Η ιδιαίτερη σχέση του «Τζιμάκου» Πανούση με την Εκκλησία – Από τον απαγορευμένο ερωτικό με τις Μουσικές Ταξιαρχίες έως τις επισκέψεις στην Μονή Παναχράντου στην Ανδρο και την ιδιαίτερη σχέση τόσο με τον Γέροντα Ευδόκιμο όσο και με τον πατέρα Αέτιο
Κάθε άνθρωπος έχει μία ιδιαίτερη ξεχωριστή σχέση με την Θρησκεία, την εκκλησία. Κάποιοι διαχωρίζουν αυτές τις έννοιες, κάποιοι όχι… Δεν είναι λίγοι αυτοί που λατρεύουν τους απλούς ιερείς και μιλούν περιφρονητικά για τους Μητροπολίτες σε μία πάλη των τάξεων… Και ο Τζίμης Πανούσης, ο γνωστός τραγουδοποιός, ηθοποιός περφόμερ με βάση τη σάτιρα δεν θα μπορούσε να μην έχει μία ιδιαίτερη σχέση με την εκκλησία. Βοηθούσε και το παρουσιαστικό του άλλωστε. Με τα γένια και τα μαύρα ρούχα δεν ήταν λίγοι αυτοί που τον θεωρούσαν παπά…
Όμως, η πρώτη του επίσημη …σχέση με την Εκκλησία και τη Δικαιοσύνη έρχεται ταυτόχρονα. Μέσα από τις «Μουσικές Ταξιαρχίες» και το Disco Tsoutsouni όπου περιλαμβάνει το τραγούδι με τίτλο «Ερωτικό»… Ένα τραγούδι που τον φέρνει για πρώτη φορά αντιμέτωπο με την δικαιοσύνη. Σύμφωνα με τον αστικό μύθο ακροατής σε συναυλία στην Καρδίτσα ενοχλείται από τους στίχους του «Ερωτικού» και προχωρεί σε καταγγελία. Τα μέλη του συγκροτήματος συλλαμβάνονται την ώρα της συναυλίας για καθύβριση της αρχής και εξύβριση των θείων. Ο στίχος “Μα εγώ σ’ αγαπώ, γ@m@ τον Χριστό μου” από το “Ερωτικό“, ένα τραγούδι-εξομολόγηση του Τζίμη με αναφορά μια σχιζό-σχέση μεταξύ ενός φρικιού και μιας καθώς πρέπει κορασίδας αποτελεί το σημείο αναφοράς. Βέβαια, η όλη δημοσιότητα λειτουργεί υπέρ του συγκροτήματος, υπάρχει αθώωση από το εφετείο και ο Τζιμάκος κάνει τα επόμενα βήματα του…
Από τότε βέβαια τα χρόνια πέρασαν. Σε κάθε του παράσταση θα υπάρχει και μία ή δύο ατάκες με στόχο την εκκλησία ενώ σε συνέντευξη που έχει δώσει στην ιστοσελίδα oneman πριν από τρία χρόνια ανάμεσα στα άλλα και με αφορμή τους δύο (!!) θρησκευτικούς του γάμους θα τονίσει « Με τρελαίνει ο μητροπολίτης και θέλω να τον δαγκώσω, αλλά τον παπά τον γουστάρω γιατί ο παπάς πιστεύει. Είναι φίλος μου ο Ευδόκιμος στη Μονή Παναχράντου της Άνδρου, ο οποίος προσεύχεται για μένα. Μου λέει ‘ξέρω τι λένε για σένα, αλλά αφού είσαι εδώ, σε γουστάρω’. Κι εγώ τον γουστάρω. Είναι κι αθυρόστομος όπως εγώ”. Ενώ όσον φορά το σεβασμό στις θρησκείες θα αναφέρει «Θρησκεία δεν έχω, δεν μπορώ να έχω σχέση με αυτά. Τα χριστιανικά μυστήρια όμως τα σέβομαι, όπως σέβομαι και τα βουδιστικά κ.ο.κ. Έχω πάει σε τζαμιά με φίλους, έχω βγάλει τα παπούτσια μου. Σέβομαι τον άνθρωπο που πεθαίνει γι’ αυτό».
Η Ανδρος και ο Τζιμάκος
Και όπως καταλάβατε φτάσαμε και στην Άνδρο… Και την ιδιαίτερη σχέση που είχε αναπτύξει με τον Γέροντα Ευδόκιμο της Μονής Παναχράντου. Μέσα από την ιστοσελίδα enandro.gr διαβάζουμε ότι «Εδώ και χρόνια είχε σπίτι στις Μένητες. Κάθε καλοκαίρι και Πάσχα περνούσε τις διακοπές του στο νησί που το αγάπαγε ιδιαίτερα. Είχε στενές σχέσεις με την αδελφότητα της Μονής Παναχράντου και κάθε Πάσχα ήταν παρών εκεί στην Ανάσταση. Πολλές φορές βρεθήκαμε μαζί του εκεί και τα είπαμε. Είχε ιδιαίτερη σχέση με τον Γέροντα Ευδόκιμο και ήταν στενός φίλος από το παρελθόν με τον πατέρα Αέτιο».
Και μάλιστα παρατίθεται και μία συζήτηση που είχε γίνει το Πάσχα του 2015 στη Μονή Παναχράντου με την είσοδο ενός ζευγαριού στο Μοναστήρι όπου βλέποντας τον Πανούση τον πέρασε για μοναχό και πήγε να του φιλήσει το χέρι… Απολαύστε το όλο κείμενο μέσα από τη γραμμή του Διαμαντή Μπασαντή (enandro.gr)
“ Η συζήτηση του Τζίμη με τον Ευδόκιμο, τον Αέτιο και τον Φιλάρετο τα είχε όλα. Ενατένιση στα ανθρώπινα, μνήμες του Τζίμη και του Αέτιου από την ελληνική ροκ σκηνή της δεκαετίας του ’90 και την έλευση των Iron Maiden στην Ελλάδα (!) και αναμνήσεις από την αντιδικτατορική δράση της δεκαετίας του ’70 με δύο παλιόφιλους του που τώρα κάνουν πολιτική καριέρα.
Ο Τζίμης είναι ανδριώτης εκ μεταγραφής! Εδώ και πολλά χρόνια έχει σπίτι στις Μένητες. Η Άνδρος είναι ο τόπος που χρόνια τώρα “δραπετεύει” τα καλοκαίρια, το Πάσχα. αλλά και όποτε μπορεί. Πριν 15 χρόνια γνώρισε και αγάπησε το μοναστήρι και τον Ευδόκιμο. Από τότε έγινε τακτικός επισκέπτης του μοναστηριού και φίλος του Ευδόκιμου. Στην πορεία ξαναβρέθηκε με τον Αέτιο και έγινε φίλος με τον Φιλάρετο.
Φυσικά δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που έχει αυτή τέτοια προσωπική σχέση με τον Ευδόκιμο. Πολλοί καλλιτέχνες και διανοούμενοι έχουν ξεχωρίσει την προσωπικότητα του γέροντα. Ίσως γιατί ο Ευδόκιμος έχει κάποια στοιχεία από Μακρυγιάννη: μοναδική αμεσότητα, πηγαία καλοσύνη, έντονη προσωπικότητα και λαϊκή θυμοσοφία. Σπάνια στοιχεία που τον κάνουν ιδιαίτερα αγαπητό.
Οι λεπτομέρειες της συζήτησης κατά την διάρκεια του γεύματος πολλές. Δύσκολο να περιγραφούν. Όπως και οι απότομες στροφές των θεμάτων. Το πιο αξιοσημείωτο όταν ο Τζίμης, κάποια στιγμή, σχολίασε πως στην Άνδρο είναι πάρα πολλοί καλλιτέχνες με ξεχωριστή καριέρα, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν το νησί. Όμως ποτέ κανείς δεν τους προσέγγισε. Η χαλαρή συζήτηση πήγαινε προς το τέλος όταν έγινε ένα απροσδόκητο συμβάν. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα της μικρής τραπεζαρίας και μπαίνει μια κυρία με τον σύζυγο της. Χαιρετούν την ομήγυρη γελαστοί. Τους αντιχαιρετούν όλοι και η κυρία ασπάζεται το χέρι του Ευδόκιμου, που είναι στην μια κεφαλή του τραπεζιού. Μετά γυρίζει πηγαίνει προς Τζίμη, που είναι στην άλλη κεφαλή. Ο Τζίμης δίνει ευγενικά το χέρι του για χαιρετισμό. Όμως η κυρία σκύβει και …το φιλάει! Χαμογελάμε όλοι που πέρασε τον γενειοφόρο Τζίμη για παπά και κάποιος της εξηγεί πως είναι ο κ. Πανούσης!
Ο Τζίμης σχολιάζει: “προσοχή όχι ο υπουργός!” Και συνεχίζει ατάραχος: “δεν πειράζει, κοντεύω να το συνηθίσω! Με τόσους ρόλους παπάδων που έχω παίξει σχεδόν βρίσκω …φυσιολογικό να μου φιλάνε το χέρι! Τώρα ετοιμάζομαι για να παίξω και τον ρόλο ενός μοναχού! Άλλωστε είναι αρκετοί αυτοί που με χαιρετούν στον δρόμο νομίζοντας με παπά! Δεν τους απογοητεύω: τους αντιχαιρετώ και συνεχίζω! Αν το σκεφτείς η δουλειά που κάνω μοιάζει με του παπά. Μαζεύω από τον κόσμο αυτά που θέλει να πει, αυτά για τα οποία θέλει να ξεσπάσει. Τον “εξομολογώ” δηλαδή. Και μετά του τα ξαναδίνω πίσω για να γελάσει. Βοηθώ να εκτονωθούν. Άρα είμαι εξομολόγος του κοινού μου”!
Γελάμε όλοι με την “εξομολόγηση” του Τζίμη. Και ο Ευδόκιμος κλείνει την κουβέντα: “άμα έχει αγάπη σε ότι κάνει ο άνθρωπος αρκεί. Η αγάπη τον βοηθά να το κάνει καλά”. Κάπως έτσι γελαστά και θυμόσοφα προσπεράσαμε την αμηχανία της κυρίας που πήρε τον Τζίμη για παπά…
