Με το τέλος μιας ιδιαίτερης αγωνιστικής σεζόν, ο προπονητής του Πανναξιακού ΑΟΚ, Ανδρέας Καρακατσάνης, επέλεξε να αποχαιρετήσει τη χρονιά με ένα ζεστό και ειλικρινές μήνυμα.
Σε μια ανάρτηση στη προσωπική του σελίδα στα social media, γεμάτη συναίσθημα, ευχαριστίες και προσωπικές αναφορές, μιλά για την πρώτη του χρονιά ως πρώτος προπονητής και τις πολλές στιγμές που σημάδεψαν τη διαδρομή του: τις χαρές, τις δυσκολίες, τις συγκινήσεις.
Εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στη διοίκηση του συλλόγου, στους παίκτες των ακαδημιών και του αντρικού τμήματος, στους συνεργάτες του και φυσικά στην οικογένεια και τους φίλους που στάθηκαν στο πλευρό του.
Οι πληροφορίες πάντως αναφέρουν ότι υπάρχει η διάθεση από τις δύο πλευρές να συνεχίσουν τη συνεργασία τους. Ο χρόνος θα δείξει εάν κάτι τέτοιο θα περάσει και στο .. χαρτί.
Αναλυτικά τα όσα έγραψε στο προφίλ του:
“Τελειώνοντας η πρώτη μου χρονιά σαν πρώτος προπονητής, μια χρονιά γεμάτη με χαρές συγκινήσεις αλλά και λύπες θα ήθελα να ευχαριστήσω κάποιους ανθρώπους!!!
Ξεκινώντας με την διοίκηση του ΠΑΝΝΑΞΙΑΚΟΣ ΑΟΚ. που μου έδωσε αυτήν την ευκαιρία ώστε να είμαι προπονητής στην ομάδα και συγκεκριμένα ένα μεγάλο ευχαριστώ στους: Ευδοκία Κατσάνη, Νίκο Μιλωνά, Παναγιώτη Καλαβρό, Ασημάκη Δημητροκάλλη, Δημήτρη Αδελφουλάκο, Νικολέτα Πολυκρέτη, Βασίλη Φλεριανό, Δημήτρη Κεραμιώτη, Γιώργο Μαστρογιαννόπουλο, Μανώλη Ορφανό, Γιάννη Τσουτσάνη, Αντώνη Τσεσμελή και Φωτεινή Καπρή !!!!
Να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως τον Δημήτρη Δαμιανίδη που ήταν από την αρχή δίπλα μου και με βοήθησε σε όλα τα θέματα που υπήρχαν αγωνιστικά και μη!!!
Εννοείται πως πολλά ευχαριστώ πάνε σε όλους τους παίκτες που συνεργάστηκα και στο αντρικό αλλά και στις ακαδημίες . Ειδικά στους άντρες λίγα παραπάνω γιατί πολλές φορές υπήρχαν προβλήματα αλλά παρόλα αυτά ήταν εκεί και ήταν αυτοί που έφτασαν την ομάδα μια ανάσα από την άνοδο!!!
Τον Σωτήρη Κουτσούκο που έτρεχε για όλα τα θέματα της ομάδας !!!
Τους χορηγούς της ομάδας που ήταν συνέχεια δίπλα μας και πάντα είχαν έναν καλό λόγο να μας πουν!!!!
Να ευχαριστήσω τα ξαδελφάκια Κυριακή Φάρκονα και Ειρήνη Κορρέ για την θετική τους αύρα και αισιοδοξία που μου μετέδωσαν!!!!
Την οικογένεια μου Ιωάννα Κοσκινιώτη στην Αθήνα, που με ανέχεται να κάνω αυτό που αγαπάω αρκετά χιλιόμετρα μακριά πράγμα καθόλου εύκολο!!!!!
Και τέλος να ευχαριστήσω έναν άνθρωπο που χωρίς αυτόν δεν θα ήταν τίποτα ίδιο. Με στήριξε και με βοήθησε παραπάνω απ’ όσο φανταζόμουν. Που παρόλο τις τρελές μου και τα άγχη μου ήταν πάντα εκεί για να με βοηθήσει!!!!Και όχι μόνο στο μπάσκετ!!!
Μάριε Ονάσογλου το ευχαριστώ είναι λίγο για σένα!!!!!!!!
Πριν τελειώσει αυτό το μεγάλο και κουραστικό κείμενο θα ήθελα να αναφερθώ σε τρεις προπονητές που δίπλα τους σαν βοηθός έμαθα πολλά και με βοήθησαν να δω το μπάσκετ διαφορετικά…ο καθένας με τον τρόπο του: Τον Τάσο Νικητόπουλο τον Γιάννη Κτιστάκη και τον Αλέξη Καρατζά!!!!!!!!
Κούρασα λίγο αλλά έπρεπε να το κάνω… ελπίζω να μην ξέχασα κάποιον”
Να σημειώσουμε εδώ ότι πριν φύγει από τη Νάξο είχε μία ιδιαίτερη συνάντηση: Με τους πρωταθλητές της Κ14, που όχι μόνο κατέκτησαν τον τίτλο στις Κυκλάδες για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, αλλά… τήρησαν και ένα χιουμοριστικό στοίχημα: πριν φύγει από το νησί, «ανέλαβαν» να τον κουρέψουν οι ίδιοι, μια υπόσχεση που τελικά τηρήθηκε με γέλια και αγάπη.
