Όσο η νησιωτική Ελλάδα, και όχι μόνο η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, αποτιμάται όσο μισή σήραγγα στη ηπειρωτική χώρα, η συζήτηση θα είναι αδιέξοδη, τόνισε ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου, Γιώργος Χατζημάρκος στην σημερινή σύσκεψη για την ακτοπλοϊκή διασύνδεση των Κυκλάδων
Την κατανομή των εθνικών πόρων σε ό,τι αφορά τον σχεδιασμό και την υλοποίηση συστημάτων μεταφορών, με βάση των αριθμό ωφελουμένων, που στην περίπτωση των νησιών είναι οι μόνιμοι κάτοικοι και τα εκατομμύρια των επιβατών που διακινούνται ετησίως, με ειδική πρόβλεψη για τα μικρότερα νησιά, πρότεινε ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου, Γιώργος Χατζημάρκος, στην διάρκεια σύσκεψης που συγκάλεσε σήμερα στη Σύρο το Τοπικό Παράρτημα Κυκλάδων της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων (Π.Ε.Δ.) Νοτίου Αιγαίου, σε συνεργασία με το Επιμελητήριο Κυκλάδων, με αντικείμενο την ακτοπλοϊκή διασύνδεση των νησιών των Κυκλάδων, τόσο μεταξύ τους, όσο και με την ηπειρωτική χώρα, ενόψει της νέας δρομολογιακής περιόδου.
Παρόντων του Υφυπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Νεκτάριου Σαντορινιού και εκπροσώπων ακτοπλοϊκών εταιρειών, ο Περιφερειάρχης, ο οποίος είναι μέλος, ως εκπρόσωπος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος, στην Επιτροπή διαμόρφωσης του θεσμικού πλαισίου της ακτοπλοΐας, τόνισε ότι με ένα προϋπολογισμό που σε ετήσια βάση δεν ξεπερνά τα 100 εκατ. ευρώ για ολόκληρη τη νησιωτική Ελλάδα,, όταν για τρεις οδικούς άξονες της ηπειρωτικής χώρας έχουν διατεθεί δισεκατομμύρια ευρώ, οποιοσδήποτε σχεδιασμός ενός συστήματος μεταφορών, είναι καταδικασμένος να καταρρεύσει.
Υποχρηματοδότηση
«Τα μεταφορικά συστήματα τα οποία σχεδιάζονται και στα οποία επενδύονται χρήματα από μια Πολιτεία, η οποία θέλει να βλέπει όλους τους πολίτες της και όλες τις περιοχές της χώρας ισότιμα, πρέπει να έχουν μια εσωτερική λογική, όσον αφορά τις κατανομές πόρων. Είμαστε εξαιρετικά υπερήφανοι ως Έλληνες, όταν βλέπουμε να φτιάχνεται μια Εγνατία Οδός ή η Ιόνια Οδός. Ωστόσο, όσο η νησιωτική Ελλάδα, όλη η νησιωτική Ελλάδα και όχι μόνο η Περιφέρεια μας, αποτιμάται όσο 10 km εθνικής οδού, όσο μισή σήραγγα στη ηπειρωτική χώρα, η συζήτηση θα είναι αδιέξοδη. 12 δις. για τρεις οδούς στην ηπειρωτική Ελλάδα, 100 εκατομμύρια για ολόκληρη τη νησιωτική Ελλάδα. Ένα στραγγαλισμένο οικονομικά σύστημα ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας, όσε φορές κι αν το σχεδιάσεις, καταρρέει, διότι δεν έχει χρήματα και υποδομές» τόνισε στην τοποθέτηση του ο κ. Χατζημάρκος, δίνοντας έμφαση στην υποχρηματοδότηση των ακτοπλοϊκών μεταφορών στη νησιωτική Ελλάδα και επισημαίνοντας ότι η συνεχής απαξίωση των λιμενικών υποδομών στις Κυκλάδες, το Νότιο Αιγαίο και συνολικά στη νησιωτική Ελλάδα, θα έχει μεσοπρόθεσμα, ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες:
«Θα είμαι για μια ακόμη φορά δυσάρεστος στα κυβερνητικά αφτιά και θα παραμείνω δυσάρεστος. Δεν θα αλλάξει ούτε η στάση μου, ούτε η θέση μου. Κάθε φορά που συζητάμε, υπάρχει ένας συγκεκριμένος προϋπολογισμός να κινηθούμε. Αυτή τη στιγμή, έχουμε πάνω στο τραπέζι ένα προϋπολογισμό 90 εκατ. ευρώ για τις λεγόμενες «άγονες γραμμές» σε ολόκληρη τη νησιωτική Ελλάδα. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί ένας κατ’ ουσίαν ανύπαρκτος, όσο και αστείος προϋπολογισμός των 15 εκατ. ευρώ, για την συντήρηση των 115 λιμανιών της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, με ανύπαρκτο υπερτοπικό σχεδιασμό για τα λιμάνια αυτά, με αποτέλεσμα την συνεχή απαξιώσή τους ως υποδομές, που δεν μπορούν να ακολουθήσουν και να ανταποκριθούν ούτε στις απαιτήσεις της ναυπηγικής βιομηχανίας, ούτε στις απαιτήσεις της εποχής».
Προκειμένου η σημερινή σύσκεψη να φέρει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα προς όφελος των νησιών και να μην είναι απλά μια «συνεύρεση των ξεχασμένων», όπως την χαρακτήρισε, ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου κατέθεσε συγκεκριμένη πρόταση: «Η σημερινή συζήτηση θα έχει λειτουργήσει υπέρ της νησιωτικής Ελλάδας εάν όλοι μαζί ομόθυμα και το Υπουργείο Ναυτιλίας που εκπροσωπεί και υπηρετεί την νησιωτική Ελλάδα, απαιτήσει να διαχειριστεί ένα ποσό τουλάχιστον αντάξιο της επιβατικής κίνησης. Σε ένα ποσοστό άνω του 50%, ο ετήσιος προϋπολογισμός του κράτους, να κατανέμεται στα μεταφορικά του συστήματα, με βάση τον αριθμό των ωφελούμενων Δεν μπορεί κανείς να επιχειρηματολογήσει λογικά και να αντικρούσει την απαίτηση, τα μεταφορικά συστήματα να συμμετέχουν στον σχεδιασμό ενός κράτους, ανάλογα με τον αριθμό των ωφελούμενων επιβατών».
