Η εβδμάδα που πέρασε δίνει την δυνατότητα στον Αλέξανδρο Αρβανιτά να κάνει τη δική του ερμηνεία στα γεγονότα που ξεχώρισαν… Από την επίσκεψη Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο έως την περίφημη φράση “με 200 ευρώ επιβιώνεις” του Αδωνι … Κι από την καταστροφή στην Αυστραλία έως την απόφαση του Χάρι και της Μέγκαν να αφήσουν στην άκρη τα βασιλικά τους καθήκοντα
Όταν είσαι χορτάτος, είναι δύσκολο να καταλάβεις τον νηστικό. Έτσι, ο κύριος Άδωνις έκανε πάλι την… κουτσουκέλα του. Βέβαια, 200 ευρώ αμφιβάλλω αν αρκούν για μια διήμερη χειμωνιάτικη εξόρμηση του κυρίου αντιπροέδρου μετά της συμβίας του. Ωστόσο, οι ΗΠΑ δεν έλειψαν από την επικαιρότητα, αυτή την εβδομάδα. Σουλεϊμανί και Μητσοτάκης συνδέθηκαν με την παγκόσμια υπερδύναμη. Η Αυστραλία πονάει όλους τους σώφρονες του πλανήτη μας.
Του Αλέξανδρου Αρβανιτά
Ο Χάουαρντ Ριβς έλεγε: «Ο άνθρωπος είναι το πιο παράλογο είδος. Λατρεύει έναν αόρατο Θεό και καταστρέφει μια ορατή φύση, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι η φύση που καταστρέφει είναι ο Θεός που λατρεύει». Ο υπουργός καπετάν Μιχάλης οφείλει μια εξήγηση και μια συγγνώμη, βρε παιδί μου, στο σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ και την οικογένειά του για τις… αστυνομικές περιποιήσεις. Και θεριακλή -κατά πώς φαίνεται- αντιπεριφερειάρχη έχουμε αλλά και Μητσοτάκη, Τσοχατζόπουλο, επίσης. Ο καθείς βεβαίως με τα προβλήματά του. Ο μεν πρωθυπουργός φυσάει και ξεφυσάει για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, γιατί ο τόπος διαθέτει μεγάλη εφεδρεία αρίστων, ο δε Άκης προβληματίζεται με τα… τερτίπια της εγγονής του. Τέλος, τα… προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γόνοι της βρετανικής βασιλικής οικογένειας είναι πιο σύνθετα και βασανιστικά απ’ όσο εμείς οι κοινοί θνητοί θεωρούμε.
* «Αν δίνεις σε κάποιον 200 ευρώ το μήνα, δεν λέω ότι ζει. Μπορεί, όμως, να επιβιώσει. Είναι η μελέτη δημοσιογράφου του ΚΕΑ». Τάδε έφη ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Άδωνις Γεωργιάδης. Συμπλήρωσε δε ότι χρήματα για τη 13η σύνταξη δεν υπάρχουν. Τι; Θέλετε σχόλιο; Ευχαρίστως: «Ουγκάγκα μπουμ μπουμ χι γκάπα γκουμ μπιρλί γκαγκά/αούγκιγκι αούγκιγκι μπάγκαλα γκαούγκα γκα».
* Η δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Σουλεϊμανί από τις ΗΠΑ συνιστά τον ορισμό της κρατικής βίας και τρομοκρατίας. Το Ιράν ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από τη συμφωνία για τα πυρηνικά όπλα. Ήδη, η κρατική τηλεόρασή του μετέδωσε ότι 80 Αμερικανοί στρατιώτες-τρομοκράτες σκοτώθηκαν και πάνω από 200 τραυματίστηκαν, ύστερα από επιθέσεις με βαλλιστικούς πυραύλους από τους Φρουρούς της Επανάστασης. Οι Αμερικανοί -μέχρι στιγμής- ισχυρίζονται ότι τα μόνα θύματα που υπήρξαν ήταν μεταξύ Ιρακινών στρατιωτών και πολιτών. Ωστόσο, χρησιμοποιούν πλέον τη βάση της Ελευσίνας, προκειμένου να μεταφέρουν επίλεκτες στρατιωτικές δυνάμεις τους στη Μέση Ανατολή! Ο Αντόνιο Γκράμσι περιέγραψε πολύ γλαφυρά τον νέο σύγχρονο κόσμο: «Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος πασχίζει να γεννηθεί. Τώρα είναι η εποχή των τεράτων»….
* Ανυπολόγιστη εκτιμάται η καταστροφή από τις συνεχιζόμενες πυρκαγιές που ξέσπασαν στην Αυστραλία. Μέχρι στιγμής 26 άνθρωποι και περίπου ένα δισεκατομμύριο ζώα απανθρακώθηκαν. Τεράστιοι πνεύμονες δασικού πλούτου και πρασίνου αποτεφρώθηκαν. Τελικά, ο άνθρωπος αποτελεί το πιο αδηφάγο ον του πλανήτη. Οι Ινδοί λένε ότι «τον κόσμο δεν τον κληρονομήσαμε από τους γονείς μας, αλλά τον δανειστήκαμε από τα παιδιά μας». Αλλά ποιος ακούει τους Ινδούς, τώρα. Να ήταν, ας πούμε, οι δικοί μας άνθρωποι, των Γραμμάτων και των Τεχνών, μάλιστα. Να το καταλάβουμε.
* Δεν έχει σημασία που δεν βρέθηκε το DNA των παιδιών του σκηνοθέτη, Δημήτρη Ινδαρέ, στην κατάληψη, στο Κουκάκι. Καμιά, επίσης, σημασία δεν έχει που οι τραπεζικές κάρτες οι οποίες βρέθηκαν τελικά δεν ήταν δικές τους. Εμείς… ενημερωθήκαμε από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση του ΣΚΑΪ, όταν έπρεπε, όπως έπρεπε. Τώρα, αυτό πάει, ξεχάστηκε. Ποιος θυμάται τι έλεγαν οι πραιτοριανοί του καπετάν Μιχάλη. Ποιος συγκράτησε την «ενημέρωση»… δημοσιογράφων και… δημοσιογραφούντων. Να ‘μαστε καλά και αν φάμε και καμιά ξώφαλτση, βρε αδερφέ, ε, καλή καρδιά. Μια παροιμία μας λέει: «Δεν φτάνει που μας δείρανε, μας πήραν και τη σκούφια». Αλλά γιατί η αλήθεια να χαλάσει μια τέτοια ωραία αφήγηση. Άλλωστε, σημασία έχει να νιώθουμε ασφαλείς και να κοιμόμαστε με τα παράθυρα ανοικτά.
* Ο αντικαπνιστικός νόμος φαίνεται ότι γίνεται αποδεκτός και αρχίζει η εφαρμογή του στην κοινωνία. Με προβλήματα; Ναι, αλλά κάτι αλλάζει. Όμως, ως λαός είμαστε πολυμήχανος. Αντιγράφω από το Naxospress την είδηση ότι ο αντιπεριφερειάρχης Υγείας και Κοινωνικής Πολιτικής της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Κώστας Βενετίδης, κατέθεσε αίτημα στην κυβέρνηση να υπάρξει εξαίρεση του νόμου τους χειμερινούς μήνες, γιατί οι καπνιστές μπορεί να κρυώσουν, αν βγουν έξω να καπνίσουν. Πρωτότυπο, ασφαλώς, δεν μπορώ να πω. Πάντως, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν το εξηγούσε ωραία: «Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το Σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Ως προς το Σύμπαν όμως διατηρώ κάποιες αμφιβολίες».
* Η συνάντηση Μητσοτάκη – Τραμπ έγινε. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο φιλοκυβερνητικός Τύπος πανηγυρίζει, ο δε αντιπολιτευόμενος κατακεραυνώνει τον πρωθυπουργό και ό,τι άλλο υπάρχει πρόχειρο. Βεβαίως, οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων περιστράφηκαν γύρω από την κρίση με το Ιράν και ό,τι ενδιαφέρει τους Αμερικανούς πολίτες. Για τα Ελληνοτουρκικά; No comment. Ωστόσο, ο πλανητάρχης ανέλαβε να μας πουλήσει κάποια F-35, προκειμένου να θωρακίσουμε την αμυντική ικανότητά μας και να αποκρούσουμε μια… σύμμαχό μας χώρα, μέλους και αυτή του ΝΑΤΟ. Εντάξει, οι σύμμαχοι σύμμαχοι, αλλά και οι μπίζνες μπίζνες. Για να μην ξεχνιόμαστε, έτσι; Ζήτω η τρέλα, ακόμη και αν κρατώ πράσινη ομπρέλα.
* Είπαμε Μητσοτάκης και πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι πλησιάζει η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Βεβαίως, η «dream team» της ελληνικής πολιτικής σκηνής είναι έτοιμη να αναλάβει το… βαρύ φορτίο, για το… καλό του τόπου, βεβαίως βεβαίως. Καραμανλής, Αβραμόπουλος, Σαμαράς, Σημίτης, Παπανδρέου και εσχάτως Βενιζέλος είναι Πρόεδροι σε ανμονή. Όσον αφορά τις κυρίες, Δαμανάκη, για πρώτη μούρη στο Καβούρι, και Σακελλαροπούλου. Όλοι και όλες με διάθεση για προσφορά στον τόπο. Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, ασκεί σκληρή, αριστερή αντιπολίτευση. Ή Προκόπης Παυλόπουλος ή τίποτα. Σύντροφοι, προσοχή, με αυτήν τη δομική αντιπολίτευση. Τι να πω; Σας φοβήθηκε το μάτι μου. Νισάφι, πια. Μαλακώστε λίγο. Πώς θα πάει μπροστά ο τόπος; Πώς;
* Αντιγράφουμε από την έγκυρη εφημερίδα «Espresso»: «Πάει για TV Star η εγγονή του Άκη». Τελικά, αναρωτιέμαι τι βαρύ φορτίο κουβαλάνε κι αυτοί οι… σοσιαλιστές. Δεν φτάνουν τα προβλήματα του πλανήτη, η κλιματική αλλαγή και η τρύπα του όζοντος, η τρομοκρατία, η κρίση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, τα φιλοσοφικά ζητήματα για το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα, εμφανίζονται και τέτοια προσωπικά θέματα και είναι να τους λυπάσαι τους ανθρώπους. Να μην τύχει ούτε στον χειρότερό σου εχθρό…
* Ο πρίγκιπας Χάρι και η σύζυγός του Μέγκαν Μαρκλ ανακοίνωσαν ότι αποποιούνται τα καθήκοντά τους ως μέλη της βασιλικής οικογένειας και σκοπεύουν να εργαστούν, προκειμένου να γίνουν οικονομικά ανεξάρτητοι! Τι είδους εργασία θα κάνουν δεν το γνωρίζω. Πάντως, το Παλάτι δήλωσε: «Κατανοούμε την πρόθεση του ζεύγους να ακολουθήσει άλλο δρόμο στη ζωή του, ωστόσο, χρειάζεται χρόνος για να διευθετηθούν περίπλοκα θέματα». Δεν μας διαφώτισε η ανακοίνωση ποια είναι αυτά, αλλά σκέφτομαι τι τραβάνε και αυτοί οι πάμπλουτοι. Και έχουν και κάποιους από μας να διαμαρτυρόμαστε συνεχώς και να τους εκνευρίζουμε, έτσι χωρίς λόγο. Σαν δεν ντρεπόμαστε, λέω εγώ. Σαν δεν ντρεπόμαστε…
Υπάρχει, άραγε, εβδομάδα με ευχάριστες ειδήσεις; Δύσκολο. Όπως μας ενημερώνουν όμως τα φιλοκυβερνητικά Μέσα -τα περισσότερα, δηλαδή, για να μην ξεχνιόμαστε- η εφαρμογή του νέου ασφαλιστικού θα φέρει αυξήσεις στις συντάξεις. Ειδικά η εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου, με τη σωστή δοσολογία, θα μας απογειώσει. Ορίστε μια ευχάριστη είδηση. Δεν πιστεύετε και περιμένετε πρώτα να τα δείτε στις τσέπες σας; Σαν δεν ντρέπεστε. Δεν σας περίμενα τόσο άπιστους Θωμάδες. Α πα πα πα. Πολύ δύσπιστοι γίνατε. Τι, δηλαδή, επειδή δεν υπάρχουν χρήματα για τη 13η σύνταξη, την οποία πάντως σύνταξη δεν τη λες; Φιλοδώρημα, βοήθημα, επίδομα, κρατική ενίσχυση πείτε τη όπως σας βολεύει. Να ξέρετε, όμως, ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Ετοιμαστείτε για πάρτι. Και τι πάρτι. Αυτά του Φλώρου, στη Μύκονο, θα είναι αποκριάτικα και μασκέ. Τα δικά μας θα είναι για γλέντια. Ε, ρε, γλέντια. Πολλά γλέντια…
