Απόλλωνας… Πως καταφέρνει μέσα σε ένα 24ωρο να σε κάνει να τον αγαπήσεις.
Εκεί στα βόρεια της Νάξου. Με τον βοριά να “δέρνει” τα ακίνητα του πανέμορφου χωριού. Να κρατάει τους κατοίκους του χωριού κλεισμένους στα σπίτια…
Μας αρέσει να απολαμβάνουμε κάθε επίσκεψη. Τα παράπονα των κατοίκων γνωστά.. Και χιλιοειπωμένα.
Οι κάτοικοι παλεύουν μόνοι τους. Αλλά παλεύουν. Χθες τα φώτα σβηστά. Σήμερα, κάποια ανάβουν.
Χθες, το πνεύμα των Χριστουγέννων μακριά. Σήμερα, μία αγκαλιά.
Μπορεί το καράβι φέτος να μην άναψε. Μπορεί να χάθηκαν τα φώτα που είδε δώσει ο δήμος, όμως οι κάτοικοι δεν έχασαν το χαμόγελό τους.
Στόλισαν ότι μπορούσαν. Με επίκεντρο την εκκλησία του χωριού. Τον Αγιο Ιωάννη, τον Πρόδρομο.
Πλούσια ή φτωχά, δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι ότι ο στολισμός είναι υπαρκτός και μας θυμίζει ότι δεν χρειάζεσαι κάτι πλούσιο, φανταχτερό για να γιορτάσεις.
Το μόνο που χρειάζεται είναι ανοιχτή καρδιά. Εναν ιερεά που φέρνει χαμόγελα, πίστη στους κατοίκους και μερικούς εθελοντές που έχουν τη διάθεση προσφοράς.
Και το βράδυ όταν πηγαίνουν για ύπνο, κοιτάζουν από το παράθυρο το δέντρο έξω από την εκκλησία που λάμπει…
Τα Χριστούγεννα είναι μόλις οκτώ μέρες μακριά… Χρόνια πολλά από τον Απόλλωνα της Νάξου…
