγουρο αυτό. Παλιά έπαιζα μπάσκετ και ήμουν πολύ καλός και έχει δίκιο ο Γκουαρδιόλα. Είναι πάρα πολλά. Όπως πως θα πηδήξεις για κεφαλιά, εννοώ τα βήματα που πρέπει να κάνεις για να πηδήξεις ψηλότερα. Όπως πας να κάνεις το lay up έτσι θα πηδήξεις και κεφαλιά. Είναι ο ίδιος ο τρόπος. Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ το μπάσκετ. Όλα τα έχω κάνει και στίβο έχω κάνει. Αν πας στο σπίτι είναι γεμάτο μετάλλια απ’ όλα τα αθλήματα.
– Ποιο θες να είναι το επόμενο βήμα της καριέρας σου;
Είναι λογικό να θες να παίξεις στις καλύτερες ομάδες. Στη Μπαρτσελόνα, στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στην Παρί, στη Μπάγερν, σε πολλές ομάδες. Πιστεύω ότι όπου και αν πάω θα παίξω, ακόμη και στη Μπαρτσελόνα.
– Συνεπώς ίσχυε ότι ήσουν κοντά να φορέσεις τη φανέλα της Μπαρτσελόνα;
Όχι δεν ισχύει. Ποτέ. Δεν έχω μιλήσει ποτέ με τη Μπαρτσελόνα.
φωτογραφία: Γιώργος Σφυρόερας – ABOVE Productions
– Είπαμε πριν για το μπάσκετ. Σπανούλης ή Διαμαντίδης;
Είναι οι δύο καλύτεροι παίκτες μαζί με τον Γκάλη. Με τον Σπανούλη είμαι φίλος, τον Διαμαντίδη δεν τον ξέρω. Θα πω όμως τον Σπανούλη. Μπορώ να πω ότι ο Σπανούλης έχει τα αρχ….α, πώς να το πω; Όταν “καίει” η μπάλα την παίρνει αυτός. Δεν το έχω δει σε άλλον αυτό. Δεν το έχω δει καν στο Μέσι και στο Ρονάλντο. Κάντο όταν σε βρίζουν όλοι, μέσα στον Παναθηναϊκό και να τους πάρεις το πρωτάθλημα. Αυτοί που λένε ότι έχει μεγαλώσει, ας καταφέρουν το ένα εκατοστό που έχει καταφέρει ο Σπανούλης και μετά να τον σχολιάσουν. Και για τον Τότι έτσι έλεγαν. Δεν νομίζω ότι ένας Σπανούλης θέλει να ξεφτιλίζει τον εαυτό του. Κανείς δεν θέλει να το κάνει. Αν νιώσει ότι δεν μπορεί να παίξει άλλο, θα σταματήσει από μόνος του. Δεν έχει ανάγκη τα λεφτά. Έχει πολλά.
– Μην ξεχάσουμε να πούμε για Μπουφόν.
Είναι ο καλύτερος όλων των εποχών. Είναι καλύτερος από τον Κασίγιας και ας μην έχει πάρει Τσάμπιονς Λιγκ. Είναι μια φοβερή προσωπικότητα, αν τον δεις στο γήπεδο θα το καταλάβεις.
– Ζαρντίμ;
Καλός, σοβαρός προπονητής.
– Χιμένεθ;
Και αυτός καλός προπονητής, με έμφαση στην άμυνα. Έχει και αυτός την τρέλα του, αλλά καλός προπονητής. Συγχαρητήρια και για τον τίτλο της ΑΕΚ εφέτος.
– Για τα επεισόδια στην Ελλάδα τι σου λένε οι συμπαίκτες σου;
Με κοροϊδεύουν. Τι θες να σου πω. Ότι μπήκε ο άλλος με το όπλο; Παντού υπάρχουν επεισόδια, αλλά όχι σαν την Ελλάδα.
– Εσείς δεν έχετε ευθύνη για τα επεισόδια; Γιατί δεν φεύγετε όταν σας βρίζουν και σας πετούν αντικείμενα…
Δεν το έχω σκεφτεί. Μπορεί να είναι ένας σωστός και καλός τρόπος αυτός.
– Κώστα σ’ ευχαριστούμε πολύ για την ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
Εγώ σας ευχαριστώ που ήρθατε εδώ στη Νάξο.
