Πόσοι την γνώριζαν; Το ελληνικό μπάσκετ θρηνεί…. Σε ηλικία 88 ετών έφυγε από τη ζωή η Δήμητρα Ζαπονίδου. Ποια ήταν; Η πρώτη αρχηγός στην ιστορία της εθνικής γυναικών.
Η Δήμητρα Ζαπονίδου είχε δηλωθεί ως αρχηγός στον πρώτο επίσημο αγώνα στην ιστορία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, στις 15/4/58, στην νίκη επί του Λιβάνου με 68-32. Σε μία αναμέτρηση όπου είχε σημειώσει 14 πόντους…
Συμμετείχε στη βασική πεντάδα την επόμενη ημέρα στο αγώνα Μεικτή Αθηνών – Μεικτή Βηρυτού, που στην ουσία ήταν οι ίδιες ομάδες με τον αγώνα των Εθνικών ομάδων όπου σημείωσε πάλι 16 πόντους
Σε συλλογικό επίπεδο, η Δήμητρα Ζαπονίδου ήταν από τις κορυφαίες μπασκετμπολίστριες του Πανιώνιου, με τον οποίο κατέκτησε το 1951 το Πρωτάθλημα Αθηνών-Πειραιώς γυναικών. Αργότερα αγωνίστηκε και στην Α.Ε. Αμπελοκήπων Αθηνών.
Παρά τις δυσκολίες που συνάντησε στη ζωή κατάφερε να διακριθεί. Ενδεικτικά είχε ράψει μόνη της το πρώτο της σορτάκι, ενώ παράλληλα δούλευε σε εργοστάσιο, προκειμένου να βοηθήσει την οικογένειά της.
Σε συνέντευξη που είχε δώσει το 2019 στο περιοδικό lifo είχε αναφέρει ανάμεσα στα άλλα “Με το μπάσκετ ήμουν ερωτευμένη. Έπειτα, κοίταξε να δεις, το ταλέντο δεν φτάνει, θέλει δουλειά. Τελείωνα την προπόνηση και καθόμουν, δεν έφευγα. Έπαιζα με τα αγόρια μέχρι να κλείσει το γήπεδο. Δεν είχα τίποτε άλλο. Τι να σου πω; Όλη μου η ζωή ήταν το μπάσκετ. Άλλο πράγμα, κορίτσι μου. Πήγαινα κι έβλεπα άλλες ομάδες αντρών για να μαθαίνω.
Να φανταστείς, στο γήπεδο με φώναζαν «Μήτσο». Είχα κάνει μια δύσκολη φάση, πετάχτηκε ο προπονητής και φώναξε «τι έκανες, βρε Μήτσο;» και μου ‘μεινε. Να σου πει η κόρη μου, πες κοριτσάκι μου, πώς με φωνάζουν στους παλαίμαχους; (σ.σ η κόρη της Παναγιώτα:) — «Μήτσο, μαμά»….
Η ανακοίνωση της ΕΟΚ:
“Τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΟΚ και ο πρόεδρος Ευάγγελος Λιόλιος, εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στην οικογένεια της Δήμητρας Ζαπονίδου, η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών.
Η Δήμητρα Ζαπονίδου υπήρξε μια πρωτοπόρος αθλήτρια για την εποχή της, η οποία αγάπησε και υπηρέτησε το μπάσκετ Γυναικών στα «ασπρόμαυρα» χρόνια της δεκαετίας του ΄50.
Δεινή σκόρερ και μαχήτρια, αγωνίστηκε τα πρώτα χρόνια στον Πανιώνιο και αργότερα στους Αμπελόκηπους Αθήνας, ενώ υπήρξε η πρώτη αρχηγός της νεοσύστατης τότε Εθνικής Γυναικών.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει”.
Η ανακοίνωση του ΠΣΑΚΚ:
“Η πρώτη αρχηγός της εθνικής μας ομάδας, δεν είναι πια μαζί μας και το ελληνικό μπάσκετ έγινε πιο «φτωχό».
Θα θυμόμαστε με αγάπη τα τρυφερά της λόγια για το μπάσκετ και τη ζωή και θα συνεχίσουμε να διαβάζουμε τις σελίδες της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ με πρωταγωνίστρια την ίδια…”.
