Βόρειο Αιγαίο: Ακόμη δύο νεκρά ζωνοδέλφινα

Δύο ακόμα θανατωμένα ζωνοδέλφινα (Stenella coeruleoalba), εντοπίστηκαν εχθές το απόγευμα στο ανοιχτό πέλαγος στο ΒΑ Αιγαίο από ερευνητές του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος. Στην ίδια περιοχή είχαμε πρόσφατα εντοπίσει και άλλα δύο θανατωμένα δελφίνια του ίδιου είδους (διαβάστε περισσότερα στους συνδέσμους (1) και (2). Σε αυτή την ιδιαίτερα εκτεταμένη θαλάσσια έκταση, όπου η ακτογραμμή ξεπερνάει τα 50 μίλια σε μήκος, εκτιμάται ότι ο συνολικός αριθμός των νεκρών δελφινιών είναι πολύ μεγαλύτερος, καθώς στην πλειονότητά τους δεν γίνονται αντιληπτά. Όταν τα δελφίνια θανατώνονται, συχνά ανοίγεται μεγάλη οπή στην κοιλιακή τους χώρα, με στόχο να βυθιστούν ταχύτερα και να μην φτάσουν στις ακτές και υπάρξουν ίχνη των θανατώσεων.

Για τον εντοπισμό άλλων αντίστοιχων περιστατικών το σκάφος του Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος παραμένει και σήμερα στο ανοιχτό πέλαγος από το πρώτο χάραμα, ενώ η συμβολή των πολιτών που βρίσκονται εν πλω και σε παράκτιες περιοχές είναι ανεκτίμητη.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι συγκεκριμένες θανατώσεις των δελφινιών προέρχονται από αλληλεπίδραση με μεγάλα αλιευτικά σκάφη. Έχοντας διερευνήσει την πρόσφατη δραστηριότητα των πλέον ύποπτων σκαφών που δραστηριοποιούνται στη συγκεκριμένη περιοχή (μηχανότρατες, μεγάλα αλιευτικά ξιφία, αλιευτικά τόνου, από την Ελλάδα και την Τουρκία), θεωρούμε ότι οι συγκεκριμένες θανατώσεις προκλήθηκαν από μεγάλα συγκροτήματα αλιευτικών σκαφών που στοχεύουν στην αλιεία τόνου και προέρχονται από την Τουρκία, τα οποία είχαν έντονη δραστηριότητα στα διεθνή ύδατα της ευρύτερης περιοχής το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Αυτή η διαπίστωση γίνεται χωρίς να υπάρχει καμία εθνικιστική προσέγγιση από πλευράς του Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος, ως φορέας που δραστηριοποιείται με επίκεντρο το Αιγαίο εδώ 2 δεκαετίες και πλέον, όπως αντίστοιχα δεν υπάρχει και από την πλειοψηφία των τοπικών κοινωνιών. Άλλωστε όπως δείχνουν “οι ημέρες και τα έργα μας” εδώ στην Ελλάδα η προστασία των θαλασσών και της θαλάσσιας ζωής, σίγουρα δεν αποτελεί προτεραιότητά μας. Όμως είναι σημαντικό να παραθέτουμε τα πλήρη στοιχεία, με μοναδικό στόχο την ουσιαστική επίλυση αυτού του προβλήματος.
Τα συγκεκριμένα αλιευτικά συγκροτήματα αποτελούν μία χρόνια πληγή του Αιγαίου, καθώς όχι μόνο εξαντλούν τα αποθέματα τόνου παραβαίνοντας τις καθορισμένες ποσοστώσεις αλιείας που ορίζονται από τη Διεθνή Επιτροπή ICCAT, αλλά παράλληλα αποδεκατίζουν και τα πελαγικά είδη δελφινιών – κυρίως τα ζωνοδέλφινα.

Τα συγκεκριμένα μεγάλα αλιευτικά φέρουν στην πρύμνη τους 2 μικρά σκάφη με μεγάλη ιπποδύναμη, τα οποία έχουν τη δυνατότητα να κυκλώνουν μία περιοχή σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, εγκλωβίζοντας οτιδήποτε βρίσκεται εκεί. Δεδομένου ότι στη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή καταγράφουμε εδώ και δεκαετίες ζωνοδέλφινα και τόνους να «αλιεύουν» τα ίδια κοπάδια ψαριών, θεωρούμε ότι η θανάτωση των δελφινιών προκλήθηκε ηθελημένα έπειτα από τον εγκλωβισμό τους στα συγκεκριμένα αλιευτικά εργαλεία.