Το final 4 στη Σαντορίνη αποτελεί παρελθόν , ο Ολυμπιακός με άνεση κατέκτησε τον 8ο τίτλο στην ιστορία του και μάλιστα συνεχόμενο – Η Χίπε ήταν η MVP του τουρνουά και ο Πανναξιακός ΑΟΝ για 3η φορά βρέθηκε στη θέση του φιναλίστ – Το μήνυμα όμως του προπονητή της Ναξιώτικης ομάδας Κώστα Παπαδόπουλου καλό είναι να το κρατήσουν όλοι ως το πιο σημαντικό μάθημα ζωής για τη χρονιά που διανύουμε
Λίγο πολύ όλοι γνώριζαν τι θα συμβεί το Σάββατο το βράδυ στον τελικό του Final 4 στη Σαντορίνη… Το μόνο ερώτημα; Πόση αντίσταση θα συναντήσει ο Ολυμπιακός από τον Πανναξιακό στη μάχη του τίτλου… Βλέπετε, οι «ερυθρόλευκες» έχουν δημιουργήσει μία αυτοκρατορία που δεν έχει αντίπαλο στην Ελλάδα και το μόνο που αναζητεί είναι κάποιον που θα μπορέσει να της πάρει έστω κι ένα …σετ. Όπως συνέβη στον ημιτελικό όπου ο ΑΟ Θήρας πάλεψε αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν ένα …σετ. Το πρώτο χαμένο μετά από 68 συνεχόμενα, ήτοι από τον περσινό Μάρτιο όταν στη Γλυφάδα και στον τελικό του προηγούμενου τελικού Κυπέλλου, ο Πανναξιακός είχε κερδίσει ένα σετ… Από τότε; Μόνο 3-0 εντός συνόρων…
Αποστολή : Μαρία Σαλτερή
Και το σκηνικό που απόλαυσαν οι φίλοι των δύο ομάδων και του βόλεϊ στο ΔΑΠΠΟΣ της Σαντορίνης αλλά και από την τηλεόραση ήταν γνωστό. Απλά είπαμε; Το ζητούμενο ήταν απλά η αντίσταση και με τον Πανναξιακό να αγωνίζεται χωρίς την αρχηγό Καναδή διεθνή Αλίσια Κάλτερ, οι πιθανότητες είχαν μειωθεί σημαντικά. Τι έγινε; Ο Ολυμπιακός κέρδισε με 3-0 (25-15, 25-16, 25-19) και έφτασε τα οκτώ συνεχόμενα Κύπελλα Ελλάδας στην ιστορία του. Πολυτιμότερη αθλήτρια (MVP) κυρίως χάρη στην καταπληκτική της εμφάνιση στον ημιτελικά (30 πόντοι) η Γερμανίδα Σάσκια Χίπε και η Στέλλα Χριστοδούλου είναι πλέον η εν ενεργεία αθλήτρια με τους περισσότερου τίτλους… Αα και συν τοις άλλοις, μπορεί ο Κοβάτσεβιτς να γκρινιάζει για τη Σαντορίνη λέγοντας «η ομάδα μου δεν παίζει καλά εδώ» αλλά δύο τίτλους σε ισάριθμα τουρνουά τα έχει κατακτήσει: το Κύπελλο Γυναικών του 2013 και το φετινό…
Για το παιχνίδι ελάχιστα μπορεί κανείς να πει… Στο πρώτο σετ υπήρχε …μάχη έως το 5-5 και το 8-7 αλλά στη συνέχεια με ένα σερί 8-0 με την Πολ σε θέση σερβίς όλα τελείωσαν (25-15)… Στο δεύτερο μία από τα ίδια περίπου (8-4 και 16-11) με το μπλοκ του Ολυμπιακού να σταματάει κάθε διάθεση για παιχνίδι (25-16) και στο 3ο σετ που είχε πλέον διαδικαστικό χαρακτήρα και με τους φίλους του Πανναξιακού για μία ακόμη φορά να κλέβουν την παράσταση (το ευρηματικό “εεε….οοοο….άστους να κερδίσουνε, να πάμε για ποτό” άφησε εποχή στη Σαντορίνη) οι «ερυθρόλευκες» προηγήθηκαν 8-3 και 16-9, οι αθλήτριες του Παπαδόπουλου προσπάθησαν να μειώσουν αλλά όχι κάτω από τους πέντε πόντους και όλα τελείωσαν … (25-19) και οι σαμπάνιες άνοιξαν… Πρώτη σκόρερ του τελικού η Στέφανι Νιέμερ με 14 πόντους και 50% αποτελεσματικότητα στην επίθεση, με την Σάσκια Χίπε να είναι επίσης διψήφια με 11 πόντους. Για τον Πανναξιακό η Ντάλτον είχε 13 και η Διώτη 9.
Τι κρατάμε από τον τελικό; Το πάθος των φίλων του Πανναξιακού ΑΟΝ που κέρδισαν για μία ακόμη φορά την μάχη της εξέδρας, και τις δηλώσεις του Κώστα Παπαδόπουλου που καλό είναι να τις ξαναδιαβάζουν πρωί και βράδυ όλοι όσοι ασχολούνται με το βόλεϊ στη Νάξο… «Το αποτέλεσμα αντικατοπτρίζει την εικόνα του αγώνα. Θέλαμε να κάνουμε παραπάνω πράγματα, αλλά παίζει ρόλο και τα περιθώρια που σου αφήνει ο αντίπαλός σου. Είμαστε ικανοποιημένοι από την πορεία μας. Θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που πίστεψαν ότι αυτή η ομάδα δεν έπρεπε να σβήσει και έστω την τελευταία στιγμή της έδωσαν το φιλί της ζωής. Η αρχηγός μας, Αλίσα Κάλτερ, που για εξωαγωνιστικούς λόγους έλειπε ήταν μία σοβαρή απώλεια για εμάς. Θέλω να στείλω το μηνυμά μου στους Ναξιώτες. Πρέπει να είναι περήφανοι για αυτήν την ομάδα και να μην την αφήσουν ξανά να περάσει τέτοιες περιπέτειες».
Κι αυτό γιατί δεν υπάρχουν περιθώρια για… παιχνιδάκια. Τα τέσσερα τελευταία χρόνια ο Πανναξιακός έχει μετατραπεί σε έναν αγωνιστικό χώρο όπου αρκετοί επιδιώκουν να γίνουν μέλη ενός … Game of Thrones… Καλό είναι λοιπόν να το αφήσουν στην άκρη να επενδύσουν εάν θέλουν στο χώρο του αθλητισμού αλλά χωρίς ιδιοτέλεια… Ετσι κι αλλιώς κανείς δεν τους πιέζει για τίποτα… Οπότε; Γιατί αυτά τα παιχνίδια… Ο Πανναξιακός ΑΟΝ σε πέντε χρόνια παρουσίας στην Α1 έχει τρεις συμμετοχές σε τελικούς, τέσσερις παρουσίες σε Final 4 έναν τελικό πρωταθλήματος και μία εκπληκτική πορεία στην Ευρώπη φτάνοντας έως τους «8»… Γιατί θα πρέπει να συνεχίζουμε αυτό το ανόητο παιχνίδι εξουσίας;
Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι «Οι πόντοι του Ολυμπιακού προήλθαν από 7 άσσους, 37 επιθέσεις, 7 μπλοκ και 24 λάθη αντιπάλων και του Πανναξιακού προήλθαν από 4 άσσους, 26 επιθέσεις, 6 μπλοκ και 14 λάθη αντιπάλων.
Τα σετ: 3-0 (25-15, 25-16, 25-19)
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Κοβάτσεβιτς): Γιώτα 7 (3/4 επ., 2 άσσοι, 2 μπλοκ), Νιέμερ 14 (12/24 επ., 2 μπλοκ, 72% υπ.), Πολ 6 (3/17 επ., 2 άσσοι, 1 μπλοκ, 57% υπ.), Λαμπρούση 9 (8/10 επ., 1 μπλοκ), Χριστοδούλου 4 (1/2 επ., 3 άσσοι), Χίπε 11 (10/19 επ., 1 μπλοκ) / Κονόμι (λ, 54% υπ.), Κοκκινάκη (λ), Νομικού, Βλαχάκη, Παπαδοπούλου.
ΠΑΝΝΑΞΙΑΚΟΣ (Παπαδόπουλος): Νούσια 6 (5/18 επ., 1 άσσος, 48% υπ.), Κουνάδη, Ντάλτον 13 (11/30 επ., 1 άσσος, 1 μπλοκ), Διώτη 9 (7/21 επ., 2 μπλοκ, 43% υπ.), Καλαντάτζε 6 (1/4 επ., 2 άσσοι, 3 μπλοκ), Μπράουν 2 (2/8 επ.) / Ιακωβίδου (λ, 47% υπ.), Κατερίνη, Μπολέτου.
Και η ώρα της κούπας
Ο πολυνίκης του θεσμού Ολυμπιακός με 8 κατακτήσεις και μάλιστα συνεχόμενες, διεύρυνε ακόμη περισσότερο το ρεκόρ του από τον Παναθηναϊκό, που έχει μείνει στα 5 Κύπελλα. Παράλληλα όμως “έσπασε” και το ρεκόρ των 8 συμμετοχών σε τελικούς του “αιώνιου” αντιπάλου του, φτάνοντας συνολικά τις 9.
8 φορές Ολυμπιακός (2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018) / 1 φιναλίστ
5 φορές Παναθηναϊκός (2005, 2006, 2008, 2009, 2010) / 3 φιναλίστ
4 φορές Βριλήσσια (1999, 2000, 2003, 2004) / 2 φιναλίστ
1 φορά Πανελλήνιος (2001) / 2 φιναλίστ
1 φορά ΖΑΟΝ (2002)
Οι κατακτήσεις του Κυπέλλου Γυναικών
1998-1999 (Αλεξανδρούπολη) Βριλήσσια – Παναθηναϊκός 3-0 (26–24, 25–18, 25–14)
1999-2000 (Πυλαία) Βριλήσσια – Φιλαθλητικός 3-1 (25–18, 25–19, 13–25, 25–22)
2000-2001 ( Λάρισα) Πανελλήνιος – Βριλήσσια 3-2 (21–25, 25–20, 25–19, 18–25, 15–10)
2001-2002 (Εύοσμος) ΖΑΟΝ – Αίας Ευόσμου 3-2 (25–21, 25–18, 17–25, 18–25, 15–13)
2002-2003 (Βριλήσσια) Βριλήσσια – Πανελλήνιος 3-0 (27–25, 25–17, 25–23)
2003-2004 (Σ.Ε.Φ.) Βριλήσσια – Πανελλήνιος 3-1 (26–24, 22–25, 25–16, 25–22)
2004-2005 (Κερατσίνι) Παναθηναϊκός – Βριλήσσια 3-1 (25–22, 21–25, 25–11, 25–14)
2005-2006 (Μαρκόπουλο) Παναθηναϊκός – Πανελλήνιος 3-1 (25–14, 25–14, 16–25, 25–13)
2006-2007 (Παιανία) Δεν διεξήχθη λόγω επεισοδίων
2007-2008 (Ιεράπετρα) Παναθηναϊκός – Μαρκόπουλο 3-2 (27–25, 25–27, 23–25, 25–20, 15–13)
2008-2009 (Σύρος) Παναθηναϊκός – Ηρακλής 3-0 (25–21, 26–24, 25–19)
2009-2010 (Ρέθυμνο) Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 3-1 (25–22, 19–25, 25–15, 25–21)
2010-2011 (Σάμος) Ολυμπιακός – ΑΕΚ 3-2 (25–22, 17–25, 19–25, 25–18, 15–10)
2011-2012 (Πρέβεζα) Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός 3-2 (22–25, 25–20, 27–29, 25–19, 15–11)
2012-2013 (Σαντορίνη) Ολυμπιακός – ΑΕΚ 3-1 (20–25, 25–16, 25–22, 25–22)
2013-2014 (Πύλος) Ολυμπιακός – Πανναξιακός 3-0 (25–14, 25–15, 25–21)
2014-2015 (Αγρίνιο) Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός 3-0 (25–21, 25–19, 25-22)
2015-2016 (Χίος) Ολυμπιακός – ΑΕΚ 3-0 (25–18, 25–08, 25–13)
2016-2017 (Γλυφάδα) Ολυμπιακός – Πανναξιακός 3-1 (19-25, 25-18, 25-21, 25-15)
2017-2018 (Σαντορίνη) Ολυμπιακός – Πανναξιακός 3-0 (25-15, 25-16, 19)
Με πληροφορίες από την ιστοσελίδα volleyplanet.gr
Φωτογραφίες από τον τελικό και τις απονομές μπορείτε να δείτε εδώ
