Η Νάξος της Δημιουργίας διά χειρός Μάριου Βαζαίου και μέσα από τις σελίδες του BLUE Magazine της AEGEAN όπου όπως σημειώνει ο άνθρωπος πίσω από το Φεστιβάλ Νάξου 2019 “ήταν η αφορμή να συμπυκνώσω τις σκέψεις μου, να τις μοιραστώ και να υπογραμμίσω τη γοητεία που κρύβεται στα αχαρτογράφητα”.
BLUE Magazine της AEGEAN και στο τελευταίο του τεύχος φιλοξενεί άρθρο του Μάριου Βαζαίου, της ψυχής του Φεστιβάλ Νάξου 2019… Τίτλος; “Η Νάξος της Δημιουργίας” και όπως σημειώνει χαρακτηριστικά και ο ίδιος στην προσωπική του ιστοσελίδα (σ.σ. η φωτογραφία του άρθρου από το … παρελθόν που είναι άρρηκτα συνδεδομένο με το παρών) “αυτό το αφιέρωμα, ήταν η αφορμή να συμπυκνώσω τις σκέψεις μου για το νησί της Νάξου. Με την ευκαιρία να τις μοιραστώ και να υπογραμμίσω τη γοητεία που κρύβεται στα αχαρτογράφητα”.
Αναλυτικά το άρθρο αναφέρει:
ΤΌΠΌΣ με διαχρονική αξία, μήτρα πολιτισμού στην αυγή της ευρωπαϊκής ιστορίας, η Νάξος συμπυκνώνεται, συνοψίζεται και ολοκληρώνεται σε ένα μαρμάρινο κυκλαδικό ειδώλιο. Η Νάξος είναι ένα αναπάντεχο παλίμψηστο με πλούσια ποικιλομορφία, που έχει τη δυνατότητα να προσφέρει πολλές «τέλειες» μέρες. Η μυστική γοητεία της κρύβεται στην ενδοχώρα. Στο αγροτικό της τοπίο, στους κάμπους με τα ελαιόδεντρα και τα οπωροφόρα, στις ορεινές διαδρομές, στα πολυάριθμα χωριά με τους ανοιχτόκαρδους κατοίκους, αλλά και στα διάσπαρτα μνημεία της. Θαυμαστά ερείπια από την αρχαιότητα, ζωγραφισμένες βυζαντινές εκκλησίες, μεσαιωνικοί οικισμοί όπως το κάστρο της Χώρας, σαράντα πύργοι και πυργόσπιτα από την εποχή της Ενετοκρατίας, σε όλη την επικράτεια του νησιού. Όποια διαδρομή κι αν επιλέξει κανείς, θα τα συναντήσει όλα κι άλλα πολλά, ακόμα αχαρτογράφητα. Η τέλεια μέρα ξεκινάει με εξερεύνηση και καταλήγει με βουτιά στη θάλασσα, σε όποια παραλία βγάζει ο δρόμος.
Εδώ, ξεχνάς τη δίαιτα και δοκιμάζεις την ποικιλία των περίφημων τυριών της: γραβιέρα, αρσενικό, μυζήθρες, ξινοτύρια. Συνοδεύεις χωρίς αναστολές όλα τα γεύματά σου με τηγανητές πατάτες εγχώριας παραγωγής. Αν αγαπάς τα γλυκά, θα παγιδευτείς στο Χαλκί, από την αρχιτεκτονική ομορφιά του οικισμού, αλλά και από τις γεύσεις του: το ονομαστό γαλακτομπούρεκο στου Γαλάνη, πορτοκαλόπιτα στη Γλυκιά ζωή, μπακλαβά στο Κίτρο καφέ. Φεύγοντας, παίρνεις μαζί έ- να μπουκάλι λικέρ Κίτρο Νάξου από το παραδοσιακό αποστακτήριο Βαλληνδρά, για να σου θυμίζει τη μυρωδιά και τη γεύση του νησιού όταν θα βρίσκεσαι μακριά. Στο νησί μας δοκιμάζουμε παντού τα πά- ντα, καθώς όλοι μαγειρεύουν με μεράκι και φαντασία. Όμως, εκτός από τις νοστιμιές, χαιρόμαστε τη φιλόξενη φροντίδα στα εστιατόρια: Ειρήνη, Λαβύρινθος, Il Girasole, Scirocco, Barozzi, Musique Café στη Χώρα, στην Αξιώτισσα και στον Φάρο στο Καστράκι, στον Τζώννη (Jonny’s) στο Σαγκρί, στη Ροτόντα στην Απείρανθο, στου Βασιλαρακιού στο Κινίδαρο.
Στη Νάξο ευτύχησα να έχω έναν ιστορικό και πολιτιστικό προσωπικό μικρόκοσμο, που τον μοιράζομαι όμως με όλο τον κόσμο, ντόπιους και ξένους επισκέπτες. Είναι ο πατρογονικός Πύργος Μπαζαίου, μνημείο του 17ου αιώνα, ο οποίος δεσπόζει σε ένα γαλήνιο αγροτικό τοπίο που καταλήγει στην παραλία Αγιασσού. Εδώ, κάθε καλοκαίρι από το 2001, σε συνεργασία με μια αξιόλογη ομάδα και καλλιτεχνικό διευθυντή τον Στέλιο Κρασανάκη, διοργανώνουμε το Φεστιβάλ Νάξου. Μια διαπολιτισμική πλατφόρμα που περιλαμβάνει εικαστικές εκθέσεις, συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, σύγχρονο χορό, λόγο, κινηματογράφο κ.ά. Ο πύργος αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα, κυρίως για όσους θεωρούν την τέχνη απαραίτητη για τη ζωή, όπως εγώ.
H τέχνη και ο πολιτισμός σε συναντούν παντού στο νησί. Η θέαση και μόνο της τεράστιας πύλης του αρχαίου ναού του Απόλλωνα και του Ενετικού Κάστρου της Χώρας, που σε καλωσορίζουν, δίνουν το στίγμα ενός σημαντικού πολιτιστικού προορισμού. Το Αρχαιολογικό Μουσείο, ο ναός της Δήμητρας, οι βυζαντινές εκκλησίες της Τραγαίας, το μοναστήρι του Φωτοδότη προσφέρουν βαθύτερη γνώση. Η επίσκεψη στα ορεινά χωριά Απείρανθος, Κόρωνος και Κωμιακή αποκαλύπτει τον νεότερο λαϊκό πολιτισμό, ενώ οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Νάξου προτείνουν τη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία και εντάσσουν το νησί στο σύγχρονο πολιτιστικό χάρτη.
Αγαπημένη μου διαδρομή είναι αυτή ανάμεσα από τους κέδρους για την παραλία. Όχι μόνο για την εικόνα του μοναδικού στο είδος του κεδρο-δάσους, αλλά κυρίως για τη μυρωδιά του κέδρου ανάμεικτη με το σχίνο, το θυμάρι και τη θαλασσινή αύρα. Όλα μαζί συνθέτουν το χαρακτηριστικότερο άρωμα του αιγαιοπελαγίτικου καλοκαιριού.
English text
THE CREATIVE HEART OF NAXOS
Α place of timeless value and motherland of civilization at the dawn of European history. Hence the essence of the island can be condensed, summarized and completed through a marble Cycladic figurine. Naxos is an unexpected palimpsest full of variety, than can offer you numerous perfect days. Its secret charm lies hidden inland in the rural landscape, beautiful valleys, olive groves and fruit trees, mountain paths and countless villages with welcoming locals, as well as in its innumerable monuments. Glorious ruins from the antiquity, Byzantine churches with majestic frescos, medieval settlements such as the citadel in the main town, and no less than 40 towers that date back to the Venetian era, spread throughout the island.
The perfect day begins with some exploring and ends with a refreshing sea swim on any beach you find yourself at. If you’re on a diet better forget about it while on the island. Try from a range of renowned local cheeses such as graviera, arseniko, myzithra and xinotyri. Make sure to order French fries as a side dish. The locally grown potatoes are delicious. If sweets is your thing, then the lovely little village of Halki, is the place to look for. Galanis is famous for its milk pie aka galaktoboureko but you may prefer orange cake at Glykia Zoi or baklava at Kitro Café. Before you leave pick from a variety of Naxos liqueurs at Vallindras traditional distillery. Everyone on Naxos cooks with passion and imagination so don’t be shy. Go ahead and try. Other noteworthy spots on the island that are definitely worth a visit would undoubtedly include Irini’s, Scirocco, Barozzi, Labyrinthos and Musique Café in the main town, Axiotissa and Faros in Kastraki, Johnny’s in Sangri, Rotonda in Apeiranthos; and Stou Vasilarakiou in Kinidaros.
In Naxos, I was fortunate to be part of a historical and cultural microcosm that I chose to share with others, be they locals or foreigners. It is the ancestral Bazeos Tower. A 17th century monument that dominates the landscape to the beach in Agiassos. The Naxos Festival is organized on this location every summer since 2001 in collaboration with a very capable team of people and with the kind support of artistic director Stelios Krasanakis. It is an intercultural platform that comprises art exhibitions, concerts, theatrical plays, dance performances, film projections et al.
The tower is a very popular site on the island. Particularly for people who appreciate art or that are intrigued by its peculiar architecture. But you will encounter art and culture everywhere here. This is made immediately evident upon arrival on the island. When you take your first glance of the impressive gate of the ancient temple of Apollo on the port. Or look at the Venetian citadel. Other important sites that offer deeper knowledge include the archaeological museum, the temple of Demeter, the Byzantine churches in Tragea and the monastery of Fotodotis. Visits to the villages of Apeiranthos, Koronos and Komiaki will reveal a more recent folk culture, while Naxos Festival events showcase contemporary artistic creativity and put the island on the modern cultural map.
One of my favourite things to do is walk through cedar woods and experience the exquisite Aegean summer forest scent mixed with thyme and other low bush vegetation aromas exclusive to this area while feeling the tender caress of the rejuvenating sea breeze.
Mario Vazaios is the director of the international Naxos Festival.
