Ένας από τους τελευταίους διανομείς γάλακτος στην Ελλάδα, ο Σπύρος Καλούδης μιλάει για την καθημερινή του αγωνία να μοιράσει το γάλα στα πιο απομακρυσμένα νησιά της Ελλάδας, τους Οθωνούς στα σύνορα Ιονίου – Αδριατικής
Υπάρχουν κάποια επαγγέλματα που με μια πρώτη ματιά φαντάζουν ρουτινιάρικα. Επαγγέλματα που φαινομενικά θα μπορούσε να κάνει ο καθένας και δεν έχουν να προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο στο κοινωνικό σύνολο. Μετά από μια συζήτηση, όμως, με έναν άνθρωπο που εξασκεί ένα από αυτά συνειδητοποιείς όχι μόνο ότι δεν πρόκειται για επαγγέλματα ρουτίνας, αλλά για δουλειές που θα ήθελες να κάνεις για να γευτείς κι εσύ ένα κομμάτι της χαράς που μπορείς να δώσεις στους ανθρώπους που εξυπηρετείς.
Ένα τέτοιο επάγγελμα είναι αυτό του διανομέα γάλακτος. Ενός ανθρώπου που πηγαίνει γάλα στα πιο δύσβατα κι απομονωμένα σημεία της Ελλάδας. Μιλήσαμε με τον κύριο Σπύρο Καλούδη και σιγουρευτήκαμε ότι θα θέλαμε να πάρουμε τη θέση του για λίγες μέρες ακόμα και τζάμπα.
”Είμαι 57 χρονών και βρίσκομαι στη διανομή από το 1989. Ξεκίνησα αυτό το επάγγελμα γιατί μου αρέσει η επαφή με τον κόσμο.
Ξυπνάω πολύ νωρίς το πρωί και τρέχω για να εξυπηρετήσω έγκαιρα τον κόσμο. Το γάλα πρέπει να φτάνει στον προορισμό του πάντα το πρωί και πάντα φρέσκο. Πρέπει να διατηρείς καλή σχέση με τους πελάτες. Να τους αγαπάς και να σε αγαπάνε. Ο ρόλος σου γίνεται πιο εύκολος, όταν εμπιστεύεσαι το προϊόν που μεταφέρεις. Ξέρεις ότι δεν ξεγελάς τον φίλο σου-πελάτη και ότι θες να φτάσει το προϊόν σου σε όσους περισσότερους ανθρώπους γίνεται.
Έτσι είναι με το γάλα της ΔΕΛΤΑ. Από την πρώτη στιγμή ήξερα ότι ήταν ένα προϊόν που μπορούσα να το ‘δώσω’ στους πελάτες μου, γιατί είναι πολύ καλής ποιότητας.
Από όταν άρχισα αυτή τη δουλειά, ξεκίνησα να εξυπηρετώ και μικρούς προορισμούς. Ήθελα να μπορούν οι άνθρωποι εδώ στη Βόρεια Κέρκυρα και στα κοντινά, μικρά νησιά να έχουν πρόσβαση στο φρέσκο γάλα.
Και αυτό γιατί όταν έγινε στη Κέρκυρα η έκρηξη του τουρισμού, οι ντόπιοι σταμάτησαν πια να ασχολούνται με την κτηνοτροφία, με αποτέλεσμα να μην έχουν πια το δικό τους φρέσκο γάλα.
Έτσι πολλοί στράφηκαν στο γάλα σε κονσέρβα και μάλιστα εξωτερικού. Οπότε η ανάγκη που δημιουργήθηκε για ολόφρεσκο γάλα ήταν μεγάλη. Δικός μου σκοπός ήταν να μπορέσει να έχει πρόσβαση σε φρέσκο γάλα ο κάθε άνθρωπος στον τόπο του.
Βέβαια, δεν είναι όλα ρόδινα. Υπάρχουν πολλές δυσκολίες στο επάγγελμά μας. Απεργίες, κακοκαιρίες, καθυστερήσεις. Αλλά οι πραγματικές δυσκολίες είναι στη διανομή που κάνουμε στα τρία ακριτικά μας νησιά, τους Οθωνούς, το Μαθράκι και την Ερείκουσα. Εκεί που τελειώνει το Ιόνιο και αρχίζει η Αδριατική, το βορειότερο σημείο της χώρας μας.
Σε αυτά τα νησιά μένουν τον χειμώνα ελάχιστοι κάτοικοι. Εμείς, όμως, φτάνουμε εκεί με τα προϊόντα μας, όλο τον χρόνο. Αυτά τα νησιά είναι η πρώτη στάση που κάνει κανείς πριν έρθει στην Ελλάδα και η τελευταία πριν φύγει από την χώρα μας. Τώρα στα νησιά αυτά έχει αναλάβει να πηγαίνει ο γιος μου ο Θανάσης, αφού εγώ έχω παροπλισθεί από αυτό το δρομολόγιο.
Μας αγαπάνε πολύ εκεί. Η μεγαλύτερη απογοήτευση είναι να φτάνεις στους Οθωνούς, με τη βάρκα να είσαι ένα μίλι από το νησί και λόγω καιρού να μην μπορείς να μπεις στο λιμάνι.
Για το Μαθράκι και την Ερείκουσα, τα πράγματα είναι πιο εύκολα, στους Οθωνούς είναι αλλιώς. Το μικροκλίμα εκεί είναι διαφορετικό και μπορεί να πιάσει ξαφνικά πολλά μποφόρ. Έχω ρισκάρει πολλές φορές να ταξιδέψω παρά τον δυνατό αέρα. Ευτυχώς, πάντα ήμουν μόνος μου, οπότε το ρίσκο ήταν μόνο το δικό μου.
Σήμερα με το ίντερνετ τα πράγματα είναι ευκολότερα, αφού μπορείς να υπολογίσεις τι καιρό θα συναντήσεις. Παλιότερα, ταξιδεύαμε μόνο με βάση την εμπειρία μας. Μπορεί να ξεκινούσαμε με πολύ λίγα μποφόρ και ξαφνικά να άλλαζε ο καιρός, οπότε δεν ξέραμε τι θα αντιμετωπίσουμε.
Σε αυτά τα νησιά μένουν άνθρωποι φιλόξενοι, που συνεχίζουν να κρατάνε ψηλά την σημαία της Ελλάδα. Αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζεις ότι έχουν ανάγκη τα προϊόντα σου. Για αυτό και πρέπει να εξαντλήσεις όλα τα περιθώρια για να τους τα προσφέρεις. Με αυτούς τους ανθρώπους είμαστε φίλοι. Και τώρα που δεν πάω εγώ αλλά ο γιος μου, μου στέλνουν πάντα χαιρετίσματα.
Πολλές φορές σκέφτομαι ότι από τη διανομή σε αυτά τα νησιά δεν βγαίνουν χρήματα. Παρόλα αυτά, πιστεύω ολόψυχα ότι πρέπει να πηγαίνουμε εκεί, για αυτούς τους ήρωες που κρατάνε ακόμα ψηλά την ελληνική σημαία. Όλοι εμείς οι άνθρωποι της ΔΕΛΤΑ θεωρούμε είναι η δική μας αποστολή να μεταφέρουμε τα τόσα σημαντικά προϊόντα της εταιρείας από άκρη σε άκρη της Ελλάδας”.
