Ομάδα ιστορικών με επκεφαλής τον ιστορικό Τιμ Ακερς θεωρεί ότι έλυσε επιτέλους τον γρίφο της …Χαμένης Ατλαντίδας. Μετά από ενδελεχή μελέτη δορυφορικών φωτογραφιών (Merlin Burrows) αρχαίων ερειπίων ανοικτά της νότιας Ισπανίας, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αποτελούσαν τα τείχη του λιμανιού της θρυλικής πόλης – Δείτε το σχετικό video
Ατλαντίδα… Η κυρίαρχος δύναμη που κυριαρχούσε στις θάλασσες 9.000 χρόνια πριν από την εποχή του Πλάτωνα…. Και οι πρώτες αναφορές εντοπίζονται στους διαλόγους «Τίμαιος» και «Κριτίας» του Πλάτωνα, που περιέγραψε γύρω στο 400 π.Χ. έναν προηγμένο πολιτισμό πέρα από τις Ηράκλειας Στήλες (τα στενά του Γιβραλτάρ). Σύμφωνα με την περιγραφή του η πόλη της Ατλαντίδας περιστοιχιζόταν από ένα πελώριο τείχος στο λιμάνι της, διέθετε τεράστιους πυλώνες εισόδου, έναν ναό αφιερωμένο στον Ποσειδώνα και τεράστια κυκλικά τμήματα Γης όπου ζούσαν οι κάτοικοί της. Μια κατακλυσμική φυσική καταστροφή, όπως ένα πελώριο τσουνάμι ή μια έκρηξη ηφαιστείου, πιστεύεται ότι προκάλεσε τη μυστηριώδη εξαφάνιση του νησιωτικού βασιλείου στα βάθη της θάλασσας.
Από τότε, η αναζήτησή της έμοιαζε με την αντίστοιχη του Ιερού Δισκοπότηρου… Με τους περισσότερους πάντως να θεωρούν ότι βρίσκεται στο Αιγαίο και δη στην Σαντορίνη. Δεν αποκλείεται, όμως, η τοποθεσία της ίσως ανακαλύφθηκε επιτέλους, τουλάχιστον, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση ομάδας Βρετανών ιστορικών. Αρχαία ερείπια που εξετάστηκαν με τη βοήθεια δορυφόρων παρέχουν αποδείξεις ότι τα τεράστια τείχη της μυθικής πόλης άλλοτε δέσποζαν στη νότια Ισπανία, σύμφωνα με τους ειδικούς. Πολλά από τα σημεία που εξετάστηκαν από την ομάδα των ιστορικών ήταν ήδη γνωστά στους αρχαιολόγους και θεωρούνταν ρωμαϊκής ή αρχαιοελληνικής κατασκευής.
Τώρα, η εξέταση των δορυφορικών εικόνων ενισχύει του ισχυρισμούς του ερευνητικού ινστιτούτου «Μέρλιν Μπάροους» πως οι αρχαίες αυτές πόλεις ήταν κατά πολύ αρχαιότερες, κατασκευασμένες από τους κατοίκους της Ατλαντίδας. Η πόλη της Ατλαντίδας πιστεύεται πως διέθετε ένα τεράστιο τείχος που προστάτευε το λιμάνι της, τεράστιες πύλες, ένα κολοσσιαίο ναό αφιερωμένο στον θεό Ποσειδώνα και τεράστια κυκλικά κομμάτια γης, όπου οι Άτλαντες έχτιζαν τα σπίτια τους. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι τα βυθισμένα ερείπια στις ακτές της νότιας Ισπανίας ανήκουν στην αρχαία πόλη της Ατλαντίδας.
Η εν λόγω τοποθεσία βρίσκεται κάπου στα βόρεια της πόλης Καντίζ, στην Ανδαλουσία, πλησίον του Εθνικού Πάρκου Donana, όπου οι ιστορικοί πιστεύουν πως κάποτε βρίσκονταν μια τεράστια περίκλειστη θάλασσα. Ενώ, οι περισσότεροι μελετητές θεωρούν πως η Αρχαία Ατλαντίδα, όπως την περιγράφει ο Πλάτωνας στο έργο του είναι απλά ένας μύθος ή ένα φιλολογικό σχήμα που χρησιμοποίησε ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος για να περάσει τα νοήματά του, το ινστιτούτο Merli Burrows είναι πεπεισμένο ότι ο θρυλικός αυτός αρχαίος πολιτισμός κάποτε υπήρξε.
Συγκεκριμένα, ο ιστορικός Τιμ Άκερς, επικεφαλής της έρευνας, τόνισε πως όχι μόνο βρήκαν την Ατλαντίδα, αλλά και πως οι κάτοικοί της ήταν εκπληκτικά προοδευμένοι.
Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, εργαστηριακές αναλύσεις των υλικών από την Ισπανία παρέχουν αποδείξεις για την ύπαρξη ενός είδους τσιμέντου μοναδικού στην ιστορία, αλλά και ενδείξεις εξελιγμένης μεταλλουργίας.
Η πράσινη πατίνα που βρέθηκε να καλύπτει ορισμένα από τα ερείπια που ανακαλύφθηκαν αποδεικνύουν μοναδικά στην ιστορία αρχαία κράματα μετάλλων.
«Ο Πλάτων περιγράφει με πλήρη λεπτομέρεια την πατίνα στα κτήρια και στις δομές των πόλεων και των ναών που συγκροτούσαν αυτούς τους οικισμούς», τόνισε ο ερευνητής.
«Βιντεοσκοπήσαμε ξεκάθαρες αποδείξεις και συλλέξαμε δείγματα που εξετάστηκαν σε εργαστήριο στη Μόντενα της Ιταλίας, εργαστήριο που άλλοτε χρησιμοποιήθηκε για την εξέταση ρωμαϊκών ευρημάτων», συμπλήρωσε.
«Τα αποτελέσματα των ελέγχων αποδεικνύουν ότι τα ευρήματα είναι αρχαιότερα των ρωμαϊκών ή ελληνικών, ενώ, ταυτόχρονα, είναι και πιο τεχνολογικά εξελιγμένα».
Οι αεροφωτογραφίες από την περιοχή θεωρείται ότι δείχνουν τα ερείπια αυτού που πιστεύεται ότι άλλοτε ήταν ένα τεράστιο τείχος με πάχος 75 μέτρων. Οι δορυφορικές εικόνες δείχνουν αυτό που σύμφωνα με το ινστιτούτο Μέρλιν Μπάροους αποτελεί τεράστιες θίνες εκεί όπου άλλοτε έστεκε το επιβλητικό τείχος, οι οποίες δημιουργήθηκαν όταν το τείχος καταστράφηκε από την ορμητική έλευση τεράστιας ποσότητας νερού. Του ίδιου νερού που στη συνέχεια γέμισε την περίκλειστη θάλασσα με ιζήματα και κατέστρεψε την Αρχαία Ατλαντίδα.
«Η περιοχή εκτείνεται σε απόσταση 100 μιλίων από τον Ατλαντικό Ωκεανό έως τη Μεσόγειο Θάλασσα. Όσον αφορά στην εποχή, μέχρι στιγμή δεν έχουμε κατορθώσει να υπολογίσουμε την δημιουργία του οικισμού, αλλά αναφορικά με την καταστροφή του, αυτή τοποθετείται κατά την τελευταία Εποχή των Παγετώνων, πριν από περίπου 10 χιλ χρόνια», ανέφερε ο Τιμ Άκερς.
«Οι δομές που συναντάμε εδώ είναι μοναδικές και δε συναντώνται πουθενά αλλού στον πλανήτη, ενώ ταιριάζουν απόλυτα με τις περιγραφές του Πλάτωνα», σημείωσε ο ιστορικός. «Έρευνες στην περιοχή του Εθνικού Πάρκου της Ντονάνα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι εκεί έλαβαν χώρα δύο φυσικές καταστροφές (τσουνάμι) που βύθισαν τα νησιά και την ενδοχώρα. Η μία συνέβη γύρω στο 1500 πΧ και η άλλη περί το 200 μ Χ . Ενδείξεις για το τσουνάμι εντοπίζονται και στη Βίβλο», ανέφερε ο Τιμ Άκερς.
Με πληροφορίες από το ΑΠΕ – ΜΠΕ
