Η Μαριέττα της γεύσης, της νοσταλγίας και της παράδοσης. Όσοι παρακολουθούν το NaxosPress, γνωρίζουν καλά πως κάθε συνταγή της Μαριέττας Γαλάνη δεν είναι απλώς ένας κατάλογος υλικών και μια διαδικασία μαγειρέματος.
Είναι, σχεδόν πάντα, μια πράξη μνήμης. Μια μικρή τελετουργία. Ένα μοίρασμα που φέρνει κοντά γενιές και εποχές, παραδοσιακά μονοπάτια και σύγχρονες γευστικές αναζητήσεις.
Στην πρόσφατη “Ανατολίτικη καυτερή τηγανιά με χοιρινό και μανιτάρια” (κεντρική φωτογραφία), η Μαριέττα δεν αναπαράγει απλώς μια σύγχρονη συνταγή. Μεταφέρει τη φλόγα του παραδοσιακού ναξιώτικου ταψιού, την ευωδιά των βοτάνων του Αιγαίου, και την αγάπη για το φαγητό ως πράξη φροντίδας. Το χοιρινό συνδυάζεται με μανιτάρια, πιπεριές και μουστάρδα – ένα μείγμα ανατολίτικης φωτιάς και ναξιώτικης γείωσης.
Ας δούμε ποιο αναλυτικά το πιάτο της ημέρας
Ανατολίτικη καυτερή τηγανιά με χοιρινό και μανιτάρια
Τι θα χρειαστείτε:
-
600 γρ. χοιρινό σε κύβους
-
1 σφηνάκι λευκό ξίδι
-
1/2 κουταλάκι μουστάρδα σε σκόνη
-
1/2 κουταλάκι θυμάρι
-
Λίγο αλατοπίπερο
-
80 ml ελαιόλαδο
-
3 πιπεριές (μία πορτοκαλί, μία κόκκινη, μία πράσινη) κομμένες σε λωρίδες
-
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
-
1 κρεμμύδι ξηρό ψιλοκομμένο
-
100 γρ. μανιτάρια ψιλοκομμένα
-
4 φύλλα μαϊντανό
-
Μπούκοβο καυτερό (προαιρετικά και κατά βούληση)
Πώς το φτιάχνουμε:
-
Σε ένα φαρδύ τηγάνι, ρίχνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε το χοιρινό, αφού το πασπαλίσετε με αλατοπίπερο.
-
Μόλις πάρει χρώμα απ’ όλες τις πλευρές, προσθέτετε το κρεμμύδι, το σκόρδο και τις πιπεριές.
-
Σοτάρετε για λίγα λεπτά, και έπειτα ρίχνετε τα μανιτάρια.
-
Σβήνετε με λευκό ξίδι, προσθέτετε τη μουστάρδα σε σκόνη, το θυμάρι, και αν θέλετε μπουκόβο.
-
Χαμηλώνετε τη φωτιά, σκεπάζετε και αφήνετε το φαγητό να μαγειρευτεί μέχρι να μείνει με το λάδι του.
-
Τέλος, πασπαλίζετε με ψιλοκομμένο μαϊντανό και σερβίρετε ζεστό.
Tips:
-
Συνοδεύστε με χωριάτικο ψωμί ή πιλάφι.
-
Αν θέλετε, μπορείτε να προσθέσετε και λίγο χυμό λεμονιού ή πορτοκαλιού στο τέλος για πιο ανατολίτικο άρωμα.
Αν δεν έχετε ακόμα δοκιμάσει κάποια από τις συνταγές της, ξεκινήστε με τη συγκεκριμένη “καυτερή τηγανιά”. Θα καταλάβετε γιατί η γεύση δεν είναι απλώς τροφή – είναι πολιτισμός.
