Στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μελισσοκόμοι κάθε καλοκαίρι με τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας στα δάση, αναφέρεται σε συνέντευξή του στον ΑγροΤύπο ο κ. Γιώργος Αθανασιάδης, Βιολογικός Μελισσοκόμος από την Εύβοια και Γραμματέας του Σωματείου Βιολογικών Μελισσοκόμων Ελλάδας.
«Πολλοί μιλάνε για τα καμένα μελίσσια, αλλά κανείς δεν μιλάει για την χαμένη παραγωγή. Έλατος και πεύκο από τα βασικά μέλια της χώρας. Για να παράγει θα πρέπει τα μελίσσια να είναι στα δάση. Είμαστε επαγγελματίες και αν μας απαγορεύουν να κυκλοφορούμε ελεύθερα δεν μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας.
Η πολιτεία έχει κάνει μεγάλο λάθος να αντιμετωπίζει εχθρικά τον κλάδο μας. Ο μελισσοκόμος αντιμετωπίζεται ως παρείσακτος παρίας στα δάση, στους κάμπους, στις λαγκαδιές και σε όλη την ύπαιθρο.
Παράγουμε από το δάσος και σίγουρα δεν θέλουμε να καταστρέψουμε μια περιοχή που μας δίνει εισόδημα. Ο μελισσοκόμος είναι ο Φύλακας του Δάσους. Με τις μέλισσές του διατηρεί και εμπλουτίζει τη βιοποικιλότητα του οικοσυστήματος.
Ο μελισσοκόμος είναι τα μάτια του δάσους και ο μόνιμος θεματοφύλακας της δασοπροστασίας χειμώνα-καλοκαίρι.
Είναι αυτός που σβήνει τις πυρκαγιές, αυτός που με το άγρυπνο βλέμμα του ειδοποιεί την πυροσβεστική, αυτός που πάντα φροντίζει και αποψιλώνει τα δασικά οικοσυστήματα, τα οποία και αποτελούν το δεύτερο σπίτι του. Είναι αυτός που ζει και αναπνέει μέσα και από το δάσος, αρμονικά και φυσικά.
Αφήστε το μελισσοκόμο να εργαστεί σιωπηλά και ακούραστα μέσα σε αυτό, χωρίς καν να αποζητά την αναγνώριση του έργου που επιτελεί. Μην του απαγορεύετε να εξασκεί το ύψιστο λειτούργημά του για την προστασία, τη διαφύλαξη και τη διασφάλιση της ίδιας της ζωής του δάσους, των υπόλοιπων έμβιων όντων, της ανθρωπότητας.
Δυστυχώς ζούμε σε καιρούς κατά τους οποίους η Πολιτεία αντί να προτρέπει και να κινητροποιεί τους επιτηδευματίες μελισσοκόμους να επισκέπτονται πιο συχνά τα δάση, ως ενεργοί δασοπροστάτες που φυλούν – περιπολούν για τυχόν εστίες ή και εμπρησμούς, τους απαγορεύει να εισέλθουν και να εργαστούν με τις μέλισσές τους.
Μαζί με εμάς απαγορεύει και σε ερασιτέχνες μελισσοκόμοι, αλλά και σε όλους οι πολίτες που δραστηριοποιούνται στα δασικά οικοσυστήματα (περιπατητές, αθλητές, αισθητικοί επισκέπτες κ.ο.κ.) που γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει πυροπρόληψη. Ένα έρημο δάσος είναι εύκολο να καεί.
Ο μελισσοκόμος, με την απαγόρευση εισόδου στα δάση, χάνει τη δυνατότητα να εξάσκηση το επάγγελμά του, με τα συνεπακόλουθα διαφυγόντα κέρδη. Επίσης, εξίσου σημαντικό, του αφαιρείται το δικαίωμά του να φροντίσει το ζωικό του κεφάλαιο, τα ίδια του τα μελισσοσμήνη.
Είναι μεγάλο λάθος το επιχείρημα που ακούμε τα τελευταία χρόνια κατά το οποίο δεν συντρέχει κανένας λόγος να εισέρχεται ο μελισσοκόμος στα δάση ως πιθανός υπαίτιος έναρξης πυρκαγιών. Ίσα-ίσα, ο μελισσοκόμος, με τις συχνές επιθεωρήσεις στα ζωντανά του, πολλαπλασιάζει την επαγρύπνηση από τυχόν εστίες ή και εμπρηστικές απόπειρες.
Ο μελισσοκόμος καπνίζει τα μελίσσια του, ως πρακτική που εφαρμόζεται παραδοσιακά εδώ και χιλιάδες χρόνια. Πόσο μάλλον των Ελλήνων μελισσοκόμων που παρέδωσαν στον κόσμο την επιστήμη της Μελισσοκομίας. Ο καπνισμός των μελισσιών επηρεάζει το φερομονικό ισοζύγιο των μελισσών, προκειμένου να υπάρχει αρμονική συνεργασία του μελισσουργού με τη μέλισσα, που έχει ανακηρυχθεί εξάλλου ως το πολυτιμότερο έμβιο ον στη γη (Earth Institute). Με απλά λόγια το κάπνισμα μελισσών δεν μπορεί να εξομοιώνεται με το κάψιμο ξερών κλαδιών, όπως κάποιοι υπεύθυνοι θέλουν να παρουσιάσουν.
Είναι παντελώς παράλογο να διακατέχει το μελισσοκόμο η ελαφρότητα της απροσεξίας και της χαλαρότητας, ιδιαίτερα όταν βρίσκεται στο δεύτερο σπίτι του, που είναι το δάσος.
Όχι μόνο φροντίζει ώστε τα εργαλεία του να είναι καθαρισμένα, όχι μόνο προσέχει τις κινήσεις του με θρησκευτική ευλάβεια και στρατιωτική πειθαρχία, αλλά επιπλέον έχει πάντα στη διάθεσή του πυροσβεστήρες, νερό, χώμα, όπως και κάθε σύγχρονο μέσο (είτε αυτό λέγεται άψογο καπνιστήρι είτε εργαλεία πυρόσβεσης) που του εξασφαλίζει την άμεση επέμβασή του σε περίπτωση που εντοπίσει μια εστία φωτιάς στο δάσος.
Προς χάριν αποκατάστασης της αλήθειας, ζητώ από τους πολίτες να αναζητήσουν πληροφορίες σχετικά με τις εργασίες του μελισσοκόμου στα δασικά οικοσυστήματα από έγκυρες πηγές. Να αγκαλιάσουν τον κλάδο, καθώς η μελισσοκομία αποτελεί το οικολογικότερο επάγγελμα και ο μελισσοκόμος με τις μέλισσες του ασκεί ένα ύψιστο λειτούργημα για τη διατήρηση της ίδιας της ζωής στο δάσος και στα φυσικά οικοσυστήματα.
Καλώ όποιον επιθυμεί να επισκεφτεί οποιονδήποτε συνάδελφο προκειμένου να διαπιστώσει το πάθος, το γνωσιακό υπόβαθρο και το ζήλο που επιδεικνύει ο μελισσοκομικός κλάδος στη δασοπροστασία και την πυρόσβεση».
