Ο καρκίνος του μαστού είναι ο συχνότερα διαγνωσμένος καρκίνος και η κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο στις γυναίκες. Κάθε λεπτό, τέσσερις γυναίκες διαγιγνώσκονται με καρκίνο του μαστού σε όλο τον κόσμο και μία γυναίκα πεθαίνει.
Έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Medicine» δείχνει ότι μία στις 20 γυναίκες παγκοσμίως διαγιγνώσκεται με καρκίνο του μαστού, ενώ εκτιμάται ότι 1 στις 70 είναι πιθανό να πεθάνει από τη νόσο κατά τη διάρκεια της ζωής της.
Το 2021, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ξεκίνησε την Παγκόσμια Πρωτοβουλία για τον Καρκίνο του Μαστού (GBCI) για να θέσει ως στόχο οι χώρες να πετύχουν μέση ετήσια μείωση της θνησιμότητας από τον καρκίνο του μαστού κατά 2,5%.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα για τη συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου του μαστού στις γυναίκες και τα ποσοστά θνησιμότητας σε 185 χώρες. Όπως διαπίστωσαν, το 2022 καταγράφηκαν 2,3 εκατομμύρια νέα κρούσματα και 670.000 θάνατοι από καρκίνο του μαστού παγκοσμίως. Ωστόσο, η κατανομή αυτών των κρουσμάτων ήταν άνιση.
Σε χώρες με υψηλότερους δείκτες Ανθρώπινης Ανάπτυξης (HDI, ένα σύστημα που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της συνολικής ποιότητας ζωής μιας χώρας) τα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου του μαστού είναι μεγαλύτερα.
Αντίθετα, στις χώρες με χαμηλότερους δείκτες ποιότητας ζωής HDI, οι γυναίκες που διαγνώστηκαν με καρκίνο του μαστού είχαν δυσανάλογα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας. Για παράδειγμα, ο κίνδυνος διάγνωσης ήταν υψηλότερος στη Γαλλία (1 στις 9) και στη Βόρεια Αμερική (1 στις 10), ενώ ο κίνδυνος θανάτου από καρκίνο του μαστού ήταν υψηλότερος στα Φίτζι (1 στις 24) και στην Αφρική (1 στις 47).
Οι συγγραφείς εξέτασαν επίσης τα ποσοστά θνησιμότητας από καρκίνο του μαστού σε διάστημα δέκα ετών σε 46 χώρες και διαπίστωσαν ότι ενώ τα ποσοστά θνησιμότητας φαίνεται να μειώνονται σε 30 χώρες, μόνο επτά χώρες επιτυγχάνουν τον στόχο του ΠΟΥ για μείωση της θνησιμότητας κατά 2,5% ετησίως: Μάλτα, Δανία, Βέλγιο, Ελβετία, Λιθουανία, Ολλανδία και Σλοβενία.
Με βάση τις τρέχουσες τάσεις, η εμφάνιση καρκίνου του μαστού και η θνησιμότητα από τη νόσο αναμένεται να αυξηθούν κατά 38% και 68% αντίστοιχα μέχρι το 2050, επηρεάζοντας δυσανάλογα τις χώρες με χαμηλότερους δείκτες HDI. Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 3,2 εκατομμύρια νέα περιστατικά και 1,1 εκατομμύρια θανάτους το 2050.
Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι αυτές οι εκτιμήσεις περιορίζονται από την ποιότητα και τη διαθεσιμότητα των δεδομένων, ιδιαίτερα για τις χώρες με χαμηλότερους δείκτες HDI, που ενδέχεται να έχουν ατελή συστήματα καταγραφής καρκίνου. Οι μελλοντικές εκτιμήσεις περιορίστηκαν επίσης σε ένα υποσύνολο χωρών λόγω των διαφορετικών συνόλων δεδομένων που χρησιμοποιήθηκαν.
Όπως επισημαίνουν, απαιτούνται επείγουσες δράσεις, ιδιαίτερα σε χώρες με χαμηλότερους δείκτες ποιότητας ζωής, καθώς και συνεχείς επενδύσεις και βελτιώσεις στην έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία, προκειμένου να μειωθούν οι αυξανόμενες ανισότητες στην επιβίωση από τον καρκίνο του μαστού παγκοσμίως.
