Την ώρα που η κόντρα μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού στους τελικούς της Basket League κορυφωνόταν με επεισόδια, βαριές δηλώσεις και αποδοκιμασίες, μια φωτογραφία από την εξέδρα στο γήπεδο της Μυκόνου, ήρθε να ρίξει φως στην πιο αγνή πλευρά του αθλητισμού.
Δύο μικρά αγόρια, το ένα με τη φανέλα του Φουρνιέ του Ολυμπιακού, το άλλο με αυτή του Σλούκα του Παναθηναϊκού, στέκονται πλάι-πλάι, γελούν, συζητούν, παρακολουθούν το παιχνίδι χωρίς τίποτα να τους χωρίζει.
Όσα δεν κατάφεραν οι “μεγάλοι” στα παρκέ…
Οι τελικοί ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό σημαδεύτηκαν από ένταση, φραστικά επεισόδια, καυστικές δηλώσεις και μια σειρά από περιστατικά που δεν τιμούν ούτε τις ομάδες ούτε τον ελληνικό αθλητισμό.
Ο Γάλλος γκαρντ του Ολυμπιακού, Εβάν Φουρνιέ, βρέθηκε στο επίκεντρο της αρνητικής δημοσιότητας, τόσο για τις αντιδράσεις του εντός παρκέ όσο και για όσα ακολούθησαν εκτός αυτού. Ο ανταγωνισμός μετατράπηκε σε προσωπική αντιπαλότητα. Και αυτό δεν είναι μπάσκετ.
Μια εικόνα, χίλια διδάγματα
Και τότε, μέσα σε όλο αυτό το τοξικό κλίμα, μια απλή, αυθόρμητη εικόνα από το γήπεδο της Μυκόνου: δύο πιτσιρίκια, ντυμένα με τα «αντίπαλα χρώματα», να στέκονται δίπλα-δίπλα, να παρακολουθούν αγώνα επίδειξης στο “νησί των ανέμων”, να μοιράζονται τον ίδιο χώρο με σεβασμό, αθωότητα και ενθουσιασμό.
Δεν υπάρχει μίσος, ούτε φανατισμός. Υπάρχει λατρεία για το παιχνίδι. Και τελικά, αυτό είναι που μετράει.
Το μπάσκετ δεν είναι πόλεμος – είναι παιχνίδι
Μπορεί να είμαστε Ολυμπιακοί ή Παναθηναϊκοί, να υποστηρίζουμε με πάθος την ομάδα μας, να ζούμε έντονα τον ανταγωνισμό. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε τι σημαίνει αθλητισμός: σεβασμός, ευγενής άμιλλα, χαρά, εξέλιξη.
Αν τα παιδιά μπορούν να φοράνε φανέλες «αντίπαλων» και να χαμογελούν ο ένας στον άλλον, τότε εμείς τι δικαιολογία έχουμε για τις ύβρεις, τις χειρονομίες, τις επιθέσεις;
✍️ Κλείνοντας…
Ας δούμε αυτή τη φωτογραφία ξανά και ξανά. Ας την κάνουμε σημαία σε κάθε συζήτηση περί φανατισμού, αθλητικού πολιτισμού και ευθύνης. Γιατί τα παιδιά δεν παριστάνουν τους φίλους. Είναι φίλοι.
Και γιατί στο τέλος της ημέρας, οι πιο σημαντικές νίκες δεν γράφονται στο ταμπλό, αλλά στις καρδιές μας.
Ευχαριστούμε την Κατερίνα Τοπούζογλου για την ανάρτησή της που μας έδωσε αφορμή για το παραπάνω σχόλιο…
