Παρασκευή, 25 Ιουλίου, 2025
ΑρχικήΑκτοπλοΐα"Εξπρές Σάμινα" - Ναυάγιο: Η Ρούλα Μπαϊράμη - τότε 5 μηνών έγκυος...

“Εξπρές Σάμινα” – Ναυάγιο: Η Ρούλα Μπαϊράμη – τότε 5 μηνών έγκυος – δεν μπορεί να ξεχάσει εκείνο το βράδυ

|

Τη νύχτα της 26ης Σεπτεμβρίου 2000, η Ρούλα Μπαϊράμη ταξιδεύει με το «Εξπρές Σάμινα» προς Νάξο, όταν το πλοίο προσκρούει στη βραχονησίδα Πόρτες έξω από το λιμάνι της Πάρου και ξεκινά να βυθίζεται. Μέσα στο χάος και τον πανικό, αναγκάζεται να πηδήξει στη θάλασσα ενώ βρίσκεται σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Ιστορίες που σημαδεύουν μία ζωή τους πρωταγωνιστές…

Διαβάστε τι είπε στην ιστοσελίδα istorima.org για εκείνο το βράδυ

Το 2000, τον Σεπτέμβριο μήνα, είχα πάει από Νάξο στη Λάρισα για να δώσω εξετάσεις στον ΑΣΕΠ, διαγωνισμό εκπαιδευτικών. Κι επιστρέφοντας, από εδώ από τη Λάρισα που πήρα να ρωτήσω τότε –δεν υπήρχε και το ίντερνετ να ενημερωνόμαστε, με τηλέφωνα στα πρακτορεία– και μου είπαν ότι 5 η ώρα, 5μισι, ήταν το «Απόλλων». Πάω εκεί. Το «Απόλλων» ήταν δεμένο στο λιμάνι του Πειραιά, αλλά δεν έφυγε ποτέ και μας βάλαν όλους στο «Σάμινα», το οποίο πήγαινε Σάμο. Θα περνούσε βέβαια Πάρο, Νάξο, Ικαρία, Σάμο μετά.

Με το που μπαίνω στο Σάμινα ένας φόβος με πήρε, γιατί εκείνη τη στιγμή έμπαινε μια νταλίκα, ένα φορτηγό, τέλος πάντων, μεγάλο, πάνω στη μπουκαπόρτα του καραβιού κι εγώ κι ίσα-ίσα. Δεν υπήρχε χώρος. Ήταν πολύ στενό καράβι μάλλον. Τέλος πάντων, ανέβηκα στο καράβι. Πήγα πάνω.

Εγώ, επειδή ταξίδευα κι από Λάρισα, ήμουνα και πέντε μηνών έγκυος τότε, είχα πάρει καμπίνα. Πήγα κατευθείαν στην καμπίνα, ξάπλωσα. Είχαν έρθει –ήταν τετράκλινη η καμπίνα– κι άλλες τρεις κυρίες. Μιλήσαμε λίγο στην αρχή. Μετά, η καθεμία ησύχασε. Κουνούσε το καράβι στη διαδρομή. Είχε 7-8 μποφόρ. Τα είχε. Ήταν ο καιρός φουρτουνιασμένος. Ήθελα να σηκωθώ να πάω να πάρω κάτι να φάω, αλλά δε σηκωνόμουνα, γιατί φοβόμουν να σηκωθώ από το κούνημα.

1186288_4960732236623_1674964997_n
Στον υγρό του τάφο το Express Σάμινα με την βαριά ιστορία που σε πληγώνει

Είχαν βγάλει κι ανακοίνωση ότι το πλοίο σε λίγα λεπτά φτάνει στην Πάρο κι ακούμε αμέσως ένα «μπαμ». Στην αρχή, ακούγοντας τον θόρυβο, νόμιζα ότι είχε φτάσει όντως στην Πάρο κι είχε πέσει η άγκυρα, γιατί στα παλιά καράβια έτσι ακουγόταν, δυνατά η άγκυρα. Αλλά με το που σβήνουν τα φώτα, καταλάβαμε ότι κάτι συμβαίνει. Μια άλλη κυρία που ήταν στην ίδια καμπίνα, μας λέει: «Σηκωθείτε. Κάτι έγινε». Κανένας να μας ειδοποιήσει από το καράβι, ούτε ανακοίνωση, ούτε τίποτα.

Το καράβι άρχισε να παίρνει κλίση. Τότε δεν ξέραμε ότι μέσα στην καμπίνα υπήρχανε σωσίβια να παίρναμε. Μέχρι τότε δε γινόταν καμία ανακοίνωση στα καράβια. Μπαίναμε και δε λέγαν πού υπάρχουν σωσίβια, πού υπάρχουν έξοδοι κινδύνου. Δεν τα λέγανε. Εγώ πήρα μόνο την τσάντα μου που είχα και βγήκαμε έξω.

Με το που βγήκα εγώ από την καμπίνα, δεν μπορούσα να σταθώ άνετα. Σχεδόν ακουμπούσαμε κάτω ή στο πλάι για να περπατήσουμε. Ήταν και σκοτεινά. Ήτανε… είχε πάρει κλίση αμέσως, γιατί είχε κάνει ρήγμα κι είχαν μπει νερά μέσα κι αμέσως έκανε κλίση μεγάλη.

Να μπαίνουν νερά μέσα. Ο κόσμος να πηδάει στη θάλασσα. Ένας πανικός. Ενημέρωση από το καράβι καμία. Αυτό το λέω. Το σημειώνω. Καμία. Καμία ενημέρωση. Δεν είδα κανέναν από το καράβι. Κανέναν ναυτικό εκεί πέρα.

Ήτανε παντού σκοτεινιά. Σκοτάδια. Τα φώτα είχανε σβήσει. Δε βλέπαμε τίποτα. Πηγαίναμε εκεί που ακουγόταν οι φωνές. Προχωρήσαμε. Ευτυχώς, οι καμπίνες ήταν πάνω.

Από τις καμπίνες, πηγαίνουμε στο σαλόνι. Μέχρι να πάμε εμείς στο σαλόνι, είχε ερημώσει το σαλόνι. Είχαν πέσει βέβαια καρέκλες, είχανε πέσει απ’ τα μπαρ μπουκάλια, οτιδήποτε άλλο είχανε. Ένας χαμός. Λίγοι άνθρωποι είχαν μείνει εκείνη τη στιγμή που θυμάμαι εγώ μέσα στο σαλόνι του καραβιού. Και τότε ένα παιδί, ήταν φαντάρος στη Σάμο, αυτός μού έφερε ένα σωσίβιο το οποίο ήταν και παιδικό. Μου λέει: «Αυτό θα σας δώσω. Δεν έχω άλλο». Μου το φόρεσε –-να ‘ναι καλά το παιδί– κι έφυγε εκείνος. Μόνο οι στρατιώτες μάς βοηθήσανε. Οι στρατιώτες που πηγαίνανε στη Σάμο. Αυτά τα παλικάρια δώσανε και βέβαια και πολλοί χαθήκανε. Μας βοήθησαν.

Βγήκα έξω από το σαλόνι. Με το που βγαίνω έξω σε εκείνο το επίπεδο, άρχισαν να φτάνουν τα νερά, να φτάνει η θάλασσα εκεί. Ήταν θυμάμαι κι ένας παπάς εκείνη τη στιγμή με το κομποσκοίνι του εκεί που έλεγε τις προσευχές του και λέει: «Πάμε πάνω, πάμε πάνω». Κουτσά-στραβά, μάλλον σέρνοντας γιατί δεν μπορούσες να σταθείς, το πλοίο είχε γύρει πολύ, ανεβήκαμε δέκα-δεκαπέντε σκαλιά που ήτανε για να πάμε στο επόμενο κατάστρωμα. Αλλά μέχρι που ανεβήκαμε, είχε φτάσει το νερό κι εκεί, οπότε δεν υπήρχε άλλη ελπίδα σωτηρίας. Μόνο η θάλασσα.

Ευτυχώς για μένα που ήμουνα κι έγκυος… Νομίζω ότι αν έπεφτα από ψηλά, κάτι θα πάθαινα, αλλά από εκεί που έπεσα στη θάλασσα, έπεσα σαν να έμπαινα στην παραλία. Σαν μια βουτιά, δηλαδή.

Εκείνη την ώρα, δεν μπορούσα να σκεφτώ και πολλά. Κοίταζα στην Πάρο, έβλεπα τα φώτα της Πάρου κι έλεγα: «Παναγιά μου, βοήθησε μας!» Εμένα και το μωρό, που ήμασταν εκεί. Φαινόταν κι ο σταυρός της Εκατονταπυλιανής απέναντι και κοίταξα και σε αυτό προσευχήθηκα. Έκανα το σταυρό μου κι έπεσα στη θάλασσα. Και βέβαια, εκείνη τη στιγμή ήταν η πιο σωστή, γιατί αν αργούσα λίγο ακόμη, θα μας τραβούσε μέσα η δίνη της θάλασσας και θα μέναμε εκεί.

Σάμινα
Σάμινα

Μετά κολύμπησα, κολύμπησα… Έβρισκα διάφορα αντικείμενα μπροστά μου. Τώρα δεν ξέρω τι ήτανε. Πάντως κάτι τσάντες έβλεπα… Εντελώς μόνη. Ακούμπησα σε κάτι. Παπούτσι ήτανε; Κάτι τσάντες από επιβάτες που τους φεύγανε, αλλά κάποιον να μιλήσω, δεν είχα. Όπου με πήγαινε το νερό. Δεν μπορούσα να προσανατολιστώ τώρα. Πολλοί συνάντησαν και πνιγμένους, πώς να το πω… Και σε κανένα εικοσάλεπτο, υπολογίζω, αφού ήμουνα στη θάλασσα, βρέθηκε μπροστά μου σαν από μηχανής θεός, ένα καΐκι.

Κι αυτό το καΐκι, έχει ιστορία. Ο καϊξής ήταν στο λιμάνι για να πάρει τον πεθερό του από το καράβι. Ενώ είχε δει το καράβι να έρχεται –φαινόταν από την Πάρο, πολύ κοντά οι Πόρτες εκεί πέρα– ξαφνικά το έχασε το καράβι. Σβήσανε τα φώτα και χάθηκε το καράβι. Τι έγινε το καράβι; Κατάλαβε ο άνθρωπος. Αφού είχε το καΐκι του εκεί, μπήκε μέσα και το πήρε κι ήταν ο πρώτος που έφτασε εκεί κι έτυχε μπροστά μου. Ήτανε σαν να, από μηχανής θεός. Η Παναγία μάς βοήθησε; Τι να πω…

Βέβαια, ήταν πάλι δύσκολο να ανέβω μέσα στο καΐκι με 8 μποφόρ. Πώς να ανέβεις στο καΐκι απ’ τη θάλασσα; Τελικά, αυτοί είχανε κάτι τριχιές, κάτι χοντρά σχοινιά. Τα ρίχνανε. Έπιασα κι εγώ το σχοινί μια φορά, αλλά πώς να τραβηχτώ μετά να ανέβω πάνω και πέντε μηνών έγκυος; Τελικά, μου δώσανε κι ένα χέρι όσο πλησίαζα στη βάρκα κι έδωσα κι εγώ μια ώθηση κι ανέβηκα. Εκεί ήμασταν ο ένας πάνω στον άλλον. Μας έσωσε. Αλλιώς, δεν πιστεύω να είχα σωθεί.

Πάνω στο καΐκι είχε τόσο κύμα… έκανα κι εμετό, θυμάμαι. Μας έβγαλε στην Πάρο. Εκεί οι Παριανοί –να ‘ναι καλά κι αυτοί– μας βοήθησαν. Μας περιμέναν με τις κουβέρτες να μας σκεπάσουν, να μας πάρουν με τα αυτοκίνητα τους στα δωμάτια τους… ανοίξαν τα δωμάτια τους οι άνθρωποι. Να μας δώσουν ρούχα στεγνά… Εμένα μου έδωσε ο σπιτονοικοκύρης μια φόρμα του με ένα φούτερ από πάνω, γιατί δεν είχαμε τίποτα. Η τσάντα μου είχε φύγει στη θάλασσα. Μετά από λίγο, αφού φτάσαμε εκεί στο δωμάτιο, βρήκαμε τηλέφωνα. Επικοινώνησα με τον άντρα μου στη Νάξο, που είχανε όλοι αναστατωθεί. Τους λέω: «Είμαι στην Πάρο». Κι ηρεμήσανε.

Το βράδυ με ρωτήσανε, επειδή τους είπα ότι είμαι έγκυος, αν είχα κάποιο πρόβλημα, ξέρω γω, να με πάνε στο Κέντρο Υγείας. Δεν είχα. Και μου λένε: «Αν δεν είναι επείγον, μην πάτε, γιατί εκεί γίνεται χαμός τώρα». Κι όντως, έκατσα το βράδυ στο δωμάτιο. Κοιμήθηκα. Όσο μπόρεσα να κοιμηθώ, τέλος πάντων, σε ένα στεγνό κρεβάτι.

Ξεκουράστηκα, στέγνωσα, και την άλλη μέρα το πρωί, πήγα στο Κέντρο Υγείας. Ήταν ο γυναικολόγος από τη Νάξο συγκεκριμένα, είχε έρθει και μου έκανε έναν υπέρηχο. Δόξα τω Θεώ, ήταν καλά και το μωρό κι εγώ. Και μετά, αμέσως, πήγα στην Παναγία να ανάψω ένα κερί, στην Πάρο, στην Εκατονταπυλιανή.

Ο ψαράς από την Πάρο που περίμενε τον πεθερό του, αλλά τον πεθερό του δεν τον βρήκε. Μας έσωσε εμάς. Κι απ’ ό,τι μάθαμε μετά, είχε πνιγεί ο πεθερός του. Πήγαμε, τον βρήκαμε στην Πάρο. Τον ευχαριστήσαμε. Τι να πει κι ο άνθρωπος; Λέει: «Αυτό μπόρεσα, αυτό έκανα». Ό,τι μπόρεσε, έκανε. Αυτοί του καραβιού κατεβάσανε τις βάρκες και φύγανε πρώτοι και σωθήκανε. Χωρίς να ενημερώσουν τους επιβάτες. Αφήσαν τον κόσμο κι έπεσε κατευθείαν στη θάλασσα. Κι οι πρώτοι που πέσανε στη θάλασσα, μην μπορώντας να κολυμπήσουν τόσο πολύ μέχρι να βγουν στη στεριά, χαθήκανε πολλοί. Κάπου ογδόντα-ογδόντα ένας επιβάτες χαθήκανε.

Την επόμενη μέρα, δεν μπορέσαμε να φύγουμε εμείς για τη Νάξο, γιατί είχε απαγορευτικό. Μείναμε άλλο ένα βράδυ και φύγαμε την επόμενη μέρα, πάλι με το καράβι. Όταν ζεις σε νησί, άμα δε μπεις στο καράβι, δεν μπορείς. Τότε θα είσαι τιμωρημένος μια ζωή. Μουδιασμένη μπήκα, αλλά έπρεπε να μπω. Έπρεπε.

Μετά, αφού γεννήθηκε κι η κόρη μου, πήρε και το όνομα της Παναγίας, το Μαρία.

Ακούστε και την ιστορία

Αφηγήτρια: Ρούλα Μπαϊράμη
Ερευνήτρια: Γεωργία Μπαϊράμη
Δημηουργία podcast: Φένια Χαλά
Σχεδιασμός ήχου: Δημήτρης Παλαιογιάννης
Επεξεργασία ήχου: Δημήτρης Παπαδάκης

Το Istorima είναι το μεγαλύτερο έργο καταγραφής και διάσωσης προφορικών ιστοριών της Ελλάδας. Πάνω από 1.000 νέοι ερευνητές βρίσκουν αφηγητές, ακούνε, συλλέγουν και διασώζουν ιστορίες ανθρώπων από όλη την Ελλάδα: Ιστορίες του τόπου τους, ιστορίες αγάπης, ιστορίες που μας άλλαξαν ή μας προσδιόρισαν, ιστορίες σύγχρονες ή παλιές. Ιστορίες που δεν καταγράφονται στα βιβλία της Ιστορίας και που θα μπορούσαν να χαθούν στον χρόνο. Δημιουργήθηκε από τη δημοσιογράφο Σοφία Παπαϊωάννου και την ιστορικό Katherine Fleming κι υλοποιείται με ιδρυτική δωρεά από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του για την Επανεκκίνηση και Ενίσχυση των Νέων (δείτε περισσότερα στο www.snf.org). Οι πάνω από 20.000 ιστορίες δημοσιεύονται ολόκληρες σταδιακά στο www.archive.istorima.org. Αποσπάσματα των ιστοριών δημοσιεύονται σε μορφή podcast, βίντεο ή γραπτών ιστοριών στο www.istorima.org.

 


Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από τις σελίδες του Naxos Press - τώρα και στο Google News

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Τελευταία νέα
Δημοφιλή

«Το Σπιτάκι του Νερού» φέρνει καθαρό νερό στη Γαύδο, ένα βήμα προς τη βιώσιμη νησιωτικότητα

Με έως και 19 κυβικά μέτρα ημερήσιας παροχής, το νέο Water Kiosk στη Γαύδο προσφέρει δωρεάν πόσιμο νερό στους κατοίκους και μειώνει τη χρήση πλαστικού

Υποθαλάσσιοι κήποι ζωής: Η αναγέννηση της Ποσειδωνίας από το Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος

Μια αθόρυβη αλλά κομβική περιβαλλοντική προσπάθεια που εδώ και 7 χρόνια δίνει ανάσα στις ελληνικές θάλασσες

«Η θάλασσα ενώνει, η αδικία διχάζει»: Ισότιμη φορολόγηση ζητούν οι ναυτικοί των σκαφών αναψυχής

Ο Πρόεδρος της ΠΕΠΙΕΘ, cpt. Dr. Γιώργος Βάλλης, με αιχμηρή και τεκμηριωμένη παρέμβαση στη Βουλή ζητά ίση φορολογική μεταχείριση με τους συναδέλφους της εμπορικής ναυτιλίας

Ο Ελληνισμός της Διασποράς ενώνει δυνάμεις: Ορόσημο η 15η Γενική Συνέλευση της ΠΑΔΕΕ στη Βουλή

Ενίσχυση της κοινοβουλευτικής διπλωματίας και της ελληνικής πολιτισμικής ταυτότητας μέσω της συνεργασίας ΠΑΔΕΕ και Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς

Η Αγία Άννα της Ποταμιάς, ένα εκκλησάκι 12 αιώνων με ρίζες και ψυχή στην καρδιά της Νάξου

Στην πλαγιά της Ποταμιάς, το μικρό εκκλησάκι της Αγίας Άννας στέκει φρουρός της μνήμης και της πίστης για πάνω από 1.200 χρόνια, κρατώντας ζωντανό το νήμα της παράδοσης

Νάξος – “Φιλοξενία”: Έκτακτα μέτρα από το Υπουργείο Εργασίας για τον καύσωνα της Παρασκευής

Υποχρεωτική παύση εργασιών από τις 12:00 έως τις 17:00 σε πολλές δραστηριότητες εξωτερικού χώρου – Παρέμβαση του Συλλόγου Εστίασης Νάξου "Φιλοξενία"

Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας μπαλιάς: Ρεπορτάζ παραλίας στη Νάξο

Όταν το καλοκαιρινό ειδύλλιο με τη θάλασσα διακόπτεται από φωνές, κουβαδάκια και την... πέμπτη μπαλιά στο δόξα πατρί!.. Ο συγγραφέας Γιώργος Καστελλάνος μοιράζεται τις σκέψεις του

Δωρεάν σχολή κολύμβησης για παιδιά από τον Δήμο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, στην παραλία του Άη Γιώργη

Ξεκινούν τα μαθήματα κολύμβησης για παιδιά 4-14 ετών με στόχο την ασφάλεια και εξοικείωση με το νερό – Δωρεάν συμμετοχή με προεγγραφή

Πανηγυρικός Εσπερινός στην Αγία Άννα Νάξου με τη Χοροστασία του Μητροπολίτη Καλλίνικου

Σε κλίμα κατάνυξης τελέστηκε ο εσπερινός στο πανηγυρίζον Παρεκκλήσιο της Αγίας Άννης, παρουσία πλήθους πιστών

Ολική Αρθροπλαστική Ισχίου: Όταν ο πόνος δίνει τη θέση του στην κίνηση

Αρθροπλαστική Ισχίου: Όταν η Αντικατάσταση της Άρθρωσης Γίνεται Αναγκαία - Πότε επιλέγεται η ολική αρθροπλαστική ισχίου

“Μαχαιριά” στο λιμάνι της Νάξου: Σοβαρό επεισόδιο βίας μεταξύ νεαρών εργαζομένων

Ένα μεσημέρι του Ιουλίου μετατράπηκε σε σκηνικό τρόμου για περαστικούς και ντόπιους, όταν διαπληκτισμός ανάμεσα σε δύο υπαλλήλους γραφείου ενοικίασης εξελίχθηκε σε αιματηρό περιστατικό.

Νάξος – «Τέλος στα πρόστιμα, Δήμαρχε – Πεζοδρόμηση τώρα»: Η κραυγή μίας πόλης που πνίγεται

Αδικημένοι επαγγελματίες κρεμούν πανό αγανάκτησης στην καρδιά της Νάξου και ζητούν κάτι απλό: Ίδιους όρους για όλους.

Όταν το GPS σε οδηγεί… σε αδιέξοδο: Τουρίστας σφήνωσε όχημα σε σοκάκι της Νάξου

Αμερικανός οδηγός ακολούθησε πιστά τις οδηγίες πλοήγησης και κατέληξε… στα στενά της Φουντάνας – Η φωτογραφία που έγινε viral και η ανάγκη για καλύτερη καθοδήγηση στους τουρίστες

Έκτακτα μέτρα στη Σέριφο λόγω υπερκατανάλωσης νερού – Απαγορεύσεις και πρόστιμα

Ο Δήμος Σερίφου καλεί τους πολίτες να περιορίσουν τη χρήση νερού λόγω αυξημένης κατανάλωσης και περιορισμένων αποθεμάτων – Πρόστιμα έως και 1.000€ για παραβάτες.

Δονούσα: Ο τραυματισμός κοπέλας από ομπρέλα (!!!) αποκαλύπτει μια τρύπα στο σύστημα

Μια γυναίκα τραυματίστηκε σοβαρά σε απομονωμένη παραλία της Δονούσας και σώθηκε χάρη στην αλληλεγγύη ντόπιων και τουριστών — αλλά η πολιτεία έλειπε. Και την επόμενη φορά;

Δικαστική δικαίωση για τους κατοίκους του Καλοξύλου, ακυρώθηκε η άδεια λειτουργίας του νέου τυροκομείου της ΕΑΣ Νάξου

Μετά από μακροχρόνιο δικαστικό αγώνα, το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Πειραιά ακύρωσε την άδεια λειτουργίας του υπό ανέγερση τυροκομείου, δικαιώνοντας πλήρως τους περιοίκους

Αλυκό Νάξου: Κατεδαφίζεται το φάντασμα του ξενοδοχείου – Σώζεται το κεδροδάσος

Υπεγράφη η σύμβαση κατεδάφισης των ερειπίων στο Αλυκό – Ένα διαχρονικό «τραύμα» για τη Νάξο οδεύει προς θεραπεία μετά από δεκαετίες αδράνειας

Κυκλάδες – Ανατροπή στο τουριστικό χάρτη: Νάξος και Πάρος ανεβαίνουν, Μύκονος και Σαντορίνη «κατεβαίνουν»

Το καλοκαίρι του 2025 φέρνει ανακατατάξεις στους δημοφιλείς νησιωτικούς προορισμούς – Η Νάξος και η Πάρος «λάμπουν» με αύξηση ζήτησης, ενώ Σαντορίνη και Μύκονος μετρούν απώλειες και ανησυχίες

Θλίψη στη Σχοινούσα: Το ύστατο χαίρε στη Ρίτα Μούρτζη από τον Σύλλογο Σχοινουσιωτών

Μια αγαπημένη παρουσία του νησιού έφυγε πρόωρα – Συγκινητικό μήνυμα αποχαιρετισμού και κάλεσμα για στήριξη στη μνήμη της

“Πλατιά” στη Γαλήνη Νάξου: Εκεί που η γεύση συναντά την παράδοση

Το εστιατόριο που ξανασυστήνει την κυκλαδίτικη κουζίνα με προϊόντα από τη γη της Νάξου – κι ένα αγρόκτημα που αφηγείται ιστορίες στο τραπέζι