Κυριακή του Πάσχα και στις Μικρές Κυκλάδες (αλλά και στην Αμοργό) οι μπίλιοι ένα από τα παλαιότερα παιχνίδια δίνουν το παρών και σκορπούν γέλιο στους συμμετέχοντες αλλά και τους θεατές
Κυριακή του Πάσχα και σε Ηρακλειά – Σχοινούσα αλλά και στην Αμοργό οι περισσότεροι νέοι επιδίδονται σε ένα αγώνα που μοιάζει με μπόουλινγκ αλλά σε… πρωτόγονη μορφή. Μία μορφή που έρχεται από την αρχαία Αίγυπτο όσο κι εάν ακούγεται παράξενο και στην «γλώσσα» των Μικροκυκλαδιτών έχει την ονομασία «Μπίλιοι»…
Και έτσι κι αυτή την Κυριακή του Πάσχα το είδαμε στα δύο νησιά με βάση αναρτήσεις στο διαδίκτυο. Και δείχνει την δύναμη της παράδοσης που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά και το ευχάριστο είναι ότι οι νεώτεροι απολαμβάνουν κάθε στιγμή του παιχνιδιού… Ας δούμε όμως τι είναι οι μπίλιοι και πως παίζονται: “Είναι 8 ξύλινοι στύλοι, που πελεκούνται στην κορυφή τους και παίρνουν την μορφή μπουκαλιού. Το ύψος τους είναι περίπου το διπλάσιο ενός μπουκαλιού μπύρας. Ένας ένατος μπίλιος είναι μικρότερος, περίπου μισός από τους άλλους.
Οι μπίλιοι μπαίνουν σε τρεις τριάδες, σχηματίζοντας ένα κανονικό τετράπλευρο. Κάθε παίκτης προσπαθεί, από μια καθορισμένη απόσταση, να ρίξει όσους περισσότερους μπίλιους μπορεί. Κάθε μπίλιος βαθμολογείται με έναν πόντο. Εξαίρεση αποτελεί ο μικρότερος, που τοποθετείται στην μέση και βαθμολογείται με 9 πόντους, αν τον ρίξουν μόνο του. Είναι ο λεγόμενος «Εννιάς».
Για να ρίξουν τους μπίλιους χρησιμοποιούν χοντρά κούτσουρα, που έχουν πελεκηθεί κατάλληλα κι έχουν τρύπες, για να μπορούν να τα πιάνουν σταθερά. Τα κούτσουρα αντιστοιχούν στις σφαίρες που χρησιμοποιούν στο σύγχρονο μπόουλινγκ. Οι μπίλιοι αντιστοιχούν στις «κορίνες». Αυτά για όσους ξέρουν μπόουλινγκ, που παίζεται με 10 κορίνες τοποθετημένες σε σχήμα τριγώνου.
Οι καλύτεροι μπίλιοι γίνονται από πύρνο (πουρνάρι) που δίνει σκληρό ξύλο ή από ρίζα συκιάς. Πρέπει να είναι πολύ ανθεκτικοί, γιατί τα χτυπήματα που δέχονται είναι δυνατά και γρήγορα μπορεί να διαλυθούν. Τα ίδια ισχύουν και για τα κούτσουρα-αμάδες.
Οι μπίλιοι παίζονται από δύο ομάδες. Κάθε ομάδα μπορεί να έχει μέχρι 4 άτομα. Το παιχνίδι τελειώνει όταν μία ομάδα πετύχει ακριβώς 31 πόντους. Αν πάει παραπάνω, τότε γυρίζει πίσω στους 17. Αν δηλαδή μια ομάδα έχει 25 πόντους και ρίξει μόνο τον «Εννιά», πάει στους 34 και γυρίζει στους 17.
Θεωρείται ότι οι ρίζες του μπόουλινγκ βρίσκονται στην αρχαία Αίγυπτο. Χωρίς να διευκρινίζεται με ποιο τρόπο, βρίσκουμε το μπόουλινγκ να παίζεται στην Ευρώπη τον 17ο αιώνα. Σε έναν πίνακα του Ολλανδού ζωγράφου Γιαν Στην εικονίζεται μία ομάδα ανδρών να παίζει με 9 ξύλα, που έχουν όλα το ίδιο ύψος, χωρίς δηλαδή το μεσαίο να είναι μικρότερο».
Και το πιο ευχάριστο όλων είναι ότι το παιχνίδι παρά την έλλειψη του …χώματος παραμένει σε υψηλή δημοτικότητα. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό…
Ευχαριστούμε τους Λίλα Κλαουδάτου και Γιάννη Γαβαλά για τις αναρτήσεις τους στα social media…
