Ο Στέφανος Μαστρογιαννόπουλος δεν είναι πια μαζί μας, αλλά τα έργα του θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στην ιστορία του Πανναξιακού (είτε μιλάμε για το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ και τον στίβο). Η νεκρώσιμη ακολουθία θα πραγματοποιηθεί αύριο Παρασκευή (στις 2.30 το μεσημέρι) στον Μητροπολιτικό Νάο Ζωοδόχου Πηγής στη Νάξο.
Μεταξύ των ενεργειών του και των επιτυχημένων θητειών του ως διοικητικός στους συλλόγους του Πανναξιακού είναι και η πρωτοβουλία που έλαβε μαζί με άλλους παράγοντες για την «σωτηρία» του τμήματος μπάσκετ, που είχε ως εξέλιξη τη δημιουργία του Πανναξιακού ΑΟΚ, που «στέγασε» τους αθλητές και όσους αγαπούσαν το άθλημα του μπάσκετ, το οποίο είχε φτάσει σε σημείο διάλυσης.
Άμεσος εμπλεκόμενος σε όλη αυτή την ιστορία ήταν και ο συνεχιστής του εγχειρήματος, είναι ο σημερινός πρόεδρος του Πανναξιακού ΑΟΚ, Βασίλης Φλεριανός, ο οποίος είχε ιδιαίτερη σχέση με τον Στέφανο Μαστρογιαννόπουλο, του οποίου η συμβουλή ήταν πάντα σημαντική γι αυτόν.
Με ανάρτηση του ο Βασίλης Φλεριανός, δηλώνει συγκλονισμένος από την μεγάλη απώλεια, αποχαιρετώντας με ιδιαίτερο τρόπο τον Στέφανο Μαστρογιαννόπουλο:
“Τώρα πες μου τι να γράψω εγω σενα φίλε μου; Αληθεια που θεσμικά πρέπει να γράψω και δεν ξέρω τι να πρώτο γράψω…
Τι να γράψω που έχουμε βυθιστεί στο πένθος και δεν μπορώ να το πιστέψω ότι δεν θα σε ξαναδώ, δεν θα ξαναμιλήσουμε, δεν θα με ξανά συμβουλεψεις, δεν θα μιλήσουμε μετά από ένα αγώνα να μου πεις τη γνώμη σου…
Τι να γράψω εγώ για σένα που δεν είμαι άξιος στο παραμικρό μπροστά σου!! Τι να πω αλήθεια που οι λέξεις μου φαίνονται πρώτη φορά στη ζωή μου τόσο φτωχές για να εκφράσω τα συναισθηματα μου….
Να σου πω ότι υπήρξες πρότυπο παράγοντα, ότι υπήρξες πρότυπο μαχητή, πρότυπο επαγγελματία, πρότυπο οικογενειαρχη! Πρότυπο δασκάλου γιατί μέχρι και την τελευταία στιγμή μας δίδασκες!
Να σου πω ένα τεράστιο ευχαριστώ που στα δύσκολα του μπάσκετ ήρθα στο γραφείο σου και σε παρακάλεσα να το αποτρέψεις και εσύ το έκανες πράξη μαζί με τον κ. Γιώργο!
Αν υπάρχει σήμερα μπασκετικός Πανναξιακος είσαι το ένα από τα δύο κομμάτια που το οφείλουμε!
Νιώθω κενός φίλε Στέφανε, γιατί το κενό σου δεν μπορεί να αναπληρωθεί!
Να προσέχεις από εκεί ψηλά την αγαπημένη σου Φωτεινή, τον Γιώργο σου και την Κατερίνα σου και να προσέχεις και την ομάδα σου!
Αυτήν που ακόμα και όταν έδινες την δική σου δυσκολη και παλικαρίσια μάχη σαν λεβέντης ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΣΕΣ στιγμή! ΗΣΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΗΣ!
Ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ, ειναι πολύ ΛΙΓΟ και πολύ ΦΤΩΧΟ γιαυτό που έχεις δώσει στον Πανναξιακο μας!
Παρόλ’ αυτά ΣΤΕΦΑΝΕ σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ!!
Καλή αντάμωση φίλε μου!
Μακάρι η ομάδα μας τώρα που μας άφησες να κληρονομήσει το μαχητικό σου πνεύμα, τη λεονταρισια σου καρδιά και την πνευματική σου οξυδερκια!”
