Οι Στάθης Παναγιωτόπουλος και Δημήτρης Σταρόβας το βράδυ του Σαββάτου (22/04) θα ξεσηκώσουν το κοινό της Νάξου με ένα καυστικό stand up comedy και από την σκηνή του Barcode
Σάββατο βράδυ, 22 Απριλίου στη Νάξο και οι δρόμοι οδηγούν που αλλού, στο Barcode… ο λόγος; Μα η παρουσία δύο εκ των πλέον αγαπημένων προσώπων της ελληνικής μουσικής που βρίσκονται στο νησί του Διόνυσου και έχουν αποφασίσει να ξετρελάνουν τους κατοίκους με τις απίστευτες και αστείρευτες ικανότητές τους … Από τη μία ο εξαιρετικός κιθαρίστας, ιδιαίτερος ερμηνευτής και φοβερός ατακαδόρος Δημήτρης Σταρόβας και από την άλλη ο βαθύς γνώστης της ξένης μουσικής Στάθης Παναγιωτόπουλος… και με βάση το πρόγραμμα στη σκηνή του Barcode έχουμε… όχι απλά χιούμορ έως δακρύων μέσω του StandUpComedy (είχαμε και στο χωριό μας τέτοια!), αλλά και πραγματοποίηση DJ set, διήγηση ιστοριών, τραγούδι, αλλά και παιχνίδι με το κοινό έως τα όρια της ..παρεξήγησης. Και όπως είχε πει και ο Γιώργος Χελάκης περιγράφοντας τους αγώνες της Εθνικής Ελλάδας στο Euro της Πορτογαλίας «Δεν περιγράφω άλλο» γιατί πολύ απλά είναι …απρόβλεπτοι.
Να σημειώσουμε εδώ ότι οι δύο τους έχουν μία παράξενη σχέση που ξεκίνησε από την …κουζίνα και δη το 2005 όταν συνεργάστηκαν στην εκπομπή «Νηστικό αρκούδι» το οποίο παίζονταν στην κρατική τηλεόραση. Και παρουσίαζαν συνταγές φαγητού… Ο Σταρόβας δε σε συνέντευξη στον “Γαστρονόμο” είχε δηλώσει «Οταν τρώω, δεν έχω μάτια για… καμία». Ρωτάω πού έμαθε να τρώει. Μου απαντά γελώντας: «Γεννήθηκα…έμπειρος!». Αν κάτι τον καθόρισε, είναι η μαγειρική της Πόντιας (από τη Σαμψούντα) γιαγιάς του – το «ταψάκι με κριθαράκι» που έψηνε στην ξυλόσομπα είναι από τις πιο έντονες εικόνες της παιδικής του ηλικίας».
Ο Στάθης παρουσιάζεται
Ποιος είναι ο Στάθης Παναγιωτόπουλος; Αυτό που λέει το… κρύο ανέκδοτο στους Ράδιο Αρβύλα αλλά έχει και …βιογραφικό (κρατάμε τα …επαγγελματικά): «Tο 1982 έγραψα κάτι βιβλία με θέμα μουσικά συγκροτήματα, εκδόθηκαν κιόλας. Ποιητική συλλογή δεν έχω γράψει, μου αρέσει να είμαι πρωτότυπος. Tο 1983 άρχισα να γράφω στο περιοδικό Ποπ + Pοκ, αργότερα σε κάτι άλλα μουσικά περιοδικά. Eχω γράψει επίσης και σε αθλητική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης (τρομάρα μου!). Tο 1986 έκανα για πρώτη φορά εκπομπές στο ραδιόφωνο (κυρίως μουσικές, έχω μεταδόσει και ματς στην EPA Σπορ, αλλά με έδιωξαν από εκεί επειδή σ’ ένα ματς έκανα αλλαγές στην ομάδα χωρίς να το ξέρει ο προπονητής, ούτε οι παίκτες ). Tο 1988 έκανα για πρώτη φορά τηλεοπτική εκπομπή, από τότε είχα την επιμέλεια και παρουσίαση σε εκπομπές όπως “Mεταλλουργείο”, “Pαντάρ”, “Jammin'”, “Tarazza” και άλλες που καλύτερα να μη θυμηθούμε τώρα. Από το 2005 ως το 2008 παρουσίαζα την εκπομπή μαγειρικής (πρέπει να φάμε και κάτι!) “Νηστικό Αρκούδι” αρχικά στην ΕΡΤ3, στη συνέχεια στη ΝΕΤ. Από τον Απρίλιο του 2008 συμμετέχω στην παρουσίαση της εκπομπής “Ραδιο Αρβύλα” του Antenna TV. Από το Νοέμβριο του 2002 ως το φθινόπωρο του 2007 διατηρούσα μια χιουμοριστική εκπομπή (“Σκυλίσια Μέρα”), 1-3 το μεσημέρι στον 1055 Rock της Θεσσαλονίκης (105,5 FM). Από το φθινόπωρο του 2007 ως τον Ιούνιο του 2013 έκανα παρόμοια εκπομπή, ίδιες ώρες, στον ραδιοφωνικό σταθμό Imagine 89,7 της Θεσσαλονίκης. Πρόσφατα ερμήνευσα έναν μικρό ρόλο στην ταινία «Το Ετερον Ημισυ», ενώ έκανα και την πρώτη μου παρουσία στη δισκογραφία, συμμετέχοντας στο δίσκο του Δημήτρη Σταρόβα. Εχω συμμετάσχει στις ταινίες «Λάρισα Εμπιστευτικό», «Poker Face», «Agon» και «Dark Illusion». Τον Ιανουάριο του 2012 ανέλαβα το ρόλο του Λύκου στο θεατρικό έργο «Redskoufitsa The True Story». Και το αποκορύφωμα; «Από το 2012 ασχολούμαι ενεργά με την αυτόνομη κατάδυση, και είμαι εκπαιδευτής (Open Water Scuba Instructor) της PADI και εκπαιδευτής παροχέων πρώτων βοηθειών (EFR Instructor). Μην ξεχνάμε ότι προέρχεται άλλωστε από την Αλόννησο». Α και βέβαια είχε για μεγάλο διάστημα ως παρέα την …σαρδέλα (το σκύλο που έγινε σταρ της τηλεόρασης με τους “Ράδιο Αρβύλα” και έφυγε πριν από δύο χρόνια) και εκφράζεται μέσα από το προσωπικό του blog skylos.gr.
Και ο Δημήτρης …
Οσο για τον Δημήτρη Σταρόβα; είναι ένας από τους κορυφαίους κιθαρίστες της χώρας μας. Με πηγαίο χιούμορ και τη σιγουριά που του προσφέρει η έμφυτη γοητεία του, έχει μείνει στην ιστορία καθισμένος αραχτός στον καναπέ της εκπομπής “Καρντάσιανς” περιμένοντας τους καλεσμένους να του υποβάλλουν τα σέβη τους. Άπειρες γυναίκες του έχουν εκφράσει το θαυμασμό τους και εκείνος δέχεται τα σχόλια τους με τη στωικότητα του ανθρώπου που ξέρει πως αρέσει. Φειδωλός στις ατάκες του, όπως όλοι οι ωραίοι αυτού του κόσμου άλλωστε, είναι φανερό πως μπορεί να έχει όποια γυναίκα θέλει. Με διακριτικό τρόπο εκφράζει τις απόψεις του, οι οποίες τις περισσότερες φορές συνοδεύονται από εύστοχες πολιτικές σκέψεις. Και βέβαια είναι ο δημιουργός και ερμηνευτής του ανυπέρβλητου και διαχρονικού τραγουδιού “www.apisti.com”. Είναι από τα βασικά μέλη της μουσικοκωμικής μπάντας “Άγαμοι Θύται” μαζί με τους Ιεροκλή Μιχαηλίδη και Θοδωρή Αθερίδη. Εχει τέσσερις δισκογραφικές δουλειές (Αγύριστα κεφάλια, Η ενοχή των αμνών, Με γεια το κούρεμα και Δημήτρης Σταρόβας) ενώ εκτός από το «νηστικό Αρκούδι» στην τηλεόραση έχει συμμετοχή στα «Τα Καρντάσιανς», «The 2Night Show» και «Μουσικό Express» Και βέβαια όλοι τον λατρέψαμε μέσα από τους «Δέκα μικρούς Μήτσους» και επειδή πρέπει να υπάρχει και ένα …βιογραφικό απολαύστε το
«Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, στην εφηβεία μου είχα μανία με τον αθλητισμό. Ήμουν ακοντιστής για πολλά χρόνια, και σε μια εποχή που ο αθλητής δεν είχε προοπτική. Ασχολιόσουν μόνο από καύλα ή από εσωτερική ανησυχία. Κάποια στιγμή, είχα βρει ένα όργανο γυμναστικής που λεγόταν Bullworker. Το είχα στο σπίτι και μια μέρα ένας φίλος μου, ο Σωκράτης μου ζήτησε να το ανταλλάξω για μια εβδομάδα με μια κιθάρα. Το δέχτηκα. Πήρα την κιθάρα, άρχισα να βγάζω κάτι μελωδίες πάνω σε μια χορδή και απορούσα τι κάνουν οι υπόλοιπες – τι ρόλο παίζουνε. Όταν τελείωσε η ανταλλαγή έψησα τη μητέρα μου και μου αγόρασε κιθάρα. Εν τω μεταξύ, ήρθε σπίτι ένας άλλος φίλος που είχε μπαρκάρει στα καράβια και του είχαν δείξει πώς να παίζει. Την κούρδισε, έπαιξε ένα λα μινόρε, άκουσα πολυφωνία για πρώτη φορά και μαγεύτηκα. Είπα ότι αυτό θα κάνω στη ζωή μου και έτσι ξεκίνησε η ιστορία μου με τη μουσική. Στην Πέμπτη γυμνασίου σταμάτησα το σχολείο και δεν το τελείωσα ποτέ, παρότι ήμουν καλός μαθητής. Το παράτησα εξαιτίας του μπιλιάρδου. Έπαιζα όλη μέρα γαλλικό. Λίγο αργότερα, στα 18 μου άρχισα να ασχολούμαι επαγγελματικά με τη μουσική. Σε μια άγρια εποχή, που αν διάλεγες να γίνεις μουσικός θα ‘παιζες ή στα μπουζούκια, ή σε πανηγύρια. Η φάση ήταν και λίγο συνυφασμένη με την αλητεία και δεν είχε προοπτικές – καταδίκη ήταν, χωρίς ωράριο. Έχει τύχει να παίξω από τις δωδεκάμισι το βράδυ σερί μέχρι τις δώδεκα παρά τέταρτο το επόμενο μεσημέρι. Πέρασα πολλά χρόνια και στα μπουζούκια και στα πανηγύρια. Το ’84-’85 ζούσα στο Βέλγιο, πάλι σε μπουζούκια. Μετά γνωρίστηκα με τον Παπάζογλου, παίξαμε μαζί τρία χρόνια και το 1990 έγιναν οι Άγαμοι Θύτες. Τα υπόλοιπα είναι λίγο – πολύ γνωστά».
