Σκέψεις από τον τέως Λυκειάρχη Νάξου, Ματθαίο Χατζηπέτρο σχετικά με την εκδήλωση της περασμένης Τετάρτης στο Ευρωκοινοβούλιο προς τιμή του Μανώλη Γλέζου – Η πρότασή του για τη Νάξο και η γιορτή που έρχεται στην Αθήνα
Συγκίνηση και περηφάνια! Δυο λέξεις που περικλείουν όλα τα συναισθήματα που ένιωσα στην εκδήλωση των Βρυξελλών, για τα εγκαίνια της ονοματοδοσίας της αίθουσας του Ευρωκοινοβουλίου και τα 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου ήρωα και αγωνιστή Μανώλη Γλέζου
Αρθρο του Ματθαίου Ι. Χατζηπέτρου (*)
Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος, ηγέτες και εκπρόσωποι κομμάτων και συλλογικοτήτων από την Ελλάδα και την Ευρώπη (πλην των νεοναζί και της ακροδεξιάς), παραβρέθηκαν και απέδωσαν τον οφειλόμενο φόρο τιμής στον άνθρωπο που αφιέρωσε ολόκληρη τη μακρά ζωή του, στα υψηλά ιδανικά που δίνουν νόημα και περιεχόμενο στην ανθρώπινη ύπαρξη!
Παρόντες και παρούσες αντιπροσωπείες από μαθητές-τριες και συνοδούς καθηγητές-τριες των δύο σχολείων των Κυκλάδων που φέρουν πλέον το όνομά του, του ΓΕ.Λ. Νάξου «Μανώλης Γλέζος» και του Γυμνασίου με λυκειακές τάξεις Ανάφης «Μανώλης Γλέζος». Εμπειρίες ζωής για τα παιδιά και μέγιστα μαθήματα ιστορίας, πολιτικής, αγωγής, πατριωτισμού, ήθους και πολιτισμού! Και ανάμεσα στους καλεσμένους της εκδήλωσης, είχε την τύχη και την τιμή να βρίσκεται και η αφεντιά μου, αφού κάποιοι της οργανωτικής επιτροπής, σκέφτηκαν φαίνεται και εκτίμησαν και τη δική μου συνεισφορά…
Δεν θα σταθώ όμως ιδιαίτερα στην εκδήλωση, καθότι οι περισσότεροι είστε ενήμεροι με όλα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας γι’ αυτήν, αλλά και επειδή πολλοί την είδαν ζωντανά ή μπορούν να τη δουν μέσω διαδικτύου. Θα πω μόνο ότι για άλλη μια φορά ο Μανώλης, ακόμα κι από την αιωνιότητα, τίμησε το νησί του και το χωριό του βάζοντας, εκτός από τις εικόνες (κυρίως από το ντοκιμαντέρ) μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, μέσα στην καρδιά της Ευρώπης, τους ήχους από τη μουσική και τα τραγούδια του τόπου μας! Οι σκοποί της κατοχής, της απελευθέρωσης και των εκλογών, που παίχτηκαν και τραγουδήθηκαν από τους Απεραθίτες καλλιτέχνες στο κλείσιμο της εκδήλωσης, (με κοτσάκια και τετράστιχα βέβαια αφιερωμένα σε Κείνον) σκόρπισαν ρίγη συγκίνησης και ενθουσιασμού ιδιαιτέρως σε μας τους παρόντες, αλλά πιστεύω και στους απανταχού συμπατριώτες μας που παρακολούθησαν διαδικτυακά την εκδήλωση.
Εκδήλωση από το ΓΕΛ Νάξου
Αντίστοιχη εκδήλωση, και ακόμα καλύτερη, ανακοίνωσαν οι διοργανωτές ότι θα συμβάλλουν να πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, στο αμέσως προσεχές διάστημα, προκειμένου να τιμηθούν κι εκεί τα 100 χρόνια από τη γέννηση του πρώτου παρτιζάνου της Ευρώπης! Κι εδώ θα επαναφέρω για πολλοστή φορά το ερώτημα:
Τι γίνεται στη Νάξο; Ούτε στον κεντρικό δρόμο στη Χώρα, που είχαν αποφασίσει ως Δημοτικό Συμβούλιο, δεν θα δώσουν το όνομά του; Δεν υπάρχει ίχνος φιλότιμου και ντροπής; Δεν αντιλαμβάνονται ότι έχουν καταντήσει η γραφική-θλιβερή εξαίρεση σε Ελλάδα και Ευρώπη; Ότι συνοδοιπορούν εκούσια ή ακούσια με τους νεοναζί και τα ακροδεξιά μορφώματα; Αυτοί μόνο αρνούνται (και δικαιολογημένα!) να συμμετέχουν στις τιμές που αποδίδονται ένθεν κακείθεν, στο πανανθρώπινο αντιφασιστικό σύμβολο!
Όσο για το ΓΕ.Λ. Νάξου πληροφορήθηκα ότι έχει προγραμματίσει να αφιερώσει τη σχολική γιορτή της 28ης Οκτωβρίου στο μεγάλο ήρωα. Αρκεί όμως αυτό; Τι θα γίνει με τα εγκαίνια της προσωνυμίας, τώρα που τελείωσε και η καραντίνα; Απευθύνω έκκληση προς τη Διεύθυνση και το Σύλλογο διδασκόντων του Λυκείου που με απόφαση της πολιτείας φέρει εδώ και 2 χρόνια το όνομά του, να προγραμματίσουν μια μεγάλη εκδήλωση, που θα συνδυάζει τα εγκαίνια με τον εορτασμό των 100 χρόνων από τη γέννησή του. Έχουν ιερό χρέος να ανταποκριθούν στο κύρος και στο βάρος που φέρει το όνομα που κοσμεί τον τίτλο και την προμετωπίδα του σχολείου. Και που θα είναι η αφορμή να προβληθεί το ΓΕ.Λ. Νάξου προς τα έξω, να στραφούν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του και κατ’ επέκταση στο νησί μας. Να βρεθεί ενωμένη για άλλη μια φορά, ολόκληρη η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας στη Νάξο, μαζί με τους εκπαιδευτικούς και κοινωνικούς φορείς της περιοχής και την οικογένειά του (σύζυγο, τέκνα και εγγόνια) για να του αποδώσουν τις τιμές που του πρέπουν, στον τόπο που γεννήθηκε!
Να τιμήσουν τον άνθρωπο που πάντοτε ένωνε και συμφιλίωνε όλους τους Έλληνες. Τον αγνό και άδολο πατριώτη, το σύμβολο της αντίστασης κατά του φασισμού, τον ένθερμο υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον οραματιστή, το δάσκαλο και πανεπιστήμονα, την προσωποποίηση της αρετής και την επιτομή της σύγχρονης ιστορίας μας! Θα πρότεινα ως μια από τις καταλληλότερες ημερομηνίες γι’ αυτή τη γιορτή την 25η Νοεμβρίου, ημέρα εορτασμού της ενωμένης Εθνικής Αντίστασης, της οποίας ο Μανώλης Γλέζος υπήρξε πρωτοπόρος και κορυφαίο σύμβολο!
(*) Ματθαίος Ι. Χατζηπέτρος
Τέως Λυκειάρχης ΓΕ.Λ. Νάξου «Μανώλης Γλέζος»
