Η Υπατία έρχεται και μας υπενθυμίζει ότι το σημείο G είναι στο μυαλό της γυναίκας και όχι στο σώμα της και μας δίνει … δέκα τρόπους για να φτάσουμε έως το …τέρμα. Ποιοι είναι;
Σήμερα είχα σκοπό να μιλήσω για φιλοσοφία, αλλά δε βαριέσαι λέω…φιλοσοφία είναι κι αυτό! Και μάλιστα ύψιστη! Ο Επίκουρος έλεγε (είδατε; μες το θέμα είμαι…) ότι ο άνθρωπος πρέπει να επιδιώκει τη μεγιστοποίηση της ηδονής και την ελαχιστοποίηση του πόνου. Λίγο μαθηματικά ακούστηκε αυτό τώρα…
Σκοπός της ζωής μας λέει, πρέπει να είναι η επίτευξη της ηδονής (καλά πνευματικής εννοούσε περισσότερο αλλά η λέξη ηδονή …πως να το κάνεις παραπέμπει αλλού και ο καημένος παρεξηγήθηκε, αλλά γι’ αυτό θα σας πω άλλη φορά. Δε βρίσκω και το βιβλίο του… Να πω μόνο ότι ο Επίκουρος ήταν αυτός που είπε «όπου είναι ο θάνατος εγώ δεν είμαι και όπου είμαι εγώ ο θάνατος δεν είναι» για να καταπραΰνει λίγο την αγωνία του ανθρώπου, αλλά άλλη φορά είπαμε).
Η επίτευξη λοιπόν της ηδονής και η αποφυγή του πόνου πρέπει να είναι ο σκοπός της ζωής με βάση την επικούρεια φιλοσοφία.
Παγκόσμια ημέρα οργασμού πριν από μερικές ημέρες, ένα σχόλιο από έναν πικραμένο άντρα που άκουσα περί του ανέφικτου του προορισμού G που για πολλούς θα έπρεπε να λέγεται «η χαμένη Ατλαντίδα», λίγο ο Επίκουρος που μου ήρθε στο μυαλό…είπα να προβώ σε αποκαλύψεις. Ε, καλά είναι τα πνευματικά και τα θεία μα ο άνθρωπος δεν είναι μόνο ψυχή αλλά και σώμα! Ακούτε; Δύο σε ένα! Και όσοι αφόρισαν το ένα από τα δύο, αυτή η ίδια η δυική ανθρώπινη φύσις, τους εκδικήθηκε.
Ακόμα θυμάμαι… πως μπορώ να το ξεχάσω; Σε ένα ταξιδιωτικό του ο Ν. Καζαντζάκης (αγαπημένος μου, τι να κάνουμε;) που έβαλε έναν μοναχό να εξομολογηθεί ότι η μόνη φορά στη ζωή του που βρήκε το Θεό ήταν …στην αγκαλιά μιας γυναίκας! Που μύριζε δαφνόλαδο! (Μετά είναι να απορεί κανείς πως δεν τον αφορίσανε… γιατί δεν τον αφορίσανε τελικά να ξέρετε!)
Ηδονή λοιπόν, κυρίως στη ψυχή αλλά και σ’ εκείνο το ταλαίπωρο γαϊδουράκι που τη σηκώνει σε όλες τις ανηφοριές και τις κατηφοριές αιώνες τώρα, το σώμα. Απλώς όλα με μέτρο!
Ας έλθω όμως στο προκείμενο γιατί στο τέλος θα μου φύγετε! Ύπαρξη σημείου G και μετά εύρεση του μονοπατιού που οδηγεί σ’ αυτό… (μαθηματικίζω πάλι… Στο τέλος θα προδοθώ! Αν και το «Υπατία» φωνάζει από μόνο του, έτσι;)
Άντρες του κόσμου!
Τα καλά νέα : το σημείο υπάρχει!
Τα κακά νέα : δεν είναι εκεί που το ψάχνετε τόσο καιρό…
Το σημείο G είναι στο μυαλό της γυναίκας και όχι στο σώμα της και μπορώ επιτέλους να σας δώσω εκείνους τους δέκα τρόπους που σας υποσχέθηκα, όχι για να το εντοπίσετε αλλά για να αυξήσετε την πιθανότητα να το ενεργοποιήσετε σε μια δεδομένη χρονική στιγμή…γιατί είναι σαν το ατομικό τροχιακό του ηλεκτρονίου! Μόνο πιθανοτικά μπορούμε να μιλάμε. Ποτέ για βεβαιότητα…
Ουπς! Δέκα τρόποι είπα; Φοβούμαι ότι σας παραπλάνησα. Συγχωρέστε με! Δε το συνηθίζω… για τις ανάγκες της θέασης ήτανε. Δεν είναι δέκα οι τρόποι αλλά ένας! Ξέρετε ο αριθμός 1 ; (όλο σας τη λέω…)
1. Αγαπάτε τη γυναίκα!
Τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους…
Σας φιλώ
Υπατία
Φωτογραφία: Ελαιογραφία, “Η Ηώς”, William Adolphe Bouguereau 1881
