Η Χριστιάννα Οικονόμου έχει κάνει στόχο ζωής να αναπαλαιώσει καϊκιά που για κάποιο λόγο τέθηκαν εκτός ..δράσης εδώ και χρόνια… Και γυρίζοντας τις Μικρές Κυκλάδες κάθε χρόνο προσφέρει κι ένα μικρό θαύμα…
Η εικαστικός Χριστιάννα Οικονόμου ξεκινώντας τις σπουδές της στην Γλυπτική στο Central Saint Martins College of Art & Design και στο Chelsea College of Art & Design του Λονδίνου, δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι μία εργασία της γύρω από τις παραδόσεις της Ελλάδας που χάνονται μέσα στο χρόνο θα έπαιρνε σάρκα και οστά μετά από λίγα χρόνια στις Μικρές Κυκλάδες. Κλείνοντας μια πενταετία στο Λονδίνο, τελειώνοντας τις σπουδές της και συμμετέχοντας σε διάφορες εκθέσεις σε Ελλάδα και Λονδίνο, αφού παράλληλα συνεργαζόταν και με την κορωνίδα της βρετανικής μόδας, το Browns Fashion στο στήσιμο των windows’ installations τους, η νεαρή εικαστικός αποφάσισε να κλείσει τον κύκλο του Λονδίνου και να βάλει πλώρη για την Ελλάδα.
Έχοντας βαθιά αγάπη για τις παραδοσιακές τεχνικές της Ελλάδας και χρησιμοποιώντας ως κινητήριο δύναμη το παρελθόν και τη μνήμη στη γενικότερη δουλειά της ως εικαστικός, ξεκίνησε το πρόγραμμα εικαστικής αναπαλαίωσης παλιών εγκαταλελειμμένων καϊκιών, το “Καράβια που δεν φοβήθηκαν” σε συνεργασία με την ΜΚΟ “Άγονη Γραμμή Γόνιμη” το 2016 στις Μικρές Κυκλάδες.
Όλοι λίγο πολύ έχουμε ακούσει για τον αφανισμό των ελληνικών παραδοσιακών μας καϊκιών με τις ευλογίες της ΕΕ, η οποία δίνει κονδύλια προκειμένου να κατατίθενται οι αλιευτικές άδειες και κατ’ επέκταση να σπάνε τα ξύλινα σκάφη τους οι ψαράδες για υποτιθέμενη μείωση της αλιείας στο Αιγαίο Πέλαγος. Τα τελευταία χρόνια έχουν καταστραφεί πάνω από 11.500 ξύλινα σκαριά, μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς με την τελευταία έγκριση ακόμη 763 καϊκιών προ δέκα ημερών.
Η Οικονόμου αναλογιζόμενη το μεγάλο πλήγμα που προκαλεί όλο αυτό στην κληρονομιά της χώρας μας και θέλοντας να απευθυνθεί στο ευρύ Ελληνικό κοινό, που αγαπάει την Ελλάδα, την παράδοση, την τέχνη και την θάλασσα ξεκίνησε αυτό το πρόγραμμα. Σκοπός του εγχειρήματος αυτού, είναι αφενός να διασωθούν έστω και κάποια καΐκια, αφετέρου να διαδοθεί το μήνυμα γύρω από την διάσωση ελληνικών παραδοσιακών τεχνικών στην Ε.Ε. Στόχος δεν είναι η επαναλειτουργία και πρακτική χρήση των σκαριών αυτών αλλά η επαναπροσδιόρησή τους και ο μη συμβατικός τρόπος χρήσης τους, στη στεριά αυτή τη φορά, και πιο συγκεκριμένα στο λιμάνι του κάθε νησιού ως έργα τέχνης.
Και εικαστικά
Με πρώτη στάση την Σχοινούσα και αναπαλαιώνοντας τον “Μικρό Ηλία”, η εικαστικός συνέχισε στο απέναντι λιμάνι της Ηρακλειάς δίνοντας πάλι ζωή στον “Καπετάν Γιάννη” ο οποίος ήταν για χρόνια παρατημένος. Αυτή την στιγμή την πετυχαίνουμε (βλ ιστοσελίδα FreeSunday.gr) στο Κουφονήσι όπου ξεκινάει την αναπαλαίωση του τρίτου καϊκιού, το οποίο θα είναι έτοιμο το καλοκαίρι.
Παράλληλα με το πρόγραμμα “Καράβια που δεν φοβήθηκαν” και τα υπόλοιπα προσωπικά της projects που κάνει στο στούντιο της στα νησιά αυτά, τρέχει το «Εικαστικό Εργαστήρι» σε Σχοινούσα και Ηρακλειά στο οποίο κάνει απογευματινά καλλιτεχνικά μαθήματα στα παιδιά των δύο νησιών.
Όπως μας είπε και η ίδια για τα σχέδιά της για το μέλλον: «Σχέδια και όνειρα υπάρχουν πολλά. Αλλά επειδή δεν φανταζόμουν ποτέ ότι μετά από πέντε χρόνια στο Λονδίνο θα έμενα σε ένα νησί της Άγονης Γραμμής αφήνω την ζωή να κάνει αυτό που ξέρει καλά και μας ξαφνιάζει κάθε φορά. Φυσικά θα συνεχίσω αυτό που κάνω μιας κι αν κάτι έμαθα περνώντας τρία χρόνια και ειδικά χειμώνες στα νησιά αυτά, είναι πως η ζωή είναι πράγματι πολύ μικρή για να μην κάνουμε αυτά που αγαπάμε και μας γεμίζουν φως!»
