Ο Γιάννης Παπαδόπουλος ανοίγει τη ψυχή του και σε ανοιχτή επιστολή με τίτλο «… κι εμείς (καλώς ή κακώς) στην Παραλία μεγαλώσαμε…» ξεσπαθώνει… Και μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας αφού όπως αναφέρει «οι επαγγελματίες είναι νόστιμος και εύκολος μεζές»
Εδώ και μήνες, εβδομάδες, μέρες οι επιχειρηματίες της Νάξου και δη αυτοί που δραστηριοποιούνται στην παραλία της Χώρας Νάξου νιώθουν σαν έναν «εύκολο και νόστιμο μεζέ». Κατά πόσο είναι αλήθεια δεν ξέρω γιατί εάν τους προσέξει κανείς από κοντά δεν είναι… Αλλά έτσι νιώθουν. Βοηθάμε όλοι με τη συμπεριφορά μας. Ισως γιατί όπως λένε «οι αναμνήσεις πάντα είναι πιο γλυκές από τη σκληρή πραγματικότητα»… Μοιραία έρχεται η … έκρηξη. Και σαν τέτοια εκλαμβάνω την άποψη του Γιάννη Παπαδόπουλου – του πρώην προέδρου και νυν γενικού γραμματέα του Σωματείου Μαζικής Εστίασης Νάξου και Μικρών Κυκλάδων «Φιλοξενία» – ο οποίος με ανοιχτή επιστολή με τίτλο «…κι εμείς (καλώς ή κακώς) στην Παραλία μεγαλώσαμε….» κάνει μία εκπληκτική αναδρομή σε όλα τα χρόνια που πέρασαν από την εποχή που η θάλασσα έμπαινε μέσα στα μαγαζιά έως σήμερα όπου μπαίνουν όλοι (από τη Κτηματική έως το Δήμο και το κράτος) και ζητούν … φόρους. Οπότε λογικό δεν είναι να έρθει η έκρηξη;
Διαβάστε την επιστολή του με προσοχή…
«Καταθέτω την άποψή μου σαν Γενικός Γραμματέας του Σωματείου Μαζικής Εστίασης Νάξου & Μικρών Κυκλάδων « Φιλοξενία» και σαν επαγγελματίας. Αυτή την ιδιότητα έχω και αυτούς τους επαγγελματίες εκπροσωπώ κι αν σήμερα συζητάμε το θέμα της χερσαίας ζώνης της παραλίας μπορώ να πω κάποια πράγματα όπως τα έχω βιώσει εγώ. Ανάλογες στάσεις και προβλήματα που αφορούν τους επαγγελματίες σχετικές και αντίστοιχες συμπεριφορές μπορούμε να συναντήσουμε σε πολλές περιπτώσεις εναντίων των επαγγελματιών αλλού σε άλλο χρόνο και με άλλους τρόπους.
Δεν είμαι ούτε ζωγράφος, ούτε αρχιτέκτονας, ούτε πολιτικός , ούτε ξενοδόχος , ούτε διακοσμητής ούτε ξέρω να χρησιμοποιώ το Photoshop.
Για να βάλουμε λοιπόν τα πράγματα στη θέση τους επειδή , οι άνθρωποι έχουν κοντή και επιλεκτική μνήμη και είναι και σαρκοφάγα ζώα και αρέσκονται στην ανθρωποφαγία. Οι επαγγελματίες βέβαια εδώ που τα λέμε, είναι και νόστιμος και εύκολος μεζές.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για την παραλία Χώρας Νάξου την ευρύτερη περιοχή του Λιμένος Νάξου την κυριότερη πύλη εισόδου του Νησιού. Πουθενά όπου κι αν έχω ταξιδέψει δεν είδα οι πύλες εισόδου ενός τόπου να μην έχουν προβλήματα. Πουθενά Ελλάδα και εξωτερικό. Καμία βιομηχανία δεν γίνεται να μην ρυπαίνει αλλά τα προϊόντα της μας αρέσει να τα καρπωνόμαστε.
Πως δημιουργήθηκε άραγε η Παραλία και πως οδηγηθήκαμε εδώ που είμαστε σήμερα;
Η παραλία ήταν το εμπορικότερο κέντρο του νησιού. Όλες οι εμπορικές δραστηριότητες από εδώ ξεκίνησαν αφού, πρώτα αναπτύσσονται οι αγορές διπλά στα λιμάνια και μετά στο εσωτερικό.
Είχαμε λοιπόν στην Παραλία: οικοδομικά υλικά, μανάβικα, μπακάλικα, 3 βενζινάδικα, ψαράδικα, χρωματοπωλεία , σιδηρικά, εργαλεία, ηλεκτρικά είδη, ειδή υγιεινής και εστίαση, όλα μαζί, αυτά θυμάμαι τουλάχιστον εγώ και αμυδρά τα γαϊδουράκια να δένονται στο σημερινό “Ya suvlaki”.
Ας αναρωτηθούμε ποιος είναι αυτός που καθορίζει τις χρήσεις και ποιος αποφασίζει για την λειτουργία των καταναλωτών;; μα οι ίδιοι οι καταναλωτές φυσικά –η αγορά σύμφωνα με τις ανάγκες τους. Ποιος αλλάζει την μορφή του εμπορικού κέντρου;;;;; η ίδια η αγορά εννοείται .
Βλέπω λοιπόν συχνά δημοσιευμένες στο internet ωραίες φωτογραφία της παραλίας του 1974-78-80-84 βροχή τα like. Α!!! τι ωραία που ήτανε τότε η παραλία μας!!!!! Τώρα πως την κάνανε αυτοί οι μαγαζάτορες με τις πέργκολες με τα τσαντίρια τους, με τα κοτέτσια τους!!!! Εκείνα ήταν χρόνια. Ναι ήταν ωραία χρόνια σαν εικόνα και σαν νοσταλγία όχι σαν χρήση και διαβίωση. Αυτοί είμαστε οι Ναξιώτες, να βλέπουμε παλιές φωτογραφίες και να λέμε τι ωραία που ήταν και να μην κοιτάμε πως μπορούμε να φτιάξουμε το σήμερα και ποιος πραγματικά φταίει αλλά θέλουμε να βαρέσουμε το γάιδαρο και βαράμε το σαμάρι.
Για να μας πούνε όλοι αυτοί που λένε πως ήτανε ωραία,την έχουν ζήσει την παραλία έτσι πως λειτουργούσε και πως ήταν κι αν θα μπορούσε να ήταν έτσι και σήμερα;;;;
Τι ωραίο είχε που θα μπορούσαμε να το ανεχτούμε σήμερα εκτός κι αν το λένε για να είχε ερημώσει!!!
Τι ωραίο είχε;;;;
- Που έμπαινε η θάλασσα μέσα στα μαγαζιά;;;;;
- Που ήταν οι βόθροι μπροστά στην παραλία και επιπλέανε τα σκατά και τα νερά ήταν μαύρα από τη θολούρα των λυμάτων;;;;;;; Το ξέρετε ότι ένας πολύ βασικός λόγος της επέκτασης ήταν για να φωλιάσουν μέσα οι αγωγοί του βιολογικού;;;
- Που περπατούσες 5 μέτρα από την οικοδομική γραμμή και σε πνίγαμε τα τετραώροφα ενώ περπατάς απέναντι τώρα στο πεζοδρόμιο και βλέπεις το κάστρο;;;
- Να βγάζουμε τον κόσμο έξω με βάρκες όπως έκανε ο πάππους μου;;;; Ήταν πολύ ωραία!!!
- Έπρεπε να μην είχε γίνει η Μαρίνα (τέλος πάντων –μαρίνα) και η επέκταση της παραλίας και το 2003 με τη θεομηνία να την βρούμε την παραλία στον Άγιο Χρυσόστομο!!!
Ήταν πολύ ωραία τότε, ναι ήταν κι εγώ εκεί μεγάλωσα αλλά τότε, όχι τώρα. Για μένα Όχι για τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου!!! Για τους 3000 επισκέπτες το χρόνο όχι 500.000 σε τρείς μήνες;;;
- Θα εξυπηρετούσε καλυτέρα το όφελος της κοινωνίας να είναι οι Βενζίνες του Φραγουδάκη και όχι το «κίτρο-cafe» που είναι σήμερα;
- Θα εξυπηρετούσε καλυτέρα το όφελος της κοινωνίας να είναι οι βενζίνες του Τριαντάφυλλου και όχι το κατάστημα Εστίασης «MAYA» και το πρακτορείο ταξιδιών «Passenger” του Δενδρινού;
- Θα εξυπηρετούσε καλυτέρα το όφελος της κοινωνίας να είναι το «Μιλκάτο» ψαράδικο και όχι τζελατέρια;
- Θα εξυπηρετουσε καλυτερα το οφελος Της κοινωνιας να είναι το “AGORA FASHION” το χρωματοπωλείο του Κορρε;
- Θα εξυπηρετούσε καλυτέρα το όφελος της κοινωνίας να είναι τα ειδή υγιεινής και τα σιδηρικά του Κονδύλη και όχι το Φαρμακείο της Κύριας Μαρούλη και το “ΟΜΕΡΤΑ”
- Θα εξυπηρετούσε καλυτέρα το όφελος της κοινωνίας να είναι το χονδρεμπόριο του Βαλληνδρά και όχι πιτσαρία “SU e GIU” που είναι σήμερα;
- Ωραίος ήταν ο κυρ Μανώλης , τον λάτρευα με το καροτσάκι του , σήμερα όμως τα παιδιά δεν τρώνε στραγάλια θέλουν βάφλα, κρέπα, Hot Dog και εμείς θέλουμε Φρεντο καπουτσίνο-ντεκαφεινέ με στέβια και γάλα σόγιας-χαρμάνι 100% αράμπικα με σιρόπι αγάβης και φουντούκι σε οικολογικό ποτήρι.
- Θα ήταν καλυτέρα το “ΑΚΤΑΙΟΝ” να πουλάει μάσκουλα και κλειδαριές όπως ήταν και όχι όπως είναι σήμερα;
- Θα εξυπηρετούσε καλυτέρα το όφελος της κοινωνίας να πούλαγα όπως ο μπαμπάς μου πρίζες και κουζίνες και ψυγεία από μένα που πουλάω ότι πουλάω και εξυπηρετώ τους επισκέπτες;;;
Αυτή η παραλία σας αρέσει;;; να την φέρουμε πίσω λοιπόν όχι μόνο σε φωτογραφίες αλλά και σαν χρήση.
Ποιος υποχρέωσε τους καταστηματάρχες να αλλάξουν χρήση ;; ποιος υποχρέωσε τους ιδιοκτήτες να παίρνουν από τα μαγαζιά ενοίκιο 3-4-5-6000 χιλιάδες ευρώ;;; Για πείτε μου;; Οι καταναλωτές βέβαια.
Φτάνουμε λοιπόν στο 1988 (εκεί λίγο μετά τις φωτογραφίες) αποφασίζει ο Δήμος Νάξου ένας Δήμος που εκλέχτηκε με δημοκρατικές διαδικασίες από τους δημότες για τους δικούς του λογούς να επωφεληθεί από το Β’ κοινοτικό πλαίσιο στήριξης να χρηματοδοτηθεί η επέκταση και η διαμόρφωση της παραλίας. Οι μαγαζάτορες την έκαναν την επέκταση ή η Δημοτική αρχή όπως νόμιζε για να εξυπηρετήσει τους Δημότες;;;;
Για 4 χρόνια η παραλία είναι εργοτάξιο (σκόνη-μπάζα-υλικά-μπλόκια) τα μαγαζιά και οι καταστηματάρχες υποφέρουν, μας λένε να κάνουμε υπομονή και θα αποζημιωθούμε με το αποτέλεσμα. Στο τέλος αφού έχει ολοκληρωθεί η διαπλάτυνση και ξεκινά η διαμόρφωση μας λένε να κάνουμε υπομονή και μπροστά από κάθε μαγαζί θα μπουν ωραία στέγαστρα. Μας βάζουν τις σιδεριές λοιπόν αυτές που ακόμα κάποιοι τις ίδιες έχουν (και παρ’ όλα αυτά διώκονται κι αυτοί) Girasole-Escape –Της ειρήνης-Διογένης-Καλή καρδιά.
Ποιος τις έφτιαξε;;; ο ΔΗΜΟΣ, Ο ΔΗΜΟΣ, Ο ΔΗΜΟΣ, όχι οι μαγαζάτορες. Μπορεί να γίνει κατανοητό αυτό;; Ο ΔΗΜΟΣ!!!! χωρίς καν να ρωτήσει τους καταστηματάρχες να πουν έστω τη γνώμη τους για την λειτουργικότητα όχι να την υλοποιήσει να την ακούσει!!!
Οι σιδερένιες κατασκευές λοιπόν είναι οι πλέον ακατάλληλες:
- δεν είναι στα όρια των καταστημάτων αφού υποχρεωτικά είναι σε τρίμετρες κολώνες , ένα κατάστημα δηλαδή με προβολή 7,5 μέτρα σκίαζαν τα 6 και όχι τα 7,5
- δεν σκιάζουν είναι επίπεδες μπαίνει ο ήλιος ολόκληρος μέσα
- Από πάνω έχουν πανί καραβοδεσια, γεμίζουν νερά, στάζουν από κάτω, λογγός τα νερά δεν φεύγουν ούτε η υγρασία
- είναι χαμηλές σε πνίγουν
- είναι αντιαισθητικές!!! μπλε σίδερα, ένα δάσος από αναρίθμητες κολώνες που σου κρύβουν τη θέα
- Δεν μπορείς να βάλεις φωτισμό
Για όλα αυτά λοιπόν τα προβλήματα κάποιοι καταστηματάρχες πάνε στο δήμο και του λένε: βλέπετε ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν αυτά τα στέγαστρα ;;;; τι πρέπει να κάνουμε να μπορούμε να δουλέψουμε;;;
Ο ΔΗΜΟΣ λοιπόν μας υποδεικνύει μια διαδικασία να βγάλουμε άδειες στην πολεοδομία από την Αρχιτεκτονική επιτροπή , να προσκομίσουμε ηλεκτρομηχανολογικό σχέδιο και αφού πέρασαν δημοτικό συμβούλιο μας έδωσε άδειες . Με δικό τους κόστος οι καταστηματάρχες (ίσως θα έπρεπε να έχουμε φωνάξει τον Σαντιάγο Καλατράβα αλλά πήγαμε σε μηχανικούς της Νάξου) τις έφτιαξαν δεν ζήμιωσαν το κράτος και τις άδειες λοιπόν και για τις ξύλινες τις έδωσε ο δήμος ο δήμος ο δήμος –κατανοητό;;;;;;;;
Ο δήμος λοιπόν είναι ο κύριος του χώρου ο δήμος φτιάχνει, νοικιάζει, αναθέτει εργολαβία καθαριότητας- φτιάχνει διαφημιστικές πινακίδες και τις νοικιάζει, η αστυνομία κόβει κλήσεις όλα συνηγορούν και πιστοποιούν ότι ο κύριος διαχειριστής του χώρου είναι ο δήμος. Κανείς δεν έχει έρθει να αξιώσει τίποτα και από κανένα. Οι καταστηματάρχες επενδύουν –επενδύουν επενδύουν.
Τι θα έπρεπε να κάνουν οι επαγγελματίες αφού είναι ξεκάθαρο ότι ο δήμος είναι ο κύριος του χώρου;;; πως και γιατί θα έπρεπε να αναζητήσουν την κυριότητά του κάπου αλλού σε κάποιον άλλο φορέα;;; Που ήταν η Κτηματική Υπηρεσία όλα αυτά τα χρόνια που γινότανε όλα μπροστά στα μάτια των ανθρώπων της που επισκέπτονταν την Νάξο συχνά για διάφορα θέματα;;
Στη συνέχεια εμείς νοικιάζουμε κανονικά τους χώρους με ετήσιες παραχωρήσεις όπως προβλέπει ο νόμος και μας δίνουν ετήσιες άδειες. Φτάνουμε στο 2008 μας λένε stop κύριος του χώρου δεν είναι ο Δήμος είναι η Κτηματική δεν σας δίνουμε πλέον άδεια και αρχίζουν τα πρόστιμα.
Έρχεται το Λιμεναρχείο μας βάζει τρελά πρόστιμα υψηλά που βεβαιώθηκαν στο Δημόσιο Ταμείο και πληρώθηκαν . Το 2011 έρχονται από το Λιμενικό Ταμείο και μας λένε τελικά μπορούμε νόμιμα να σας νοικιάζουμε τους χώρους εκτός πέργκολας όμως και μπροστά στα καταστήματα εντάξει προχωράμε. Έρχονται το 2014 και λένε τελικά δεν μπορούμε να σας νοικιάζουμε εκτός πέργκολας σε όσους χώρους εφάπτονται της πέργκολας αλλά μόνο μακριά από την πέργκολα.
Αν αυτό είναι αντιμετώπιση του κράτους απέναντι στον επαγγελματία τότε τι να πω!!!
Ακούω πολλές φορές δεν πληρώνουν οι επαγγελματίες της παραλίας ποιος τα λέει αυτά;;;;;
Πρόστιμα, πρωτόκολλα αποζημίωσης, δικηγόροι, πρόστιμα για κατάληψη του χώρου διαρκώς και εκτός από όλα αυτά είμαστε οι δακτυλοδεικτούμενοι μέσα στην κοινωνία εμείς που αλλοιώσαμε το περιβάλλον εμείς που χαλάμε την αισθητική, εμείς που φταίμε για όλα . Πήγαμε στο εδώλιο για ποινικές ευθύνες και δικαιωθήκαμε. Όποιος θέλει να επιδείξει την περιβαντολογική του ευαισθησία πιάνει στο στόμα του τους μαγαζάτορες της παραλίας.
Δεν λέει κανένας πόσοι ιδιοκτήτες έχουν εισπράξει από τα μαγαζιά, πόσοι εργαζόμενοι έχουν δουλέψει, πόσοι προμηθευτές και συνεργάτες πληρώνονται, πόσοι επισκέπτες έχουν εξυπηρετηθεί, πόσο άνοιξε την τουριστική αγορά η παραλία για να ωφεληθούν τα ταξί τα λεωφορεία τα ξενοδοχεία όλοι, όλοι , όλοι μέχρι σήμερα
Δεν είδα να καίγονται όλοι αυτοί για το μοναδικής ομορφιάς και πλούτου κάστρο μας. Είναι μεγαλύτερη η κακοποίηση της παραλίας από την εγκατάλειψη και την κακοποίηση του κάστρου;; Εκεί βεβαία δεν έχει πολλούς καταστηματάρχες γιατί αυτοί θα φταίγανε τότε και δεν λέμε ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι καταστηματάρχες εκεί και το διατηρούν φωτισμένο και καθαρό όσο και όπου μπορούν και είναι αξιέπαινοι.
Τι θέλετε τελικά ;;; Να την κάνουμε την παράλια μουσείο –ζωολογικό πάρκο, γήπεδο γκολφ ή τένις- τι θέλετε να βάλουμε σκαλοπάτια να μην δένουν ούτε τα ιστιοπλοϊκά και τα κότερα ;;;
Να την κάνουμε λοιπόν κι εμείς μαζί σας. Αποζημιώστε τις ζωές μας να φύγουμε αφού δεν μας θέλετε και πείτε μας που να πάμε να δουλέψουμε, στου Λουκάκη στο Γλινάδο;;; Στα κόκκινα σπίτια ;;; που;;;; αλλά δώστε μας πίσω τις ζωές μας και αποζημιώστε τις θυσίες μας που εσείς μας πήρατε αφήνοντας μας να λειτουργούμε και να επενδύουμε σε μία σαθρή και κούφια πραγματικότητα.
Εν κατακλείδι. Όλοι βολεύονται με την παραλία κάνεις δεν αποκλείστηκε, εκδιώχτηκε η απομακρύνθηκε , οι μαγαζάτορες φέρανε κόσμο στην παραλία πολύ περισσότερο απ’ ότι είχε επειδή ο κόσμος ο ίδιος έχει την ανάγκη. Όλοι βολεύονται στις πέργκολες: γιορτή ψαρά, φιλανθρωπικά bazaar, κομματικές συγκεντρώσεις, ζωόφιλοι όλοι. Από τον συνταξιούχο παππού που πίνει το ουζάκι του μέχρι το μεγιστάνα με το σκάφος του. Από τον επισκέπτη τον τουρίστα κι αυτόν που περιμένει το πλοίο να φύγει. Όλοι μα όλοι.
Καταγγέλλω κι εγώ τον εμπαιγμό , την ειρωνεία, τον παραλογισμό και την εχθρικότητα ενός σχιζοφρενικού κράτους που θέλει όμηρους τους επαγγελματίες . Δεν θέλουμε τίποτα θέλουμε ένα ασφαλές εργασιακό περιβάλλον να λειτουργήσουμε, τίποτε άλλο. Αν θέλετε να φύγουμε και να γίνει ένα μίνι MALL στου Μητρόπουλου κάντε το;;; Αν αυτό εξυπηρετεί τις σκέψεις και κυρίως τα ένστικτά σας ας γίνει. Τελευταία τρείς ημερομηνίες με απασχολούν τελευταία. Σκέφτομαι πότε θα ήταν καλύτερα να κλείσουμε τα μαγαζιά της παραλίας έτσι να νοιώσετε όπως παλιά;;; Την 28η Οκτωβρίου, την 25η Μαρτίου ή μήπως του Αγίου Νικοδήμου θα ήταν καλύτερα;;;;»
