Τα Χριστούγεννα του 1834, ο Δαμαριωνίτης, Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος (Γενικός Πρόξενος της Ρωσίας στην Αθήνα) στολίζει για πρώτη φορά στην Αθήνα δέντρο και η φάρσα στον στρατηγό Μακρυγιάννη
Στην Αθήνα στο σπίτι του Ι. Παπαρρηγοπούλου
Τα Χριστούγεννα του 1834, μεταφέρεται για πρώτη φορά στην Αθήνα το ξενικό έθιμο του Χριστουγεννιάτικου δένδρου.
Η πρώτη Ελληνική οικογένεια που έστησε στο σπίτι της δένδρο στολισμένο με αγιοβασιλιάτικα παιχνίδια με βαμβάκια και κεράκια. Ήταν του Ιωάννου Παπαρρηγοπούλου.
Ο Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος ( 1780-1874) καταγόταν από την Νάξο και συγκεκριμένα από την Δαμαριώνα της Νάξου. Έφυγε από εκεί μικρός και με το πατρικό όνομα Λινάρδος. Στην Κωνσταντινούπολή όπου έφθασε υιοθετήθηκε από μία οικογένεια Παπαρρηγοπούλου.
Σπούδασε στην Πόλη στην Οδυσσό και στην Μόσχα. Το 1807, διορίστηκε διερμηνέας του Ρωσικού Στόλου του Αιγαίου και το 1814 επισκέφτηκε τον Αλί Πασά στα Γιάννενα για υποθέσεις Ρώσων υπηκόων του. Τη φιλία που αναπτύχθηκε μεταξύ τους την χρησιμοποίησε αργότερα για το καλό του Γένους.
Το 1819 μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία και τώρα ,
Χριστούγεννα του 1834 τον βρίσκουμε να υπηρετεί στην Ρωσική Πρεσβεία της Αθήνας ως Γενικός Πρόξενος σε ηλικία 54 ετών.
Ο αρχοντικό του ήταν ένα μεγάλο σπίτι στην Πλάκα με ωραία και σπάνια επίπλωση για την εποχή εκείνη.
Εκείνον τον χρόνο είχε εγκατασταθεί στην Αθήνα και ο πρώτος βασιλεύς της Ελλάδος ο Όθων Οι Βαυαροί που ήταν μαζί του, ήξεραν βέβαια το έθιμο του χριστουγεννιάτικου δένδρου αλλά εκείνον τον χρόνο δεν είχαν φροντίσει για να το τηρήσουν στο παλάτι που βρισκόταν εκεί που είναι σήμερα η παλαιά Βουλή Το παλιό δηλαδή σπίτι του Αλέξανδρου Κοντόσταβλου που χρησιμοποιήθηκε για ελάχιστα και για κατοικία του Όθωνα.
Στο σημείο ακριβώς που αργότερα, το 1858, θεμελιώθηκε η Παλαιά Βουλή από την Αμαλία .
Ο Παπαρρηγόπουλος όμως σαν κοσμογυρισμένος που ήταν, συνήθισε το έθιμο από την Ανατολική Ευρώπη και το μετέφερε πρώτος στην Αθήνα τις ημέρες εκείνες που πανυγήριζε την μεταφορά της πρωτεύουσας του Ελληνικού Βασιλείου από το Ναύπλιο στο <<κλεινόν άστυ>>
Έτσι ο επιφανής κάτοικος της Πλάκας, που εστόλισε την παλαιά αυτή Αθηναϊκή συνοικία με το ωραίο σπίτι του, έκαμε για πρώτη φορά αυτή τη Χριστουγεννιάτικη έκπληξη εις τους , <<γκάγκαρους >>και τους καταγοήτευσε. Η γραφική φωταψία του δένδρου του με τα απαραίτητα στολίδια που τα είχε φέρει από τη Ρωσία εθάμβωσε τους θεατές για την πρωτοτυπία του γεγονότος.
Για τους παλαιούς Αθηναίους, ήταν το χριστουγεννιάτικο εκείνο δένδρο μια γοητευτική έκπληξη. Ένας από τους πολλούς καλεσμένους τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων του 1834 στο σπίτι του Παπαρρηγόπουλου ήταν και ο θρυλικός στρατηγός Μακρυγιάννης. Το πρωί της παραμονής , πέρασε επίτηδες από το περιβόλι του ο Ναξιώτης πρόξενος της Ρωσίας και το κάλεσε για το βράδυ. Αλλά ο στρατηγός που ήταν μαθημένος να περνάει τις γιορτές κοντά στους δικούς του, του είπε.
Δεν θάρθω θα περάσω όπως πάντα με την φαμίλια μου
Εκείνος όμως επέμεινε Έλα και θα δεις το πιο παράξενο δένδρο που όμοιο του δεν υπάρχει στο περιβόλι το δικό σου
Πότε το φύτεψες/ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕ Εκείνος Περίεργος ΚΑΙ ΠΟΥ Δεν φαίνεται από έξω Όχι έλα και θα δεις και πήγε.
Κόσμος πολύς είχε πλημμυρίσει το σπίτι του Παπαρηγόπουλου όπου επήγε τελικά από περιέργεια και ο Μακρυγιάννης με τον φίλο του αγωνιστή Κώτσο Λιδωρικιώτη. Όταν ανέβηκε τη σκάλα του αρχοντόσπιτου, τον υποδέχτηκε με εξαιρετική χαρά ο Παπαρρηγόπουλος Η πρώτη κουβέντα του στρατηγού ήταν.
Που είναι βρε το δένδρο/
Τώρα θα το ιδείς.
Τον οδήγησε τότε ο Παπαρρηγόπουλος μέσα από την πολυκοσμία μέσα από τις σάλες στη μεγάλη αίθουσα όπου έλαμπε στολισμένο το δένδρο. Ένας έλατος πάνω από δυό μέτρα.
Ο Μακρυγιάννης κατάλαβε τη φάρσα, εντυπωσιάστηκε βέβαια αλλά και δεν τα έχασε
Με την ρουμελιώτικη θυμοσοφία του, του λέει.
Ωραίο είναι κυρ-Γιάννη δεν λέω. Αλλά τα δέντρα μου εγώ τα αφήνω να φυτρώνουν μέσα στην κάμαρα. Μόνον τα άρματά μου φυτρώνουν εκεί.
Πληροφόρηση Από το περιοδικό ΕΙΚΟΝΕΣ 1956
