Η Δάφνη Δαφνίου κατέκτησε το πρωτάθλημα στον 2ο όμιλο της National League 2 και ο Μιχάλης Πολυτάρχου πρόσθεσε ένα ακόμη “παράσημο” στην γεμάτη επιτυχίες διαδρομή του. Ο Ναξιώτης γκαρντ, ηγετική μορφή της ομάδας του Ηλία Στρατικόπουλου, ήταν από τους κορυφαίους της φετινής σεζόν, με κομβική παρουσία εντός κι εκτός παρκέ.
Ο έμπειρος αθλητής μίλησε στην εκπομπή “Άκου τι έκανες” του EOK WebRadio (με τον Κώστα Ζαφείρη και τον Γρηγόρη Παπαβασιλείου), και ανέλυσε την πορεία της ομάδας, τις δυσκολίες, την πρόκληση των τελικών, αλλά και το ιδιαίτερο δέσιμο με τους νεαρούς συμπαίκτες του.
«Από την πρώτη στιγμή ο στόχος ήταν ξεκάθαρος: άνοδος και πρωτάθλημα», ανέφερε ο Πολυτάρχου. «Χάσαμε στην πρεμιέρα, αλλά εκείνο το χαστούκι μας ένωσε περισσότερο. Δουλέψαμε με συνέπεια και ήμασταν πραγματικά ομάδα. Ήμασταν δεμένοι και έτοιμοι».
Ο Πολυτάρχου ξεχώρισε και για τον τρόπο με τον οποίο αγκάλιασε την ομάδα. «Τα παιδιά ήταν μικρά, εγώ ένιωθα σαν πατέρας τους και κολλητός τους μαζί. Ήταν τα καλύτερα αποδυτήρια που είχα ποτέ», είπε με συγκίνηση, αποκαλύπτοντας πόσο ιδιαίτερη ήταν για εκείνον αυτή η χρονιά.
Όσο για το μέλλον; «Εύχομαι να συνεχίσω να προσφέρω ό,τι έχω μάθει στους νέους παίκτες. Το μπάσκετ είναι τρόπος ζωής για εμένα, είναι έρωτας», είπε με πάθος. Και δεν έκρυψε την βαθιά του επιθυμία: «Θα ήθελα να γυρίσω στο νησί μου, στη Νάξο, να παίξω εκεί, να κλείσω την καριέρα μου στο νησί. Αυτό θα ήταν το ιδανικό φινάλε».
Αναλυτικά, η συνέντευξη μέσα από τη σελίδα basket.gr
Για τη σεζόν, την άνοδο και τους τελικούς: «Από τη πρώτη στιγμή που ήρθα ο στόχος ήταν η άνοδος και το πρωτάθλημα. Μας έβαλαν στο μυαλό ότι αυτός είναι ο στόχος, δεν υπάρχει άλλος στόχος. Όλα τα παιδιά προσπάθησαν από την πρώτη μέρα, δουλέψαμε πολύ σκληρά για να είμαστε έτοιμοι στους τελικούς. Είχαμε στοχεύσει στους τελικούς. Πιστεύαμε πολύ στους εαυτούς μας, οι προπονητές και η διοίκηση μάς πίστευαν πάρα πολύ. Χάσαμε την πρώτη αγωνιστική εκτός έδρας από τον Απόλλωνα. Είχαμε δείξει σε όλη τη πορεία, στα φιλικά, στην προετοιμασία ότι είμαστε πολύ καλοί. Ήρθε το πρώτο χαστούκι αλλά ήρθε για καλό. Εμείς συνεχίσαμε στο ίδιο πλάνο, να δουλεύουμε κάθε μέρα στο γήπεδο και στο τέλος θα κάνουμε ταμείο. Ήταν μια πολύ δύσκολη σειρά γιατί πήγαμε με μια πολύ καλή ομάδα αλλά πιστεύαμε ότι αν παίξουμε αυτό που μπορούμε και αυτό που δουλεύουμε κάθε μέρα στην προπόνηση, σαν ομάδα ήμασταν λίγο καλύτεροι. Μπορεί να μην ήμασταν σαν μονάδες πολύ καλύτεροι αλλά σαν ομάδα ήμασταν πολύ δεμένοι».
Για τα στοιχεία που τους έδωσαν την άνοδο: «Στην ένταση και στην ταχύτητα ήμασταν καλύτεροι. Δημιουργήθηκε ένα μεγάλο θέμα στην ομάδα τους γιατί τραυματίστηκε ένας πολύ καλός παίκτης. Εκεί λίγο έπεσε η ψυχολογία τους. Ήταν ένας πολύ κομβικός παίκτης. Εμείς ήμασταν πολύ καλύτεροι στην φυσική κατάσταση και στο πλάνο που είχαμε και την καθοδήγηση».
Για τον ρόλο στην ομάδα: «Έχω παίξει με πολύ σπουδαίους παίκτες σε πολύ καλές ομάδες, αυτή η χρονιά ήταν πολλή ιδιαίτερη για εμένα γιατί ήταν πολύ μικροί οι περισσότεροι. Ένιωσα σαν να είμαι ο μπαμπάς τους αλλά ταυτόχρονα ήμουν και ο κολλητός τους. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και σπάνιο. Ήταν τα καλύτερα αποδυτήρια που είχαμε ποτέ».
Για το προσωπικό μέλλον: «Εύχομαι να μπορώ και να δίνω ό,τι έχω μάθει και ό,τι θετικό βγάζω στο γήπεδο για πολλά χρόνια ακόμα στα μικρά παιδιά που θα έχω συμπαίκτες. Είναι τρόπος ζωής για εμένα. Είναι έρωτας. Άμα ερωτεύεσαι κάτι δεν φεύγει ποτέ».
Για το επόμενο βήμα όταν τελειώσει η καριέρα: «Μου αρέσει πάρα πολύ να βοηθάω τα παιδιά στην ψυχολογία τους. Η ψυχολογία για εμένα παίζει το 80%. Πρέπει να πιστέψεις στο τώρα, το πριν δεν γυρίζει ποτέ. Θα ήθελα να γυρίσω στο νησί μου, να παίξω εκεί, να κλείσω την καριέρα μου στο νησί».
Για το αν θα συνεχίσει στην ομάδα: «Δε νομίζω να με αφήσουν να φύγω. Ένιωσα τόσο όμορφα φέτος που όντως γίναμε μια οικογένεια όλοι. Πιστεύω η Δάφνη Δαφνίου είναι από τα πιο υγιή σωματεία που έχω υπάρξει γιατί είναι όλοι μια παρέα και μια οικογένεια. Έχει γερές βάσεις για να προχωρήσει κι άλλο. Δε νομίζω ότι θα πάει για κάτι λιγότερο από τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος».
Με τη βοήθεια του Ιωάννη Νοταρά (sportcyclades.gr)