Σάββατο, 2 Αυγούστου, 2025
ΑρχικήΙστορίες"Η ζωή μου βυθίστηκε μαζί του στο Σάμινα"

“Η ζωή μου βυθίστηκε μαζί του στο Σάμινα”

|

Η Θέμις, μία γυναίκα που έζησε την ιστορία του ναυαγίου του «Σάμινα», βρήκε τη δύναμη και περιέγραψε δεκατέσσερα χρόνια (το 2014) τις στιγμές που έζησε εκείνο το βράδυ του Σεπτεμβρίου όταν έχασε τον άντρα της και σώθηκε από έναν Παριανό ψαρά

Η τραγική ιστορία του ναυαγίου του «Εξπρές Σάμινα» έχει σημαδέψει μία ολόκληρη γενιά. Δεκάδες οι ιστορίες από ναυαγούς που γλύτωσαν από την παγωμένη αγκαλιά της θάλασσας εκείνο το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου του 2000 με τους ψαράδες από τη Πάρο να παίζουν σημαντικό ρόλο στην σωτηρία δεκάδων ναυαγών. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που σώθηκαν αλλά κυκλοφορούν ανάμεσά μας ως ζωντανοί – νεκροί μη μπορώντας ακόμη και τώρα, δεκαεπτά χρόνια μετά – να συνειδητοποιήσουν τι είχε γίνει εκείνο το βράδυ. Κυρίως γιατί έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα. Η Θέμις είναι ένα απ’ αυτά τα τραγικά πρόσωπα. Έχασε τον άντρα της, με τον οποίο ήταν έναν χρόνο παντρεμένοι και είχαν αποκτήσει έναν γιο, που συμπλήρωνε τότε τρεις μήνες ζωής. Η Θέμις μετά από σκληρή μάχη με τον εαυτό της και τους προσωπικούς της δαίμονες βρήκε τη δύναμη να μιλήσει για ότι πέρασε. Και στην ιστοσελίδα singleparent.gr καταθέτει την ψυχή της… Ανήμερα της επετείου για τα 14 χρόνια… Όμως, έστω και με τρία χρόνια καθυστέρηση μπορείς να θαυμάσεις τον τρόπο που έδρασαν όλοι εκείνο το βράδυ ώστε να αποφύγουν τα χειρότερα. Και κυρίως τα συναισθήματα που δημιουργήθηκαν….

Δεν ξεχνώ

«Με λένε Θέμις και θα ήθελα να διηγηθώ την ιστορία μου, πώς έχασα τον άνθρωπό μου στο ναυάγιο του Σάμινα στη Πάρο, πριν από 14 χρόνια. Με τον άντρα μου ήμασταν ένα χρόνο παντρεμένοι και ο γιος μας ήταν 3 μηνών τότε. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη φρίκη που έζησα, το ναυάγιο, τα πτώματα που περνούσαν από μπροστά μου, τα ουρλιαχτά και τις φωνές, το σκοτάδι και τα κύματα, το παιδί μου που πάλευα με νύχια και με δόντια να κρατήσω στην επιφάνεια ώσπου πέρασε ένας ψαράς, καλή του ώρα όπου και να΄ναι, και μας τράβηξε στη βάρκα του. Έκανα πολλά χρόνια ψυχοθεραπεία για να σταθώ στα πόδια μου και μέσα στην ατυχία μου, ευτυχώς το παιδί μου ήταν πολύ μικρό και δεν θυμάται τίποτα. Τον άντρα μου όμως δεν θα τον ξεχάσω ποτέ…

Ο άντρας μου

Ήταν Σεπτέμβριος του 2000 όταν η κολλητή μου στην Αθήνα, βάφτιζε το αγοράκι της και αποφασίσαμε να πάμε οικογενειακώς. Πήγαμε, περάσαμε πολύ ωραία, είδαμε τους φίλους μας και αποφασίσαμε στην επιστροφή να ταξιδέψουμε βράδυ γιατί το παιδί ήταν πολύ μικρό και δεν θέλαμε να αναστατωθεί. Ήμασταν στη καμπίνα με τον άντρα μου και το μωρό, όταν θυμήθηκα πως είχα ξεχάσει το μπιμπερό του στο σαλόνι του καραβιού. Κρατούσα το παιδί μου στα χέρια και όπως μπήκα, το θυμήθηκα και γύρισα πίσω. Ακούσαμε έναν εκκωφαντικό θόρυβο και τα φώτα έσβησαν. Το καράβι πολύ γρήγορα πήρε κλίση. Παιδιά τσίριζαν, ο κόσμος έψαχνε τα σωσίβια και το πλήρωμα εξαφανισμένο. Έναν είδα μόνο και ούρλιαζα “Ο άντρας μου, πώς θα πάω να βρω τον άντρα μου”. Δεν ζήτησα σωσίβιο, δεν ζήτησα βοήθεια. Μόνο ο άντρας μου με ένοιαζε. Προσπάθησα να πλησιάσω τις καμπίνες με το μωρό στην αγκαλιά. Ήταν αδύνατο. Όπως είχε γείρει το καράβι, οι πόρτες στις καμπίνες είχαν γίνει σαν ταβάνι και ο κόσμος που ήταν μέσα δεν μπορούσε να βγει. Ένας κύριος με έσπρωξε στο κατάστρωμα. Μια κυρία κρατούσε 2 σωσίβια και έψαχνε τον άντρα της. Της ζήτησα το ένα είδε το μωρό και μου το έδωσε αλλά δεν πρόλαβα να το φορέσω. Ο κόσμος έκανε σαν τρελός, οι βάρκες δεν ξεκολλούσαν, παιδιά τσίριζαν και έκλαιγαν, άκουγα συνέχεια έναν κύριο να φωνάζει “Η γυναίκα μου, τα παιδιά μου, βοήθεια, η γυναίκα μου”. Κόσμος έπεφτε στη θάλασσα. Η βάρκα μπροστά μου δεν ξεκολλούσε και πάνω στον πανικό μου, κράτησα σφιχτά το γιο μου και έπεσα στο νερό…

Αγωνία

Βρέθηκα στη θάλασσα, με το μωρό σχεδόν να πνίγεται από το νερό που ήπιε και από τα κύματα που έρχονταν. Από μπροστά μου περνούσαν πτώματα , βαλίτσες, παπούτσια, ρούχα. Πιάστηκα από μια μπάλα που πέρασε από μπροστά μου και έμεινα εκεί. Η καρδιά μου δεν χτυπούσε, δεν ανέπνεα. Ο άντρας μου. Άραγε να μπόρεσε να βγει; Θεέ μου να μην περάσει πεθαμένος από μπροστά μου. Αυτό παρακαλούσα και όχι να σωθούμε. Ο γιος μου έκλαιγε στην αγκαλιά μου και τα χειλάκια του ήταν μελανά, κρύωνε και έτρεμε. Φοβήθηκα μην τον χάσω και άρχισα να φωνάζω βοήθεια. Το νερό με πήγαινε στα βράχια και εγώ έβαζα όλη μου τη δύναμη με το ένα χέρι να αλλάξω κατεύθυνση. Άρχισα να χάνω τις δυνάμεις μου όταν πέρασε ένας ψαράς που άκουσε τις φωνές μου και μας ανέβασε στη βάρκα του. Φύγαμε από το λιμάνι της Πάρου μια ευτυχισμένη οικογένεια και γυρίσαμε διαλυμένοι και μόνοι. Τον άντρα μου τον βρήκαν πολλές μέρες μετά, στο πάτο της θάλασσας… από τότε “πνίγηκα” και εγώ.

Σκέψεις

Μετά τα σαράντα πήρα το παιδί μου και φύγαμε από το νησί. Όλοι μου έλεγαν να μείνω να με βοηθήσουν οι γονείς του αλλά δεν με χωρούσε ο τόπος, δεν μπορούσα με τίποτα να μείνω και να βλέπω τα μέρη που γνωριστήκαμε και ερωτευτήκαμε. Γυρίσαμε στην Αθήνα και μας φιλοξένησε η κολλητή μου. Τους γονείς μου, τους έχασα μικρή και εκτός από τη θεία μου που με μεγάλωσε και είχε πεθάνει, δεν είχα κανέναν εκτός από τη φίλη μου. Μετά από ένα χρόνο βρήκα δουλειά και φύγαμε. Βρέθηκα από το σπιτάκι μας και την αυλή μας, τα γεράνια μας και τα γλέντια μας, μόνη με ένα μωρό που έκανε τα πρώτα του βήματα σε ένα άχαρο διαμέρισμα. Χωρίς τα γέλια μας, χωρίς την ευκαιρία να γνωρίσει και να ζήσει τον πατέρα του. Πολλές φορές σκέφτηκα να αφήσω το μωρό στη φίλη μου και να πέσω από τον 6ο. Μετά σκεφτόμουν πως δεν ήθελα το παιδί μου να μεγαλώσει χωρίς γονείς όπως εγώ και έκανα πίσω. Τρία χρόνια μετά γύρισα στη Πάρο για να τον βαφτίσω στην εκκλησία που παντρευτήκαμε και του έδωσα το όνομα του μπαμπά του. Έκανα 10 χρόνια να βγω από το κουτάκι που είχα φτιάξει, να πω ότι είμαι έτοιμη να γνωρίσω κόσμο. Η κολλητή μου όταν έκανε δεύτερο παιδί εξαφανίστηκε από τη ζωή μου σιγά σιγά κάτι που δεν κατάλαβα ποτέ. Δεν είχα κυριολεκτικά κανέναν πια και τα βράδια που έβαζα το παιδί μου για ύπνο, κοιτούσα τη φωτογραφία του άντρα μου και έκλαιγα. Γιατί με άφησες; Γιατί δεν βγήκες από τη καμπίνα; Που είσαι να σε δει ο γιος σου; Κάθε βράδυ τα ίδια ερωτήματα, τα ίδια κλάματα, η ίδια μοναξιά. Στέρεψα….

Χάθηκε

Θέλω να πω σε όλους τους μονογονείς να μην εγκαταλείπουν. Ο πόνος είναι αβάσταχτος ειδικά όταν χάνεις τον άνθρωπό σου τόσο άδικα. Όμως οφείλεις να συνεχίσεις για το παιδί σου. Να του δείξεις πως ήταν ο γονιός του, τι του άρεσε να κάνει, τί έλεγε, ποιές ήταν οι αγαπημένες του συνήθειες. Να γνωρίσει το παιδί σου τον γονιό του μέσα από σένα. Υπάρχουν Κυριακές που βάζω άλλο ένα πιάτο στο τραπέζι και λέω στο μικρό “Αυτό είναι για τον μπαμπά που θα καθόταν μαζί μας”. Η κίνηση και μόνο μου τρυπάει τη καρδιά αλλά θέλω να δείξω στο παιδί μου πως ο πατέρας του, παρ’ όλο που δεν ζει πια, είναι κοντά μας μέσα από εκείνον και μέσα από εμένα. Όσο για τη δική μου ζωή; Δεν θέλω να τη “ξαναφτιάξω” όπως λένε. Η δική μου ζωή δεν φτιάχνεται γιατί δεν υπάρχει. Χάθηκε μαζί του, στο πάτο της θάλασσας… Καλές γιορτές εύχομαι σε όλο το κόσμο με υγεία. Σας ευχαριστώ που μου κρατάτε συντροφιά. Μα πιο πολύ ευχαριστώ εκείνο τον ψαρά που μας έσωσε τη ζωή».


Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από τις σελίδες του Naxos Press - τώρα και στο Google News

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Τελευταία νέα
Δημοφιλή

Παγκόσμια ημέρα φάρων 2025: Περιήγηση στη ναυτική κληρονομιά της Ελλάδας

Στις 17 Αυγούστου, πολίτες και επισκέπτες καλούνται να γνωρίσουν από κοντά τη σημασία των φάρων και τη συμβολή των φαροφυλάκων.

Αεροδιακομιδή Φολεγάνδρου: Επίσημες διευκρινίσεις από το ΕΚΑΒ για το χρονικό και τις καθυστερήσεις

Το ΕΚΑΒ απαντά στις καταγγελίες για πολύωρη καθυστέρηση στη μεταφορά ασθενούς – Τι αναφέρει για τα επιχειρησιακά πρωτόκολλα, τον ρόλο της Πολεμικής Αεροπορίας και τις καιρικές συνθήκες

16ο Συνέδριο Συλλόγων Γυναικών Κυκλάδων: Στη Μύκονο ο διάλογος για τη βιωσιμότητα

Πάνω από 100 γυναίκες από όλο το νησιωτικό σύμπλεγμα συζήτησαν για την αειφορία, την τοπική ταυτότητα και τη συμβολή τους στην τουριστική ανάπτυξη.

Νάξος – Δημοτική Επιτροπή: Συνεδριάζει (05/08), στην ατζέντα, καθαρισμοί ακτών, ναοί και αφαλάτωση στη Σχοινούσα

Τα μέλη της Δημοτικής Επιτροπής Δήμου Νάξου & Μικρών Κυκλάδων θα εξετάσουν σειρά σημαντικών θεμάτων που αφορούν το περιβάλλον, την πολιτιστική κληρονομιά και τις υποδομές στα νησιά του Δήμου.

6 νέα πυροσβεστικά οχήματα για τις Κυκλάδες – Παρέμβαση Μονογυιού

Τέσσερα ISUZU 4x4 και δύο υδροφόρα οχήματα ενισχύουν την επιχειρησιακή ικανότητα των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών στις Κυκλάδες.

37 χρόνια “Απεραθίτικα”: Μια έκδοση–σύμβολο για την πολιτιστική ψυχή της Νάξου

Μιχάλης Φραγκίσκος: Αναδρομή στην πρώτη έκδοση του περιοδικού “Απεραθίτικα” (1η Αυγούστου 1988) και φόρος τιμής στους Μανώλη Γλέζο και Κώστα Κατσουρό

Αναφορά Φόρτωμα για τις ελλείψεις προσωπικού στους Δήμους των Κυκλάδων

Ο Βουλευτής Κυκλάδων ζητά από τον Υπ. Εσωτερικών ουσιαστικά μέτρα για την ενίσχυση των δημοτικών υπηρεσιών στα νησιά.

Στη Σύρο ο Πρέσβης της Κίνας – Συνάντηση με τον Αντιπεριφερειάρχη Κυκλάδων

Ο Πρέσβης της Κίνας Fang Qiu συναντήθηκε με τον Αντιπεριφερειάρχη Γ. Λεονταρίτη και συζήτησαν για τουρισμό, επενδύσεις και πολιτισμό.

Οι Αμερικανοί ανακαλύπτουν τη Νάξο – η «αυθεντική» Ευρώπη γίνεται τάση

Η Νάξος και η Λευκάδα στη νέα λίστα προορισμών που επιλέγουν οι Αμερικανοί τουρίστες – στροφή από τα τουριστικά «κλισέ» στην αυθεντική εμπειρία

Φολέγανδρος: Καταγγελία για πολύωρη καθυστέρηση σε αεροδιακομιδή επείγοντος περιστατικού

Ο Δήμαρχος Φολεγάνδρου με επιστολή προς τους βουλευτές καταγγέλλει ολιγωρία που έθεσε σε κίνδυνο ανθρώπινη ζωή και ζητά άμεση ενίσχυση του συστήματος αεροδιακομιδών στις Κυκλάδες

«Γκαζιά στο χωριό, προσγείωση στον στύλο – Ένα ακόμα crash test στους δρόμους της Νάξου»

Όταν η τουριστική ταχύτητα συναντά την επαρχιακή… στενότητα: Τροχαίο έξω από το Γαλανάδο υπενθυμίζει τι σημαίνει "δρόμοι made in 1965".

Ο Tom Hanks στη Νάξο: Στιγμές απλότητας, χαμόγελα και μια σέλφι στην Απείρανθο

Ο χολιγουντιανός σταρ επισκέφθηκε τη Νάξο την Τετάρτη 30 Ιουλίου, ανακαλύπτοντας τη μαγεία του Σαγκρίου και της Απειράνθου – Ένα γεύμα, μια σέλφι και πολλές όμορφες αναμνήσεις

Νάξος: Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων βάζει “όρια” στην Πορτάρα, τέλος στην ανεξέλεγκτη πρόσβαση

Η Εφορεία Αρχαιοτήτων βάζει “όρια” στην Πορτάρα – Τέλος στην ανεξέλεγκτη πρόσβαση - Όταν ο σεβασμός δεν είναι αυτονόητος, η προστασία γίνεται μονόδρομος

Κυκλάδες: Γυρίζουν την πλάτη στα «χρυσά» νησιά, “χαμένη” και η Αμοργός, σταθερή η Νάξος

Υψηλές τιμές και οικονομική πίεση στρέφουν Έλληνες και ξένους σε εναλλακτικούς, οικονομικότερους προορισμούς

Νάξος – Τραγαία: Όταν η προσπάθεια γράφει ιστορία, Επιτυχίες για τους μαθητές του Γενικού Λυκείου (πίνακας)

Με δάκρυα συγκίνησης, χαμόγελα και βαθιά υπερηφάνεια, οι μαθητές του ΓΕΛ Τραγαίας πέτυχαν σπουδαίες εισαγωγές στις Πανελλαδικές 2025 — αποδεικνύοντας πως τα μεγάλα όνειρα ανθίζουν και στα μικρά σχολεία

Αμοργός: Ένταση και επεισόδια στο πανηγύρι της ψημένης ρακής μετά από πολιτικό σύνθημα

Απρόσμενη τροπή πήρε το παραδοσιακό γλέντι στα Κατάπολα, όταν συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης προκάλεσαν αντιδράσεις, λογομαχίες και τελικά, διακοπή της γιορτής.

Hellenic Seaways: Το “HIGHSPEED 4” αντικαθιστά το “HELLENIC HIGHSPEED”, ποιος ο λόγος;

Αλλαγή πλοίου στη γραμμή Πειραιάς – Κυκλάδες – Κατάπολα – Επιστροφή, σύμφωνα με ανακοίνωση της Hellenic Seaways

Πανελλαδικές 2025: «Πνοή» επιτυχίας για τους μαθητές της Νάξου

Μαθητές και μαθήτριες του φροντιστηρίου «ΠΝΟΗ» στη Νάξο διακρίνονται στις Πανελλαδικές εξετάσεις – Πού πέρασαν και τι βαθμούς συγκέντρωσαν

Η Κέα λέει «όχι» στην τουριστική υπερβολή, το νησί αντέχει μέχρι 1.000 ακόμη κλίνες

Ο Δήμος Κέας ζητά επίσημη απαγόρευση για τα Σύνθετα Τουριστικά Καταλύματα – Στο τραπέζι το ζήτημα της φέρουσας ικανότητας και της ταυτότητας του νησιού

Έλενα Ξενάκη: Από το Σαγκρί Νάξου στην κορυφή του κόσμου με την Εθνική Πόλο (video)

Η MVP του παγκόσμιου τελικού μιλά με συγκίνηση για το χρυσό μετάλλιο, τις θυσίες, την ομάδα της καρδιάς της και το αίτημα για ένα κολυμβητήριο αποκλειστικά για την Εθνική – Μια Νάξια ψυχή που εμπνέει. (video)