«Οι Μαμάδες του Αιγαίου ξέρουν καλύτερα αλλά οι Εστιάτορες θα το δείξουν σε όλο τον κόσμο».. Το μύνημα του Γιάννη Παπαδόπουλου με την ευκαιρία της χθεσινής εκδήλωσης από την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου στην Νάξο όσον αφορά της γαστρονομία και την ανάδειξή της ως βασικός πυλώνας ανάδειξης του τουριστικού προϊόντος…
Ποιος μπορεί αλήθεια να νικήσει την μαμά – μαγείρισσα; Την γιαγιά – μαγείρισσα; Κάθε εστιάτορας έρχεται αντιμέτωπος με τις αναμνήσεις των πελατών τους όταν κληθούν να δημιουργήσουν ένα πιάτο… Και ο Γιάννης Παπαδόπουλος μέσα από ένα ξεχωριστό άρθρο εξωτερικεύει αυτή την αέναη μάχη που δίνεται χρόνια… Και η ευκαιρία της παρουσίας του προγράμματος «Οι Μαμάδες του Αιγαίου ξέρουν καλύτερα» που διοργανώθηκε χθες το απόγευμα στη Νάξο, του έδωσε την ευκαιρία να μας θυμίσει την ανάγκη όλων ώστε η μαμά, η γιαγιά να επιστρέψει στο τραπέζι μας μέσα από τα τοπικά προϊόντα και με τις νέες τεχνικές. Και οι οποίες δεν έχουν καμία πρόθεση υποβιβασμού της ικανότητας της μητέρας ή γιαγιάς αλλά την ανάδειξή τους…
Ας διαβάσουμε αυτό το εκπληκτικό ξέσπασμα που σίγουρα μας αφορά όλους
«Τις μαμάδες του Αιγαίου τις μισώ. Σας μισώ όλες. Μισώ όλες τις μαμάδες του κόσμου. Είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης μου. Ο μεγαλύτερος εφιάλτης του εστιάτορα. Τις βλέπω συνεχώς μπροστά μου.
Είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ζωής. Η πιο βαθειά ρίζα της ύπαρξης μας το κύτταρο του είναι μας. . Γεννούν παιδιά. Είναι αυτές που θα τα θηλάσουν θα τα ταΐσουν πρώτες. Τα μεγαλώνουν και μέσα από την τροφή τους τα κάνουν να ζουν και να ενταχθούν στον κόσμο. Αυτές θα τα μάθουν τι είναι γλυκό , αλμυρό, ξινό, κρύο , ζεστό , σκληρό μαλακό.
Οι μαμάδες θα τα ταΐσουν πρώτες τα λαχανικά τα φρούτα το ψάρι το κρέας. Θα διαμορφώσουν όλες τις συνταγές με βάση τις επιθυμίες των παιδιών τους. Θα μάθουν τι τους αρέσει , πως το προτιμούν, θα δεχτούν την απόρριψη την αντικατάσταση του πιάτου τη δημιουργία άλλου του αγαπημένου και πάντα φτιαγμένα με αγάπη.
Θα μεγαλώσουν τα παιδιά και η κουζίνα της μαμάς θα τα συντροφεύει πάντα. Στο σχολείο, στο παιχνίδι, στην εκδρομή, στο στρατό, στο ταξίδι, στη φοιτητική ζωή και αργότερα στο κολατσιό το επαγγελματικό χώρο . Στο γάμο μετέπειτα η μαμά θα μαγειρεύει για παιδιά και εγγόνια. Δεν θα τις ξεπεράσουμε ποτέ. Είναι εκπληκτικό πως θυμούνται τα αγαπημένα φαγητά όλων τα καλωσορίζουν μ αυτά , γιορτάζουν, βρίσκονται υπάρχουν μέσα απ’ αυτά και διατηρούν τους θεμελιώδεις κρίκους της οικογένειας. Καμία σύζυγος δεν θα μπορέσει να ξεπεράσει στα αγαπημένα φαγητά του συζύγου της την πεθερά της. Ας σηκώσει το χέρι του από όλους εδώ όποιος λατρεύει τα γεμιστά ή τα κεφτεδάκια ας πούμε και θεωρεί ότι η κυρία Μπαρμπαρήγου μπορεί να τα κάνει νοστιμότερα από τη μάνα του. Κρίμα για εκείνα τα παιδιά που δεν γνώρισαν μάνα ‘η που οι μαμάδες τους δούλευαν τόσο πολύ και δεν αφοσιώθηκαν όσο θα ήθελαν σ’ αυτά.
Τις μισώ λοιπόν όλες τις μαμάδες γιατί όλοι οι πελάτες μας συνειρμικά και υποσυνείδητα έχουν συνδέσει την τέλεια γεύση την γαστριμαργική ικανοποίηση την απόλαυση μ’ αυτές. « Πολύ καλό αλλά δεν είναι σαν της μαμάς μου» είναι μια έκφραση που συναντάμε συχνά. Δεν έχουν όλες οι μαμάδες ταλέντο στη μαγειρική και στη ζαχαροπλαστική όμως δεν υπάρχει ούτε μία μαμά στον κόσμο που να μην κάνει έστω και ένα φαγητό τέλεια. Ένα φαγητό με αξεπέραστη και απλησίαστη γεύση ιδανικό που προκαλεί τέτοιες αισθήσεις μυρωδιές κι αρώματα που ο μεγαλύτερος σεφ του κόσμου δεν θα φτάσει ποτέ. Είναι οι μαμάδες ο μόνιμος αντίπαλος που δεν θα καταφέρουμε να κερδίσουμε ποτέ παρά μόνο να πλησιάσουμε κάποιες φορές.
Όλοι κουβαλάμε μέσα μας τις μαμάδες μας γιατί μας έδωσαν δύο κορυφαία εφόδια για να ζήσουμε τη γλώσσα τη μητρική για να επικοινωνούμε και την τροφή για να ζούμε.
Γι’ αυτούς τους λόγους λοιπόν τις μαμάδες τις μισώ περισσότερο γιατί τελικά δεν μπορώ να τις μισήσω αληθινά αλλά να τις λατρεύω. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που το φαγητό είναι ιεροτελεστία με μια Αιγαιοπελαγίτικης προέλευσης Μάννα με τεράστιο ταλέντο στη μαγειρική και την ζαχαροπλαστική. Ήταν και η αίτια της ενασχόλησης και της εξέλιξης και του σεφ αδελφού Δημήτρη με το επάγγελμα.
Όλος αυτός λοιπόν ο θησαυρός που κουβαλάμε από τις μαμάδες μας μαζί με τα λαογραφικά και πολιτιστικά στοιχεία είναι η άυλη πολιτιστική μας κληρονομιά. Αυτό είναι η γαστρονομία γενικότερα.
Στην σημερινή εκδήλωση υπό την αιγίδα της περιφέρειας στην πολύ σημαντική πρωτοβουλία που μας χαροποιεί ιδιαίτερα με την ιδανική επιλογή της κυρίας Μπαρμπαρήγου (για να υποστηρίξει την εξωστρέφεια της ελληνικής γαστρονομίας) επειδή η Περιφέρεια η Πολιτεία αγκαλιάζει το χώρο μας. Θέλω να προσθέσω τούτο. Ας φροντίσουμε να πορευτούμε μαζί τους Εστιάτορες μαζί με τους επαγγελματίες της Εστίασης . Εμείς είμαστε οι πρεσβευτές του θησαυρού που λέγεται Κουζίνα του Αιγαίου η Ελληνική Κουζίνα (καλύτερα κατά τη γνώμη μου-αλλά δεν στέκομαι σ’ αυτό).
Έτσι λοιπόν θα διαμορφώσω το μήνυμα:
« Οι Μαμάδες του Αιγαίου ξέρουν καλύτερα αλλά οι Εστιάτορες θα το δείξουν σε όλο τον κόσμο»
