Τι κι εάν έχουμε πάει στο φεγγάρι. Τι κι εάν ετοιμαζόμαστε για ανακαλύψεις νέων πλανητών… Σήμερα, το 2025, έχουμε καταγράψει οπτικά λιγότερο από το 0,001% του παγκόσμιου θαλάσσιου πυθμένα τα τελευταία 70 χρόνια, ποσοστό που αντιστοιχεί σε έκταση περίπου το ένα δέκατο του μεγέθους του Βελγίου.
Σοκάρει και μόνο η αναφορά…
Αυτό διαπιστώνει έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Advances.
Ο ωκεανός υφίσταται τις κύριες επιπτώσεις της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής και ενώ είναι πολλά γνωστά για τον αντίκτυπο της υπερθέρμανσης του πλανήτη στην επιφάνεια της θάλασσας και τα ρηχότερα νερά, λιγότερα είναι κατανοητά για την επιρροή της στον βαθύ ωκεανό, δηλαδή σε βάθος μεγαλύτερο των 200 μέτρων.
Οι ερευνητές συνέκριναν 43.681 καταγραφές από αποστολές υποβρυχίων από το 1958 και μετά σε 14 χώρες, 120 Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) και την ανοιχτή θάλασσα. Στην καλύτερη περίπτωση, τα δεδομένα κατέγραψαν το 0,001% του θαλάσσιου πυθμένα.
Η έρευνα εντοπίζει ότι υπάρχουν γεωγραφικές ανισότητες στα συλλεχθέντα δεδομένα, καθώς οι περισσότερες παρατηρήσεις έχουν γίνει εντός 200 ναυτικών μιλίων από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιαπωνία και τη Νέα Ζηλανδία. Οι ίδιες τρεις χώρες, καθώς και η Γαλλία και η Γερμανία, είχαν πραγματοποιήσει μαζί το 97,2% όλων των καταδύσεων.
«Αυτό το μικρό και μεροληπτικό δείγμα είναι προβληματικό όταν επιχειρείται ο χαρακτηρισμός, η κατανόηση και η διαχείριση ενός παγκόσμιου ωκεανού», σημειώνουν οι συγγραφείς.
Οι υπολογισμοί τους δείχνουν ότι θα χρειαστούν περισσότερα από 100.000 χρόνια για να απεικονιστεί ο θαλάσσιος πυθμένας in situ. «Αυτές οι εκτιμήσεις καταδεικνύουν ότι χρειαζόμαστε μια θεμελιώδη αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο εξερευνούμε και μελετούμε τον παγκόσμιο βαθύ ωκεανό», καταλήγουν.
Πηγή: ΑΠΕ
