Για πρώτη φορά ένας μεγάλος αριθμός από Φλαμίγκο βρέθηκε στη Νάξο και δη στις αλυκές της Μικρής Βίγλας ως μεσοσταθμός του ταξιδιού που κάνουν από τον Νότο προς τον Βορρά
«Η σημασία των πουλιών δεν φανερώνεται σαν τα φονεύεις με δίκαννο σε κυνήγι. Η σημασία των πουλιών υπάρχει μόνο όταν πετούν για να θυμίζουν τον ξεχασμένο μας προορισμό». Αυτό έχει γράψει ο Μάνος Χατζηδάκης παλαιότερα στα «Σχόλια του Τρίτου» σε μία προσπάθεια να εξηγήσει την ιδιαιτερότητα της παρατήρησης των πουλιών…
Και στη Νάξο τα μέλη του Συλλόγου Προστασίας Άγριας Ζωής ένιωσαν έντονα συναισθήματα έχοντας την πληροφορία ότι δεκάδες Φλαμίνγκο (κοντά στα 90) είχαν φτάσει στην Αλυκή της Μικρής Βίγλας… Και είναι η πρώτη φορά που τόσα πολλά φοινικόπτερα έχουν συγκεντρωθεί στο νησί. Όπως σημειώνεται στην σχετική ανάρτηση «Τα πτηνά θα μείνουν για λίγες ώρες στο νησί μας να ξεκουραστούν και να τραφούν συνεχίζοντας το ταξίδι τους. Όσοι έχουν την τύχη να τα θαυμάσουν παρακαλούμε να σεβαστούν ότι είναι ιδιαίτερα κουρασμένα και να μην τα ενοχλήσουν».
Οι στάσεις για φαγητό
Και τα πουλιά αυτά – που φέρουν την ονομασία «πουλιά της Αγάπης» – βρίσκονται στη μέση του ταξιδιού τους… Από το Νότο προς το Βορρά ώστε να μπορέσουν να περάσουν το καλοκαίρι τους. Και η στάση στις αλυκές απαραίτητη. Καθότι μέσα από αυτές μπορούν να βρουν φαγητό. Απαραίτητο άλλωστε για ενδυνάμωση ενόψει του ταξιδιού τους… Και συν τοις άλλοις οι αλυκές είναι περιοχές όπου υπάρχει προστασία και λειτουργεί ως ιδανικό καταφύγιο… Αξιοσημείωτο είναι ότι στην Αλυκή της Λήμνου τον χειμώνα του 1997 μετρήθηκαν ούτε λίγο ούτε πολύ περισσότερα από 4.000 φλαμίνγκο ή αλλιώς, ας χρησιμοποιήσουμε και τη γλώσσα μας, φοινικόπτερα. Και βέβαια, να σημειώσουμε ότι στην λιμνοδεξαμενή της Μυκόνου έχει απαγορευτεί με κάθε επισημότητα το κυνήγι…
Και τέλος να σημειώσουμε ότι στην Ινδία σέβονται ιδιαίτερα τα συγκεκριμένα πουλιά και κεντούν Φλαμίνγκο στο πάπλωμα της νύφης καθότι θεωρούνται πουλιά της αγάπης…
Όσο για το ροζ του χρώματος; Τα μωρά φλαμίνγκο είναι αφράτα και χνουδωτά, αλλά δεν είναι ροζ. Συνήθως γεννιούνται λευκά ή γκρι και στην πορεία αποκτούν μία πιο ρόδινη απόχρωση. Αυτό συμβαίνει γιατί τα θαυμαστά αυτά πτηνά επιλέγουν και αποκτούν το χρώμα τους από τη διατροφή τους. Το ροζ των φλαμίνγκο δημιουργείται από τα καροτενοειδή – οργανικές χρωστικές ουσίες που υπάρχουν στα φύκια και τα μικροσκοπικά οστρακόδερμα που τα φλαμίνγκο τρώνε στο νερό. Αντί όμως να πάνε κατευθείαν στο στομάχι τους, οι χρωστικές ουσίες εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και απορροφώνται καθώς σχηματίζονται τα φτερά τους. Έτσι το πόσο ροζ είναι ένα φλαμίνγκο εξαρτάται από το τι τρώει. Αυτός ο βιολογικός δανεισμός δεν είναι μοναδικός για τα φλαμίνγκο. Πολλά άλλα πουλιά χρησιμοποιούν τα καροτενοειδή για να αποκτήσουν χρώματα σε αποχρώσεις του κόκκινου, του πορτοκαλί, του κίτρινου, του ροζ, και του μοβ.
