Τέλος εποχής: Κλείνει το ιστορικό Floral της πλατείας Εξαρχείων – Γιατί κλείνει και τι αναφέρει στο τελευταίο του μήνυμα προς τους θαμώνες του – Η μπλε Πολυκατοικία και η μίνι ιστορία της
Θυμάμαι την πρώτη φορά, το 1985 όταν ως φοιτητής πήρα το δρόμο για να μπω στα Εξάρχεια. Μία περιοχή – θρύλος για όλους εμάς που ερχόμαστε από την … επαρχεία. Στην Αθήνα οι επισκέψεις συχνές από τα πρώτα χρόνια της ζωής μου, όμως στα Εξάρχεια πήρα το θάρρος να μπω όταν έγινα φοιτητής… Και από τότε τα λάτρεψα. Η γοητεία που μου ασκούσε μοναδική. Έχω γυρίσει κάθε γωνιά του, κάθε κουτούκι, ταβέρνα ή μπαρ. Ο αγαπημένος μου δρόμος, η Καλλιδρομίου και το μπαρ «Μύλος» ίσως το σημείο αναφοράς στην φοιτητική μου ζωή. Έρωτες, απογοητεύσεις, νεύρα, πάθη και άφθονο αλκοόλ μέσα σ’ αυτή τη γειτονιά της Αθήνας…
Αυτά τη … νύχτα, γιατί με το φως της ημέρας, ο καφές είχε άλλη απόλαυση καθισμένος στο καφέ Floral στην πλατεία Εξαρχείων, στην βορεινή της πλευρά και με τον ήλιο να μου θυμίζει κάτι από την Νάξο… Το διάβασμα της εφημερίδας ή ενός καλού βιβλίου παρακολουθώντας την κίνηση των ανθρώπων της πλατείας ήταν ίσως το καλύτερο αγχολυτικό για την πίεση των εξετάσεων ή της δουλειάς.
Όταν έφυγα από την Αθήνα, το Floral άλλαξε. Προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα, όμως για μένα ήταν πάντα το σημείο αναφοράς όταν ανέβαινα στην πρωτεύουσα. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να φεύγει κατευθείαν από το λιμάνι του Πειραιά για την πλατεία Εξαρχείων απλά και μόνο για μία επίσκεψη στο καφέ που έχει στιγματίσει τη ζωή μου. Ακόμη και τη προτελευταία ερωτική απόρριψη την βίωσα σ’ αυτό το καφέ…. Με είχε εξιτάρει το γεγονός ότι δεν ήταν ένα απλό καφέ. Στο βάθος υπήρχε βιβλιοπωλείο που σου έδινε τη δυνατότητα να βρεις όποιο βιβλίο ήθελες και έτσι ένιωθες ότι βρισκόσουν στο Παρίσι ή στην Νέα Υόρκη. Η εντυπωσιακή τοιχογραφία πάνω από το μπαρ και το κυκλικό μπάνιο δημιουργούσε ένα μοτίβο που δεν είχε σχέση με ότι κυκλοφορούσε στην Αθήνα. Εάν σκεφτεί κανείς ότι βρίσκονταν στο ισόγειο της «Μπλε» Πολυκατοικίας, της πιο θρυλικής κατοικίας στην Αθήνα κατανοεί κανείς εύκολα το … βάρος που κουβαλούσε αυτό το κτήριο….
Κι έτσι όταν χθες διάβασα την είδηση ότι κλείνει, ένιωσα ότι ουσιαστικά κόπηκε η τελευταία κλωστή που με κρατούσε σε επαφή με την Αθήνα. Θα μου λείψει… Όχι μόνο ο καφές αλλά κυρίως η ατμόσφαιρα και η γοητεία που ασκούσε κάθε φορά που πλησίαζα στο κατώφλι του…. Γαμώτο σου θα μου λείψεις…
Γιατί φεύγουμε
Αυτά επί προσωπικού… όσο για το ειδησιογραφικό μέρος της είδησης μέσω του koolnews.gr διαβάζουμε ότι «Με μια σύντομη αλλά συναισθηματικά φορτισμένη ανακοίνωση μέσω στης σελίδας του στο Facebook, το Floral της πλατείας Εξαρχείων, ένα από τα πιο γνωστά και αγαπημένα μπαρ/καφέ του κέντρου της Αθήνας αλλά και ενεργός πολιτιστικός χώρος των Εξαρχείων, ανακοίνωσε πως βάζει λουκέτο.
Το Floral, το οποίο βρίσκεται στο ισόγειο της διάσημης – πάλαι ποτέ – «μπλε πολυκατοικίας», στην γωνία Αραχώβης με Θεμιστοκλέους ξεκίνησε την λειτουργία του το 1936, χρονιά που άνοιγε και το Ζόναρς. Υπήρξε για δεκαετίες στέκι διανοούμενων, καλλιτεχνών και ανθρώπων της τέχνης καθώς και των φοιτητών, κυρίως από το γειτονικό Πολυτεχνείο.
Το 2009, στην αρχή της οικονομικής κρίσης, ανακαινισμένο, άνοιξε ξανά τις πόρτες του ως πολυχώρος υπό νέα διεύθυνση. Κατάφερε να επιβιώσει ακριβώς 7 χρόνια έχοντας δεχθεί αρκετές φορές επίθεση από αγνώστους τα βράδια που η πλατεία Εξαρχείων αφήνονταν στην τύχη της.
Όπως δήλωσε ο ιδιοκτήτης του Floral κ. Γιώργος Θαλασσινός στο News247, δυο είναι οι λόγοι που τον ανάγκασαν να πάρει αυτή τη δύσκολη απόφαση: «Ο πρώτος έχει να κάνει με τους ιδιοκτήτες του ακινήτου. Το συμβόλαιο που είχε λήξει δεν ανανεώθηκε καθώς οι ιδιοκτήτες ζητούσαν να υπάρξει αύξηση στο μίσθωμα. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το σημείο το είναι αφόρητο για οποιαδήποτε υγιή επιχείρηση θέλει να λειτουργήσει στην περιοχή».
Σε ότι αφορά το ενδεχόμενο μετεγκατάστασης του σε κάποια άλλη περιοχή ο κ. Θαλασσινός ανέφερε ότι είναι κάτι που θα εξεταστεί το επόμενο διάστημα, αν και είναι δύσκολο καθότι το Floral είναι «πολιτογραφημένο» στα Εξάρχεια.
Το Floral υπήρξε σταθερό σημείο συνάντησης των κατοίκων της περιοχής καθώς και πολλών Αθηναίων, ενώ στεγαζόταν κάτω από την ιστορική Μπλε Πολυκατοικία της πλατείας. Όπως αναφέρεται μάλιστα χαρακτηριστικά στο κείμενο, η απόφαση αυτή δεν έγινε με τη θέληση των ιδιοκτητών.
Πριν από λίγες ημέρες οι υπεύθυνοι της επιχείρησης είχαν διοργανώσει πάρτι για τα εφτά χρόνια λειτουργίας. Τώρα, αποχαιρέτησαν το κοινό με την εξής ανάρτηση.
«Το FLORAL κλείνει τον κύκλο του στην Πλατεία Εξαρχείων
To FLORAL μόλις συμπλήρωσε 7 χρόνια ζωής και λειτουργίας στην Πλατεία Εξαρχείων.
Είμαστε ευτυχείς γιατί μέσα στα 7 χρόνια, σε συνθήκες σκληρής οικονομικής κρίσης και σε μια περιοχή με πολλές ιδιαιτερότητες, μπορέσαμε να αναβιώσουμε και να επεκτείνουμε το μύθο του- 83χρονου πλέον- ιστορικού FLORAL.
Είμαστε υπερήφανοι γιατί παρουσιάσαμε πάνω από 300 βιβλία σ’ ένα μεγάλο κοινό, οργανώσαμε δεκάδες συζητήσεις, ποιητικές βραδιές, προβολές ταινιών, φιλοσοφικα-κοινωνικά-πολιτικά σεμινάρια και αφιερώματα.
Κορυφαία υπήρξαν τα αφιερώματα στην Οικονομική Κρίση και τις αιτίες της, όπως και στην Μπλε Πολυκατοικία και το μύθο της.
Διοργανώσαμε πάνω από 1000 συναυλίες, μουσικές παραστάσεις, πάρτυ και χορευτικές βραδιές! Είμαστε χαρούμενοι γιατί πολλά μουσικά συγκροτήματα ξεκίνησαν από εδώ την καριέρα τους.
Φιλοξενήσαμε με αγάπη και φροντίδα δεκάδες χιλιάδες φίλους, τα ραντεβού και τις συζητήσεις τους, την αγχωμένη προετοιμασία των φοιτητών για τις εξετάσεις τους, την εργασία συγγραφέων, ποιητών και σεναριογράφων που δούλεψαν τα κείμενα τους.
Γίναμε μάρτυρες και συμμέτοχοι μιας ταραγμένης και ιδιόρρυθμης, αλλά ζωντανής και ενδιαφέρουσας γειτονιάς.
Το FLORAL – ανεξάρτητα από τη θέληση του – κλείνει τον κύκλο του στην Πλατεία Εξαρχείων, σας ευχαριστεί όλους για την αγάπη και την εμπιστοσύνη και ελπίζει να σας λείψει.
Εμάς πάντως θα μας λείψετε !»
Μπλε Πολυκατοικία
Όσο για την ιστορία της «Μπλε Πολυκατοικίας»; Πάνω από το φούρνο, το μανάβικο, το ταβερνάκι με τα βαρέλια του κρασιού, τα απλωμένα ρούχα στα μπαλκόνια, υψώνεται ένα «υπερωκεάνιο» στις αρχές της δεκαετίας του 30 και δη το 1933. Η «Μπλε Πολυκατοικία» του Αντωνόπουλου. Μια γειτονιά από μόνη της – αλλά κάθ’ ύψος. Τριαντατέσσερα διαμερίσματα-οικογένειες, μαγαζιά στο ισόγειο, υπόγεια τεράστια, αίθουσα εκδηλώσεων και συναθροίσεων στο δώμα, πισίνα, πλυντήρια για όλους και πολλά ακόμη, απίστευτα και πρωτοποριακά για την εποχή.
Ο αρχιτέκτονας Κούλης Παναγιωτάκος και ο ζωγράφος Σπύρος Παπαλουκάς, που έδωσε το αστραφτερό μπλε στον κύριο όγκο της πολυκατοικίας αλλά και τερακότα και λευκό. Εσοχές, τζαμαρίες, και χρώματα «έσπαγαν» τον τεράστιο όγκο της ΜΠΛΕ, μετατρέποντάς την σ’ ένα ανάλαφρο, καλοτάξιδο πλεούμενο.
Την υπέγραψε ακόμη ο μεγάλος Le Corbusier, πρωτοπόρος του Bauhaus και του Μοντερνισμού. «C’ est tres beau» έγραψε εντυπωσιασμένος στην είσοδο της ΜΠΛΕ στην οδό Αραχώβης. Από τότε έως σήμερα κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι. Αποτέλεσε στέγη σημαντικών προσωπικοτήτων της νεότερης ιστορίας μας. Σε διαφορετικές εποχές, ήταν ένοικοι ο «Νέστορας» της Αριστεράς Λεωνίδας Κύρκος και ο αιρετικός Ρένος Αποστολίδης, ο χαρισματικός Φρέντυ Γερμανός και η αθυρόστομη Λιλή Ζωγράφου, ο αριστοκράτης Δημήτρης Χορν και το κορυφαίο θεατρικό ζεύγος Κατίνα Παξινού-Αλέξης Μινωτής. Και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.
Με πληροφορίες από το Koolnews.gr και iefimerida.gr
