Για μία ακόμη ημέρα η Νάξος είχε διακοπή ρεύματος. Προγραμματισμένη. Στη περιοχή της Παλιάς Πόλης. Από τις 8.30 έως τις 12.00 το μεσημέρι. Ο λόγος; Έργα συντήρησης στους πυλώνες της ΔΕΗ που βρίσκονται απέναντι από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Νάξου
Εναερίτες της ΔΕΗ… Ένα επάγγελμα που λίγοι θα ήθελαν να το κάνουν… Από τις πλέον επικίνδυνες δουλειές από τη στιγμή που είναι σε ετοιμότητα επί 24ωρου βάσεως και κυρίως εργάζεται σε υψόμετρο περίπου 10 μέτρων και το χειρότερο; Κρέμονται από τις κολώνες, τα ηλεκτροφόρα σύρματα, ή ακόμα και από τους μεγάλους μεταλλικούς πυλώνες μεγάλης τάσης οι οποίοι φτάνουν σε ύψος τα δεκάδες μέτρα προσπαθώντας να εντοπίσουν πιθανή βλάβη ή να συντηρήσουν το δίκτυο. Η στατιστική λέει ότι κάθε χρόνο χάνονται έως και πέντε εργαζόμενοι από ατυχήματα ενώ ο απολογισμός έχει κι έναν διψήφιο αριθμό σε τραυματισμούς.
Κι όμως εκεί παλεύουν με τους δικούς τους δαίμονες. Εδώ και αρκετές ημέρες τους βλέπουμε στο …δρόμο. Να μας κοιτάζουν από ψηλά. Όπως σήμερα το πρωί, στο 1ο Δημοτικό της Χώρας Νάξου. Στον μεγάλο πυλώνα απέναντι. Και η παλιά πόλη της Χώρας Νάξου ήταν στο σκοτάδι για περίπου πέντε ώρες. Από τις 8.30 έως τις 12.30 περίπου … Και η αιτία; Έργα συντήρησης. Προγραμματισμένη εδώ και καιρό για να γίνουν αλλαγές και εργασίες που έπρεπε να έχουν γίνει…
Μιλάμε άλλωστε για πυλώνες που έχουν τα χρονάκια τους. Ο συγκεκριμένος από ξύλινος έγινε τσιμεντένιος το 2001. Αλλά όπως κι εάν έχει, είναι πλέον 17 ετών και με τη θάλασσα να τον …τρώει, οι αντοχές του περιορισμένες.
Το βασικό πρόβλημα όχι μόνο της Νάξου αλλά και των υπολοίπων νησιών είναι το γεγονός ότι οι υποδομές σε θέματα της ΔΕΗ είναι ο χρόνος. Από τη δεκαετία του 70 οι περισσότερες. Οπότε οι βλάβες καθημερινό φαινόμενο. Και οι εναερίτες εκεί… Κατασκευάζουν υπόγεια και εναέρια δίκτυα, συντηρούν και αποκαθιστούν τις βλάβες, ενώ οι πιο δύσκολες περιπτώσεις είναι τα ηλεκτροφόρα δίκτυα, στα οποία επεμβαίνουν χωρίς να διακόπτεις το ρεύμα.
Ποια είναι η λύση για τη Νάξο; Είναι μεγάλη συζήτηση. Αλλά εάν μιλάμε για την Πόλη της Νάξου, τότε το παράδειγμα της παραλίας όπου μετά από μεγάλη κουβέντα και συζήτηση χρόνου τα καλώδια υπογειοποιήθηκαν. Κάτι αντίστοιχο με ότι έγινε στη Σαντορίνη. Στη Μύκονο. Στη Πάρο ή και στη Σύρο. Τα καλώδια έφυγαν. Πήγαν κάτω από τη γη. Θα μπορούσε να γίνει και στη Νάξο και στο υπόλοιπο της πόλης έξω από τη παραλία. Και δεν είναι μόνο θέμα αισθητικής. Είναι και θέμα καλύτερης συντήρησης. Λιγότερες φθορές και δεν χρειάζεται να ανεβαίνει κανείς στα δέκα ή δεκαπέντε μέτρα για να μπορούν να γίνονται οι αλλαγές…
Αρκεί βέβαια όλοι να σκέφτονται το …αύριο. Η Σαντορίνη έχει προχωρήσει.. Κάτι αντίστοιχο μπορεί να γίνει και στη Νάξο. Αρκεί να υπάρχει η πολιτική ή πιο σωστά η δημοτική βούληση… και όλα γίνονται…
