Ρεκόρ στις αφίξεις των επισκεπτών. Ομως, πως αυτό περνάει στον επιχειρηματία; Είναι όλοι ικανοποιημένοι; Υπάρχουν χαμένοι;
Η μεγάλη χαμένη πάντως από την προσπάθεια Ελλήνων και ξένων τουριστών να περιορίσουν το κόστος των διακοπών τους είναι η εστίαση. Και αυτό διότι αν η μεταφορά και η διαμονή θεωρούνται ανελαστικές δαπάνες για κάποιον που θέλει να κάνει τουρισμό, το μαχαίρι στις δαπάνες εστίασης είναι το πιο εύκολο, με την επιλογή ή της κατανάλωσης εντός των καταλυμάτων ή του γρήγορου φαγητού στο χέρι, το γνωστό take away.
«Η κατανάλωση έχει μειωθεί πάρα πολύ», λέει στο «ΘΕΜΑ» ο κ. Γιάννης Παπαδόπουλος, επιχειρηματίας, περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου και Κρήτης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εστιατορικών και Συναφών Επαγγελμάτων και πρόεδρος του Σωματείου Μαζικής Εστίασης Νάξου και Μικρών Κυκλάδων «Φιλοξενία».
«Υπάρχει μια τεράστια αύξηση των πωλήσεων take away, δηλαδή φαγητό στο πακέτο, και την ίδια ώρα υπάρχει μεγάλη μείωση στο “καθιστικό”, στην κατανάλωση στο μαγαζί. Από εκεί που τέτοια εποχή είχαμε δύο και τρεις φορές ανακύκλωση του κόσμου στα καταστήματα, φέτος δεν έχουμε γεμίσει ούτε μία φορά το σύνολο των καθισμάτων. Δηλαδή ενώ είμαστε στην κορύφωση της σεζόν, δεν καταγράφεται καν πληρότητα 100% πουθενά. Και αυτό που λέω δεν αφορά μόνο τη Νάξο, αλλά θα έλεγα παντού το νότιο Αιγαίο. Γενικά, θα έλεγα πως υπάρχει μία μείωση τζίρου, από τόπο σε τόπο είναι διαφορετική, αλλά κυμαίνεται από 20% ως 40%».
Πολιτική αρπαχτής
Εκτός βέβαια από τη Μύκονο και τη Σαντορίνη όπου, σύμφωνα με τον κ. Παπαδόπουλο, η μείωση του τζίρου στις επιχειρήσεις της εστίασης ξεπερνά το 50%. Διόλου τυχαία βέβαια καθώς οι παράλογες χρεώσεις στα δύο νησιά είχα προκαλέσει μπαράζ αρνητικής δημοσιότητας κυρίως μέσω των social media. «Σε αυτό φταίει ότι μπήκαν επιχειρηματίες μη ντόπιοι και εφάρμοσαν μια πολιτική αρπαχτής», λέει ο κ. Παπαδόπουλος.
«Γενικά, όμως, και αυτό αφορά όλα τα νησιά, το εάν υπάρχουν κάποιοι επαγγελματίες που λειτουργούν έτσι δεν σημαίνει ότι όλοι οι επαγγελματίες είναι έτσι και ότι ο επισκέπτης δεν θα βρει λογικές τιμές. Η εστίαση εξάλλου μπορεί να δώσει λύσεις, από κάτι απλό, π.χ. ένα σουβλάκι στο χέρι, έως gourmet ακριβές επιλογές. Γι’ αυτό και λέμε ότι η εστίαση σήμερα δεν είναι ανασταλτικός παράγοντας για τον κόσμο να πάει διακοπές. Ο επισκέπτης θα φροντίσει να διασφαλίσει πρώτα τη μεταφορά και το κατάλυμά του και μετά όλα τα άλλα, με αποτέλεσμα πλέον να έχει προς διάθεση λιγότερα στην τσέπη, επηρεάζοντας κυρίως την εστίαση.
Την ίδια ώρα, όμως, και οι επιχειρήσεις της εστίασης έχουν δει να αυξάνεται το λειτουργικό τους κόστος κατά 47% την τελευταία διετία, από την ενέργεια και τις πρώτες ύλες ως τα μισθολογικά. Και σε αυτό έχουμε και την επιβολή ΦΠΑ 24% στον σερβιριζόμενο καφέ και τα ροφήματα που σπρώχνει εκ των πραγμάτων κόσμο στο take away, όπου ο ΦΠΑ έχει παραμείνει στο 13% δημιουργώντας συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού. Και αυτό είναι μια τάση που αρχίζει να επικρατεί πλέον, το take away, και, όπως το βλέπω εγώ, θα στραφούν και οι επιχειρήσεις σε αυτό αναγκαστικά γιατί και τα λειτουργικά κόστη είναι σαφώς μικρότερα. Δεν χρειάζονται τόσοι υπάλληλοι, ούτε οι διαρκείς ανάγκες φρεσκαρίσματος και μεγάλων ανακαινίσεων.
Ετσι όμως αρχίζει και δημιουργείται μια απρόσωπη πλέον λειτουργία της κοινωνίας όσον αφορά την έξοδο των ανθρώπων και όλα τείνουν είτε στο σπίτι μέσω delivery είτε take away… πεθαίνει ο παραδοσιακός καφενές, πεθαίνει η ταβέρνα, το ουζερί, το εστιατόριο. Αυτό είναι το βασικότερο. Σε λίγο θα κάθεται κάποιος σε ένα τραπεζάκι, θα βάζει την παραγγελία του μέσα από κάποια εφαρμογή και θα πηγαίνει να παραλαμβάνει ο ίδιος αυτό που θέλει», λέει ο κ. Παπαδόπουλος.
Με πληροφορίες από το protothema.gr
