Συνεχίζονται οι ταινίες της εβδομάδας στο Θεατρικό Μουσείο «Ιακ. Καμπανέλλης» και απόψε (26/07, 21:00) θα παρουσιαστεί η ταινία «η έβδομη μέρα της Δημιουργίας» σε σενάριο του Ιάκ. Καμπανέλλη κλείνοντας μία τριλογία έργων μαζί με την «Αυλή των Θαυμάτων» και την «Ηλικία της Νύχτας» που είχαν γραφτεί την δεκαετία του 50
Μέσα της δεκαετίας του 50 και ο Ιάκωβος Καμπανέλλης παρουσιάζει μία καταπληκτική τριλογία έργων… Και αποτελούν τη βάση γα το Νεοελληνικό θέατρο όπου μεταφέρεται στο θέατρο η δυσκολία της καθημερινότητας μετά τον πόλεμο. Η μάχη για την επιβίωση… Και η “Έβδομη Μέρα της Δημιουργίας” είναι το πρώτο από τα τρία έργα, που ανέβηκε για πρώτη φορά στη Δεύτερη Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου τον Ιανουάριο του 1956, σε σκηνοθεσία Κωστή Μιχαηλίδη με πρωταγωνιστικό δίδυμο την Τζένη Καρέζη και τον Βύρων Πάλλη ενώ κοντά τους ήταν και οι Δέσπω Διαμαντίδου και Παντελής Ζερβός… οι άλλες δύο ταινίες; η “Αυλή των Θαυμάτων” (1957) και η “Ηλικία της Νύχτας” (1958) αλλά με ταινίες όπου το happy end δεν υπάρχει… Αντίθετα με τις ταινίες που εμφανίστηκαν παράλληλα στο κινηματογράφο όπου οι ροζ μυτούλες, οι σοσιαλίστριες κόρες, διασκέδαζαν τους πολίτες..
Θεωρείται – και όχι άδικα – μία από τις καλύτερες ταινίες του Βασίλη Γεωργιάδη, ένα κοινωνικό σχόλιο, τολμηρό και ευθύβολο, με την υπογραφή του Ιάκωβου Καμπανέλλη όπου βάζει το πρόβλημα στη πραγματική του διάσταση και ξύνει πληγές με το τραγικό της φινάλε. Και βέβαια όλα τα λεφτά στην σκηνή (σ.σ. δεν υπάρχει στην θεατρική του εκδοχή) όπου ο νεαρός ήρωας δεν έχει να πληρώσει τον καφέ του στο συνοικιακό ζαχαροπλαστείο. Από τις πιο σκληρές σκηνές του ελληνικού σινεμά και η όποια αναγωγή της στο σήμερα είναι απλή σύμπτωση και τίποτα περισσότερο.
Και με την αρωγή του Νομικού Προσώπου Πολιτισμού Αθλητισμού Περιβάλλοντος Παιδείας Πρόνοιας και Αλληλεγγύης του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων και στο πλαίσιο των καλοκαιρινών εκδηλώσεων 2017, απόψε (26/07, 21:00) θα δούμε αυτή τη καταπληκτική ταινία..
Σύνοψη της υπόθεσης:
Ένας νιόπαντρος ο οποίος μόλις έχει απολυθεί από το στρατό, ο Αλέκος Σταθάκης (Γιώργος Τζώρτζης), προσπαθεί να ξεπεράσει τη μιζέρια της τάξης του, χωρίς όμως να διαθέτει τα απαραίτητα εφόδια. Συλλαμβάνει ένα φιλόδοξο σχέδιο και το υποβάλλει σε μια μεγάλη τσιμεντοβιομηχανία. Φαίνεται να πιστεύει ότι η επιτυχία είναι πολύ κοντά, και την ψευδαίσθησή του αυτή τη μεταδίδει, τόσο στη γυναίκα του (Έλλη Φωτίου), όσο και στον πατέρα του (Δήμος Σταρένιος). Όταν το σχέδιό του απορρίπτεται απ’ την εταιρεία, αποκρύπτει το γεγονός απ’ τους δικούς του, εντείνοντας το αδιέξοδο. Εξακολουθεί να φεύγει από το σπίτι, για να πάει δήθεν στη δουλειά, και περιπλανιέται άσκοπα στην Αθήνα. Παρατηρεί σαν υπνωτισμένος τον κόσμο γύρω του, μέχρις ότου ένα μοιραίο ατύχημα ρίχνει την αυλαία του δράματος.
Παραγωγή: Αφοί Ρουσσόπουλοι, Γιώργος Λαζαρίδης, Δημήτρης Σαρρής, Κώστας Ψαρράς
Σκηνοθέτης: Βασίλης Γεωργιάδης
Σενάριο: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Ηθοποιοί: Έλλη Φωτίου , Γιώργος Τζώρτζης , Μπέτυ Αρβανίτη , Δήμος Σταρένιος , Άγγελος Αντωνόπουλος , Βάσος Ανδρονίδης , Κώστας Μπάκας , Νίκος Δαδινόπουλος , Χρήστος Τσάγκας , Θόδωρος Κατσαδράμης , Ρία Δελούτση , Χρήστος Δοξαράς , Χριστόφορος Ζήκας , Ντίνος Δουλγεράκης , Νίκος Πασχαλίδης , Θάνος Κανέλλης , Αλέκος Κουρής
Κριτική από Πλωρίτη
Τι είχε γράψει ο Μάριος Πλωρίτης στην εφημερίδα «Ελευθερία»; «Ότι πιο άξιο έχει η Έβδομη μέρα της δημιουργίας, είναι η αγωνία και η συμπόνοια για τον σημερινό, ταραγμένο, χαμένο άνθρωπο. Ο ήρωάς της, νέος κι αχόρταγος, μέσα σ’ έναν κόσμο και σε μια εποχή που πραγματοποιήθησαν τα πιο απίθανα και τα πιο φανταστικά, θέλει, θέλει τα πάντα, μα “δε βολεί”. Θέλει να δημιουργήσει, θέλει να γίνει κάτι, κάποιος, να υπάρξει μέσα σ’ αυτή τη γη, να μην περάσει σαν ίσκιος χωρίς χνάρια, αλλά η μπόρεσή του είναι πολύ μικρότερη απ’ τις φιλοδοξίες του Δεν έχει πού ν’ ακουμπήσει τα πόδια του, δεν έχει κανένα βάθρο για να στηρίξει το άγαλμα της μεγαλοσύνης του – ταλέντο, μόρφωση, δημιουργική δύναμη. Ειν’ ένας ανεδαφικός ρομαντικός, που το ανθρώπινο μαρτύριο (η απόσταση ανάμεσα σ’ αυτό που θέλουμε και σ’ αυτό που μπορούμε) τον τυραννεί περισσότερο απ’ τους άλλους, γιατί αυτός θέλει πιο πολλά απ’ τον καθένα και μπορεί πιο λίγα απ’ τον οποιονδήποτε… Προπάντων, δε μπορεί να σταθεί σοβαρά απέναντι στη ζωή, να τη δει όχι σαν παιχνίδι, σαν παραλήρημα ή σαν μυθιστόρημα, αλλά σαν μάχη με τον εαυτό του…»»
Η ταινία έκοψε 127.932 εισιτήρια στους κινηματογράφους της Αθήνας και του Πειραιά κατά την πρώτη της προβολή, κατατασσόμενη στην 50η θέση ανάμεσα στις 117 ελληνικές ταινίες της κινηματογραφικής περιόδου 1966-67 (η σεζόν με την μεγαλύτερη παραγωγή ταινιών στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου).
Και όπως σημειώνεται .. Σας περιμένουμε, κι αυτή την Τετάρτη, να δούμε ή να ξαναδούμε παρέα ταινίες που άφησαν εποχή. Να γνωρίσουμε τον Ιάκωβο Καμπανέλλη του κινηματογράφου, να δούμε εικόνες της Ελλάδας μιας άλλης εποχής, και να μοιραστούμε την εμπειρία μιας κινηματογραφικής βραδιάς αυτό το καλοκαίρι στο Θεατρικό Μουσείο Ιάκωβος Καμπανέλλης. Η είσοδος για όλες τις προβολές είναι ελεύθερη».
