Ανοιχτή επιστολή από ένα ζευγάρι που αγαπάει τη “Νάξο μας” και κρούει το κώδωνα του κινδύνου λόγω της “αρπαχτής” που κυριαρχεί τονίζοντας “Αν μολύνεις την θάλσσα.. θα το βρεις στο αλάτι σου”
“…. Σήμερα κάποιοι φροντίζουν να χαλάσουν ανεπανόρθωτα αυτή την εικόνα του νησιού μας αλλά και να απομακρύνουν αυτούς που ζουν μόνιμα ή που αποφάσισαν να τα αφήσουν όλα και να έρθουν να μείνουν μόνιμα σε αυτόν τον ΤΕΩΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ. Να ξέρετε πάντως ότι κοντοζυγώνει η ώρα όπου θα μετρηθεί και πάλι το δικό μας ψηφαλάκι και τότε θα νιώσετε πόσο … αδύναμο είναι… και η ευθύνη όλη δικιά σας….”
Βασίλης και Λεώνη. Ενα ζευγάρι που λατρεύει τη Νάξο. Αλλωστε μόνιμοι κάτοικοι κοι εργαζόμενοι εδώ από επιλογή. Φέτος, βίωσε (όπως όλοι άλλωστε) μία πρωτόγνωρη εμπειρία στη “Νάξο μας” όπως αναφέρει στην ανοιχτή επιστολή που ήρθε στην ιστοσελίδα μας (naxospress.gr). Και ο Βασίλης με τη Λεώνη μεταφέρουν σκέψεις και εικόνες ώστε να αποτελέσουν τροφή για τους “έχοντες”, να μην χαθεί η “Νάξος μας” στο βωμό της αρπαχτής και του γρήγορου κέρδους… Και έχει ενδιαφέρον ο επίλογος ” Μία σοφή παροιμία λέει: “αν μολύνεις την θάλασσα … θα το βρεις στο αλάτι”
Ας δούμε την ανοιχτή επιστολή που υπογράφουν οι Βασίλης και Λεώνη Μαρμαρά..
Η Νάξος μας,
μικρό αλλά αντιπροσωπευτικό δείγμα του τι ακριβώς συμβαίνει με τον τουρισμό στα νησιά μας, το φετινό καλοκαίρι.
Χιλιάδες αλλοδαπών και ημεδαπών τουριστών έχουν ξεχυθεί, μετά από 2 χρόνια εγκλεισμού και στέρησης, σε παραλίες, σοκάκια, ταβέρνες, μπαρ, βουνά και λαγκάδια, σε μία ξέφρενη προσπάθεια να εκτονωθούν και να ξεσκάσουν.
Αυτό, από την μία είναι καλό για την οικονομία μας, για την “βαριά βιομηχανία μας”, τον τουρισμό, για την τοπική αλλά και την ευρύτερη κοινωνία.
Από την άλλη όμως πολύ κακό για τον συγχρωτισμό και την διάδοση του ιού.
Αναδείχθηκε όμως και κάτι εξίσου σοβαρό…
Αναδείχθηκε η ανοργανωσιά μας και η αδυναμία μας να στηρίξουμε αυτό το τεράστιο τουριστικό κύμα. Τα προβλήματα υποστήριξης “χύμηξαν” ανεξέλεγκτα δείχνοντας το πόσο πραγματικά ανίκανοι και τουριστικά “ξεβράκωτοι” είμαστε.
Οι ειδήμονες… ανεπαρκείς και οι φιλοξενούμενοι φεύγουν το λιγότερο απογοητευμένοι, για να μην πω οργισμένοι.
Καθημερινότητα
Και βέβαια δεν μιλώ για την απογοήτευση και την οργή των μονίμων κατοίκων οι οποίοι πρέπει να ζουν και να υπομένουν την άθλια και βασανιστική καθημερινότητά τους.
@ Nερό … ανύπαρκτο. Η πίεση στην βρύση είναι μηδέν. Βλέπετε, το δίκτυο σχεδιάστηκε για 20,000 κατοίκους και όχι για 200,000 που θα πρέπει να τροφοδοτήσει σήμερα..
@ H κίνηση στους δρόμους… πήχτρα. Μία ώρα να μπεις στην Χώρα και δύο ώρες να βρεις πάρκινγκ.. αν βρεις. Α! ξέχασα… τώρα έχουμε και επί πληρωμή παρκινγκ ..Σωθήκαμε!!
@ Ουρές παντού… στο σούπερ μάρκετ οι υπάλληλοι, είτε πανικόβλητοι τρέχουν άσκοπα δεξιά–αριστερά ή σε απόλυτη νιρβάνα, “γράφοντας” κανονικά τους πελάτες που ξεροσταλιάζουν στα ταμεία.
@ Ο μοναδικός παραλιακός δρόμος Χώρας – Αγ. Άννας – Πλάκας.. ΑΠΡΟΣΠΕΛΑΣΤΟΣ… λεωφορεία, πούλμαν, αυτοκίνητα, “γουρούνες”, μηχανάκια, ποδήλατα, πεζοί… όλα “αχταρμάς” και φυσικά όλα ακινητοποιημένα. Τα νεύρα τεντωμένα και οι καβγάδες άπειροι… Α ναι και η αστυνομία… που? Δεν τους αδικώ. Πως να προσεγγίσουν άλλωστε
@ Και… τώρα το καλύτερο.. Η άλλων εποχών ψηφοθηρική τακτική αναμεμειγμένη με τον τουρισμό και το συμφέρον των ταβερνιάρηδων.. Είναι πλέον βέβαιο ότι η βαρύτητα της ψήφου του κάθε επαγγελματία της εστίασης είναι μεγαλύτερη από την ομαλή κυκλοφορία στους δρόμους και την ηρεμία των μόνιμων κατοίκων, μιας και η εν λόγω καταστηματάρχες δεν επιτρέπουν την τοποθέτηση απαγορευτικών κόνων στα εξ΄ορισμού απαγορευμένα σημεία στάθμευσης της παραλιακής για να μην υποστούν οικονομικές απώλειες, ούτε στο ελάχιστο. Άρα η απόφαση για σοβαρά ζητήματα είναι στα χέρια του κάθε εστιάτορα. Εύγε!!!
Βέβαια όλοι ξεχνάνε τον φυσικό νόμο της Δράσης / Αντίδρασης και ότι η κάθε ενέργεια φέρνει και παρενέργεια. Αυτός ο νόμος έχει ταρακουνήσει κυβερνήσεις και κυβερνήσεις από την αρχή της ύπαρξής τους. Δεν νομίζω ότι θα σταματήσει να λειτουργεί για τους μικρούς τοπικούς άρχοντες.
Γι αυτό μην νομίζετε αγαπητοί ότι η φετινή “αρπαχτή” θα συνεχιστεί αιώνια ούτε και εσείς ότι θα αποφύγετε τα αποτελέσματα των πράξεων σας.
Η Νάξος μας,
ήταν το διαμάντι των Κυκλάδων και του Αιγαίου μας. Το μέρος όπου όλοι περνούσαν αξέχαστες, ξέγνοιαστες, ανεπανάληπτες, ασφαλείς, ήρεμες οικογενειακές στιγμές (όχι απλά διακοπές) – στιγμές ζωής που κρατούσαν για πολλούς χειμώνες και με αυτές τις στιγμές επέστρεφαν.
Σήμερα κάποιοι φροντίζουν να χαλάσουν ανεπανόρθωτα αυτή την εικόνα του νησιού μας αλλά και να απομακρύνουν αυτούς που ζουν μόνιμα ή που αποφάσισαν να τα αφήσουν όλα και να έρθουν να μείνουν μόνιμα σε αυτόν τον ΤΕΩΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.
Να ξέρετε πάντως ότι κοντοζυγώνει η ώρα όπου θα μετρηθεί και πάλι το δικό μας ψηφαλάκι και τότε θα νιώσετε πόσο … αδύναμο είναι… και η ευθύνη όλη δικιά σας.
Μία σοφή παροιμία λέει: “αν μολύνεις την θάλασσα … θα το βρεις στο αλάτι”
Βασίλης Μαρμαράς
Λεώνη Δρακούλη – Μαρμαρά
